IBPP2/4512-614/15/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 marca 2015 r. (data wpływu 9 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.) oraz pismem z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 2 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy umorzenie bez wynagrodzenia posiadanych udziałów w SF przez SKA bądź za wynagrodzeniem w formie pieniężnej znacząco niższej od wartości rynkowej umarzanych udziałów wywoła skutki podatkowe w podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 9) - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy umorzenie bez wynagrodzenia posiadanych udziałów w SF przez SKA bądź za wynagrodzeniem w formie pieniężnej znacząco niższej od wartości rynkowej umarzanych udziałów wywoła skutki podatkowe w podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 9).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.) oraz pismem z 30 czerwca 2015 r. (data wpływu 2 lipca 2015 r.) o pełnomocnictwo dla osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy, będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 czerwca 2015 r. znak: IBPB-1-3/4510-10/15/MO; IBPB-2-1/4514-6/15/MZ; IBPB-2-1/4514-7/15/MZ; IBPP2/4512-336/15RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną ("SKA") (dalej: również Spółka), która została zawiązana i zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej. SKA nie dokonała zmiany roku obrotowego po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej. Obecny i zarazem pierwszy rok obrotowy SKA rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2014 r. i zakończy się po dniu 31 grudnia 2013 r. Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej, do zakończenia jej pierwszego roku obrotowego SKA nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, potwierdziły to również interpretacje wydane przez organy podatkowe.

Wspólnikiem SKA są spółki kapitałowe, jedna z nich posiada status komplementariusza (SF), druga zaś status akcjonariusza (SP). W przyszłości rozważana jest sprzedaż przedsiębiorstwa lub aktywów nie tworzących przedsiębiorstwo bądź zorganizowanej część przedsiębiorstwa przez SKA do majątku dotychczasowego komplementariusza SF. W wyniku tej transakcji powstanie należność, która zostanie uregulowana. Następnie niewykluczone jest, iż SF przestanie pełnić funkcję komplementariusza, tym samym nie będzie wspólnikiem Wnioskodawcy. W wyniku tych działań komplementariuszem w SKA stanie się dotychczasowy jej akcjonariusz (SP). W rezultacie SP będzie zarówno komplementariuszem, jak i akcjonariuszem w SKA.

W wyniku tych działań SKA będzie miała środki pieniężne z tytułu sprzedaży swojego przedsiębiorstwa bądź aktywów nietworzących przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej część przedsiębiorstwa. Następnie SKA zamierza podwyższyć kapitały (zakładowy oraz zapasowy) SF w ten sposób, iż znaczna część środków trafi na kapitał zapasowy SF.

Niewykluczone, iż po dokonaniu podwyższenia kapitału zakładowego, udziały SKA w SF zostaną umorzone (umorzenie przymusowe/automatyczne bądź dobrowolne) za wynagrodzeniem bądź bez wynagrodzenia. W przypadku określenia wynagrodzenia za umarzane, byłoby ono znacząco niższe od wartości rynkowej umarzanych udziałów. W analizowanej sytuacji czynności wniesienia wkładu gotówkowego do SF i późniejsze umorzenie udziałów w SF nastąpią po zakończeniu roku obrachunkowego i uzyskaniu statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych przez SKA.

W piśmie z 29 czerwca 2015 r. Wnioskodawca w zakresie podatku od towarów i usług uzupełnił wniosek o następujące informacje:

Odp. na pytanie 1:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Odp. na pytanie 2:

SF jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Odp. na pytanie 3:

Podwyższenie kapitału nastąpi w trybie i na zasadach kodeksu spółek handlowych. Procedura podwyższania kapitału zakładowego spółki z o.o. uregulowana została na podstawie art. 257 i następnych kodeksu spółek handlowych. Zatem nie będzie to klasyczny aport rzeczowy, tylko wkład pieniężny. W kwestii umorzenia udziałów bez wynagrodzenia znajdzie zastosowanie art. 199 kodeksu spółek handlowych i jednocześnie wspólnik, którego udziały zostaną umorzenie wyrazi zgodę na umorzenie bez wynagrodzenia.

