IBPP2/4512-926/15/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 27 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty motywacyjnej i prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wypłatę opłaty motywacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty motywacyjnej i prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wypłatę opłaty motywacyjnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 stycznia 2016 r. znak: IBPP2/4512-926/15/IK, IBPB-1-1/4513-194/15/SG.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

V.sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka lub Zleceniobiorca) jest producentem części samochodowych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera długoterminowe umowy z koncernami samochodowymi (dalej: Zleceniodawcy), na mocy których Spółka dostarcza części do produkowanych przez Zleceniodawców samochodów.

Z tytułu sprzedaży produktów dla Zleceniodawców w oparciu o każdą z takich umów, Wnioskodawca otrzymuje przez długi czas stabilny strumień przychodów. Zleceniodawcy najczęściej są podmiotami mającymi siedzibę poza granicami Polski, choć zdarza się też, że umowy są podpisywane z polskimi spółkami.

Bardzo często warunkiem zawarcia lub przedłużenia umowy, stawianym przez danego Zleceniodawcę w toku negocjacji jest zapłata przez Zleceniobiorcę wynagrodzenia o charakterze motywacyjnym (dalej: Opłata motywacyjna lub Opłata). Opłata ta związana jest z nawiązaniem lub utrzymaniem współpracy w odniesieniu do danego produktu oraz nominowaniem Spółki jako oficjalnego dostawcy danego koncernu samochodowego. W zamian za zapłatę Opłaty motywacyjnej Spółka zyskuje stabilnego odbiorcę swoich produktów, ma możliwość prowadzenia sprzedaży w dłuższym okresie i zazwyczaj może posługiwać się mianem wyznaczonego dostawcy w kontaktach handlowych.

Celem poniesienia Opłaty jest również wynagrodzenie Zleceniodawcy za zawarcie lub przedłużenie umowy i ujęcie lub utrzymanie Spółki w wewnętrznych systemach Zleceniodawcy jako dostawcy. Warto przy tym wskazać, że ze względu na renomę marek wielu Zleceniodawców zawarcie z nimi umów i dostarczanie części do produkowanych przez nich samochodów wiąże się z pewnym prestiżem i pozytywnie wpływa odbiór Spółki przez innych, potencjalnych kontrahentów, co może przyczynić się do zawarcia kolejnych kontraktów. Wpływa to także na określone wymogi stawiane przez Zleceniodawców swoim kontrahentom w związku z zawieraniem z nimi umów.

Niewniesienie Opłaty mogłoby prowadzić do rezygnacji z zawarcia lub przedłużenia umowy przez Zleceniodawcę ze Zleceniobiorcą, wskutek czego Spółka utraciłaby ważnego partnera i istotne źródło przychodu.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1.

Poniesione wydatki w postaci Opłaty motywacyjnej mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym we wniosku, Opłata będzie miała charakter wynagrodzenia za usługę świadczona przez Zleceniodawcę, polegającą na oficjalnym wyznaczeniu Wnioskodawcy jako dostawcy, ujęciu Spółki w wewnętrznych systemach Zleceniodawcy, zapewnieniu prestiżu i pozytywnego oddziaływania względem innych, potencjalnych kontrahentów, co może przyczynić się do zawarcia kolejnych kontraktów itd. Nie ma przy tym podstaw do stwierdzenia, że taka usługa będzie podlegała regulacji z art. 6 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którą przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Wskazać należy, że przywołany przepis ma na celu wyłączenie z opodatkowania działalności przestępczej, gdyż państwo nie powinno z niej czerpać jakichkolwiek korzyści. Świadczona usługa, w związku z którą tytułem wynagrodzenia kontrahent Wnioskodawcy otrzyma Opłatę, jest natomiast zgodna z prawem - taka czynność nie zmierza do naruszenia porządku prawnego, nie jest także nastawiona na obejście prawa. Taka transakcja ma na celu doprowadzenie do zawarcia lub przedłużenia umów z określonymi podmiotami, co odpowiada praktykom funkcjonującym na rynku, wpisując się w aprobowaną przez prawo rzeczywistość gospodarczą, w której konieczne staje się wykorzystanie różnego rodzaju elementów zachęty, nastawionych na podjęcie współpracy kolejnymi kontrahentami.

Tym samym należy stwierdzić, że na gruncie polskiego prawa opisana wyżej usługa może być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

2.

Czynności wykonywane przez Zleceniodawców na rzecz Wnioskodawcy będą wykorzystywane do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych. Zostało to również wskazane we wniosku: "Prawo to (do odliczenia podatku naliczonego) powstanie w związku ze świadczeniami będącymi podstawą naliczenia Opłaty motywacyjnej, jako wynagrodzenia z tytułu odpłatnej usługi podlegającej opodatkowaniu, dzięki której Wnioskodawca będzie mógł dokonywać w przyszłości odpłatnych dostaw towarów. Usługa będzie więc wykorzystywana do działalności podlegającej opodatkowaniu, co oznacza, że przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT należy uznać za spełnione."

Usługa wykonywana przez Zleceniodawców będzie nastawiona na nawiązanie lub przedłużenie współpracy przez Wnioskodawcę z kontrahentami. Współpraca ta będzie prowadziła do dokonywania przez Wnioskodawcę stałych dostaw części samochodowych Zleceniodawcom (czynności te będą miały charakter dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT) oraz będą zapewniały prestiż Wnioskodawcy, co przełoży się na jego pozytywny odbiór na rynku i ułatwi pozyskanie nowych kontrahentów, na rzecz których Wnioskodawca będzie dokonywał podobnych dostaw (stanowiących czynności opodatkowane).

Innymi słowy, skorzystanie z opisanych powyżej usług nastawione jest na pozyskanie kontrahentów, na rzecz których Wnioskodawca będzie prowadził odpłatne dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, czyli będzie prowadził działalność opodatkowaną.

3.

Zleceniodawcy niebędący spółkami polskimi, z którymi Wnioskodawca rozważa podjęcie współpracy w opisanym wyżej zakresie, nie będą posiadać na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Opłata motywacyjna stanowi wynagrodzenie z tytułu świadczenia odpłatnej usługi na rzecz Wnioskodawcy, które podlega podatkowi VAT i równocześnie rodzi po stronie Spółki prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie wystawionej przez Zleceniodawcę faktury.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w piśmie z 27 stycznia 2016 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana Opłata motywacyjna będzie stanowiła wynagrodzenie z tytułu świadczenia odpłatnej usługi opodatkowanej podatkiem VAT, a Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Artykuł 8 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje natomiast, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Aby uznać daną transakcję za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, musi zostać spełnionych kilka warunków. Przede wszystkim dana transakcja musi przewidywać świadczenie, a jego strony muszą być jasno określone - podmiot świadczący usługę i jej nabywca.

W opisanym zdarzeniu przyszłym spełnienie wskazanych przesłanek nie powinno budzić wątpliwości. Umowa przewidująca Opłatę motywacyjną zostanie zawarta między Zleceniodawcą i Zleceniobiorcą, których zachowania będą jasno określone - Zleceniodawca zawrze ze Zleceniobiorcą umowę przewidującą dostarczanie części do samochodów na jego rzecz, a Zleceniobiorca zapłaci Opłatę motywacyjną.

Opłata motywacyjna będzie związana ze świadczeniami Zleceniodawcy, opisanymi szczegółowo w stanie faktycznym (podpisanie umowy, oficjalne wyznaczenie Spółki jako dostawcy, ujęcie Spółki w wewnętrznych systemach Zleceniodawcy, zapewnienie prestiżu i pozytywnego oddziaływania względem innych, potencjalnych kontrahentów, co może przyczynić się do zawarcia kolejnych kontraktów, itd.)

W związku z powyższym, jako że świadczenia stron nie stanowią dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym wyżej schemacie współpracy będzie miało miejsce podlegające opodatkowaniu odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca w związku z wykonywaną przez Zleceniodawcę usługą wniesie Opłatę tytułem wynagrodzenia na podstawie wystawionej przez Zleceniodawcę faktury. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Zleceniodawcą może być zarówno podmiot polski (podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), jak i podmiot zagraniczny prowadzący działalność gospodarczą, nieposiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. W sytuacji, w której Zleceniodawca będzie podmiotem polskim, transakcja z perspektywy Wnioskodawcy będzie miała charakter zakupu krajowego. W sytuacji, w której Zleceniodawca będzie podmiotem zagranicznym, będzie miał miejsce import usług w rozumieniu ustawy o VAT. W takim przypadku Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania VAT (mechanizm odwróconego obciążenia).

