IBPP3/443-1008/13/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług polegających na prowadzeniu rachunkowości i księgowości funduszy inwestycyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług polegających na prowadzeniu rachunkowości i księgowości funduszy inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (zwany dalej Spółką) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która prowadząc działalność gospodarczą specjalizuje się w badaniu sprawozdań finansowych oraz usługach księgowych. Na podstawie zlecenia świadczy usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszu inwestycyjnego zamkniętego, który został utworzony i działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm. - zwana dalej "ustawą o funduszach"). Spółka świadczy na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego następujące usługi:

1. Prowadzenie ksiąg rachunkowych, w tym ewidencji operacji i transakcji w księgach.

2. Dokonywanie wyceny aktywów, w tym:

3. Weryfikacja stanu aktywów z depozytariuszem.

4. Kalkulacja wartości aktywów netto i wartości aktywów netto na certyfikat inwestycyjny.

5. Obliczanie wynagrodzenia Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych zgodnie ze statutem funduszu inwestycyjnego.

6. Sporządzenie sprawozdań finansowych na zasadach i w formacie określonym szczególnymi przepisami prawa.

7. Sprawowania kontroli limitów inwestycyjnych, wynikających ze statutu funduszu i przepisów prawa.

8. Przygotowywanie odpowiednich raportów okresowych i bieżących do Komisji Nadzoru Finansowego.

9. Obsługa czynności związanych z raportowaniem na cele NBP.

10. Współpraca i obsługa biegłego rewidenta wybranego do badania lub przeglądu sprawozdań finansowych funduszu, w tym składania wyjaśnień odnośnie stanu ksiąg rachunkowych.

11. Informowania Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych o sytuacji, w której w trakcie badania ksiąg rachunkowych audytor zakwestionowałby jakiekolwiek zapisy w księgach rachunkowych, a których korekta powodowałaby zmiany Wartości Aktywów Netto Funduszu.

12. Archiwizacja dokumentów i danych w formie papierowej i elektronicznej związanej z prowadzeniem rachunkowości funduszu, zgodnie z przepisami prawa przez okres i w sposób określony w odrębnym dokumencie (Polityce rachunkowości), a po upływie tego okresu do przekazania Towarzystwu Funduszy Inwestycyjnych tej dokumentacji lub po uzyskaniu uprzedniej pisemnej zgody Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych, przekazanie jej do zniszczenia przez uprawniony do tego podmiot.

13. Udostępnianie przechowywanej dokumentacji przedstawicielom Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych i instytucjom sprawującym nadzór nad działalnością funduszu.

14. Niezwłoczne przekazywanie Towarzystwu Funduszy Inwestycyjnych:

15. Monitorowanie zmian w przepisach prawa dotyczących rachunkowości funduszy inwestycyjnych oraz informowania o nich Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych.

16. Zapewnienie upoważnionym przez Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych biernego, tj. z wyłączeniem możliwości dokonywania jakichkolwiek zapisów księgowych, dostępu do systemu informatycznego, w którym dokonywane są zapisy księgowe dotyczące rachunkowości funduszu oraz do wszelkiej dokumentacji.

Należy przy tym zaznaczyć, że wskazane powyżej czynności są niezbędne i ściśle związane z prowadzeniem funduszy utworzonych i działających na podstawie przepisów ustawy o funduszach.

Spółka świadczy usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszu inwestycyjnego, które to usługi nie dotyczą żadnej z usługi wskazanej w art. 43 ust. 1 pkt 7 i pkt 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwana dalej "ustawą o VAT". Świadczone przez Spółkę usługi, o których mowa we wniosku noszą znamiona usług w zakresie zarządzania funduszami, dotyczą bowiem istotnych czynności związanych z administrowaniem oraz rachunkowością funduszu. Ponadto usługi świadczone przez Spółkę na rzeczy funduszu inwestycyjnego tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tym funduszem. Zatem w świetle wniosków płynących z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/2004 (Abeby National pic Inscape Investment Fund przeciwko Commissioners of Customs Excise) ww. czynności mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe stanowisko potwierdził w analogicznej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 5 czerwca 2013 r., nr IPPP2/433-338/13-2/IŻ.

Spółka z tytułu ww. usług otrzymywała dotychczas wynagrodzenie, które obecnie opodatkowywała 23% stawką podatku od towarów i usług.

