IBPP2/4512-827/15/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 września 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 16 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury opodatkowania marży dla dostawy samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury opodatkowania marży dla dostawy samochodu.

Wniosek został uzupełniony pismem z 16 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 października 2015 r. znak: IBPP2/4512-827/15/EK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupił w 2011 r. samochód osobowy na podstawie faktury VAT marża od podatnika, który opodatkował ten samochód w procedurze VAT marża do jego działalności gospodarczej. Samochód ten był środkiem trwałym w firmie Wnioskodawcy i był amortyzowany. W 2015 r. dokonano sprzedaży tegoż samochodu.

W piśmie z 16 października 2015 r. Wnioskodawca poinformował, że:

1. Samochód, który został przez niego sprzedany w 2015 r. spełnia definicję towaru używanego określoną w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT.

2. Samochód sprzedany w 2015 r. był wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych.

3. Przedmiotowy samochód pomimo, że był używany przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej jako środek trwały był zakupiony z zamiarem dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając samochód w 2015 r., który wcześniej był nabyty w okolicznościach opisanych w punkcie 67 wniosku mogę również skorzystać z procedury VAT -MARŻA.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo opodatkować sprzedaż w procedurze marży. Samochód, o którym mowa, może być "towarem używanym", o którym mowa w art. 120 u.p.t.u. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 120 ust. 1 u.p.t.u. przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Przepis art. 120 ust. 4 u.p.t.u. zastrzega, iż w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Na podstawie przytoczonych powyżej definicji wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług, wywnioskować należy, że sprzedaż używanego samochodu osobowego z majątku firmy zakupionego od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT), powinna być opodatkowana na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ustawy VAT.

Samochód to dobro ruchome. Nadaje się on do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie. Można więc - zastosować procedurę marży, o ile towary te zostały nabyte od odpowiednich podmiotów. Jak wynika bowiem z art. 120 ust. 10 pkt 3 u.p.t.u. procedura marży ma zastosowanie, jeśli towary używane zostały nabyte m.in. od podatników polskich, zaś dostawa tych towarów była opodatkowana od marży. Można więc sprzedać towar nabyty na fakturę VAT-marża również na fakturę VAT-marża. Dotyczy to również sytuacji, w której towar kupiony w procedurze VAT marża stał się u podatnika środkiem trwałym. Wprawdzie z dniem 1 stycznia 2014 r. zmienia się treść art. 120 ust. 4 u.p.t.u. i przepis ten stanowi o tym, że w procedurze VAT marża będzie opodatkowana dostawa towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności, w celu odprzedaży. Określenie o towarach nabytych uprzednio w celach odprzedaży nie zawęża jednak zastosowania procedury marży tylko do towarów handlowych. W orzeczeniu TS UE w sprawie C-280/04 (Jyske Finans A/S v. Skatteministériel) stwierdzono jednoznacznie: "Artykuł 26a część A lit. e) szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 94/5, dotyczący szczególnych procedur opodatkowania marży zysku uzyskanej przez podlegającego opodatkowaniu pośrednika podczas dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, należy interpretować w ten sposób, że przedsiębiorstwo, które w ramach zwykłego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazdy, które nabyło jako używane celem przeznaczenia ich na potrzeby swojej działalności leasingowej i dla którego odsprzedaż nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, pochodnym w stosunku do leasingu, może zostać uznane za podlegającego opodatkowaniu pośrednika w rozumieniu tego przepisu". Podobnie w opinii do tej sprawy Rzecznik Generalny zauważył: "pojęcie «podlegającego opodatkowaniu pośrednika» zawarte w art. 26a część A lit. e szóstej dyrektywy VAT nie powinno być interpretowane w ten sposób, że odnosi się ono jedynie do podatników, których główny rodzaj działalności polega na nabywaniu i sprzedaży towarów używanych w przypadkach, gdy te towary są nabywane w wyłącznym lub głównym celu uzyskania zysku przy odsprzedaży. Pojęcie to obejmuje bowiem osoby, które w czasie nabycia zamierzały odsprzedać te towary w późniejszym czasie, wykorzystaniu ich najpierw dla celów własnej działalności.

Tak więc mając na uwadze orzecznictwo TS UE stwierdzić trzeba, że procedura marży będzie miała zastosowanie także wówczas, gdy sprzedawane towary były przed ich sprzedażą wykorzystywane przez podatnika jako środki trwałe, bądź wyposażenie. Nie muszą one mieć statusu "towarów handlowych" (aby mogły zostać opodatkowane od marży). W sytuacji, w której podatnik sprzedawałby takie towary obejmując je podatkiem od całej ich wartości, to wówczas mielibyśmy do czynienia z przypadkiem naruszenia neutralności podatku oraz pogwałcenia zasady jednokrotnego opodatkowania konsumpcji. Oto bowiem sprzedaż (gdzie podatek liczony byłby od całości ceny) po pierwsze powodowałaby naliczenie podatku także od podatku (tego rezydualnego, ukrytego w pierwotnej cenie towaru), zaś po drugie - skutkowałaby tym, że podatnik chociaż sprzedając towar z podatkiem, byłby obciążony ciężarem podatku rezydualnego przy nabyciu tego towaru.

Lekarstwem na powyższe ma być właśnie procedura opodatkowania od marży. Zgodnie z nią - w przypadku sprzedaży towarów, których nabycie było obciążone podatkiem rezydualnym (czyli towarów kupowanych od nie podatników albo od podatników zwolnionych) podatnik może opodatkować tylko ewentualną wartość przez siebie dodaną, czyli właśnie marżę.

Przy tym założeniu, istotne jest tylko to, czy towar został nabyty w określonych okolicznościach, tzn. bez formalnie wyodrębnionego podatku (czyli w okolicznościach wskazanych w art. 120 ust. 10 u.p.t.u.). Dla możliwości opodatkowania sprzedaży w procedurze marży nie ma także znaczenia to, czy podatnik miał (i czy z niego skorzystał) prawo do odliczenia podatku naliczonego od bieżących kosztów eksploatacyjnych dotyczących danego towaru. To jest określone tylko i wyłącznie przez związek tego towaru ze sprzedażą opodatkowaną (jego wykorzystanie w tym celu).

Moje stanowisko zostało dodatkowo potwierdzone w interpretacjach ITPP2/443-976/14/AP oraz ILPP2/443-212/14-2/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podatnikami - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, nabytych uprzednio w celu dalszej odsprzedaży oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył w celu odsprzedaży, od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w celu odsprzedaży w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 4 i ust. 10 ustawy.

Jednak, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar - samochód (także w sytuacji gdy samochód ten przed odsprzedażą podatnik użytkował dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został jednak nabyty w celu odsprzedaży.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zakupił w 2011 r. samochód osobowy na podstawie faktury VAT marża od podatnika, który opodatkował ten samochód w procedurze VAT marża do działalności gospodarczej. Samochód ten był środkiem trwałym w firmie Wnioskodawcy i był amortyzowany. W 2015 r. dokonano sprzedaży tegoż samochodu. Samochód spełnia definicje towaru używanego określoną w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT oraz był wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych. Ponadto samochód pomimo, że był używany przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej jako środek trwały, był zakupiony z zamiarem dalszej odsprzedaży.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód, który jest towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, Wnioskodawca nabył na fakturę VAT-marża w celu dalszej odsprzedaży i użytkował go w prowadzonej działalności (samochód wpisany do ewidencji środków trwałych), przy jego sprzedaży (towaru używanego) przysługuje Wnioskodawcy prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek elementu opisu zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.