IBPP2/4512-76/15/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 29 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury opodatkowania marży dla dostawy samolotu - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury opodatkowania marży dla dostawy samolotu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 marca 2015 r. znak: IBPP2/4512-76/15/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2012 r. Spółka zakupiła używany samolot od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna-sprzedaży na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Samolot został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i amortyzowany. Obecnie Spółka rozważa sprzedaż tego samolotu osobie fizycznej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Samolot będący przedmiotem sprzedaży stanowi towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

2. Spółka nabyła samolot z zamiarem użytkowania go na potrzeby działalności gospodarczej. Zamiar odsprzedaży pojawił się kiedy okazało się, że samolot nie spełnia wymaganych oczekiwań.

3. Samolot został nabyty od osoby fizycznej (art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do powyższej sprzedaży Spółka może zastosować szczególną procedurę VAT-marża zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki do powyższej sprzedaży będzie można zastosować szczególną procedurę VAT-marża. Do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą zgodnie z art. 120 ust. 4 uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów używanych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

Spółka zakupiła samolot używany od osoby fizycznej - tym samy został spełniony warunek określony w art. 120 ust. 10 pkt 1.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydanych indywidualnych interpretacjach podatkowych: IPTPP4/4 43-468/14-4/ALN z dnia 09.09.2014, ITPP2/443-655/14/AK z dnia 11.08.2014, ILPP2/443-212/14-2/AK z 15.05.2014.

Stanowisko Spółki potwierdza również wypowiedź Rzeczniczki Ministerstwa Finansów Wiesławy Drożdż dla Polskiej Agencji Prasowej z grudnia 2013 r. dotycząca opodatkowania sprzedaży samochodu, wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wykorzystywanego do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, przy którego nabyciu nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku.

Zdaniem Pani Rzecznik w takim przypadku przy sprzedaży "podatnik będzie mógł wówczas zastosować szczególną procedurę wynikającą z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług".

Również analiza przepisów unijnych a dokładnie art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28.11.2006 potwierdza stanowisko Spółki. W definicji podatnika-pośrednika stosowanej dla celów opodatkowania marżą, system marży odnosi się do podatnika, który w ramach swojej działalności gospodarczej, w celu odsprzedaży, kupuje lub wykorzystuje do celów działalności swojego przedsiębiorstwa towary używane. Zatem stosowanie systemu marży dotyczy również podatników, u których odsprzedawane towary używane były uprzednio wykorzystywane w działalności gospodarczej a nie tylko podatników, którzy nabyli towary używane wyłącznie w celu odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podatnikami - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, nabytych uprzednio w celu dalszej odsprzedaży oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył w celu odsprzedaży, od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w celu odsprzedaży w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Zatem, do sprzedaży samolotu stanowiącego towar używany, może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 4 i ust. 10 ustawy.

Jednak, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest ustalenie, że towar - samolot (także w sytuacji, gdy samolot ten przed odsprzedażą podatnik zamierzał użytkować dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został nabyty w celu odprzedaży.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył samolot z zamiarem użytkowania go na potrzeby działalności gospodarczej. Zamiar odsprzedaży pojawił się kiedy okazało się, że samolot nie spełnia wymaganych oczekiwań.

Zatem warunek przepisu art. 120 ust. 4 nie został spełniony (dotyczy nabycia towaru używanego w celu odprzedaży), bowiem podatnik co prawda nabył samolot od osoby fizycznej na podstawie umowy kupna-sprzedaży, jednak zamiar odprzedaży nie pojawił się przy nabyciu przedmiotowego samolotu, lecz jak wskazał Wnioskodawca w sytuacji kiedy okazało się, że samolot nie spełnia wymaganych oczekiwań. W konsekwencji należy uznać, że samolot nie został nabyty w celu odprzedaży.

Tym samym, analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro przedmiotowy samolot Wnioskodawca nabył od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy, tj. od osoby fizycznej, jednak jego nabycie nie wiązało się z zamiarem odprzedaży (możliwość odprzedaży przez Wnioskodawcę pojawiła się kiedy okazało się, że samolot nie spełnia oczekiwań), to przy sprzedaży tego samolotu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT - marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Jak natomiast stanowi art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności innymi stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy samolot na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, tym samym nie do wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych.

Zatem warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy nie został spełniony.

Oznacza to, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samolotu, wykorzystywanego wcześniej w działalności opodatkowanej podatkiem VAT, winien przy sprzedaży przedmiotowego samolotu zastosować podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Ponadto nadmienić trzeba, że prezentowane stanowisko jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Powyższe stanowisko potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 31 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 232/11, w którym Sąd orzekł, że "...zasada zaufania do organu wyraża się między innymi w jednolitości stosowania prawa podatkowego a tym samym unikaniu rozbieżności stanowisk organów, nie oznacza to jednak, że organ udzielający interpretacji, obowiązany jest ustosunkowywać się do wskazywanych przez wnioskodawcę orzeczeń a tym bardziej interpretacji wydanych w innych indywidualnych sprawach. Ustawodawca docenił kształtującą rolę orzecznictwa sądów (administracyjnych i SN), Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, nakazując Ministrowi Finansów (w art. 14a i art. 14e OP) ich uwzględnienie dla zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego. (...) Natomiast z żadnego przepisu Ordynacji podatkowej, w tym przepisów regulujących materię wydawania interpretacji, nie wynika obowiązek organu - polemizowania z poglądami orzecznictwa lub doktryny. Nie można zatem czynić organowi w tym zakresie zarzutów zmierzających do podważenia poprawności wydanej interpretacji".

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.