IBPP3/443-1096/11/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-1096/11/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu skorygowania dostaw krajowych pierwotnie wykazanych jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub eksport towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu skorygowania dostaw krajowych pierwotnie wykazanych jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub eksport towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest produkcja oraz sprzedaż wyrobów wytworzonych na bazie węgla. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca dokonuje m.in. dostaw towarów do kontrahentów krajowych, wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej:,WDT) oraz eksportu.

Spółka stosuje do tych dostaw odpowiednie stawki podatkowe wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, Poz. 535 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT). Są to: stawka 0% w odniesieniu do eksportu oraz WDT, a także odpowiednia stawka dla dostaw krajowych w zależności od przedmiotu dostawy (przeważnie jest to podstawowa stawka VAT).

Ze względu na charakter transakcji dokonywanych przez Spółkę sporadycznie zdarzają się sytuacje, w których Spółka rozlicza określoną sprzedaż dla celów VAT jako WDT lub eksport (tj. stosuje do niej stawkę 0%), a następnie, na skutek różnych przyczyn okazuje się, że ta sprzedaż nie spełnia definicji WDT lub eksportu.

W takich sytuacjach sprzedaż taką Spółka opodatkowuje stawką 0% (kwotą należną od nabywcy jest jednocześnie podstawa opodatkowania VAT), a następnie, jeżeli okaże się, że Spółka nie jest uprawniona do zastosowania stawki 0%, transakcja taka jest korygowana poprzez zastosowanie stawki VAT odpowiedniej dla danego towaru (przede wszystkim podstawowej stawki VAT). Wówczas, na skutek korekty, podstawa opodatkowania ulega odpowiedniemu zmniejszeniu - tak aby kwota należna od nabywcy obejmowała podstawę opodatkowania oraz kwotę należnego podatku z tytułu dostawy.

Ta metoda korekty jest powszechnie znana jako metoda "w stu". Metoda ta polega na przyjęciu założenia, że podatek VAT należny "jest zawarty w" cenie, którą nabywca towaru jest zobowiązany zapłacić, a w konsekwencji w przypadku opisanej korekty danej transakcji z eksportu lub WDT na dostawę krajową suma podstawy opodatkowania i podatku należnego równa się pierwotnie zafakturowanej kwocie (ze stawką 0%).

Zastosowanie tej metody można zilustrować następującym przykładem.

Jeżeli Spółka dokonała dostawy towarów, którą opodatkowała na zasadach właściwych dla eksportu towarów wykazując z jej tytułu kwotę netto w wysokości 100 j.p. oraz 0 j.p. podatku (stawka 0%), a następnie transakcja ta powinna zostać skorygowana i wykazana jako dostawa na terytorium kraju (np. towar nie opuścił terytorium Unii Europejskiej lub Spółka nie posiada wymaganych dokumentów), to wówczas podstawą opodatkowania jest (przy stawce 23%) 81,30 j.p., a kwotą podatku należnego 18,70 j.p. (kwoty te podane zostały przed zaokrągleniem).

A zatem konsekwencją zastosowania metody "w stu" nie jest zmiana kwoty należnej z tytułu sprzedaży - ta pozostaje niezmienna. Zmianie ulega jedynie podstawa opodatkowania i kwota należnego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana w stanie faktycznym metoda korygowania "w stu" dostaw krajowych wykazanych pierwotnie jako WDT lub eksport jest zgodna z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym metoda korygowania dostaw krajowych wykazanych pierwotnie, jako WDT lub eksport metodą "w stu" jest zgodna z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

1.

Za takim stanowiskiem przemawia definicja podstawy opodatkowania zawarta w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tą definicją, podstawą opodatkowania jest obrót obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Podstawowym pojęciem wymagającym wyjaśnienia jest kwota należna z tytułu sprzedaży. Z powołanego przepisu wynika, że jest to całość świadczenia należnego od nabywcy. W przypadku dostaw takich jak w stanie faktycznym świadczeniem tym będzie wynagrodzenie z tytułu sprzedaży - tj. cena, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić, a która została uzgodniona przez strony.

