IBPP2/4512-740/15/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 6 listopada 2015 r. (data wpływu 13 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "...", realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków ponoszonych w związku z realizacją projektu pn. "...", realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Wniosek został uzupełniony pismem z 6 listopada 2015 r. (data wpływu 13 listopada 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 października 2015 r. znak: IBPP2/4512-740/15/MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Gmina pozyskała finansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 na projekt "...".

Projekt realizowany jest na terenie X. w R., która mieści się dokładnie w środku 51 kilometrowej trasy kolei, która prowadziła z G. do R. przez B., N., P., S., R., S., N. i B.

Dzisiaj, po dawnej kolei pozostał jedynie sześciokilometrowy odcinek ze S. przez R. do P., który jest najważniejszą atrakcją turystyczną Gminy. X. w R. od 1993 r. wpisana jest do Rejestru Zabytków Nieruchomych Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w K.

W ramach projektu:

* utworzono 15 miejsc postojowych poprzez wykonanie parkingów dla samochodów osobowych,

* dostosowano strefę wejściową dla osób niepełnosprawnych poprzez wykonanie dwóch miejsc parkingowych,

* poprawiono wizerunek strefy wejściowej poprzez zmianę ogrodzenia i nawierzchni,

* zwiększono liczbę sanitariatów w istniejącym budynku WC wraz z dostosowaniem toalet dla osób niepełnosprawnych,

* poprawiono wizerunek istniejącego peronu poprzez wymianę nawierzchni oraz wprowadzenie detali małej architektury - wymiana 6 lamp oświetleniowych, dołożenie koszy na śmieci, ławek i stojaków na rowery.

Zakres prac pozytywnie wpływa na wizerunek X., która jest kluczową atrakcją turystyczną w regionie. Celem projektu jest potrzeba pełnego wykorzystania zabytkowego obiektu oraz nadania mu rangi mocno konkurencyjnego produktu turystycznego. Projekt pozwoli wykreować unikatowy produkt turystyczny oraz wpłynie na wzrost ruchu turystycznego w regionie. Projekt ma również wykreować nowe miejsca pracy oraz wpłynąć na poprawę wizerunku Gminy postrzeganej, jako przyjaznej mieszkańcom, atrakcyjnej pod względem osiedlania się przyszłych mieszkańców. Celem głównym jest jednak podniesienie atrakcyjności turystycznej Gminy. Efekt projektu nie będzie zatem wykorzystywany przez Gminę na cele jej działalności gospodarczej. Od 2009 r. zarządzaniem obiektu zajmuje się Miejski Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji (dalej: MOKSiR), z którym Gmina podpisała umowę nieodpłatnego użyczenia. Przedmiotem umowy użyczenia staje się również każdy kolejny nowy element kolejki np. tabor. Dopiero MOKSiR zaś użytkuje kolejkę do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT (sprzedaż biletów).

Gmina jednak oddaje MOKSiR powstałą infrastrukturę do użytkowania bez odpłatności, realizując tym samym te zadania własne Gminy, które nie obejmują w tym zakresie działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na wezwanie tutejszego Biura, Gmina, w piśmie z 6 listopada 2015 r. (data wpływu 13 listopada 2015 r.) udzieliła następujących odpowiedzi na zadane pytania:

1. Czy Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Odpowiedź: Tak

2. Czy na fakturach jako nabywca wskazany jest Wnioskodawca.

Odpowiedź: Tak

3. Z jakim zamiarem działała Gmina przystępując do realizacji inwestycji.

Odpowiedź: Zamiarem Gminy było wykorzystanie przedmiotowej infrastruktury do realizacji celów, które stanowią działalność publicznoprawną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, w tym szczególnym projekcie, nie przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Różni on się bowiem znacznie od innych projektów, co do których Gmina zadała pytania w innych wnioskach o interpretację.

4. Czy MOKSiR posiada status samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Odpowiedź: Tak

5. Czy MOKSiR jest odrębnie od Gminy zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Odpowiedź: Tak

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest możliwe odliczenie podatku VAT od wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją wyżej opisanego projektu współfinansowanego ze środków europejskich.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją wyżej opisanego projektu współfinansowanego ze środków europejskich.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24). Dostawa towarów, jak i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu, o ile są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług, działającego w tym charakterze.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowość prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Analizując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W niniejszej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu nie są spełnione. Zdaniem Wnioskodawcy, związek taki nie występuje. Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje bowiem, że usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji m.in.:

- interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 maja 2015 r. (sygn. IBPP1/4512-354/15/MS).

Dyrektor stwierdził tam: "Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych.