Odp. na pytanie nr 4:

Wynagrodzenie będzie wypłacane w formie pieniężnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone jak we wniosku) (sformułowane w piśmie uzupełniającym z 29 czerwca 2015 r.).

9. Czy umorzenie bez wynagrodzenia posiadanych udziałów w SF przez SKA bądź za wynagrodzeniem w formie pieniężnej znacząco niższej od wartości rynkowej umarzanych udziałów wywoła skutki podatkowe w podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy (oznaczone jak we wniosku) (przeformułowane w piśmie uzupełniającym z 29 czerwca 2015 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie udziałów w przedmiotowej sprawie nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W opinii Wnioskodawcy zbycie udziałów w celu umorzenia za wynagrodzeniem bądź bez wynagrodzenia nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wynika to bowiem z faktu, iż transakcje związane z udziałami w innych spółkach nie podlegają opodatkowaniu VAT. Potwierdzenie powyższego stanowiska znajduje uzasadnienie w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz oraz w wyrokach w sprawach: C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95). W wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro (EDM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w kwestiach objętych pytaniem oznaczonym we wniosku nr 9, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Zauważyć tutaj jednakże należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. SF jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną ("SKA"), która została zawiązana i zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej. Wspólnikiem SKA są spółki kapitałowe, jedna z nich posiada status komplementariusza (SF), druga zaś status akcjonariusza (SP). W przyszłości rozważana jest sprzedaż przedsiębiorstwa lub aktywów nie tworzących przedsiębiorstwo bądź zorganizowanej część przedsiębiorstwa przez SKA do majątku dotychczasowego komplementariusza SF. W wyniku tej transakcji powstanie należność, która zostanie uregulowana. Następnie niewykluczone jest, iż SF przestanie pełnić funkcję komplementariusza, tym samym nie będzie wspólnikiem Wnioskodawcy. W wyniku tych działań komplementariuszem w SKA stanie się dotychczasowy jej akcjonariusz (SP). W rezultacie SP będzie zarówno komplementariuszem, jak i akcjonariuszem w SKA. W wyniku tych działań SKA będzie miała środki pieniężne z tytułu sprzedaży swojego przedsiębiorstwa bądź aktywów nietworzących przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej część przedsiębiorstwa. Następnie SKA zamierza podwyższyć kapitały (zakładowy oraz zapasowy) SF w ten sposób, iż znaczna część środków trafi na kapitał zapasowy SF. Niewykluczone, iż po dokonaniu podwyższenia kapitału zakładowego, udziały SKA w SF zostaną umorzone (umorzenie przymusowe/automatyczne bądź dobrowolne) za wynagrodzeniem bądź bez wynagrodzenia. W przypadku określenia wynagrodzenia za umarzane, byłoby ono znacząco niższe od wartości rynkowej umarzanych udziałów. W analizowanej sytuacji czynności wniesienia wkładu gotówkowego do SF i późniejsze umorzenie udziałów w SF nastąpią po zakończeniu roku obrachunkowego i uzyskaniu statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych przez SKA. W kwestii umorzenia udziałów bez wynagrodzenia znajdzie zastosowanie art. 199 kodeksu spółek handlowych i jednocześnie wspólnik, którego udziały zostaną umorzenie wyrazi zgodę na umorzenie bez wynagrodzenia. Wynagrodzenie będzie wypłacane w formie pieniężnej.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy umorzenie bez wynagrodzenia posiadanych udziałów w SF przez SKA, bądź za wynagrodzeniem w formie pieniężnej znacząco niższej od wartości rynkowej umarzanych udziałów, wywoła skutki podatkowe w podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji czy udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.) - dalej k.s.h. - udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

W myśl art. 199 § 2 k.s.h. - umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.

Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia (art. 199 § 3 k.s.h.).

Z kolei, w myśl art. 200 § 1 k.s.h. - Spółka nie może obejmować lub nabywać ani przyjmować w zastaw własnych udziałów. Zakaz ten dotyczy również obejmowania lub nabywania udziałów bądź przyjmowania ich w zastaw przez spółkę albo spółdzielnię zależną. Wyjątek stanowi nabycie w drodze egzekucji na zaspokojenie roszczeń spółki, których nie można zaspokoić z innego majątku wspólnika, nabycie w celu umorzenia udziałów oraz nabycie albo objęcie udziałów w innych przypadkach przewidzianych w ustawie.

