IBPP2/4512-8/16/RSz - VAT w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla czynności polegających na wznoszeniu budynków, a także montażu drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych z jednoczesną ich dostawą, wykonywanych w obiekcie zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wykonywanych w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 5 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 4 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.) oraz pismem z 9 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla czynności polegających na wznoszeniu budynków, a także montażu drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych z jednoczesną ich dostawą, wykonywanych w obiekcie zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wykonywanych w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy - jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 4 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla czynności polegających na wznoszeniu budynków, a także montażu drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych z jednoczesną ich dostawą, wykonywanych w obiekcie zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wykonywanych w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Firma I. (dalej: "Wnioskodawca") prowadzi działalność m.in. w zakresie obrotu materiałami budowlanymi i wyposażenia sanitarnego. Przedmiotem działalności jest także wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, zakładanie stolarki budowalnej, wykonywanie pozostałych robót budowlano-wykończeniowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera umowy z inną firmą, której przedmiotem jest montaż drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych, wznoszenie budynków zakupionych przez Wnioskodawcę (dalej określanych jako "usługi montażowe, budowlane"). Celem realizowanych umów sprzedaży jest montaż ww. towarów - pomiędzy Wnioskodawcą a jego klientem. Nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, jak i przedsiębiorca (osoba prawa, osoba fizyczna, jednostka nieposiadająca osobowości prawnej).

Usługi dotyczą obiektów zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowanego w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Część świadczeń jest wykonywana w obrębie:

Pozostała część usług jest wykonywana w obiektach o mniejszej powierzchni niż wyżej wskazana. Usługi nie są wykonywane poza bryłą obiektów budownictwa mieszkaniowego. Usługi są wykonywane w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy. Świadczenie Wnioskodawcy obejmuje dwa elementy składowe: dostawę towarów oraz usługę montażu tych towarów. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy przewidywało jedną kwotę wynagrodzenia. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną względem swoich klientów za jakość i terminowość usług wykonywanych przez podwykonawcę. Podwykonawca, który wykona usługę montażu rozliczał się wyłącznie z Wnioskodawcą. Wnioskodawca, w niektórych przypadkach nie korzystał z usług podwykonawcy, a usługi wykonywał w ramach własnej działalności. Wnioskodawca wystawiał swojemu klientowi paragon lub fakturę, w której jest kwota wynagrodzenia bez wyszczególniania na wartość usługi i towarów wykorzystanych do jej świadczenia.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W piśmie z 9 marca 2016 r. Wnioskodawca wyjaśnił, co następuje:

Ad. 1

Wnioskodawca zawarł umowy na roboty budowlane związane z wybudowaniem budynku i zamierza budować obiekty budowlane. Roboty budowlane dotyczą obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowanego wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ad. 2

Przedmiotem umów zawieranych z nabywcą będzie dostawa towarów wraz z montażem.

Ad. 3 i 4

Ocena prawna, które ze świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę stanowią elementy dominujące, a które pomocnicze, dla celów opodatkowania VAT, należy do organu interpretującego, a nie do Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia istotnych elementów i okoliczności stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej). To, czy w przedstawionych okolicznościach jednemu ze świadczeń należy przypisać walor dominujący, a innemu tylko pomocniczy, jest już sferą wykładni norm prawa podatkowego (art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej).

Co więcej, organ nie wyjaśnił jakie kryteria Wnioskodawca powinien wziąć pod uwagę, aby dokonać takiej klasyfikacji. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wynika natomiast, że stwierdzenie kompleksowości prac i ich opodatkowania stawką VAT właściwą dla świadczenia dominującego należy uwzględnić wiele różnych aspektów, w tym także motywacja (cel) działania nabywcy.

Stanowisko prawne Wnioskodawcy, biorące pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, jest takie, że w przypadku kompleksowej usługi polegającej na montażu wskazanych w opisie sprawy towarów (drzwi, okien, rolet okiennych, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych) z jednoczesną ich dostawą, świadczonej w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy, dominujący charakter ma usługa montażowa. Wynika to z faktu, że nabywca ma możliwość nabycia samego towaru bez montażu. Tym samym skoro nabywca decyduje się także na nabycie usługi, przy czym ta usługa nie opiera się na wykonaniu prostych czynności montażowych, to właśnie temu świadczeniu należy przypisać walor dominujący.

