IBPP2/4512-96/15/JJ

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 3 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 4 maja 2015 r. (data wpływu 7 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla wykonywanych usług cateringowych, o których mowa we wniosku wraz z dowozem do klienta - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla wykonywanych usług cateringowych, o których mowa we wniosku wraz z dowozem do klienta.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 maja 2015 r. (data wpływu 7 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 10 kwietnia 2015 r. znak: IBPP2/4512-96/15/JJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

W ramach działalności świadczy usługi cateringowe polegające na przygotowaniu posiłków dietetycznych, pakowaniu ich w odpowiednie pojemniki, a także dowozie do klienta. Za usługę, która polega na dowozie dopłaca klient (za dostarczony posiłek). Do świadczonych usług stosuje preferencyjną stawkę w wysokości 23%, chyba że klient zakupi posiłek na miejscu wówczas stawka 8%.

Sprzedaż produkowanych i sprzedawanych z dowozem posiłków nie wiąże się z dodatkowymi usługami wspomagającymi. Sprzedawane posiłki nie zawierają żadnych produktów z zawartością alkoholu powyżej 1,2%.

W przypadku realizacji zamówienia Klienta z dowozem (dostawą), Klient składa zamówienie telefonicznie lub za pomocą portalu internetowego podając rodzaj posiłku i miejsce dostarczenia. Zamówienie jest realizowane w następujący sposób: przygotowuje posiłek w lokalu, dostarcza posiłek Klientowi we wskazane miejsce, tu następuje odbiór zamówionego posiłku i uregulowanie należności. Tutaj stosuje obecnie stawkę podatku VAT 23%. Jeśli klient sam przyjeżdża po posiłki stosuje stawkę 8%.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek o poniższe informacje:

Symbol PKWiU dla wykonywanych czynności opisanych we wniosku to: 56.10.11.0, 56.21.11.0, 56.21.19.0, 56.30.10.0.

Koszt dojazdu do klienta stanowić będzie jeden z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia za oferowaną usługę cateringową.

Dowóz posiłków stanowić będzie świadczenie pomocnicze zawarte w świadczeniu głównym jakim będzie usługa cateringowa.

Wnioskodawca świadczy usługi cateringowe dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej

Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż usługi za pomocą kasy rejestrującej oraz wystawia faktury VAT podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca stosuje prawidłowe stawki podatku VAT do wykonywanych przez siebie usług i czy prawidłowo wystawia faktury VAT, czy też powinna wystawiać faktury jako usługa cateringowa ze stawką VAT 8% na całość usługi bez wyodrębniania dowozu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższych przepisów wykonywane czynności świadczenia usług gastronomicznych i cateringowych oraz dostawa ich do klienta będzie podlegała opodatkowaniu 8% podatku od towarów i usług. Ponieważ chociaż miejscem przygotowywania dań jest lokal Wnioskodawcy, ale ostatecznym miejscem świadczenia usługi jest wyznaczone miejsce znajdujące się poza lokalem. Tu bowiem następuje odbiór zamówionego "towaru" - czyli dań - przez Klienta. Kierując się regulacją zawartą w rozporządzeniu do czynności tych będą miały zastosowanie stawki podatku VAT 8%, gdyż w zakres usługi cateringowej wchodzi usługa dowozu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie sprzedaży - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie

z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Należy podkreślić, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Stawka podatku - zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - w myśl do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Należy zauważyć, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Oznaczenie "ex" przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych m.in. w załączniku do ww. rozporządzenia, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową.

Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

W związku z powyższym, funkcją powołanej regulacji jest wyłączenie z możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku sprzedaży towarów wymienionych w pozycji 7 załącznika do rozporządzenia. Regulacja ta rozumiana ściśle winna odnosić się do każdego przypadku obrotu tymi towarami (jednym z przypadków obrotu tymi towarami jest ich sprzedaż w ramach usługi związanej z wyżywieniem).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

W ramach działalności świadczy usługi cateringowe polegające na przygotowaniu posiłków dietetycznych, pakowaniu ich w odpowiednie pojemniki, a także dowozie do klienta. Za usługę, która polega na dowozie dopłaca klient (za dostarczony posiłek). Do świadczonych usług stosuje preferencyjną stawkę w wysokości 23%, chyba że klient zakupi posiłek na miejscu wówczas stawka 8%.

