IBPP3/443-105/07/KP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-105/07/KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu 26 września 2007 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.), z dnia 7 grudnia 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.), z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawek podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem i budowlą trwale związanych z gruntem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 26 listopada 2007 r., z dnia 7 grudnia 2007 r., z dnia 17 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawek podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem i budowlą trwale związanych z gruntem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w 2000 r. zakupiła nieruchomość gruntową składającą się z trzech działek przemysłowych. Na terenie jednej z nich znajduje się budynek gospodarczy, wykorzystywany do celów biurowych, zaś na terenie drugiej usytuowana jest wiata, wykorzystywana jako magazyn niezwiązana trwale z gruntem. Trzecia działka stanowi drogę dojazdową. Umowa sprzedaży z 2000 r. dotyczyła przeniesienia użytkowania wieczystego ww. nieruchomości. Przedsiębiorstwo państwowe w likwidacji przedmiotową sprzedaż udokumentowało fakturą VAT, w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym nie naliczono podatku VAT. W ww. fakturze uwzględniono dwie pozycje: wartość gruntu oraz wartość budynku gospodarczego i wiaty. Ww. budynki przyjęto na stan jako środki trwałe Spółki, w chwili obecnej zostały one zamortyzowane. Wnioskodawca poniósł wydatki związane z ulepszeniem ww. budynków, jednakże wartość tych wydatków nie przekroczyła 30% wartości początkowej ww. środków trwałych. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków.W styczniu 2008 r. Spółka zamierza sprzedać ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma naliczyć podatek od towarów i usług od planowanej sprzedaży, a jeśli tak to w jaki sposób.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż ww. działek będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W przedmiotowym wniosku wskazano, iż przedmiotem dostawy będą trzy działki budowlane, z których jedna jest zabudowana budynkiem biurowym, na drugiej znajduje się wiata magazynowa, która nie jest trwale związana z gruntem, natomiast trzecia działka stanowi drogę dojazdową.W związku z powyższym koniecznym jest dokonanie oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy odrębnie w odniesieniu do gruntów zabudowanych budynkiem i budowlą trwale związanych z gruntem oraz do nieruchomości na której znajduje się wiata nie związana trwale z gruntem.W odniesieniu do sprzedaży działek zabudowanych budynkiem i budowlą trwale związanych z gruntem stwierdzić należy co następuje:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Budynki - w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Natomiast w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, naziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych drogi dojazdowe zaliczone są do grupy 211, klasa 2112 - ulice i drogi pozostałe.W związku z powyższym budynek gospodarczy, w którym mieści się biuro firmy zaliczany jest do budynków w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, zaś drogę dojazdową trwale związaną z gruntem, należy uznać za budowlę w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 tej ustawy.W związku z powyższym do sprzedaży budynku gospodarczego oraz budowli będą miały zastosowanie przepisy ustawy o VAT dotyczące dostawy towarów, w tym również przepisy dotyczące dostawy towarów używanych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich częśći będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

1.

budynki i budowle lub ich części - jeżeli do końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło 5 lat,

2.

pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości wartości początkowej, a podatnik:

1.

miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,

2.

użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Kwestię dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawca gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Ponadto zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem i budowlą. Przedmiotowe środki trwałe spełniają definicję towarów używanych, a przy ich nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie. Zatem do przedmiotowej dostawy - w odniesieniu zarówno do budynków i budowli, jak również do prawa wieczystego użytkowania gruntu - będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 29 ust. 5 ww. ustawy oraz § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia wykonawczego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego sprzedaży działki, na której znajduje się wiata magazynowa niezwiązana trwale z gruntem zostało zawarte w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl