IBPP3/443-112/10/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku nałożonych na podmiot pośredniczący - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku nałożonych na podmiot pośredniczący.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca występuje jako podmiot pośredniczący w dostarczaniu wyrobów akcyzowych (olejów smarowych o kodach CN 2710 19 71-83, 2710 19 87-99) objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie do podmiotów zużywających.

W dniu 25 maja 2009 r. uzyskał stosowne zezwolenie Naczelnika Urzędu Celnego na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący na czas nieoznaczony.

W piśmie z dnia 25 listopada 2009 r. Urząd informuje Wnioskodawcę o sposobie realizacji zapisów na karcie do saldowania zabezpieczenia generalnego.

W tym samym piśmie powołując się na zapis § 8 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902), nakłada na Wnioskodawcę obowiązek, oprócz przedłożenia do wglądu karty do saldowania, złożenie specjalnego wniosku wraz z oryginałami dokumentów dostawy odebranych wyrobów, dokumentów przewozowych, dokumentów dostawy wysłanych, faktur sprzedaży, ewidencję wyrobów zwolnionych oraz zestawienie pisemne przedstawianych dokumentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy żądanie dostarczania wszystkich dokumentów związanych z obrotem wyrobami zwolnionymi z akcyzy (kilkadziesiąt dokumentów w skali miesiąca), gdy zapis § 8 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902) nakłada na Wnioskodawcę obowiązek przedłożenia do wglądu tylko karty do saldowania jest zasadne.

Zdaniem Wnioskodawcy, żądanie dostarczania co miesiąc wszystkich dokumentów związanych z obrotem wyrobami zwolnionymi z akcyzy w brzmieniu cytowanego zapisu § 8 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902) jest niezasadne. Weryfikację źródłowych dokumentów firmy związanych z obrotem wyrobami zwolnionymi z akcyzy Naczelnik Urzędu Celnego może przeprowadzić na miejscu w siedzibie firmy, wszczynając stosowną kontrolę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 23) podmiot pośredniczący - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, inny niż podmiot prowadzący skład podatkowy, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie działalności polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego, a w przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 32 ust. 1, pochodzących również z importu.

Procedura zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przezna¬czenie przewiduje możliwość skorzystania z takiego zwolnienia przez ograniczoną liczbę podmiotów biorących udział w obrocie wyrobami objętymi zwolnieniem od akcyzy. Otóż pomiędzy składem podatkowym, z którego zostaną wyprowadzone, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy, a podmiotem zużywającym" (podmiot który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia - art. 2 pkt 22) te wyroby do celów uprawniających do zwol¬nienia może występować tylko jeden pośrednik - "podmiot pośredniczący".

W myśl art. 63 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany handlowiec, niezarejestrowany handlowiec, podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, podmiot pośredniczący oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej, powstałe albo mogące powstać, zobowiązanie podatkowe.

Stosownie do art. 65 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych podmiotu pośredniczącego składa się zabezpieczenie generalne, z zastrzeżeniem ust. 8.

Zgodnie § 2 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902) składanego przez podmiot pośredniczący:

W przypadku złożenia zabezpieczenia generalnego właściwy naczelnik urzędu celnego, wydając potwierdzenie lub pokwitowanie, wydaje podmiotowi, który będzie stosował zabezpieczenie generalne, również kartę do saldowania zabezpieczenia generalnego, zwaną dalej "kartą do saldowania", według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia (§ 4 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Podmiot pośredniczący jest obowiązany aktualizować wysokość zabezpieczenia generalnego w sposób zapewniający pokrycie mogących powstać w każdym czasie jego zobowiązań podatkowych (art. 65 ust. 6 ustawy). Stosownie zaś do § 8 ust. 6 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902) podmiot pośredniczący powinien przedkładać kartę do saldowania do wglądu właściwemu naczelnikowi urzędu celnego przynajmniej raz w miesiącu w terminie do 15. dnia każdego miesiąca kalendarzowego.

Ustawodawca zobowiązał podmiot pośredniczący do okresowego (przynajmniej raz w miesiącu) aktualizowania wysokości zabezpieczenia generalnego (§ 8 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Stosownie do § 8 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia w celu objęcia wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie zabezpieczeniem generalnym podmiot pośredniczący odnotowuje każdorazowo na karcie do saldowania obciążenie tego zabezpieczenia kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego, którą stanowi kwota akcyzy przypadająca do zapłaty w przypadku naruszenia warunków zwolnienia wyrobów akcyzowych ze względu na przeznaczenie. Obciążenie zabezpieczenia generalnego powinno nastąpić najpóźniej z chwilą odebrania przez podmiot pośredniczący wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie dostarczonych ze składu podatkowego na terytorium kraju lub objęcia takich wyrobów procedurą dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Podmiot pośredniczący odnotowuje każdorazowo na karcie do saldowania zwolnienie zabezpieczenia generalnego z obciążenia kwotą zobowiązania podatkowego, o którym mowa w ust. 1, jeżeli powstałe zobowiązanie podatkowe wygasło lub zobowiązanie podatkowe nie może już powstać. Zwolnienie zabezpieczenia generalnego może nastąpić najwcześniej z chwilą otrzymania przez podmiot pośredniczący potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie przez podmiot zużywający.

W celu prawidłowej aktualizacji wysokości złożonego zabezpieczenia generalnego podmiot pośredniczący ustala na bieżąco stan jego wykorzystania obliczając każdorazowo, najpóźniej z chwilą odebrania dostarczonych wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, wysokość kwoty wolnej zabezpieczenia. W przypadku obliczenia, iż kwota wolna zabezpieczenia generalnego jest niewystarczająca do objęcia zabezpieczeniem kolejnej dostawy wyrobów akcyzo¬wych zwolnionych od akcyzy podmiot pośredniczący jest obowiązany do zwiększenia kwoty złożonego zabezpieczenia najpóźniej dzień przed otrzymaniem dostawy. Podmiot pośredniczący powinien przedkładać kartę do saldowania do wglądu właściwemu naczelnikowi urzędu celnego przynajmniej raz w miesiącu w terminie do 15. dnia każdego miesiąca kalendarzowego.

Jednakże co najistotniejsze z punku widzenia przedmiotowej sprawy prawodawca nie przewidział obowiązku składania wniosku o przełożenie karty do saldowania.

Mając na uwadze art. 120 ustawy - Ordynacja podatkowa zgodnie z którym organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa, należy stwierdzić, że organy podatkowe mogą podejmować tylko takie czynności oraz ewentualnie egzekwować od podatników tylko takie obowiązki które zostały przewidziane przez prawodawcę. Skoro zatem prawodawca nie przewidział obowiązku składania wniosku w przedmiotowej sprawie organ podatkowy nie jest uprawniony do żądania od podatnika takiego dokumentu.

Odnośnie zaś samej możliwości żądania przez organ podatkowy przedstawienia dokumentów wymienionych we wniosku należy tutaj zwrócić uwagę na art. art. 272 Ordynacji podatkowej w myśl którego organy podatkowe pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 272a, dokonują czynności sprawdzających, mających na celu:

Na marginesie warto tutaj zauważyć że przez deklaracje o których mowa powyżej należy rozumieć nie tylko deklaracje podatkowe składane w celu rozliczenia danego podatku lecz rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci (art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej).

Jak zauważył WSA w Warszawie (wyrok z dnia 28 marca 2007 r., II SA/Wa 4029/06), "w myśl pkt 2 art. 272 o.p., czynności sprawdzające służą badaniu formalnej poprawności dokumentów, takich jak deklaracja, w znaczeniu nadanym przez art. 3 pkt 5 o.p. Ocena formalnej poprawności ma na celu sprawdzenie, czy dokument został sporządzony zgodnie z ustalonymi wymaganiami, a jeżeli takie wymagania wynikają z przepisów prawa, w szczególności z prawa podatkowego, czy nie zawiera błędów lub oczywistych omyłek".

W tym miejscu należy zauważyć, że wyżej opisane postępowanie sprawdzające jest inną procedurą niż kontrola podatkowa o której mowa w art. 281 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Stosownie do tych przepisów organy podatkowe pierwszej instancji, przeprowadzają kontrolę podatkową u podatników, płatników, inkasentów oraz następców prawnych, zwanych dalej "kontrolowanymi". Celem kontroli podatkowej jest sprawdzenie, czy kontrolowani wywiązują się z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Naczelnik Urzędu Celnego w ramach czynności sprawdzających może wezwać podatnika do przedstawienia stosownych dokumentów niezbędnych do sprawdzenia poprawności złożonej deklaracji (w rozumieniu art. 3 ust. 5 Ordynacji podatkowej czyli w przedmiotowej sprawie karty do saldowania) bez konieczności przeprowadzenia kontroli podatkowej. Jednakże jak już zauważono organ nie jest uprawniony do żądania ww. wniosku, a tym samym do żądania aby żądane dokumenty stanowiły załącznik do przedmiotowego wniosku.

Podsumowując:

* brak jest podstaw prawnych do żądania przez organ podatkowy do złożenia wniosku przez podatnika w celu przedstawienia karty do saldowania,

* przepis § 8 ust. 6 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych narzuca na podmiot pośredniczący obowiązek przedkładania do wglądu właściwemu naczelnikowi urzędu celnego karty do saldowania, natomiast organ podatkowy może żądać na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej art. 272 i dalszych od podatnika przedstawienia w siedzibie organu odpowiednich dokumentów w celu sprawdzenia poprawności dokonanych przez podmiot pośredniczący obciążeń i zwolnień zabezpieczenia generalnego w przedłożonej karcie do saldowania. Ww. sprawdzenie wpisów w karcie do saldowania nie stanowi kontroli podatkowej w rozumieniu przepisów działu VI ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.