IBPP3-443-109/11/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 25 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, pod nazwą Prywatne Biuro Podróży S z siedzibą w O. Działalność gospodarcza prowadzona jest na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta O.

Główną działalnością gospodarczą podatnika jest międzynarodowy i krajowy transport drogowy osób realizowany według ustalonego rozkładu jazdy, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod nr 49.39 Z (pozostały transport lądowy pasażerski gdzie indziej niesklasyfikowany). Podatnik oprócz działalności podstawowej prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: organizacji i pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych, imprez turystycznych (w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych); pośrednictwa sprzedaży biletów lotniczych, autokarowych, działalność w zakresie handlu, wynajmu i zarządzania nieruchomościami, wynajmu i sprzedaży autokarów oraz działalność w pozostałym zakresie określonym w EDG.

Podatnik na dzień sporządzania wniosku o interpretację zatrudnia 340 osób, w tym grupę ponad 200 kierowców. W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy istnieją działy: księgowy i kadrowy - zapewniające obsługę księgowo - kadrową przedsiębiorstwa podatnika; dział marketingu, dział organizacji przewozów stanowiący logistyczne zaplecze działalności podstawowej podatnika, dział reklamacji, dział sprzedaży usług, dział monitorowania i rozliczania płatności oraz infolinia. Podatnik świadczone przez siebie usługi sprzedaje za pośrednictwem kilku tysięcy agentów.

Działalność przewozowa jako działalność podstawowa nie posiada żadnego wyodrębnienia pod względem finansowo - organizacyjnym w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Podatnik planuje sprzedaż na rzecz S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością większość środków trwałych, tj. środków transportu - autokarów. Wraz ze sprzedażą spółce środków trwałych nastąpi przejęcie przez spółkę grupy pracowników Wnioskodawcy tj. kierowców. W tym miejscu wskazać trzeba, że środki trwałe stanowią znaczną część majątku Wnioskodawcy. Środki trwałe zbyte zostaną przez Wnioskodawcę bez jakichkolwiek obciążeń np. z tytułu zaciągniętych kredytów.

Zbycie na rzecz spółki z o.o. środków transportu nie będzie w żaden sposób wiązało się z ograniczeniem podstawowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Działalność ta nadal będzie prowadzona w tym samym zakresie.

Wnioskodawca przed przejęciem przez S. Sp. z o.o. kierowców będzie autokary dzierżawił od spółki a po przejściu kierowców do spółki będzie najmował od spółki autokary wraz z kierowcami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja powinna być klasyfikowana dla celów podatkowych jako sprzedaż określonych składników majątkowych - środków trwałych autokarów podlegająca opodatkowaniu VAT; w szczególności transakcja ta nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (1) k.c. czy też zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja sprzedaży opisanych w przedstawionym stanie faktycznym środków trwałych wraz z przejęciem pracowników Wnioskodawcy przez S. Sp. z o.o. nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa ale odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT według stawek właściwych dla danego składnika.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w przepisach obowiązującego prawa, w tym w szczególności w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej w niniejszym wniosku "ustawą o VAT".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów według art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, po myśli art. 8 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumienie art. 7, w tym m.in. przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa lecz w art. 2 pkt 27e zwiera definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odwołując się do definicji przedsiębiorstwa zwartej w przepisie art. 551 k.c. wskazać trzeba, że przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym to zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa według ustawodawcy - art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowią niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania.

Wnioskodawca wskazuje, że dokonując subsumcji przedstawionego stanu faktycznego do przedstawianych wyżej legalnych definicji przedsiębiorstwa i zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to stwierdzić trzeba, że przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VA T nie znajduje w niniejszym przypadku zastosowania. Podatnik stoi na stanowisku, że planowana transakcja zbycia większości autokarów będzie stanowiła sprzedaż określonych składników majątkowych a co za tym idzie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 2 pkt 27e ustawy o VAT, definiuje pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, pod którym to pojęciem rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z definicji tej wynika, że podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują natomiast terminu "przedsiębiorstwo". Dlatego też posłużyć należy się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Na mocy art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że główną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest międzynarodowy i krajowy transport drogowy osób realizowany według ustalonego rozkładu jazdy, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod nr 49.39 Z (pozostały transport lądowy pasażerski gdzie indziej niesklasyfikowany). Wnioskodawca oprócz działalności podstawowej prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: organizacji i pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych, imprez turystycznych (w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych); pośrednictwa sprzedaży biletów lotniczych, autokarowych, działalność w zakresie handlu, wynajmu i zarządzania nieruchomościami, wynajmu i sprzedaży autokarów oraz działalność w pozostałym zakresie określonym w EDG. Działalność przewozowa jako działalność podstawowa nie posiada żadnego wyodrębnienia pod względem finansowo - organizacyjnym w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje sprzedaż na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością większość środków trwałych, tj. środków transportu - autokarów. Wraz ze sprzedażą spółce środków trwałych nastąpi przejęcie przez spółkę grupy pracowników Wnioskodawcy tj. kierowców.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przedmiotem sprzedaży są składniki majątku przedsiębiorstwa, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, ani też zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem przepisy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będą miały zastosowania w sprawie. Przepisy te bowiem jak wyżej wskazano, odnoszą się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast brak organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy stanowi istotny element przedstawionego zdarzenia przyszłego nie pozwalający uznać, iż przedmiotem aportu będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji, wniesienie składników majątku (autokarów) Wnioskodawcy do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spełnia definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, stanowi zatem czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla zbywanych składników majątku.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.