IBPP3/443-1217/11/PH - Stawka podatku akcyzowego dla acetylenu oznaczonego kodem CN 2901 29 00 odsprzedawanego do celów lutowania, spawania i cięcia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2011 r. (data wpływu 8 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania za wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe, acetylenu oznaczonego kodem CN 2901 29 00 odsprzedawanego przez Wnioskodawcę kontrahentom do celów lutowania, spawania i cięcia - jest prawidłowe.

W dniu 8 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania za wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe, acetylenu oznaczonego kodem CN 2901 29 00 odsprzedawanego przez Wnioskodawcę kontrahentom do celów lutowania, spawania i cięcia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem gazów technicznych i medycznych dla przemysłu, ochrony zdrowia i środowiska. Spółka wprowadziła do swojej oferty handlowej acetylen, który nabywa głównie od podmiotów z Unii Europejskiej (przy czym może również wystąpić nabycie na terytorium kraju oraz w drodze importu), a następnie odsprzedaje do swoich partnerów handlowych na terenie Rzeczpospolitej. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że acetylen nabywany jest w specjalnie przeznaczonych do jego przechowywania i transportu butlach, w których następnie jest odsprzedawany. Spółka dokonuje obrotu dokładnie tym samym wyrobem (również w tym samym opakowaniu), który wcześniej nabyła.

Acetylen używany jest przez kontrahentów Spółki głównie w urządzeniach służących do lutowania, spawania i cięcia elementów metalowych (przeważanie w palnikach gazowych). Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że odsprzedawany przez niego acetylen nie jest paliwem silnikowym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009, nr 3, poz. 11 z późn. zm., dalej: "ustawa o podatku akcyzowym") i zgodnie z jego wiedzą nie może być, i nie jest, wykorzystywany do celów napędowych.

Odsprzedawany przez Spółkę produkt został zaklasyfikowany pod kodem Nomenklatury Scalonej CN 2901 29 00.

W chwili obecnej Wnioskodawca nie opodatkowuje wskazanego wyrobu podatkiem akcyzowym. Spółka chciałaby potwierdzić prawidłowość swojego stanowiska w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, odsprzedawany przez niego acetylen, zużywany do celów lutowania, spawania i cięcia, stanowi wyrób energetyczny przeznaczony do celów innych niż opałowe i powinien być opodatkowany stawką określoną w art. 89 ust. ustawy o podatku akcyzowym, tj. stawką 0 zł.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym mające zastosowanie w sprawie

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym do wyrobów akcyzowych zalicza się: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W pozycji 34 wskazanego załącznika ustawodawca zawarł węglowodory alifatyczne sklasyfikowane pod kodem CN 2901.

W świetle art. 86 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym do wyrobów energetycznych zalicza się m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2901 i 2902. Tym samym, na podstawie powyższych regulacji należy wskazać, że acetylen odsprzedawany przez Spółkę, będący węglowodorem alifatycznym, jest wyrobem energetycznym podlegającym opodatkowaniu akcyzą.

W art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym zawarto natomiast definicję paliw opałowych, zgodnie z którą zalicza się do nich wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem paliw silnikowych. W art. 89 ust. 1 pkt 15b ustawy o podatku akcyzowym wskazano, że stawką dla pozostałych paliw opałowych gazowych (nieobjętych stawkami z punktów od 1-14) jest stawka 1,28 zł/gigadżul (GJ). W art. 89 ust. 2 powoływanej ustawy przewidziano natomiast stawkę akcyzy w wysokości 0 zł na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1

W świetle przytoczonych powyżej regulacji ustawy o podatku akcyzowym, w celu określenia właściwej stawki akcyzy mającej zastosowanie w odniesieniu do odsprzedawanego przez Wnioskodawcę wyrobu sklasyfikowanego pod kodem CN 2901 29 00 konieczne jest właściwe ustalenie jego przeznaczenia, w tym ustalenie czy jest on wyrobem energetycznym przeznaczonym do celów opałowych.