Produkt powstały w wyniku realizacji projektu będzie wykorzystywany na rzecz i w interesie społeczności gminy nieodpłatnie. Umożliwi stworzenie niezbędnych elementów do zarządzania gospodarką niskoemisyjną. Nakreśli działania w zakresie ograniczenia emisji, poprawy efektywności gospodarki oraz zwiększenia ilości energii ze źródeł odnawialnych. Tym samym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn..."

- interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 maja 2015 r. (sygn. IBPP2/443-382/15/RSz).

Dyrektor stwierdził tam: "skoro Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi związane z realizacją projektu nie jako podatnik podatku VAT, lecz jako organ władzy i nie będzie osiągać żadnych przychodów, a efekty realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to stwierdzić należy, że nie został spełniony podstawowy warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stosownie do powołanych wyżej przepisów. Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia w części lub w całości podatku od towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu pn. "..." w ramach Działania 9.3. Termomodernizacja obiektów użyteczności publicznej Priorytetu IX Infrastruktura energetyczna przyjazna środowisku i efektywność energetyczna Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013."

- interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 marca 2012 r. o sygn. IPTPP4/443-63/12-2/JM:

"Projekt będzie realizowany ze środków RPO oraz budżetu Województwa. Realizacja projektu nie będzie miała związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, albowiem przedmiotowe przedsięwzięcie nie jest projektem generującym dochód. Województwo nie będzie uzyskiwało profitów związanych z wykorzystaniem w wyniku realizacji projektu marki, z którą będą się identyfikować mieszkańcy województwa. Województwo jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Projekt w rozumieniu art. 55 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1083/2006 nie generuje dochodu, ponieważ nie jest związany z jakąkolwiek operacją, obejmującą inwestycje w infrastrukturę, korzystanie z której podlega opłatom ponoszonym bezpośrednio przez korzystających lub jakąkolwiek operacją pociągającą za sobą, dzierżawę gruntu, najem budynków, sprzedaż gruntu lub budynków ani jakiekolwiek odpłatne świadczenia usług. W związku z tym zostało uznane, że Województwu nie przysługuje prawna możliwość odzyskania podatku naliczonego w fakturach wystawianych w związku z zamówionymi w toku realizacji wyżej opisanego projektu dostawami i usługami."

- interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 sierpnia 2014 r. o sygn. ILPP2/443-523/14-4/AD,

- interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2008 r. o sygn. IP-PB3-423-930/08-2/JG.

Reasumując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu, ponieważ efekty powstałe w związku z realizacją projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, przez złożenie deklaracji VAT-7.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zaznaczenia wymaga, że stosownie do regulacji zawartych w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515) do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu). Działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406 z późn. zm.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. "...". Projekt realizowany jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Realizowany projekt ma służyć pełnemu wykorzystaniu zabytkowego obiektu oraz nadania mu rangi mocno konkurencyjnego produktu turystycznego. Projekt ma także wykreować nowe miejsca pracy oraz wpłynąć na poprawę wizerunku Gminy. Celem głównym jest realizacji projektu jest podniesienie atrakcyjności turystycznej Gminy.

Efekt projektu nie będzie wykorzystywany na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez Gminę lecz przez Miejski Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji, z którym Gmina podpisała umowę nieodpłatnego użyczenia i który od 2009 r. zajmuje się zarządzaniem obiektem.

Zgodnie z opisem sprawy przedstawionej przez Wnioskodawcę, to Miejski Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji, będący samorządową instytucją kultury w rozumieniu ustawy z 25 października 1991 r. o organizacji i prowadzeniu działalności kulturalnej, wykorzystuje opisany obiekt do celów prowadzonej przez MOKSiR działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

A zatem obiekt będący przedmiotem inwestycji dokonanych przy dofinansowaniu z Projektu (...), którego beneficjentem jest Gmina, nie będzie wykorzystywany przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a przez MOKSiR.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy w ocenie tut. organu, w tym konkretnym przypadku należy zgodzić się ze stanowiskiem Gminy, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją przedmiotowego projektu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przesłanką pozwalającą na taki wniosek jest fakt, że końcowy efekt realizacji projektu nie służył i nie będzie służył realizacji czynności opodatkowanych podatkiem VAT wykonywanym przez Gminę lecz dopiero przez MOKSiR, który jest odrębnie od Gminy zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatem podstawowa przesłanka wynikająca z ww. przepisu, warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego nie została spełniona.

W konsekwencji, stosownie do powołanych wyżej unormowań, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu.

W rezultacie, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano w odniesieniu do opisu sprawy, z którego wynika, że Wnioskodawca jak i MOKSiR są zarejestrowanymi odrębnymi podatnikami VAT. Zatem w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), udzielona interpretacja traci aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.