IBPP3/443-1250/14/JP - Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na podstawie zawartych porozumień międzygminnych oraz czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na podstawie zawartych porozumień międzygminnych oraz czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na podstawie zawartych porozumień międzygminnych oraz czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 5 stycznia 2015 r. nr IBPP3/443-1250/14/JP.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (...) od 1 stycznia 2011 r. jest jednostką budżetową, która zgodnie z ustawą o finansach publicznych pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza bezpośrednio do budżetu Gminy. Jednostka ta nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT.

Gmina K na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zawarła z gminami ościennymi porozumienia międzygminne, na mocy których gminy te przekazują dotacje celowe na prowadzenie schroniska na rachunek bankowy Gminy K. Kwota dotacji obejmuje koszt schwytania zwierzęcia, transport, pobyt w schronisku i opiekę weterynaryjną. Każdego roku na usługi te Gminie K przekazywana jest dotacja na realizację tego zadania własnego gmin ościennych.

W § 1 ust. 4 ww. porozumienia zawarty jest zapis, że "W wypadku konieczności interwencji w sobotę, niedzielę, święto, dzień ustawowo wolny od pracy oraz po godzinie piętnastej (dotyczy wyłącznie zgłoszeń wymagających natychmiastowej interwencji) zastosowanie ma aktualnie obowiązujące zarządzenie Wójta Gminy K dotyczącego cennika za usługi świadczone przez Wnioskodawcę."

W kwocie dotacji schronisko gwarantuje utrzymanie zwierzęcia przez okres jednego roku od dnia jego przyjęcia. W ramach wnoszonych dotacji ustalony jest limit wyłapywanych zwierząt na 30 sztuk rocznie. Ponadto w § 2 ust. 3 i 4 porozumień międzygminnych znajduje się zapis:

"3.W przypadku konieczności wyłapania większej ilości zwierząt niż 30 sztuk rocznie zastosowania ma aktualnie obowiązujące zarządzenie Wójta Gminy K."

"4.Opłaty za pobyt zwierząt w schronisku powyżej jednego roku kalendarzowego od daty ich wyłapania naliczane będą na podstawie aktualnie obowiązującego zarządzenia Wójta Gminy K i w oparciu o precyzyjnie prowadzoną ewidencję zwierząt z użyciem mikroczipów."

Obecnie obowiązuje Zarządzenie Wójta Gminy Nr 135/2013 z dnia 12 grudnia 2013 r.

Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na podstawie ww. zarządzenia wpływają na konto bankowe Wnioskodawcy i są przekazywane do Budżetu Gminy.

Dodatkowo na konto bankowe schroniska wpływają opłaty z tytułu adopcji przez osoby fizyczne i opłat za pobyt zwierząt pozostawionych na czas określony przez właściciela. Stawki dotyczące tych opłat określone są w cenniku będącym załącznikiem do Uchwały Rady Gminy K Nr 20/IV/2011 z dnia 7 lutego 2011 r.

Dochody z tytułu adopcji oraz za pobyt zwierząt w schronisku stanowią znikome kwoty. Do końca czerwca 2014 r. adopcje to kwota 2 797,00 zł, natomiast wpłaty za pobyt zwierząt w schronisku od ich właścicieli to kwota 1 200,00 zł. Głównymi dochodami jednostki budżetowej są dochody uzyskiwane na podstawie porozumień międzygminnych w wysokości wynikającej z Zarządzenia Wójta Gminy K.

Ponadto, pismem z 15 stycznia 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego, wskazując że jest jednostką budżetową gminy K i organizacyjnie jej podlega. Realizuje on zadanie własne Gminy K, także te powierzone Gminie przez inne gminy. W strukturach urzędu gminy nie ma pracownika, który by pośredniczył między gminami, z którymi zostało podpisane porozumienie ze schroniskiem. Dlatego informacja o konieczności wyłapania bezdomnego psa przekazywana jest bezpośrednio od zainteresowanej gminy do schroniska.

Gmina K podpisała porozumienia w sprawie przekazania zadania z kilkoma gminami oraz corocznie podpisywane są umowy dotacji na dany rok budżetowy. W tym zakresie inne umowy nie są podpisywane. Zadania są zlecane na podstawie porozumienia.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wpisują się w zakres zadań dla których jednostka ta została powołana.

Otrzymywane dotacje nie mają wpływu na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

W odpowiedzi na pytanie "Czy Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. z uwagi na nieprzekroczenie wielkości obrotu, o którym mowa w tym przepisie" Wnioskodawca wskazał, że w przypadku zadań realizowanych między gminami w ramach porozumienia nie, zaś w przypadku czynności wykonywanych dla osób fizycznych, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową, jest to jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych, która nie posiada osobowości prawnej. Wszystkie swoje wydatki pokrywa bezpośrednio z budżetu, natomiast pobrane dochody takiej jednostki odprowadzane są na rachunek jednostki samorządu terytorialnego. Plan finansowy jednostki zapewnia wszystkie wydatki związane z finansowaniem funkcjonowania schroniska.

Gmina K otrzymała od gmin w 2013 r. kwotę 270 000,00 zł oraz w 2014 r. 270 000,00 zł na realizację powierzonego zadania.

Plan finansowy Wnioskodawcy w 2013 r. to:

* planowane dochody 76 000,00 zł, wykonanie 172 543,31 zł,

* planowane wydatki 774 000,00 zł, wykonanie 769 217,62 zł.

Plan finansowy Wnioskodawcy w 2014 r. to:

* planowane dochody 227 000,00 zł, wykonanie 230 407,14 zł,

* planowane wydatki 781 000,00 zł, wykonanie761 033,78 zł.

Dochody otrzymane Wnioskodawca odprowadził na rachunek bankowy budżetu, na wydatki zaś otrzymał środki finansowe z budżetu.

Podstawą realizowanych przez Wnioskodawcę usług na rzecz innych gmin są porozumienia. Finansowanie tychże usług jest zawarte w ramach umowy dotacji lub według cennika określonego w Zarządzeniu Wójta Gminy K Nr 135/2013 z dnia 12 grudnia 2013 r. Zarządzenie to dotyczy tylko usług dla gmin które podpisały porozumienie. Zarządzenie Nr 135/2013 Wójta Gminy K nr 135/2013 z dnia 12 grudnia 2013 r. § I brzmi: "Ustala się ceny za wymienione niżej usługi świadczone przez Schronisko na rzecz gmin, które zawarły porozumienia z Gminą K w sprawie przekazania zadania własnego w zakresie opieki nad bezdomnymi zwierzętami."

Dodatkowe odpłatności za zadania realizowane na podstawie Zarządzenia Wójta Gminy K wynosiły odpowiednio:

- w roku 2013 - 161 330,00:

- w roku 2014 - 220 345,00:

Obrót zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (są to dochody z tytułu adopcji, za oddanie psa, pobyt zwierząt pozostawionych w schronisku na czas określony przez właścicieli itp.) wynosił w roku 2013 - 9 134,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, realizowane na podstawie porozumień międzygminnych zawartych pomiędzy Gminą K i gminami ościennymi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych (adopcje zwierząt oraz odpłatne przetrzymywanie zwierząt - tzw. hotel dla zwierząt) mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1

Według podatnika, stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności wykonywane przez Wnioskodawcę realizowane na podstawie porozumień międzygminnych zawartych pomiędzy Gminą K i gminami ościennymi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ "Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych." Podatnik czynności wykonuje na podstawie porozumienia międzygminnego (umowy publicznej) w ramach realizacji władzy publicznej i wykonywania zadań własnych gminy macierzystej oraz gmin ościennych. Zadania te określone są w art. 3 ust. 2 pkt 14 i 15 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach i mogą być wykonywane przez inne jednostki samorządu terytorialnego na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina K zadania te realizuje za pośrednictwem podatnika, który jest jej jednostką budżetową powołaną właśnie do realizacji tych zadań.

Ad.2

Zdaniem podatnika, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych (adopcje zwierząt oraz odpłatne przetrzymywanie zwierząt - tzw. hotel dla zwierząt) mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że obrót z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu (zwolnionych oraz opodatkowanych stawką 0%, 5%, 8% i 23%) w skali roku nie przekroczy 150. 000,00 złotych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powyższego wynika, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

A zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże, zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną.

Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności - w oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy - do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Uszczegółowienie w art. 7 ust. 1 omawianej ustawy wskazuje na szereg obszarów, w jakich gmina realizuje swoje zadania.

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: z 2011 r. Nr 45, poz. 236), jednostki samorządu terytorialnego w drodze umowy mogą powierzać wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.), w trybie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 19, poz. 100 oraz z 2010 r. Nr 106, poz. 675), przepisów ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. Nr 19, poz. 101, z późn. zm.), przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536) i ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13) albo na zasadach ogólnych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wysokości cen i opłat albo o sposobie ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego.

Jak stanowi art. 4 ust. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą powierzyć organom wykonawczym tych jednostek.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Wskazać ponadto należy, że przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osobie fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie, np. jednostek budżetowych, o ile spełniają kryteria dotyczące statusu podatnika VAT przewidziane w powołanym wyżej art. 15 ustawy, powinny dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne dla potrzeb VAT oznaczenie (numery) NIP.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednostką budżetową Gminy K i organizacyjnie jej podlega. Realizuje on zadanie własne Gminy K, także te powierzone Gminie przez inne gminy. Gmina K podpisała porozumienia w sprawie przekazania zadania z kilkoma gminami oraz corocznie podpisywane są umowy dotacji na dany rok budżetowy. W tym zakresie inne umowy nie są podpisywane. Zadania są zlecane na podstawie porozumienia. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wpisują się w zakres zadań dla których jednostka ta została powołana. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

Gmina K na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zawarła z gminami ościennymi porozumienia międzygminne, na mocy których gminy te przekazują dotacje celowe na prowadzenie schroniska na rachunek bankowy Gminy K. Kwota dotacji obejmuje koszt schwytania zwierzęcia, transport, pobyt w schronisku i opiekę weterynaryjną. Każdego roku na usługi te Gminie K przekazywana jest dotacja na realizację tego zadania własnego gmin ościennych. Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na podstawie ww. zarządzenia wpływają na konto bankowe Wnioskodawcy i są przekazywane do Budżetu Gminy.

