IBPP3/443-1091/11/DG - VAT w zakresie zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2011 r. (data wpływu 30 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie w zakresie zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży i wywozu towarów w tym samochodów poza terytorium Unii Europejskiej (Białoruś, Ukraina) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Sprzedaż Wnioskodawca traktuje jako eksport towarów wystawia fakturę ze stawką 0%

Zgłoszenie eksportu towarów jest dokonywane przez spółkę w wewnętrznym urzędzie celnym wraz z objęciem przedmiotowych towarów procedurą tranzytu na terytorium Polski i następnie ich wywozu poza terytorium UE przez przejście graniczne UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy taka sprzedaż towarów (samochodów) jest eksportem towarów i czy Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką 0%.

Czy w przypadku objęcia towarów procedurą tranzytu w wewnętrznym urzędzie celnym, potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium UE w formie komunikatu IE-599 otrzymanym przez Agencję Celną, drogą poczty elektronicznej stanowi potwierdzenie wywozu, oraz czy jest podstawa do zastosowania zerowej stawki VAT.

Czy warunkiem zastosowania zerowej stawki VAT jest otrzymanie komunikatu IE-599 przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany miesiąc.

Czy datą otrzymania potwierdzenia wywozu jest data wpływu komunikatu na skrzynkę poczty elektronicznej Wnioskodawcy czy Agencji Celnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to eksport towarów, potwierdzony przez Urząd Celny wyjścia towarów z terytorium kraju poza terytorium wspólnoty i Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką 0%. Otrzymanie przez Agencję Celną drogą poczty elektronicznej, przez złozeniem przez Spółkę deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy komunikatu IE-599 stanowi potwierdzenie wywozu oraz podstawę do zastosowania zerowej stawki VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) przez eksport towarów - rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r.) w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) stawka podatku wynosi 0% (eksport bezpośredni).

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o VAT jeżeli warunek powyższy nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy o VAT przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Powyższe regulacje oparte są na brzmieniu art. 146 (1) a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej "Dyrektywa 2006/112/WE), który zobowiązał państwa członkowskie do zwolnienia z podatku od wartości dodanej dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty.

Jednocześnie regulacje krajowe jako warunek zastosowania stawki 0% (zwolnienia z podatku od wartości dodanej w rozumieniu przepisów unijnych) wprowadzają konieczność otrzymania przez podatnika właściwych dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Należy wskazać, iż w praktyce z uwagi na skomplikowany charakter zgłoszeń celnych, konieczność dokonania prawidłowej klasyfikacji towaru i przypisania do niego właściwej stawki celnej, przy dokonywaniu procedury eksportowej podmioty prowadzące działalność gospodarczą korzystają z pomocy agenta celnego ustanawiając go swoim przedstawicielem.

Na podstawie art. 5 ust. 1 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowego Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L. Nr 302, str. 1; dalej -"WKC") na warunkach określonych w art. 64 ust. 2 i z zastrzeżeniem przepisów przyjętych w ramach art. 243 ust. 2 lit. b) każda osoba ma prawo do działania przez przedstawiciela reprezentującego ją przed organami celnymi celem dokonania wszelkich czynności i formalności przewidzianych w przepisach prawa celnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 WKC przedstawicielstwo może być:

* bezpośrednie, w tym przypadku przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub

* pośrednie, w tym przypadku przedstawiciel działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Jednocześnie w myśl art. 76 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. z 2004 r. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.) czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła.

Z powyższych regulacji wyraźnie wynika uprawnienie podatnika do działania przy dokonywaniu procedur celnych przy pomocy przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego z wyraźnym zastrzeżeniem, iż wszelkie czynności dokonane przez tego przedstawiciela wywołują bezpośrednie skutki dla mocodawcy.