Z powołanego przepisu wynika, że aby obliczyć podstawę opodatkowania, należy od ceny odjąć podatek należny. W przypadku WDT lub eksportu podstawa opodatkowania równa będzie kwocie należnej, ponieważ podatek "zawarty w cenie" wynosi 0 zł. Natomiast w przypadku dostawy krajowej (opodatkowanej np. stawką podstawową VAT) podstawa opodatkowania równa będzie kwocie należnej pomniejszonej o podatek należny. Podstawa opodatkowania będzie niższa niż kwota należna.

Należy podkreślić, że na skutek korekty kwalifikacji transakcji dla celów VAT, powodującej zmianę stawki podatkowej, kwota należna nie ulega zmianie. Zmienia się jednak podstawa opodatkowania oraz kwota podatku "zawarta w" tej kwocie należnej.

2.

Takie rozumienie pojęcia podstawy opodatkowania jest ugruntowane w literaturze podatkowej: "Podstawa opodatkowania podatkiem VAT nie obejmuje samego podatku VAT. Oznacza to, że podatek VAT obliczany jest metodą "w stu" od kwoty wynagrodzenia. Przykładowo, jeżeli cena (brutto) towaru lub usługi wynosi 100 zł, podstawa opodatkowania wynosi 81,97 zł, a podatek 18,03 zł. (kwoty podane w przykładzie wyliczone są w oparciu o podstawową stawkę podatku obowiązującą w 2010 r. - dopisek Wnioskodawcy)" (Zob. Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda, VAT 2010. Komentarz. Legalis), jak również w orzecznictwie sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 2 grudnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn.: III SA/Wa 1086/08) wyjaśnił, że "organy prawidłowo określiły wielkość podatku należnego zarówno z tytułu usługi sprzedaży praw medialnych jak i sprzedaży praw do karty zawodnika stosując tzw. "metodę w stu". Kwoty otrzymane winny być jednak potraktowane jako kwoty brutto i od tych kwot należało obliczyć należny podatek VAT.

3.

Dodatkowym argumentem potwierdzającym prawidłowość korygowania wspomnianych transakcji metodą "w stu" jest treść art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 5 lipca 2001 r. ocenach. Zgodnie z nim przez cenę rozumie się "wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaży towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług". Z uwagi na fakt, że wynagrodzeniem w ramach przedmiotowych transakcji jest cena w rozumieniu powołanej ustawy, przyjąć należy, że zawiera ona "w sobie" kwotę podatku należnego.

Wpływ tej definicji na rozumienie podstawy opodatkowania w VAT wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji (sygn.: ITPP1/443-920/10/KM), w której stwierdził, że "Regulacja ustawy o cenach jest bardzo istotna (...) w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zapłaty na rzecz sprzedawcy określonej sumy pieniężnej w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, należy przyjąć, iż w tej płatności mieści się należny podatek VAT. (...) podatek należny z tytułu dokonania tej czynności powinien być ustalany metodą "w stu".

4.

Za takim rozumieniem art. 29 ust. 1 przemawia również stanowisko prezentowane przez organy podatkowe. Należy dodatkowo podkreślić, że poniższe stanowiska odnoszą się wprost do sytuacji opisanej przez Spółkę w stanie faktycznym - tj. do korygowania WDT lub eksportu na skutek pierwotnie zastosowanej stawki 0%.

W interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygn.: IBPP2/443-811/08/ASz) stwierdził: "Zatem, wobec braku szczegółowych uregulowań w tym zakresie, jedynym prawidłowym sposobem wyliczenia podstawy opodatkowania, w sytuacji braku wymaganych dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jest metoda "w stu".

W postanowieniu z dnia 13 kwietnia 2006 r. Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu (sygn.: 1473/WV/443/481/16/2008/GW) wyjaśnił, że "Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 23 ust. 1 przedmiotowej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. (...) Zatem określając podstawę opodatkowania, jako obrót będący kwotą należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę podatku należnego Spółka powinna naliczyć podatek od kwoty należnej od nabywcy pomniejszonej o kwotę podatku należnego; tym samym Spółka powinna się posłużyć tzw. metodą "w stu". Powyższą argumentację Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu powtórzył również w postanowieniu z dnia 10 października 2006 r. (sygn.: 1473/WV/443/673/125/2008/MK).

Prawidłowość przedstawionej powyżej metody potwierdziło również postanowienie z dnia 29 sierpnia 2008 r. (sygn.: PP/443-41-1-GK/06), w której Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu wskazał, że "kwota wykazana na fakturze eksportowej jest kwotą należną od nabywcy towarów (tj. kwotą wynikającą z zawartej umowy), więc winna ona zostać pomniejszona o kwotę należnego podatku, tzn. winna być traktowana jako kwota brutto".

5.

Podsumowując powyższe uwagi należy uznać, że jeżeli Wnioskodawca udokumentował daną transakcję WDT lub transakcję eksportową wystawiając fakturę z kwotą 100 j.p. oraz stawką podatku 0%, to pomimo następczej korekty transakcji dla celów VAT, kwota należna z tytułu sprzedaży nie ulega zmianie. Spółka powinna opodatkować tę transakcję wykazując podstawę opodatkowania w wysokości 81,30 j.p. oraz kwotę podatku należnego w wysokości 18,70 j.p.

6.

Biorąc pod uwagę:

* treść art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, z której wynika, że podatek należny nie stanowi składnika podstawy opodatkowania,

* jak również treść art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach wskazującą, że cena będąca wynagrodzeniem z tytułu sprzedaży zawiera w sobie podatek należny,

* a także powołane powyżej stanowisko organów podatkowych w analogicznych sprawach,

Spółka stoi na stanowisku, iż opisana w stanie faktycznym metoda korygowania "w stu" dostaw krajowych wykazanych pierwotnie jako WDT lub eksport jest zgodna z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, przez eksport towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Z kolei przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 4 cyt. ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 tejże ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Jeżeli jednak ww. warunek nie zostanie spełniony to, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o VAT, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Zgodnie z ust. 8 ww. artykułu 41 przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio (art. 41 ust. 11 ustawy o VAT).

W myśl art. 41 ust. 9 cyt. ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

a.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

b.

kopia faktury,

c.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Stosownie do art. 42 ust. 12, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

1.

okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2.

okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy zarówno w przypadku eksportu, jak i dostaw wewnątrzwspólnotowych, jeżeli podatnik w powyżej wskazanych terminach nie otrzymał (nie posiada) wymaganych dokumentów potwierdzających odpowiednio dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej lub wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, obowiązany jest opodatkować tę dostawę przy zastosowaniu stawki właściwej dla danej dostawy w kraju.

Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 1, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przytoczonej wyżej definicji wynika, że kwota należna z tytułu sprzedaży obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Zatem w przypadku, gdy dostawa będzie uznana za krajową, tj. opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, należy przyjąć, iż powyższa kwota (należność wynikająca z wystawionej faktury VAT) zawiera także ten podatek.

Zatem określając podstawę opodatkowania, którą jest obrót będący kwotą należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę podatku należnego - Wnioskodawca winien naliczać podatek od kwoty należnej od nabywcy pomniejszonej o kwotę podatku należnego; tym samym Wnioskodawca powinien posłużyć się tzw. metodą "w stu".

Reasumując, w przypadku kiedy Wnioskodawca do dostaw krajowych wskazanych pierwotnie jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub jako eksport towarów zastosował preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%, winien opodatkować przedmiotową dostawę stawką odpowiadającą danej dostawie na terytorium kraju a następnie skorygować taką dostawę metodą korygowania "w stu" przyjmując, że wartość dostawy na fakturze jest ceną brutto (zawierającą podatek od towarów i usług).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl