IBPP3/443-104/11/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu 21 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe

W dniu 21 stycznia 2011 r. został wniesiony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 25 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Od 1 stycznia 2010 r. do 30 listopada 2010 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na wysokość uzyskanych obrotów w okresie 1 stycznia 2010 r. - 30 listopada 2010 r. w wysokości 97 460 zł. Wnioskodawca złożył w dniu 30 listopada 2010 r., wniosek VAT-R celem rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, w którym zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 grudnia 2010 r. Za cały rok 2010 r. Wnioskodawca uzyskał sprzedaż opodatkowaną w kwocie 112.198 zł.

W dniu 3 stycznia 2011 r. zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca złożył druk VAT-R, w którym poinformował, że od 1 stycznia 2011 r. będzie korzystał ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 18 stycznia Wnioskodawca otrzymał wezwanie z Urzędu Skarbowego celem stawienia się osobiście oraz złożenia dodatkowych wyjaśnień w sprawie druku VAT-R z dnia 3 stycznia 2011 r. W dniu Wnioskodawca stawił się osobiście w Urzędzie Skarbowym, gdzie został poinformowany, że nie może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ponieważ w jego sytuacji art. 113 ust. 11 tejże ustawy odbiera mu taką możliwość. Jako uzasadnienie podano, że z art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. mogą skorzystać jedynie podatnicy, którzy przez cały rok 2010 r. byli podatnikami podatku od towarów i usług, zarazem zgodnie z art. 113 ust. 11 będą mogli uzyskać zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca natomiast nie może skorzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 ponieważ nie był przez cały rok 2010 podatnikiem podatku od towarów i usług, a jedynie przez okres 1 miesiąca 2010 r. W związku z tym, zgodnie z art. 113 ust. 11 Wnioskodawca nie może przed upływem 1 roku skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1, a art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług nie daje takiej możliwości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował również, że działalność gospodarczą rozpoczął dnia 1 maja 2009 r. jako "nie-Vatowiec". Dnia 7 października 2009 r. utracił zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług ponieważ przekroczył proporcjonalnie limit 50.000 zł sprzedaży. Wnioskodawca dokonał wtedy również stosownego zgłoszenia przed utratą zwolnienia.

Wartość sprzedaży, za rok 2009 r. w proporcji była większa niż 50.000 zł ale niższa niż 100.000 zł w związku z tym dnia 7 stycznia 2010 r. Wnioskodawca złożył wniosek do urzędu skarbowego w którym poinformował, że od 1 stycznia 2010 r. roku będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego od towarów i usług. W powyższym przypadku urząd skarbowy nie miał żadnych zastrzeżeń co do możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2010 r.

Wnioskodawca poinformował również, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku opisanej w złożonym wniosku ORD-IN nie została wydana żadna decyzja przez Urząd Skarbowy jak również nie toczy się żadne postępowanie w tej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług jako podatnik, który w roku 2010 korzystał ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a następnie w trakcie 2010 r. zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 oraz osiągnął sprzedaż opodatkowaną wyższą niż 100 000 zł i nie przekraczającą 150 000 zł. Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od 1 stycznia 2011 r. o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy: w zaistniałej sytuacji może Wnioskodawca skorzystać, na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ponieważ art. 2 ust. 4 ma pierwszeństwo w stosunku do art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kierując się interpretacją przepisów przedstawiona przez Urząd Skarbowy Wnioskodawca doszedł do wniosku, że np. art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług nie miałby zastosowania w zadnym przypadku ponieważ każdy podatnik rozpoczynający działalność w roku 2010 chcący następnie skorzystać z art. 2 ust. 5 podpadałby pod art. 113 ust. 11, który daje możliwość skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 "nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku", zatem art. 2 ust. 5 nie dałoby się nigdy zastosować.

W opinii Wnioskodawcy ustawodawca miał jasno na myśli wyrównanie szans drobnych przedsiębiorców w okresie przejściowym podwyższającym limit zwolnienia od podatku od towarów i usług. Tak aby prowadzący działalność gospodarcza oraz Ci którzy ją otworzą po wprowadzeniu podwyższonego limitu mieli równe zasady opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) postanowiono, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ww. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 4 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, w 2011 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100 000 zł i nie przekroczyła 150 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r., (...).

Wskazać w tym miejscu należy, iż na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Ponadto na mocy art. 113 ust. 13 zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż obecnie co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć rok,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Odnośnie natomiast postanowień cyt. art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, iż przepis ten dotyczy wyłącznie takich podatników, którzy korzystali w 2010 r. ze zwolnienia od podatku VAT, jako podmioty kontynuujące działalność i:

* przekraczając kwotę 100 000 zł utracili w 2010 r. prawo do tego zwolnienia, przy czym nie przekroczyli nowego, podwyższonego limitu określonego na 2011 r. (tj. 150 000 zł), lub

* zrezygnowali w 2010 r. ze zwolnienia, przy czym łączna wartość ich sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100 000 zł ale nie przekroczyła 150 000 zł.

W świetle powyższego, w stosunku do takich podatników na mocy cyt. przepisu przejściowego (art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 9 grudnia 2009 r.) nie znajdzie zastosowania zasada wyrażona w art. 113 ust. 11 ustawy, stosownie do której podatnik może powrócić do zwolnienia najwcześniej po upływie roku, licząc od końca roku, w którym stał się czynnym podatnikiem podatku VAT. Powyższy przepis przejściowy noweli ustawy pozwala zatem na skorzystanie w kolejnym roku ze zwolnienia podmiotowego podatnikom, którzy przekroczyli w roku 2010 "stary limit" 100.000 zł. ale nie przekroczyli "nowego limitu" 150.000 zł Warunkiem skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w roku 2011 r. jest pisemne zawiadomienie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r.

W tym miejscu należy jednak wyraźnie zaznaczyć, iż powyższy przepis art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 9 grudnia 2009 r. nie oznacza kontynuacji zwolnienia podmiotowego w roku 2011 r., dla podatników, u których obrót przekroczył w 2010 r. kwotę 100.000 zł, ale możliwość powrotu do tego zwolnienia od 1 stycznia 2011 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w roku 2010 r. korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1. Z uwagi na wysokość uzyskanych w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 30 listopada 2010 r. obrotów w wysokości 97 460 zł. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i złożył wniosek VAT-R celem rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług z dniem 1 grudnia 2010 r. Wartość sprzedaży w całym roku 2010 r. wyniosła 112 198 zł W związku z obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. "nowym" limitem, mając na względzie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r., Wnioskodawca w dniu 3 stycznia 2011 r. złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego druk VAT-R w którym poinformował naczelnika urzędu skarbowego, że od 1 stycznia 2011 r. będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy co następuje: ponieważ wartość sprzedaży u Wnioskodawcy w roku 2010 nie przekroczyła 150.000 zł, a przekroczyła kwotę 100.000 zł, a także mając na względzie, iż Wnioskodawca złożył w dniu 3 stycznia 2010 r. druk VAT-R, w którym poinformował właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze korzystania od 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca ma prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie będącej przedmiotem wniosku tj. prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1, od dnia 1 stycznia 2011 r., należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.