Mimo wyraźnie wspólnotowego oraz publicznoprawnego charakteru instytucji przedstawiciela celnego, instytucja ta wykazuje wiele podobieństw do uregulowanej na gruncie prawa prywatnego instytucji przedstawicielstwa. Na gruncie prawa krajowego, zgodnie z art. 95 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (dalej "k.c.") z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Zgodnie z § 2 czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Jednocześnie na mocy art. 96 k.c. umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Powyższe regulacje wyraźnie wskazują, iż ustanawiając przedstawiciela mocodawca uprawnia go, w określonym zakresie, do dokonywania czynności w jego imieniu. Czynności przedstawiciela jednocześnie wiążą mocodawcę. Stąd, skoro wszelkie czynności przedstawiciela oddziałują bezpośrednio na sytuację prawną mocodawcy, to również otrzymanie przez tego przedstawiciela dokumentów wywołujących skutki na gruncie prawa publicznego, rodzą określone obowiązki jak i uprawnienia dla mocodawcy na gruncie tych regulacji.

Zaprezentowane regulacje implikują konieczność uznania, iż otrzymanie dokumentów celnych rodzących określone skutki na gruncie prawa podatkowego, w tym dokumentów celnych potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty czy też dokumentów potwierdzających procedurę wywozu przez agencje celną jest równoznaczne z otrzymaniem (posiadaniem) tych dokumentów przez samego podatnika.

Stanowisko to będzie prawidłowe zarówno dla przypadków gdy agencja celna działa na podstawie upoważnienia przedstawicielstwa bezpośredniego jak i w przypadkach przedstawicielstwa pośredniego. W obu tych sytuacjach zakres udzielonego upoważniona powinien obejmować czynność odbioru dokumentów celnych w imieniu Spółki. Rozróżnienie takie będzie miało znaczenie jedynie na gruncie prawa celnego w zakresie podmiotów ponoszących odpowiedzialność za dług celny.

Zgodnie z art. 796e ust. 1 lit. a) Rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd celny wywozu potwierdza wyprowadzenie towaru eksporterowi lub zgłaszającemu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", z urzędu celnego wyprowadzenia.

W systemie ECS potwierdzeniem wywozu przesyłanym eksporterowi lub zgłaszającemu przy użyciu klucza bezpiecznej transmisji danych jest komunikat IE-599. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy.

Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu. Datą otrzymania przez agencję celną (a tym samym Spółkę) dokumentu jest data umieszczona w dokumencie IE-599 wygenerowanym przez urząd celny wywozu odpowiadająca dacie otrzymania takiego dokumentu w formie elektronicznej przez agenta celnego

W miejscu tym należy także zauważyć, iż dokumentem celnym potwierdzającym procedurę wywozu w rozumieniu art. 41 ust. 8 ustawy o VAT będzie komunikat w którym urząd celny zwalnia towary do procedury wywozu, tj. komunikat IE-529. którego otrzymanie przez eksportera lub agencję celną (działającą w formie przedstawicielstwa bezpośredniego lub pośredniego), będzie skutkowało możliwością nie wykazywania dostawy eksportowej ze stawką krajową w ewidencji za dany okres rozliczeniowy - w przypadku nie posiadania dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej lecz w okresie następnym (stosując stawkę krajową bądź stawkę 0% w zależności od otrzymania stosownego dokumentu potwierdzającego dokonanie wywozu poza terytorium Unii Europejskiej).

Podsumowując należy stwierdzić, iż:

* przedstawioną w stanie faktycznym transakcje należy uznać za eksport towarów

* Wnioskodawca jest uprawniony do wystawienia faktury eksportowej ze stawką podatku w wysokości 0%, jednakże warunkiem zastosowania tej stawki jest objęcie towaru na terytorium kraju procedurą wywozu oraz otrzymanie przez Wnioskodawcę przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dokumentu potwierdzającego wywóz towaru za granicę Unii Europejskiej,

* elektroniczny komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, uprawniającym do zastosowania stawki 0%,

* za datę jego otrzymania komunikatu IE-599 przez Wnioskodawcę należy uznać datę wpływu przedmiotowego komunikatu do Agencji Celnej (zgłaszającego), która działa na podstawie udzielonego przez Wnioskodawcę upoważnienia do działania w formie przedstawicielstwa bezpośredniego lub pośredniego.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.