IBPP3/443-1016/13/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestrowania za pomocą kasy fiskalnej wpłat członkowskich uiszczanych przez członków klubu - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestrowania za pomocą kasy fiskalnej wpłat członkowskich uiszczanych przez członków klubu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 listopada 2013 r. znak: IBPP3/443-1016/13/AŚ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jako klub sportowy Wnioskodawca organizuje dla swoich członków zajęcia sportowe na terenie miasta S. i okolic z zakresu KARATE. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Zajęcia powyższe organizowane są na terenie kilku szkół, uczestniczą w nich wyłącznie członkowie klubu. Członkowie klubu uiszczają w każdym miesiącu składkę członkowską, z której pokrywane są koszty bieżącego funkcjonowania klubu. Nie jest to jednak opłata za zajęcia treningowe. Wszystkie składki uiszczane są w formie przelewu bankowego na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Dodatkowo klub osiąga dochody z tytułu organizacji - kilka razy w roku - zawodów sportowych w O. Karate oraz obozów sportowych. Wówczas uczestnicy zawodów i uczestnicy obozów uiszczają tzw. wpisowe oraz, opłatę za obóz sportowy. Również odbywa się to w formie przelewów bankowych w wyjątkowych sytuacjach wpłaty powyższe przyjmowane są gotówką. W skali roku opłaty wpisowe i szkoleniowe to około 7500 natomiast wszystkie pozostałe przychody Stowarzyszenia wynikają z wpłat - przelewów bankowych - członków stowarzyszenia. Stowarzyszenie działa na podstawie statutu, który jest złożony wraz ze wszystkimi innymi dokumentami rejestrowymi. Zgodnie ze statutem klub udostępnia swoim członkom możliwość korzystania z zajęć treningowych w zakresie KARATE.

W piśmie z 13 listopada 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

* członkowie klubu dokonujący wpłat to osoby fizyczne, są to jednak wpłaty składek członkowskich a nie opłaty za świadczoną usługę

* w związku z faktem, iż są to wpłaty składek członkowskich a nie opłaty za świadczoną usługę, Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić PKWiU dla tego typu opłat

* Wnioskodawca nie zawsze jest w stanie jednoznacznie dopasować wpłatę do czynności - poza faktem, iż jest to opłata składki członkowskiej, ponieważ członkowie klubu z dosyć sporą dowolnością opisują przelewy. Niewątpliwie wszystkie opłaty pochodzą od członków klubu i nie są opłatami za usługi, a wpłatami składek członkowskich, które zgodnie ze statutem klubu dają możliwość uczestniczenia w zajęciach karate.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Pytanie podatnika dotyczy obowiązku rejestrowania za pomocą kasy fiskalnej wpłat członkowskich uiszczanych przez członków klubu. W maju 2011 r. Klub zainstalował kasę fiskalną, mylnie wliczając do obrotu, którego przekroczenie powoduje obowiązek instalacji kasy fiskalnej, także składki członkowskie. Dotychczas wszystkie składki, które wpływają na rachunek bankowy Klubu są następnie ewidencjonowane przy zastosowaniu kasy fiskalnej. Klub rozważa możliwość skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w punkcie 37 tabeli regulującej zwolnienia od stosowania kasy fiskalnej - zwalnia się z obowiązku stosowania kasy fiskalnej: "Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła". Niemniej w związku z faktem, iż członkowie klubu w bardzo różny sposób opisują przelewy, nie zawsze możliwa jest jednoznaczna identyfikacja. Niemniej zawsze są to przelewy od członków klubu i zawsze z przeznaczeniem na składkę członkowską.

Czy w związku z powyższym można uznać, iż przelewy od członków klubu, dokonywane jako składka członkowska członków, zwalniają Klub z dodatkowego obowiązku rejestrowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wszelkie wpłaty składek dokonywane przez członków stowarzyszenia w formie przelewów bankowych mogą korzystać ze zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej i nie rodzą obowiązku każdorazowego dodatkowego ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem kryterium decydującym o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy towarów lub wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930) ustawodawca zwolnił z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia).

Stosownie natomiast do treści § 3 ust. 1 pkt 1 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2013 r. rozporządzenia z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła w proporcji do okresu wykonywania czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

Wskazać w tym miejscu należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towaru lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, m.in. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia) wynika, że aby określone świadczenie mogło być uznane za opodatkowaną usługę musi zachodzić bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem, a należnym wynagrodzeniem. A zatem korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, w sytuacji zaś, gdy taki związek nie istnieje, nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT. Przede wszystkim wskazać należy, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanymi świadczeniami powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Uwzględniając powyższe, jak również stanowisko Trybunału zaprezentowane w sprawie 102/86 Apple and Pear Development, zgodnie z którym korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, zaś w sytuacji, gdy taki związek nie istnieje (np. związek ma wyłącznie charakter pośredni, bo usługobiorcą jest cała branża a nie konkretny plantator), nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT, stwierdzić należy, że co do zasady nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Szczególnie gdy, jak w ostatnim z powołanych wyroków, organizacja ma dowolność co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak było bezpośredniego związku pomiędzy płatnością, a korzyściami jakie osiągają poszczególni jej członkowie. W ocenie organu powyższe rozważania nie mogą być jednak, co do zasady, stosowane wobec wszystkiego rodzaju składek członkowskich. Jeżeli bowiem określona organizacja została utworzona także w celu wykonywania na rzecz swoich członków jednego, czy też kilku konkretnych świadczeń, to w tym przypadku składkę na jej rzecz można potraktować jako zapłatę za określone świadczenie (usługę).