Jednak zmiana przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, która nastąpiła 1 kwietnia 2013 r., a także treść przepisów wspólnotowych oraz orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej sprawiły, że Spółka powzięła wątpliwości co do prawidłowości stosowanej stawki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane w stanie faktycznym usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy inwestycyjnych świadczone przez Spółkę korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, a na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w ustawie jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

Mając na uwadze powyższy przepis w niniejszej sprawie należy wskazać rozumienie objętego przedmiotowym zwolnieniem w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawa o VAT, pojęcia usług zarządzania, przy czym ustawodawca do końca marca 2013 r. wskazywał w art. 43 ust. 8 ustawy o VAT definicję zarządzanie, pod którym należało rozumieć:

Jednakże ta treść przepisu została uchylona z dniem 1 kwietnia 2013 r. Przyczyną usunięcia art. 43 ust. 8 ustawy o VAT było dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów usług do orzecznictwa TSUE. Tym samym definicja zarządzania powinna być obecnie rozważana na tle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz prawa wspólnotowego. Treść zwolnienia, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT nie może być interpretowana w oderwaniu od uregulowań zawartych w Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) - zwana dalej "Dyrektywą 112".

Mając powyższe na uwadze Spółka wskazuje, że przepis art. 135 (1) (g) Dyrektywy 112 (poprzednio art. 13 (B) (d) pkt 6 VI Dyrektywy) stanowi, że Państwa Członkowskie zwalniają zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. Wprawdzie ustawodawca wspólnotowy pozostawił państwom członkowskim swobodę w określeniu rodzajów funduszy, jakie powinny podlegać zwolnieniu, ale korzystanie z tego uprawnienia musi odbywać się z poszanowaniem celów dyrektywy i ogólnych zasad, leżących u jej podstaw, w szczególności zasady neutralności (wyroki TSUE z: 28 czerwca 2007 r. C-363/2005, w sprawie JP Morgan Fleming Claverhouse, pkt 22; w sprawie GemeenteEmmen-pkt 25, 12 stycznia 2006 r., C-246/2004 Turn und Sportunion Waldburg, pkt 31. Z treści ww. przepisu art. 135 (1) (g) Dyrektywy 112 wynika zatem, że pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie, nie zostało zdefiniowane w Dyrektywie 112, budząc wątpliwości co do zakresu jego regulacji. Bez sięgnięcia do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej trudno zatem uznać czy pojęcie zarządzanie ogranicza się tylko do podejmowania decyzji w sprawach funduszu, czy też zakres zwolnienia obejmuje usługi o charakterze czysto administracyjnym lub technicznym, jeżeli stanowią one samoistne świadczenia, niezależne od świadczonych usług zarządzania funduszem.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podjął próbę zdefiniowania zakresu pojęcia zarządzanie na gruncie przepisu art. 13 (B) (d) VI Dyrektywy (obecnie art. 135 (1) (g) Dyrektywy 112) w orzeczeniu z 21 października 2004 r. w sprawie C-8/2003 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. państwo belgijskie), w której Rzecznik Generalny w swojej opinii podkreślił: Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. (...) transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez VI Dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112, państwa członkowskie zwalniają transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analizując przedstawione powyżej regulacje dotyczące zwolnień zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, pojęcie usługi zarządzania funduszami odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy 112 - transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-169/2004 z dnia 4 maja 2006 r. (Abeby National pic i Inscape Investment Fund przeciwko Commissioners of Customs Excise) dokonał interpretacji pojęcia zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L Nr 145 z późn. zm.). W wyroku tym Trybunał uzupełnił ww. definicję zarządzania i podkreślił, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie.

Dalej wskazał, iż pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli - gdy oceniać je globalnie - tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

Dalej Trybunał zaznaczył, iż: odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług. Dalej w uzasadnieniu Trybunał podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w pkt 6. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

Analizowany w ww. wyroku art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy stanowi, iż państwa członkowskie zwalniają zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi określonymi przez państwa członkowskie i znalazł powtórzenie w obowiązującej obecnie dyrektywie 112 w art. 135 (1) (g).