Spółka pragnie wskazać, że ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia celu opałowego, dlatego też w celu dokonania prawidłowej wykładni tego terminu należy sięgnąć do jego potocznego rozumienia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (red. M. Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 1998, s. 501) słowo opał oznacza "to czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania", zaś opałowy "dotyczący opału (...), służący do palenia". Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza więc wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (starych, ciekłych lub gazowych) np. celem ogrzania pomieszczenia. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, z celem opałowym będziemy mieć do czynienia, gdy wytworzenie ciepła (ogrzewanie) stanowić będzie zasadniczy i ostateczny cel zużycia (np. spalenia) danego wyrobu.

Zdaniem Wnioskodawcy acetylen zużywany w palnikach gazowych służących do lutowania, spawania i cięcia nie jest wykorzystywany do celów opałowych. Celem wskazanego zużycia nie jest bowiem uzyskanie ciepła jako takiego, lecz wykonanie określonego procesu technologicznego jakim jest łączenie poszczególnych elementów metalowych bądź ich cięcie. Przedmiotowe elementy są wprawdzie obrabiane przy użyciu płomienia o wysokiej temperaturze, ale tego rodzaju obróbka termiczna ma na celu tylko ich złączenie bądź przecięcie. Zamierzeniem zużywającego wskazany produkt jest jedynie dokonanie określonych czynności, które w żaden sposób nie wiążą się z celem grzewczym polegającym na produkcji bądź dostarczaniu ciepła. Zdaniem Wnioskodawcy trudno byłoby traktować powyższe zużycie na równi z wykorzystaniem innych wyrobów energetycznych np. w produkcji ciepła grzewczego (miejskiego) przesyłanego następnie przy użyciu sieci ciepłowniczej np. do mieszkań w celu ich ogrzania, a także w domowych instalacjach grzewczych (np. plecach centralnego ogrzewania zasilanych olejem opałowym).

Spółka pragnie zwrócić uwagę, że przedstawione przez nią powyżej stanowisko w zakresie opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych stosowanych w palnikach gazowych zostało również zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora niniejszej Izby Skarbowej z dnia 27 maja 2010 r., sygn. IBPP3/443-133/10/PK, w której stwierdzono, że w przypadku wykorzystania węglowodorów gazowych o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00 do wytwarzania energii cieplnej za pomocą palnika ogniowego (gazowego) w celu lutowania elementów metalowych, nie można uznać, iż dochodzi do przeznaczenia ww. gazów na cele opałowe.

Analogiczne stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2009 r., sygn.: AE2/8012/4/CCA/08/09/22 wskazując, że: w przypadku lutowania, opalania (nie w piecu, ale np. elementu z powłoki lakierniczej) i zgrzewania, gaz propan-butan nie jest wykorzystywany w celach stricte opałowych.

Podsumowanie

W związku z uwagami poczynionymi powyżej należy zatem skonkludować, że wykorzystywanie acetylenu sklasyfikowanego pod kodem CN 2901 29 00 w palnikach gazowych w celu lutowania, spawania i cięcia elementów metalowych, nie jest zużyciem na cele opałowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2

W świetle art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym właściwą stawką akcyzy dla acetylenu odsprzedawanego przez Spółkę i zużywanego w palnikach gazowych w celu lutowania, spawania oraz cięcia elementów metalowych, będzie stawka 0 zł. Wskazany przepis przewiduje bowiem, że stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników, albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Stanowisko takie prezentuje również Dyrektor tutejszej Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 17 sierpnia 2009 r., sygn.: IBPP3/443-431/09/PK stwierdzając, iż sprzedaż gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901 (interpretacja dotyczyła acetylenu wykorzystywanego w palnikach acetylenowych)jest opodatkowana stawką 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Podsumowanie

Acetylen sklasyfikowany pod kodem CN 2901 29 00 i zużywany w palnikach gazowych w celu lutowania, spawania oraz cięcia elementów metalowych, stanowi wyrób, dla którego właściwą jest stawka przewidziana w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. stawka 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 34 ww. załącznika pod kodem CN 2901 wymieniono węglowodory alifatyczne.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2901, 2902. Tym samym wyroby objęte wnioskiem o kodzie CN 2901 29 00 są w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym wyrobami energetycznymi.