Mając powyższe argumenty na uwadze należy stwierdzić, że czynność uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

* istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

* wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

* istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

* odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

* istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jako klub sportowy Wnioskodawca organizuje dla swoich członków zajęcia sportowe z zakresu karate. Zajęcia powyższe organizowane są na terenie kilku szkół, uczestniczą w nich wyłącznie członkowie klubu. Członkowie klubu uiszczają w każdym miesiącu składkę członkowską, z której pokrywane są koszty bieżącego funkcjonowania klubu. Nie jest to jednak opłata za zajęcia treningowe. Dodatkowo klub osiąga dochody z tytułu organizacji - kilka razy w roku - zawodów sportowych oraz obozów sportowych. Wówczas uczestnicy zawodów i uczestnicy obozów uiszczają tzw. wpisowe oraz opłatę za obóz sportowy. Stowarzyszenie działa na podstawie statutu. Zgodnie ze statutem klub udostępnia swoim członkom możliwość korzystania z zajęć treningowych w zakresie karate. Ponadto Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, że "Niewątpliwie wszystkie opłaty pochodzą od członków klubu i nie są opłatami za usługi, a wpłatami składek członkowskich, które zgodnie ze statutem klubu dają możliwość uczestniczenia w zajęciach karate."

Trzeba wyjaśnić, że pobierane składki członkowskie należy podzielić na takie, które są związane z funkcjonowaniem stowarzyszenia jako struktury określonego podmiotu prawnego oraz takie składki, z którymi wiąże się określone świadczenie wzajemne. Przy ustalaniu charakteru pobranej kwoty znaczenie ma także cel, na który zostanie ona przeznaczona przez stowarzyszenie. Jeżeli składka nie jest przeznaczona na utrzymanie struktury stowarzyszenia (np. kosztów bieżącego funkcjonowania klubu), lecz nabywa się za to rzeczy lub obiekty, z których następnie mogą swobodnie korzystać członkowie stowarzyszenia, to mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, jak przy odpłatnej usłudze.

W konsekwencji, sytuacji, gdy w zamian za uiszczanie składek członkowskich, członek klubu otrzymuje określone świadczenie np. prawo do uczestnictwa w zajęciach karate, wówczas składki te w istocie stanowić będą w tej części opłatę za możliwość trenowania karate. W tym przypadku można bowiem uznać, że składka na rzecz Wnioskodawcy ma charakter zapłaty za usługę (możliwość uczestnictwa w zajęciach), ponieważ istnieje bezpośredni związek pomiędzy płaconą składką, a otrzymanym świadczeniem, które przynosi bezpośrednie korzyści otrzymującemu je członkowi klubu (możliwość uczestnictwa w zajęciach).

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje skonkretyzowane świadczenie (tekst jedn.: możliwość uczestniczenia w zajęciach karate) w zamian za dokonywane wpłaty pieniężne przez członków klubu na rzecz Stowarzyszenia. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie ww. czynności za odpłatną usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji w opisanej sytuacji, kiedy składkom członkowskim można przypisać cechy wynagrodzenia za uzyskane świadczenie (wpłaty składek członkowskich zgodnie ze statutem klubu dają możliwość uczestniczenia w zajęciach karate) opisana czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że jeśli Wnioskodawca w ramach pobieranej od członków miesięcznej składki członkowskiej udostępnia swoim członkom możliwość korzystania z zajęć treningowych w zakresie karate oraz pokrywa koszty bieżącego funkcjonowania, to część składki stanowi zapłatę za realizację usług i podlega obowiązkowi ewidencjonowania, a część przeznaczona na utrzymanie klubu i jego bieżącą działalność, która to część nie jest odpłatnością za jakąkolwiek dostawę towarów czy świadczenie usług na rzecz członków, nie podlega opodatkowaniu, tj. pozostaje poza zakresem obowiązywania ustawy o VAT, zatem nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia z 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2014 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W części II załącznika do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano jako zwolnioną sprzedaż dotyczącą szczególnych czynności.

Pod poz. 37 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Zatem by Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej muszą zostać spełnione następujące warunki:

* zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wpłaty dokonywane są w formie przelewu bankowego na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Ponadto w odpowiedzi na pytanie czy z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, Wnioskodawca odpowiedział, że nie zawsze jest w stanie jednoznacznie dopasować wpłatę do czynności - poza faktem, iż jest to opłata składki członkowskiej, ponieważ członkowie klubu z dosyć sporą dowolnością opisują przelewy.

W tym kontekście należy stwierdzić, że nie zawsze spełnione zostają warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia o którym mowa w poz. 37 załącznika do rozporządzenia, bowiem jak wyjaśniono powyżej zwolnienie to ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji gdy oba określone w nim warunki występują łącznie, czyli gdy zapłata następuje na rachunek bankowy i gdy z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy oraz regulacje prawne wynikające z zacytowanych przepisów należy uznać, że w odniesieniu do usług świadczonych przez Wnioskodawcę - za które Wnioskodawca otrzymuje wpłaty bezpośrednio na rachunek bankowy, a z dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika jakiej konkretnej czynności zapłata dotyczy - spełnione zostają warunki konieczne do zwolnienia tych usług z ewidencji za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika.

W konsekwencji w pozostałych przypadkach tj. gdy Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie dopasować wpłaty do czynności, czyli nie spełnia drugiej przesłanki ww. regulacji prawnej, jest obowiązany jest do ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej obrotów z tytułu tych składek.

Podsumowując, prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko, w myśl którego wszelkie wpłaty składek dokonywane przez członków stowarzyszenia w formie przelewów bankowych mogą korzystać ze zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej i nie rodzą obowiązku każdorazowego dodatkowego ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w kontekście powyższych argumentów oraz przywołanych regulacji prawnych, należało ocenić jako nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.