Umorzenie dobrowolne zostało określone jako dokonywane za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (na przykład sprzedaż, darowizna). W rzeczywistości więc nie chodzi tu w pierwszym rzędzie o umorzenie, ale o czynność prawną nabycia udziału przez spółkę w celu umorzenia (art. 200 kodeksu spółek handlowych). Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego. Artykuł 199 § 1 kodeksu spółek handlowych nie dotyczy więc umorzenia, ale czynności prawnej w celu umorzenia w przyszłości. Z punktu widzenia treści czynności prawnej, umowa nabycia udziałów przez spółkę może zawierać elementy treści umowy sprzedaży czy umowy darowizny, należy jednak podkreślić jej odmienny charakter. W klasycznej umowie sprzedaży lub darowizny nabywca ma bowiem pełną swobodę w przedmiocie decyzji co do dalszych losów rzeczy lub prawa. W przypadku zaś nabycia udziałów własnych przez spółkę, po stronie spółki powstaje, co do zasady, obowiązek ich umorzenia (A. Kawałko, Umorzenie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, Kraków 2006, s. 121).

Z przywołanych przepisów wynika, że umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do likwidacji pewnej partii lub wszystkich udziałów. Umorzenie udziałów powoduje w konsekwencji likwidację określonej części kapitału zakładowego albo samych udziałów, gdy umorzenie nie jest połączone z obniżeniem kapitału zakładowego (odbywa się z zysku). Umorzenie dobrowolne jest dokonywane za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (np. sprzedaż, darowizna).

Z powołanych wyżej przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy, wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonana jest przez podmiot, który w ramach tej czynności występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Należy zauważyć, że jeśli jakaś czynność jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika podatku VAT w ogóle, to będzie ona podlegała opodatkowaniu tym podatkiem jedynie wówczas, gdy zostanie dokonana w okolicznościach pozwalających na przypisanie jej cech działalności gospodarczej, a zatem jeśli będzie miała ona charakter profesjonalny i ciągły.

Z opisu sprawy wynika, że SKA zamierza podwyższyć kapitały (zakładowy oraz zapasowy) SF w ten sposób, iż znaczna część środków trafi na kapitał zapasowy SF. Niewykluczone, jest że po dokonaniu podwyższenia kapitału zakładowego, udziały SKA w SF zostaną umorzone (umorzenie przymusowe/automatyczne bądź dobrowolne) za wynagrodzeniem bądź bez wynagrodzenia. W przypadku określenia wynagrodzenia za umarzane, byłoby ono znacząco niższe od wartości rynkowej umarzanych udziałów. Wynagrodzenie za umarzane udziały zostanie określone w formie pieniężnej.

Wobec powyższego, czynność umorzenia udziałów nie mieści się ani w pojęciu dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, ani nie stanowi świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, zatem czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że umorzenie bez wynagrodzenia posiadanych udziałów w SF przez SKA bądź za wynagrodzeniem w formie pieniężnej znacząco niższej od wartości rynkowej umarzanych udziałów, dokonanym w trybie art. 199 Kodeksu spółek handlowych, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego, przedmiotowe czynności nie mieszczą się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że ewentualne konsekwencje podatkowe związane z odpłatnym przekazaniem udziałów w celu ich umorzenia dotyczą spółki wypłacającej wynagrodzenie, a więc nie dotyczą Wnioskodawcy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji oparto się ściśle na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku. Jeżeli zatem rzeczywisty przebieg operacji będzie inny niż ten który, został przedstawiony we wniosku, to wydana interpretacja indywidualna nie będzie wywoływała skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy i nie dotyczy wspólników SKA. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko w odniesieniu do podmiotu, którego wykładnia znajdujących zastosowanie w sprawie przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe określenie jego obowiązku podatkowego. Nie chodzi więc o każdy interes prawny (ekonomiczny), lecz o interes prawnopodatkowy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek, w części dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 9. Natomiast, ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w pozostałym zakresie zostanie zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.