Ad. 5

Pomieszczenia garażowe są częścią budynku mieszkalnego, tj. stanowią jednolitą konstrukcję z budynkiem.

Zakres działań Wnioskodawcy obejmuje takie czynności jak: obmiar, wytworzenie lub nabycie towaru (bramy), transport oraz usługa zamontowania wraz z przygotowaniem miejsca do instalacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji, sprzedaż usługi zawierającej sprzedaż materiałów wraz z montażem, dotyczącej obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, jest opodatkowana stawką o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli 8%.

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w ww. piśmie z 9 marca 2016 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż usługi zawierającej sprzedaż materiałów wraz z montażem, w związku z budową, remontem, modernizacją, termomodernizacją lub przebudową obiektu, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie objęta stawką podatku VAT 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera umowy z inną firmą, której przedmiotem jest montaż drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych, rolet.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywane w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy).

Dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tą klasyfikacją, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania, np. wózkarnie, suszarnie).

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast "budować" to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie "modernizacja" - według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części".

Natomiast "przebudowa" - zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) - to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Należy także wyjaśnić, że w przepisach prawa podatkowego brak jest ustawowego określenia pojęcia termomodernizacji obiektu budowlanego. Definicji takiej nie zawiera również cytowana ustawa - Prawo budowlane.

W świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 712) - przez przedsięwzięcia termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Co prawda, ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów ma inny kontekst normatywny niż ustawa o podatku od towarów i usług, ale skoro ustawodawca zdefiniował dane pojęcie w systemie prawnym, to nie ma podstaw do tego, aby odrzucać istniejącą definicję i tworzyć nową. Należy więc zaznaczyć, że definiując pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego ustawodawca kierował się wyłącznie skutkiem, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku tego przedsięwzięcia; zaniechał nawet przykładowego wymienienia rodzajów prac, jakie mieszczą się w pojęciu tego przedsięwzięcia. Definicja określająca przedsięwzięcie termomodernizacyjne wyłącznie na podstawie celu, jaki ma zostać osiągnięty, jest usprawiedliwiona zarówno na gruncie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, jak i na gruncie prawa podatkowego.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie "montaż" odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Przy czym należy zauważyć, że sama usługa montażu czy też instalacji poszczególnych towarów nie może być traktowana jako budowa, remont, modernizacja, czy też termomodernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których powstaje bądź podnosi się czy też przywraca poprzedni stan techniczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, można usługę tą traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub termomodernizacji, o których mowa w ustawie.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi obejmować dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę budynków lub ich części. Przy czym - wziąwszy pod uwagę przywołane wyżej definicje - czynności budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji powinny dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy.

Natomiast w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych przekraczających powierzchnię użytkową 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m², preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie obrotu materiałami budowlanymi i wyposażenia sanitarnego. Przedmiotem działalności jest także wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, zakładanie stolarki budowalnej, wykonywanie pozostałych robót budowlano-wykończeniowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiera umowy z inną firmą, której przedmiotem jest montaż drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych, wznoszenie budynków zakupionych przez Wnioskodawcę (dalej określanych jako "usługi montażowe, budowlane"). Celem realizowanych umów sprzedaży jest montaż ww. towarów - pomiędzy Wnioskodawcą a jego klientem. Nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, jak i przedsiębiorca (osoba prawa, osoba fizyczna, jednostka nieposiadająca osobowości prawnej).

