IBPP3/443-1024/10/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 27 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Ośrodek Sportu i Rekreacji jest jednostką organizacyjną Gminy Miejskiej prowadzoną w formie zakładu budżetowego, nieposiadającą osobowości prawnej. Do głównych zadań Ośrodka Sportu i Rekreacji należy udostępnianie materialnej bazy sportowo - rekreacyjnej do organizacji imprez sportowo - rekreacyjnych, co jest podstawą upowszechniania kultury fizycznej, sportu i rekreacji dla społeczeństwa. Ośrodek Sportu i Rekreacji między innymi wynajmuje bezpłatnie halę sportową i basen na zajęcia wychowania fizycznego, treningi i mecze. Ponadto prowadzi stok narciarski i lodowisko. Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca otrzymuje dotację przedmiotową. Stawka tej dotacji dla Wnioskodawcy określa stawkę dotacji do świadczonych usług w ciągu godziny. Przy jej wyliczeniu uwzględnia się m.in. koszty związane z obsługą techniczną i administracyjną, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, utrzymaniem czystości, usługi ratowników, zakupem energii elektrycznej i cieplnej, wody oraz zakupy materiałów niezbędnych do eksploatacji obiektów. Dotacja jest dopłatą do każdej godziny pracy obiektu (hala sportowa, kryta pływalnia, lodowisko i stok narciarski), a nie do ceny biletu.

Obecnie do otrzymanej dotacji przedmiotowej Wnioskodawca stosuje 7% stawkę podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym się miesięcznie do 25 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym.

Otrzymywane dotacje nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług na obiektach sportowych: basen, lodowisko, park sportowo rekreacyjny - stok narciarski. Ceny za korzystanie z wymienionych obiektów sportowych ustala Zarządzeniem Prezydent Miasta. W związku z tym ww. dotacja nie stanowi części składowej kalkulacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana przez Ośrodek Sportu i Rekreacji dotacja przedmiotowa, która w rzeczywistości jest dopłatą do każdej godziny pracy obiektu powinna stanowić podstawę do opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana dotacja ma charakter przedmiotowy, więc nie stanowi dopłaty do ceny towaru lub usługi. Dotacja przeznaczona jest na sfinansowanie kosztów świadczonych usług (dopłata do każdej godziny pracy obiektu, a nie ceny biletu). Dotacji tej nie powinno zaliczać się do obrotu zgodnie z art. 29 ust. 1, ponieważ nie ma bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca uważa, iż wymieniona dotacja nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż Wnioskodawca zażądał wydania interpretacji zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 s. 1 z późn. zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż do głównych zadań Ośrodka Sportu i Rekreacji należy udostępnianie materialnej bazy sportowo - rekreacyjnej do organizacji imprez sportowo - rekreacyjnych, co jest podstawą upowszechniania kultury fizycznej, sportu i rekreacji dla społeczeństwa. Ośrodek Sportu i Rekreacji wynajmuje bezpłatnie halę sportową i basen na zajęcia wychowania fizycznego, treningi i mecze. Ponadto prowadzi stok narciarski i lodowisko. Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca otrzymuje dotację. Stawka tej dotacji dla Wnioskodawcy określa stawkę dotacji do świadczonych usług w ciągu godziny. Przy jej wyliczeniu uwzględnia się m.in. koszty związane z obsługą techniczną i administracyjną, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi, utrzymaniem czystości, usługi ratowników, zakupem energii elektrycznej i cieplnej, wody oraz zakupy materiałów niezbędnych do eksploatacji obiektów. Dotacja jest dopłatą do każdej godziny pracy obiektu (hala sportowa, kryta pływalnia, lodowisko i stok narciarski), a nie do ceny biletu. Otrzymywane dotacje nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług na obiektach sportowych: basen, lodowisko, park sportowo rekreacyjny - stok narciarski. Ceny za korzystanie z wymienionych obiektów sportowych ustala Zarządzeniem Prezydent Miasta.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny otrzymane przez Wnioskodawcę dotacje, jako nie mające wpływu na cenę świadczonych usług, nie stanowią obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 powołanej ustawy i nie stanowią podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. zawarta została w osobnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.