Dodatkowo na konto bankowe schroniska wpływają opłaty z tytułu adopcji przez osoby fizyczne i opłat za pobyt zwierząt pozostawionych na czas określony przez właściciela. Stawki dotyczące tych opłat określone są w cenniku będącym załącznikiem do Uchwały Rady Gminy K. Do końca czerwca 2014 r. adopcje to kwota 2 797,00 zł, natomiast wpłaty za pobyt zwierząt w schronisku od ich właścicieli to kwota 1 200,00 zł. Głównymi dochodami jednostki budżetowej są dochody uzyskiwane na podstawie porozumień międzygminnych w wysokości wynikającej z Zarządzenia Wójta Gminy K. Gmina K otrzymała od gmin w 2013 r. kwotę 270 000,00 zł oraz w 2014 r. 270 000,00 zł na realizację powierzonego zadania. Dodatkowe odpłatności za zadania realizowane na podstawie Zarządzenia Wójta Gminy K wynosiły w roku 2013 - 161 330,00 zł, w roku 2014 - 220 345,00 zł. Otrzymywane dotacje nie mają wpływu na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Odnosząc wyżej przedstawiony stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą występuje świadczenie wzajemne, gdyż Wnioskodawca zgodnie z uchwałą Rady Gminy został zobowiązany do świadczenia usług świadczonych na rzecz Gminy, obejmujących schwytanie zwierzęcia, transport, pobyt w schronisku, opiekę weterynaryjną, za które to świadczenie Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Odnosząc się do powyższego wskazać należy zatem, że realizowane czynności w zakresie zapewnienia opieki zwierzętom noszą znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadania własnego gminy, ale wykonuje te czynności jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT na rzecz gminy, za które to usługi otrzymuje wynagrodzenie. A zatem pomiędzy płatnością, którą otrzymuje Wnioskodawca w formie dotacji od Gminy, a świadczeniem na rzecz Gminy, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. Z uwagi na powyższe należy uznać, że dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy, podlegającego opodatkowaniu jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Kolejną wątpliwością Wnioskodawcy jest, czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych (adopcje zwierząt oraz odpłatne przetrzymywanie zwierząt - tzw. hotel dla zwierząt) mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestia zwolnienia od podatku VAT z uwagi na nieprzekraczanie obrotu, została uregulowana w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z powyższego wynika więc, że jednostki Gminy, tj. jednostki budżetowe, są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi, które po przekroczeniu określonego progu obrotu dla celów podatku VAT powinny zarejestrować są jako (odrębni) podatnicy VAT.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Mocą art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Przytoczone wyżej przepisy wskazują, że gmina i jednostki organizacyjne (jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe i instytucje kultury) wykonują czynności w swoim własnym imieniu (każdy). Zatem jednostka budżetowa nie dokonuje czynności w imieniu gminy. Powołane przez gminę jednostki (wyodrębnione jednostki organizacyjne) prowadzą własną działalność gospodarczą wykonując czynności we własnym imieniu. Podmioty te po przekroczeniu limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia od podatku mają obowiązek zarejestrować się jako podatnicy VAT i uzyskać odrębny od Gminy NIP dla celów podatku VAT. Oznacza to, że gminę i jej jednostki (jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe i instytucje kultury) należy uznać za odrębnych podatników podatku VAT.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca, będący jednostką budżetową gminy a więc odrębnym od niej podmiotem, uzyskał obrót przekraczający kwotę 150 000 zł. Jak wskazano wyżej, czynności świadczone na rzecz gminy podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Zatem obrót uzyskany z tytułu świadczenia tych usług jest obrotem, który należy wliczyć do obrotu, którego przekroczenie powoduje utratę zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, z uwag na przekroczenie kwoty obrotu uprawniającego do zwolnienia. Tym samym, świadcząc usługi, w tym także na rzecz osób fizycznych, nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na przedstawionym opisie zaistniałego stanu faktycznego, z którego wynika, że opłata adopcyjna wnoszona przez osoby fizyczne jest obowiązkowa, a jej stawki są określone w cenniku stanowiącym załącznik do uchwały Rady Gminy. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności gdyby opłata ta stanowiła dobrowolną darowiznę, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.