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka świadczy usługi które w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 12, przy wykładni definicji "Zarządzania" dokonanej przez TSUE, stanowią usługi które korzystają ze zwolnienia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f:

Niemniej zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki. I tak w myśl art. 43 ust. 1 pkt 12 zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

Jak słusznie zauważył Wnioskodawca do 31 marca 2013 r. obowiązywał przepis art. 43 ust. 8 ustawy, (uchylony mocą art. 1 pkt 34 lid. d ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. U. z 2013 r. poz. 35), w myśl którego przez zarządzanie należało rozumieć;

Uchylenie ww. przepisu podyktowane było potrzebą dostosowanie przepisów krajowych do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie z treścią przepisu art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. Odpowiednikiem powyższego przepisu był w VI Dyrektywie art. 13 część B lit. d.

Przepisy dyrektywy nie definiują pojęcia "zarządzania", stąd w celu określenia zakresu tego pojęcia należy odwołać się do rozstrzygnięć zapadłych w wyrokach TSUE.

TSUE w orzeczeniu z 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. państwo belgijskie) podjął próbę zdefiniowania pojęcia "zarządzanie" na gruncie przepisu art. 13 (B) (d) VI Dyrektywy (obecnie art. 135 (1) (g) Dyrektywy 112), w której Rzecznik Generalny w swojej opinii podkreślił: "Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. (...) transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez VI Dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi."

Na szczególną uwagę zasługuje również orzeczenie Trybunału z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National plc Inscape Investment Fund przeciwko Commissioners of Customs Excise). W orzeczeniu tym TSUE uzupełnił definicję zarządzania i wskazał, że "zarządzanie" funduszami powierniczymi:

" (1). jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie.

(2). Art. 13 część B lit. d pkt 6 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że pojęcie "zarządzania" specjalnymi funduszami powierniczymi (zarządzania funduszami powierniczymi)", o którym mowa w tym przepisie, obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i - jeśli je oceniać globalnie - są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

(3). Natomiast pojęcie to nie obejmuje świadczenia usług odpowiadających obowiązkom wypełnianym przez depozytariusza, takim jak wymienione w art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 14 ust. 1 i 3 dyrektywy Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)."

W powołanym wyżej wyroku Trybunał zwrócił uwagę na cel zwolnienia usług zarządzania jakim jest ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania; zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe a inwestowaniem za pośrednictwem zbiorowego inwestowania.

Uznać zatem należy, że z orzecznictwa TSUE wynika, iż: a) państwa członkowskie nie mogą samodzielnie tworzyć definicji zarządzania na potrzeby omawianego zwolnienia z VAT, b) wypracowana przez TSUE definicja zarządzania oparta na Dyrektywie UCITS zawiera w sobie oprócz usług typowego zarządzania aktywami również czynności administracyjne wymienione w załączniku II tej dyrektywy, w tym usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy, c) w przypadku zlecenia usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy podmiotom trzecim, zwolnienie z VAT przysługuje, o ile tworzą one odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania."

TSUE w sprawie C-169/04 odwołał się do Dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U. L 375 z 31.12.1985), która została zastąpiona. Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U.UE.L . 302/32 z późn. zm.).

Zgodnie z załącznikiem II Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE na funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem: obejmują:

* zarządzanie inwestycjami,

* administrację:

* wprowadzanie do obrotu.

Z opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie zlecenia świadczy usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszu inwestycyjnego zamkniętego (szczegółowo opisane w stanie faktycznym), który został utworzony i działa na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych. Spółka świadczy na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego następujące usługi wymienione w pkt 1-16 opisu stanu faktycznym.

Usługi te noszą znamiona usług w zakresie zarządzania funduszami, dotyczą bowiem istotnych czynności związanych z administrowaniem oraz rachunkowością funduszu. Ponadto usługi te tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tym funduszem.

Jak wskazano powyżej z powołanego orzeczenia w sprawie C-169/04 wynika, że zarządzanie funduszami powierniczymi obejmuje usługę w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy, świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i wypełniają funkcje specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz powołane orzecznictwo wspólnotowe uznać należy, że świadczone usługi, o których mowa we wniosku, noszą znamiona usług w zakresie zarządzania funduszami, dotyczą bowiem istotnych czynności związanych z administrowaniem, sprawozdawczością i rachunkowością tych funduszy. Ponadto usługi te tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Zatem w świetle wniosków płynących z przytoczonego wyżej orzeczenia TSUE C-169/04 niewątpliwie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, a zatem objęte są na mocy tego przepisu zwolnieniem od podatku.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.