Sprzedaż produkowanych i sprzedawanych z dowozem posiłków nie wiąże się z dodatkowymi usługami wspomagającymi. Sprzedawane posiłki nie zawierają żadnych produktów z zawartością alkoholu powyżej 1,2%.

W przypadku realizacji zamówienia Klienta z dowozem (dostawą), Klient składa zamówienie telefonicznie lub za pomocą portalu internetowego podając rodzaj posiłku i miejsce dostarczenia. Zamówienie jest realizowane w następujący sposób: przygotowuje posiłek w lokalu, dostarczam posiłek Klientowi we wskazane miejsce, tu następuje odbiór zamówionego posiłku i uregulowanie należności. Tutaj stosuje obecnie stawkę podatku VAT 23%. Jeśli klient sam przyjeżdża po posiłki stosuję stawkę 8%.

Symbol PKWiU dla wykonywanych czynności opisanych we wniosku to: 56.10.11.0, 56.21.11.0, 56.21.19.0, 56.30.10.0.

Koszt dojazdu do klienta stanowić będzie jeden z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia za oferowaną usługę cateringową.

Dowóz posiłków stanowić będzie świadczenie pomocnicze zawarte w świadczeniu głównym jakim będzie usługa cateringowa.

Wnioskodawca świadczy usługi cateringowe dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż usługi za pomocą kasy rejestrującej oraz wystawia faktury VAT podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą.

Jak wskazano wyżej, od 1 stycznia 2011 r. dla celów VAT stosuje się PKWiU wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 ("Usługi związane z wyżywieniem") sklasyfikował w grupowaniu PKWiU 56.2 "Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne". Natomiast w grupowaniu PKWiU 56.21 zostały sklasyfikowane "Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)".

W świetle przywołanego wcześniej art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podkreślić zatem należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów lub usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów lub usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro usługi, które świadczy Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - mieszczą się w grupowaniu PKWiU 56 (w tym także PKWiU 56.21 - "Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)"), to podlegają one opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% (właściwą dla świadczonej usługi związanej z wyżywieniem) - na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 7 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów (z uwzględnieniem wyłączeń wskazanych w poz. 7 w przypadku których, stosuje się stawkę podstawową w wysokości 23%).

W związku z czym, świadczenie usługi związanej z wyżywieniem (w tym usługi cateringowej) może być opodatkowane 8% stawką podatku VAT, ale w tej części, która nie koresponduje ze sprzedażą (w ramach usługi związanej z wyżywieniem) towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 rozporządzenia wykonawczego.

Natomiast dla sprzedaży usługi, w ramach której następuje dostawa towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 rozporządzenia wykonawczego, stawka właściwa to 23% VAT.

W sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, ze obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem, należy ustalić charakter świadczonej usługi, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa cateringowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (towary, robocizna, transport itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzeczeniem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które się złożyły na tę usługę i opodatkować ich osobno, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty).

W przypadku świadczenia usług, opisanych we wniosku, mamy do czynienia z jedną kompleksową usługą, która obejmuje świadczenie podstawowe, tj. usługę cateringową wraz z dojazdem do klienta. Koszt dojazdu do klienta stanowić będzie jeden z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia za oferowaną usługę cateringową. Dowóz posiłków stanowić będzie świadczenie pomocnicze zawarte w świadczeniu głównym jaki będzie usługa cateringowa.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich klientów kompleksową (złożoną) usługę związaną z wyżywieniem opodatkowaną jednolitą stawką podatku VAT wynoszącą 8%, z zastrzeżeniem, że stawka ta wynosi 23% - jeżeli w wyniku realizacji świadczenia usługi dochodzi do wydania artykułu z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o poprawności zaklasyfikowania opisanych we wniosku usług według PKWiU.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wskazaniu przez Wnioskodawcę we wniosku, że wymienione czynności mieszczą się w grupowaniu PKWiU 56. Tak więc, podjęte rozstrzygnięcie oparto o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Wnioskodawcę.

Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się bowiem w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Jednocześnie należy podkreślić, że obowiązek przedstawienia organom podatkowym prawidłowej klasyfikacji dla sprzedawanych towarów lub świadczonych usług należy do podatnika, który ponosi również odpowiedzialność za nieprawidłowo dokonaną klasyfikację. Wskazuje się, że tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, ani też weryfikacji wskazanych klasyfikacji, w związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie przy założeniu, że wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku grupowanie jest prawidłowe.

Tak więc, to Wnioskodawcę obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania według nomenklatury PKWiU przedmiotu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.