IBPP3/443-1233/11/KO - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług dokonania przez gminę darowizny wozu strażackiego na rzecz jednostki ochotniczej straży pożarnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 10 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 30 listopada 2011 r.) oraz z dnia 30 grudnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny wozu strażackiego na rzecz jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2011 r. oraz z dnia 30 grudnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny wozu strażackiego na rzecz jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada nadany numer NIP. Gmina jako lider projektu "..." zrealizowała projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013, wspólnie z dwoma gminami powiatu tj. Gminą C. i W., w ramach którego zostały zakupione trzy samochody ratowniczo-gaśnicze. W dniu 25 listopada 2009 r. zostało zawarte porozumienie samorządowe (międzygminne) pomiędzy: Gminą C., D., W. Beneficjentami projektu były jednostki samorządu terytorialnego natomiast partnerami były jednostki OSP z poszczególnych Gmin. Zakupione w ramach projektu samochody zostały przekazane na własność w formie umowy darowizny (każda z Gmin darowała jednostce OSP ze swojego terenu) na rzecz Ochotniczych Straży Pożarnych. Z treści art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wynika, iż koszty funkcjonowania jednostek ochotniczych straży pożarnych, ich wyposażenia, utrzymania, wyszkalania i zapewnienia gotowości pokrywane są z budżetu jednostek samorządu terytorialnego.

Gminie nie przysługiwało przy nabyciu wozu strażackiego w całości ani w części prawo do obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego, gdyż realizowała zadania własne.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego - art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przekazanie przez Gminę w formie umowy darowizny zakupionego wozu strażackiego na rzecz jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminy realizują zadania publiczne o znaczeniu lokalnym, ustawa o samorządzie gminnym nakłada na Gminy obowiązek zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym między innymi w sferze ochrony przeciwpożarowej, która obejmuje wyposażanie i utrzymanie Ochotniczych Straży Pożarnych. Zgodnie z art. 6 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym. Obejmują one zarówno zadania własne gminy jak i zlecone odrębnymi ustawami. Zadania własne gmin w tym sprawy ochrony przeciwpożarowej mają na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności.

Szczególnym aktem prawnym jest ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380) regulująca kwestie dotyczące zapobiegania pożarom, klęskom żywiołowym, działań ratowniczych, świadczeń rzeczowych i finansowych przysługującym jednostkom ochrony przeciwpożarowej. Stosownie do art. 29 ww. ustawy koszty funkcjonowania jednostek OSP pokrywane są między innymi z budżetu jednostek samorządowych. Stosownie do treści art. 32 ust. 2 tejże ustawy, koszty wyposażania, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej jednostek OSP ponosi gmina. Ustawa o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. art. 7 ust. 1 pkt 14 nakłada na Gminę obowiązek w zakresie finansowania ochrony przeciwpożarowej. W tym przypadku zadnie to jest realizowane przez jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych.

Na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 30 grudnia 2009 r.) paragraf 12 ust. 1 punkt 12 mówi, iż zwalnia się od podatku:" czynności związane z wykonywanie zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych". W związku z powyższym oraz ze względu na fakt, że Gminy nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie ochrony przeciwpożarowej nie mają podstaw do odliczenia (odzyskania) podatku VAT (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług darowizna ww. samochodów strażackich nie była czynnością co do zasady opodatkowaną podatkiem VAT, gdyż nie przysługiwało Gminom prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż realizowały zadanie własne. Na podstawie wyżej wymienionych przepisów zawarte umowy darowizny nie były czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zatem opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Gmina jako lider projektu "..." zrealizowała projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013, wspólnie z dwoma gminami powiatu tj. Gminą C. i W., w ramach którego zostały zakupione trzy samochody ratowniczo-gaśnicze. Zakupione w ramach projektu samochody zostały przekazane na własność w formie umowy darowizny (każda z Gmin darowała jednostce OSP ze swojego terenu) na rzecz Ochotniczych Straży Pożarnych. Gminie nie przysługiwało przy nabyciu wozu strażackiego w całości ani w części prawo do obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego, gdyż realizowała zadania własne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. z 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym).

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz zaistniały stan faktyczny nie można uznać darowizny wozu strażackiego na rzecz Ochotniczej Straży Pożarnej za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Darowizna wozu strażackiego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedstawionych okolicznościach nie została bowiem spełniona przesłanka art. 7 ust. 2 ustawy dotycząca istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza możliwość uznania nieodpłatnego przekazania za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, iż Gminie przy nabyciu wozu strażackiego nie przysługiwało w całości ani w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym interpretacja nie rozstrzyga czy Wnioskodawcy faktycznie w całości lub części przysługiwało / nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu wozu strażackiego, bowiem nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Stwierdzenie w tym zakresie przyjęto jako element stanu faktycznego, bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.