IBPP3/443-1006/10/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2010 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia do spółki osobowej aportu w postaci prawa do wzoru przemysłowego-jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia do spółki osobowej aportu w postaci prawa do wzoru przemysłowego

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest właścicielem wzorów przemysłowych, zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym RP i objętych prawami z rejestracji w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.). Wnioskodawca zamierza zawiązać spółkę osobową prawa handlowego, w której zostanie wspólnikiem (dalej "Spółka Osobowa"). Do zawiązanej Spółki Osobowej (mającej docelowo zajmować się zarządzaniem prawami do wzorów przemysłowych), Wnioskodawca zamierza wnieść prawo do wzoru lub wzorów przemysłowych w formie wkładu niepieniężnego. Wartość poszczególnych wnoszonych przez Wnioskodawcę wzorów przemysłowych określona zostanie w umowie Spółki Osobowej (i/lub zmianie umowy Spółki Osobowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Spółkę posiadanego prawa do wzoru (wzorów) przemysłowego do Spółki Osobowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy, wniesienie przez Spółkę posiadanego prawa do wzoru (wzorów) przemysłowego do Spółki Osobowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Na gruncie ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przez świadczenie usług rozumie się z kolei każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowy wzór (wzory) przemysłowy (a w zasadzie prawo z rejestracji tego wzoru/wzorów) nie stanowi towaru w rozumieniu ustawy o VAT, a zatem transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci takich wzorów nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. W odniesieniu zaś do świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy przedmiotowy aport nie może być kwalifikowany jako świadczenie usług, o których mowa w pkt 2 (zobowiązanie do powstrzymania lub do tolerowania czynności lub sytuacji) oraz w pkt 3 (świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej) ww. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Co zaś się tyczy usługi wymienionej w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych), to z całą stanowczością zauważyć należy, że ww. ustawa nie zawiera definicji tej kategorii praw. W związku zatem z brakiem legalnej definicji omawianej kategorii praw w ustawie o VAT powstają istotne wątpliwości, czy prawo do wzoru przemysłowego powinno być zaliczone do grupy wartości niematerialnych i prawnych (w ocenie zaś Wnioskodawcy nieuprawnione byłyby tu odesłania do definicji wartości niematerialnych i prawnych, zawartych w innych ustawach podatkowych, w szczególności w ustawach o podatkach dochodowych).

W ocenie Wnioskodawcy nawet gdyby uznać, że wniesienie w formie wkładu niepieniężnego przez Spółkę przedmiotowego prawa do wzoru przemysłowego do Spółki Osobowej spełnia definicję świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o VAT, to czynność ta pomimo tego nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podnieść bowiem należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zaś zdefiniowane w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym działalność gospodarcza - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach i wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w i sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Za działalność rodzącą obowiązki w zakresie podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki. W konsekwencji, w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi wnoszenie (obrót) praw do wzorów przemysłowych w postaci wkładów do spółek to czynność wniesienia takich praw do innej spółki w formie wkładu niepieniężnego nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu.

Czynność wniesienia przez Spółkę prawa do wzoru przemysłowego będzie dokonywana jednorazowo i będzie wynikała z budowania określonej struktury własnościowej tego prawa, w sposób nie wskazujący na zamiar dokonywania takich transakcji w sposób częstotliwy - działalność tego typu nie jest przedmiotem działalności gospodarczej Spółki w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika bowiem z załączonego do wniosku odpisu z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego dotyczącego Spółki, do jej przedmiotu działalności należy przede wszystkim "wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych" (PKD 2007 43.22), nie zaś obrót prawami do znaków towarowych. Powyższe zapatrywanie zostało potwierdzone w doktrynie prawa podatkowego. Jak zauważył bowiem T. Michalik: "Aby stać się podatnikiem, wystarczy więc wykonać czynności, o których mowa powyżej, w sposób jednorazowy, jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Nie jest przy tym istotna sama częstotliwość wykonywania owych czynności, ale istnienie okoliczności wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Nie jest przy tym istotna sama częstotliwość wykonywania owych czynności, ale istnienie okoliczności wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Jeżeli więc podatnik otwiera sklep, to wówczas nie ulega raczej wątpliwości, iż jest to okoliczność wskazująca na to, że ma on zamiar dokonywać sprzedaży towarów w sposób częstotliwy. Jeżeli natomiast dana osoba dokonuje wyprzedaży swojego majątku, to trudno mówić w tym przypadku o przypuszczalnej powtarzalności tego rodzaju transakcji" (Tomasz Michalik, "VAT. Komentarz", Rok wydania: 2010, Wydawnictwo: C.H.Beck, Wydanie: 7, Legalis). Powyższe zapatrywania zostały również ugruntowane w orzecznictwie sądowym, w tym m.in. w wyroku WSA we Wrocławiu z 20 października 2006 r. (I SA/Wr 630/06, opubl. http://orzeczenia.nsa.gov. pl).

Argumentacja prawna przedstawiona w niniejszym wniosku potwierdzona została także w licznych interpretacjach podatkowych, np. w: 1) interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 listopada 2008 r. Nr IPPP2/443-592/09-2/SAP; 2) interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 czerwca 2009 r., Nr IPPP1/443-508/09-2/AW; 3) postanowieniu Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 28 lutego 2006 r. (sygn.: 1472/RPP1/443-132/06/IS).

W rezultacie, nawet gdyby uznać, iż wniesienie w formie wkładu niepieniężnego przez Spółkę przedmiotowych praw do wzorów przemysłowych do Spółki Osobowej spełnia definicję świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o VAT, to czynność ta nie byłaby opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdyż nie stanowiłaby działalności gospodarczej Spółki w rozumieniu przepisów ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami stosownie do art. art. 2 ust. 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z kolei wg art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości przez wartości niematerialne i prawne rozumie się nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do użytkowania na potrzeby jednostki, a w szczególności:

a zgodnie z pkt 17 ww. przepisu inwestycje to aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych wynikających z wartości tych aktywów, uzyskanych przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowych, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści.

Na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wartościami niematerialnymi i prawnymi są różne prawa niematerialne o okresie użytkowania dłuższym niż rok. Również w tym przypadku nieistotna jest wartość tego prawa niematerialnego, tylko minimalny wymagany czas użytkowania. Ustawodawca w art. 22b ust. 1 tej ustawy wymienia literalnie (katalog zamknięty), jakie to prawa mogą stanowić wartości niematerialne i prawne, gdy są używane dłużej niż rok. Są nimi nabyte, nadające się do wykorzystania w dniu przejęcia do używania:

Zatem prawa do wzoru przemysłowego stanowią wartości niematerialne i prawne zarówno na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i ustawy o rachunkowości.

Ustawodawca w ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

O dokonanej czynności za wynagrodzeniem można mówić zatem w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Wniesienie aportu w postaci praw do wzorów przemysłowych do spółki osobowej spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności.

W szczególności w przypadku aportu:

* mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką, do której wnoszony jest aport (tj. w analizowanej sytuacji - Wnioskodawcy ze spółką osobową),

* istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie udziałów w spółce osobowej), będącym świadczeniem wzajemnym,

* wynagrodzenie otrzymane w zamian za wniesienie aportu w postaci praw do wzorów przemysłowych posiada określoną wartość ekonomiczną, którą można wyrazić w pieniądzu.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż kwestią "odpłatności" wielokrotnie zajmował się w swoim orzecznictwie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS). Tut. organ pragnie wskazać m.in. wyrok ETS z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, wyrok ETS z 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 w sprawie Staatssecretaris van Financien przeciwko Cooperative Aadappelenbewaarplaats GA czy wyrok ETS z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 (Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners ot Customs and Excise).

Podsumowując wnioski płynące z orzecznictwa ETS należy stwierdzić, iż o dokonaniu danej czynności za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, iż wniesienie prawa do wzoru przemysłowego do spółki osobowej w postaci aportu nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższa czynność spełnia natomiast definicję odpłatnego świadczenia usług i zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Aport wzoru przemysłowewrgo do spółki osobowej spełnia bowiem definicję odpłatnego świadczenia usług (wyrażona w art. 8 ust. 1 ustawy VAT), ponieważ:

* po pierwsze, stanowi świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów

* po drugie zaś, otrzymany przez Wnioskodawcę (Spółkę), w zamian za wniesienie aportu w postaci praw do wzoru przemysłowego jest specyficzną formą odpłatności/ wynagrodzenia w rozumieniu przepisów o VAT, posiada bowiem określoną wartość ekonomiczną, którą można wyrazić w pieniądzu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą w postaci Spółki Jawnej jest właścicielem wzorów przemysłowych zarejestrowanych w urzędzie patentowym. Prawo do tych wzorów przemysłowych zamierza wnieść do spółki osobowej, w której zostanie wspólnikiem. Wartość poszczególnych wnoszonych do spółki osobowej wzorów zostanie określona w umowie spółki osobowej.

Stosownie do art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację.

Przez uzyskanie prawa z rejestracji uprawniony nabywa prawo wyłącznego korzystania z wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 105 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z powołanym powyżej przepisem art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z analizy definicji gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wynika ponadto, iż podatnikiem staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach tej działalności. W przypadku wniesienia aportem do spółki osobowej praw do wzorów przemysłowych podatnikiem tego podatku będzie więc podmiot, który wykonując taką czynność, choćby jednorazowo, działa niezależnie jako usługodawca.

Planowana przez Wnioskodawcę czynność wniesienia aportem do spółki osobowej prawa do wzoru przemysłowego nosi znamiona działalności gospodarczej wykonywanej w celach zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż czynność wniesienia aportu do spółki osobowej w postaci prawa do wzorów przemysłowych będzie stanowiła czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu ww. ustawy, realizowaną przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie zaś powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych zauważa się, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które wystąpiły z wnioskiem o interpretacje indywidualną, a ponadto dotyczą innych stanów faktycznych niż będące przedmiotem niniejszego wniosku. Nie dotyczyły one bowiem wniesienia aportem wzorów przemysłowych w zamian za udziały.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.