Usługi dotyczą obiektów zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowanego w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Część świadczeń jest wykonywana w obrębie:

Pozostała część usług jest wykonywana w obiektach o mniejszej powierzchni niż wyżej wskazana. Usługi nie są wykonywane poza bryłą obiektów budownictwa mieszkaniowego. Usługi są wykonywane w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy. Świadczenie Wnioskodawcy obejmuje dwa elementy składowe: dostawę towarów oraz usługę montażu tych towarów. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy przewidywało jedną kwotę wynagrodzenia. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną względem swoich klientów za jakość i terminowość usług wykonywanych przez podwykonawcę. Podwykonawca, który wykona usługę montażu rozliczał się wyłącznie z Wnioskodawcą. Wnioskodawca, w niektórych przypadkach nie korzystał z usług podwykonawcy, a usługi wykonywał w ramach własnej działalności. Wnioskodawca wystawiał swojemu klientowi paragon lub fakturę, w której jest kwota wynagrodzenia bez wyszczególniania na wartość usługi i towarów wykorzystanych do jej świadczenia.

Wnioskodawca zawarł umowy na roboty budowlane związane z wybudowaniem budynku i zamierza budować obiekty budowlane. Roboty budowlane dotyczą obiektu zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowanego wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Przedmiotem umów zawieranych z nabywcą będzie dostawa towarów wraz z montażem.

W przypadku kompleksowej usługi polegającej na montażu wskazanych w opisie sprawy towarów (drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych) z jednoczesną ich dostawą, świadczonej w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy, dominujący charakter ma usługa montażowa. Wynika to z faktu, że nabywca ma możliwość nabycia samego towaru bez montażu. Tym samym skoro nabywca decyduje się także na nabycie usługi, przy czym ta usługa nie opiera się na wykonaniu prostych czynności montażowych, to właśnie temu świadczeniu należy przypisać walor dominujący.

Pomieszczenia garażowe są częścią budynku mieszkalnego, tj. stanowią jednolitą konstrukcję z budynkiem.

Zakres działań Wnioskodawcy obejmuje takie czynności jak: obmiar, wytworzenie lub nabycie towaru (bramy), transport oraz usługa zamontowania wraz z przygotowaniem miejsca do instalacji.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania 8% stawki podatku VAT dla świadczenia polegającego na montażu wymienionych we wniosku materiałów wraz z jednoczesną ich dostawą w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonywaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Tak więc, o świadczeniu złożonym (kompleksowym) można mówić, gdy istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić według stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

W związku z tym, w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego - dominującego, wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz powołany stan prawny stwierdzić należy, że preferencyjna, tj. 8% stawka podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 w powiazaniu z art. 146a pkt 2, ma zastosowanie tylko do czynności enumeratywnie wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, tj. budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zatem, w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę kompleksowych usług polegających na wznoszeniu budynków, a także montażu drzwi, okien, bram garażowych, dachów, stropów, paneli podłogowych, które są połączone z elementami konstrukcyjnymi budynku w sposób trwały, wykonywanych w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT (tekst jedn.: w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych PKOB 111 o powierzchni użytkowej do 300 m² oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach wielomieszkaniowych PKOB 112 o powierzchni użytkowej lokalu do 150 m²), zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Bez wpływu na wysokość zastosowanej stawki pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca będzie nawiązywać współpracę z podwykonawcami dla świadczenia przedmiotowych usług.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że podjęta w niniejszej interpretacji ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy odnosi się ścisłe do okoliczności sprawy przedstawionych we wniosku, tj. że czynności, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, są przez niego wykonywane w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Stąd też wyrażona w interpretacji ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy nie odnosi się do innych niż wskazane we wniosku okoliczności, w szczególności do sytuacji gdyby zawierane umowy dotyczyły wyłącznie montażu, bram garażowych.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że z treści pierwotnego wniosku nie wynikało aby Wnioskodawca sprzedawał wraz z montażem rolety okienne. Wnioskodawca odpowiadając na wezwanie tut. organu winien był odnieść się do ściśle sformułowanych pytań. Jeżeli zatem odpowiadając na wezwane tut. organu na etapie uzupełnienia Wnioskodawca przedstawił nowe okoliczności faktyczne, nie podane uprzednio w opisie zdarzenia przyszłego to powyższe nie może być przedmiotem niniejszej interpretacji. Dlatego też, gdy Wnioskodawca oczekuje również interpretacji w ww. zakresie, winien złożyć w tym zakresie nowy wniosek ORD-IN.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.