W ust. 2 i ust. 3 art. 86 wyodrębniono dwie grupy paliw, a mianowicie paliwa silnikowe oraz paliwa opałowe. I tak paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Natomiast paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa powyżej.

Dla węglowodorów alifatycznych o kodzie CN 2901 przeznaczonych do napędu silników spalinowych ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy następujące stawki podatku tj.:

* gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901 przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

* skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,

* w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ).

Natomiast w przypadku zastosowania wyrobów o kodzie CN 2901 do celów opałowych zastosowanie znajdzie stawka określona w art. 89 ust. 1 pkt lit. b) dla pozostałych paliw opałowych t.j. 1,28 zł/gigadżul (GJ).

Jednocześnie w myśl art. 89 ust. 2 ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zatem aby określić wysokość opodatkowania acetylenu o kodzie CN 2901 29 00 konieczne jest określenie jego przeznaczenia.

Z wniosku wynika, iż acetylen używany jest przez kontrahentów Spółki głównie w urządzeniach służących do lutowania, spawania i cięcia elementów metalowych (przeważanie w palnikach gazowych).

Bezdyskusyjny jest zatem fakt, iż acetylen nie będzie wykorzystywany jako paliwo napędowe. Należy zatem rozważyć, czy można go uznać, przy wyżej określonym przeznaczeniu jako paliwo opałowe. Czyli takie, które jest używane do celów opałowych.

Jak słusznie zauważa Wnioskodawcą ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje celu opałowego i zasadne jest posłużenie się potocznym pojęciem tego określenia. Zdaniem Wnioskodawcy "acetylen zużywany w palnikach gazowych służących do lutowania, spawania i cięcia nie jest wykorzystywany do celów opałowych. Celem wskazanego zużycia nie jest bowiem uzyskanie ciepła jako takiego, lecz wykonanie określonego procesu technologicznego jakim jest łączenie poszczególnych elementów metalowych bądź ich cięcie. Przedmiotowe elementy są wprawdzie obrabiane przy użyciu płomienia o wysokiej temperaturze, ale tego rodzaju obróbka termiczna ma na celu tylko ich złączenie bądź przecięcie. Zamierzeniem zużywającego wskazany produkt jest jedynie dokonanie określonych czynności, które w żaden sposób nie wiążą się z celem grzewczym polegającym na produkcji bądź dostarczaniu ciepła. Zdaniem Wnioskodawcy trudno byłoby traktować powyższe zużycie na równi z wykorzystaniem innych wyrobów energetycznych np. w produkcji ciepła grzewczego (miejskiego) przesyłanego następnie przy użyciu sieci ciepłowniczej np. do mieszkań w celu ich ogrzania, a także w domowych instalacjach grzewczych (np. plecach centralnego ogrzewania zasilanych olejem opałowym)."

Tut. organ zgadza się ze przedstawioną przez Wnioskodawcę argumentacją.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wykorzystywanie acetylenu oznaczonego kodem CN 2901 29 00 w palnikach gazowych służących do lutowania, spawania i cięcia, nie można uznać za przeznaczenie tego węglowodoru alifatyczngo na cele opałowe. Tym samym w tym przypadku przedmiotowy wyrób energetyczny nie będzie opodatkowany stawką przewidzianą w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b) ustawy o podatku akcyzowym.

Reasumując, mając na uwadze, że ww. wyrób nie jest przeznaczony ani do celów opałowych ani do celów napędowych zastosowanie znajdzie stawka podatku 0 zł, zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a dla zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.