Niezależnie od schematu (nabycie krajowe czy import usług), po stronie Wnioskodawcy powstanie prawo do odliczenia podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej, zapewniającym jego neutralność dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i w założeniu prowadzi do opodatkowania jedynie rzeczywistej konsumpcji. Prawo to powstanie w związku ze świadczeniami będącymi podstawą naliczenia Opłaty motywacyjnej, jako wynagrodzenia z tytułu odpłatnej usługi podlegającej opodatkowaniu, dzięki której Wnioskodawca będzie mógł dokonywać w przyszłości odpłatnych dostaw towarów. Usługa będzie więc wykorzystywana do działalności podlegającej opodatkowaniu, co oznacza że przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT należy uznać za spełnione.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2015 r., IPPP1/443-1496/14-2/JL, stwierdzając w analogicznym stanie faktycznym, że "wydatek związany z zachętą finansową będzie związany niewątpliwie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy" i w związku z tym możliwe będzie odliczenie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, że Wnioskodawca (usługobiorca) został uznany za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w zakresie opodatkowania świadczonych przez Usługodawców usług z uwagi na fakt, że intencją Wnioskodawcy również jest uzyskanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Usługodawców. Zatem niezbędnym jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie czy usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zatem, jak wynika z powołanych regulacji, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując dokładniej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wpłaca kwotę pieniężną (Opłatę motywacyjną). Poniesione wydatki w postaci Opłaty motywacyjnej mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Opłata ta związana jest z nawiązaniem lub utrzymaniem współpracy w odniesieniu do danego produktu oraz nominowaniem Wnioskodawcy jako oficjalnego dostawcy danego koncernu samochodowego. W zamian za zapłatę Opłaty motywacyjnej Wnioskodawca zyskuje stabilnego odbiorcę swoich produktów, ma możliwość prowadzenia sprzedaży w dłuższym okresie i zazwyczaj może posługiwać się mianem wyznaczonego dostawcy w kontaktach handlowych.

Celem poniesienia Opłaty jest również wynagrodzenie Zleceniodawcy za zawarcie lub przedłużenie umowy i ujęcie lub utrzymanie Wnioskodawcy w wewnętrznych systemach Zleceniodawcy jako dostawcy. Warto przy tym wskazać, że ze względu na renomę marek wielu Zleceniodawców, zawarcie z nimi umów i dostarczanie części do produkowanych przez nich samochodów wiąże się z pewnym prestiżem i pozytywnie wpływa na odbiór Wnioskodawcy przez innych, potencjalnych kontrahentów, co może przyczynić się do zawarcia kolejnych kontraktów. Wpływa to także na określone wymogi stawiane przez Zleceniodawców swoim kontrahentom w związku z zawieraniem z nimi umów. Niewniesienie Opłaty mogłoby prowadzić do rezygnacji z zawarcia lub przedłużenia umowy przez Zleceniodawcę ze Zleceniobiorcą, wskutek czego Wnioskodawca utraciłby ważnego partnera i istotne źródło przychodu.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że z tytułu wypłaty opłaty motywacyjnej dojdzie do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego, pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem, niezależnego od samej umowy dotyczącej współpracy w zakresie sprzedaży części samochodowych. Należy zwrócić uwagę, że opłata motywacyjna ma skłonić kontrahenta do nawiązania lub utrzymania współpracy. W takiej sytuacji nastąpi wyraźny związek wypłaconego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia ze wzajemnym zachowaniem kontrahenta - przedłużenie lub zawarcie umowy. Tak więc, otrzymana przez kontrahenta opłata motywacyjna jest związana z jego określonym zachowaniem, a zatem świadczeniem przez niego usługi na rzecz Zainteresowanego. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Zatem w przedstawionych okolicznościach zachowanie kontrahenta w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie z okoliczności przedstawionych wynika, że Opłata motywacyjna będzie wypłacana przez Wnioskodawcę kontrahentom polskim oraz kontrahentom niebędącymi spółkami polskimi, które nie będą posiadać na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 w Dziale IV dotyczącym miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników wyrażona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Wobec powyższego stwierdzić należy, że świadczone przez podmioty niebędące polskimi spółkami usługi będą podlegały opodatkowaniu na terytorium kraju, tj. w miejscu gdzie Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Przy czym z uwagi na art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy Wnioskodawca jako usługobiorca będzie podmiotem zobowiązanym do rozliczenia importu usług na terytorium Polski w deklaracji podatku VAT.

Natomiast w sytuacji, w której kontrahent Wnioskodawcy będzie podmiotem polskim, Wnioskodawca dokona zakupu usług w kraju.

W odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Z kolei, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Cytowany wyżej przepis art. 88 nie będzie miał zastosowania w sytuacji opisanej we wniosku, ponieważ faktury wystawione Wnioskodawcy przez kontrahenta oraz faktury wystawione przez Wnioskodawcę z tytułu importu usług z tytułu otrzymanej kwoty pieniężnej stanowiącej zachętę do nawiązania lub utrzymania współpracy, będą dokumentowały czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, z uwagi na powołany art. 86 ust. 1 ustawy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sprawie został spełniony podstawowy warunek uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT, gdyż wydatki związane z zachętą finansową będą związane niewątpliwie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (podatnika podatku VAT) w zakresie sprzedaży części samochodowych, a przesłanki ograniczające prawo do odliczania w omawianej sprawie nie zaistnieją.

Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących wypłaconą zachętę finansową, wystawionych przez kontrahentów na Spółkę, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą ważność.

Zaznaczyć należy, iż przedstawiona interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa, dla kontrahentów Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.