IBPP2/4512-606/15/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 8 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług naprawy zasobnika ciepłej wody - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nakładów związanych z budową instalacji centralnej ciepłej wody w budynkach wielorodzinnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 września 2015 r. znak: IBPP2/4512-606/15/JJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej od dnia 25 października 2000 r. Główny profil działalności firmy to technika grzewcza, oparta na wykonywaniu instalacji centralnego ogrzewania PKD 43.22.Z, ale również usług napraw, bieżącego serwisu i konserwacji kotłowni PKD 33.11.Z. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca wykonał usługę naprawy zasobnika ciepłej wody użytkowej (bojlera na wodę) w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Budynek mieszkalny spełnia wymóg powierzchni użytkowej, zgodnie z art. 41 ust. 12b i powierzchnia użytkowa tego budynku nie przekracza 300 m kwadratowych. Faktura VAT za wykonaną usługę naprawy została wystawiona dla firmy (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą), która jest zarejestrowana i posiada siedzibę w tym budynku, w którym Wnioskodawca wykonał usługę naprawy bojlera. Budynek mieszkalny jest domem jednorodzinnym, w którym również jest wydzielone pomieszczenie na działalność gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Usługa, której zapytanie dotyczy nie jest realizowana w ramach czynności budowy, remontu, modernizacji ani termomodernizacji. Jest to naprawa urządzenia, na skutek awarii (nieszczelność pokrywy zasobnika). Nie jest to materiał eksploatacyjny.

2. Umowa na wykonanie usługi została podpisana z właścicielem zamieszkującym nieruchomość, który jest właścicielem firmy mieszczącej się pod tym samym adresem. Właściciel firmy i domu to ta sama osoba.

3. Naprawiany zasobnik ciepłej wody służy całemu budynkowi a nie tylko pomieszczeniom przeznaczonym pod działalność gospodarczą (większa część budynku to część mieszkalna).

4. Wnioskodawca nie jest w stanie określić jaka część powierzchni użytkowej jest wykorzystywana w celach mieszkalnych.

5. Usługa, której dotyczy zapytanie jest robotą mającą na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku ponieważ jest to instalacja sanitarna.

6. Na pytanie tut. organu "Czy wartość użytych towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekracza 50% tej podstawy..." Wnioskodawca odpowiedział, że "Tak. Wartość użytych towarów przekracza 50% podstawy świadczenia robót konserwacyjnych".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wystawiając fakturę za wykonaną usługę Wnioskodawca może zastosować obniżoną stawkę VAT 8% zgodnie z art. 41 ust. 12 Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonana usługa naprawy bojlera może zostać potraktowana jako usługa remontu bojlera, zgodnie z art. 41 ust. 12 Ustawy o Vat Wnioskodawca może zastosować w tej sytuacji obniżoną stawkę vat 8%.Wątpliwość Wnioskodawcy budzi fakt, iż odbiorcą usługi jest firma, zarejestrowana pod adresem budynku, w którym Wnioskodawca dokonał usługi naprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. Istotą remontu są więc wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy w istniejącym obiekcie budowlanym lub lokalu mieszkalnym.

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś" - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Natomiast "naprawa" - według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 504, kol. 2) - oznacza doprowadzenie czegoś do stanu używalności, do porządku, usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń: naprawienie, reperacja, remont.

Zgodnie z powołaną wyżej definicją zawartą w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont. W tym miejscu wskazać należy, iż ww. definicję ustawodawca wprowadził w celu odróżnienia robót konserwacyjnych od remontu. Przez roboty konserwacyjne rozumie się bowiem roboty, które nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mają na celu utrzymanie instalacji w dobrym stanie, w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się czy też zniszczeniem i dla utrzymania jej w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem. Tak więc konserwacją będą prace wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont.

Zauważa się, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynności wykonywane przez podatnika uznać można za roboty konserwacyjne bądź budowę, remont, modernizację, termomodernizację, przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Podkreślić należy, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Główny profil działalności firmy to technika grzewcza, oparta na wykonywaniu instalacji centralnego ogrzewania PKD 43.22.Z, ale również usług napraw, bieżącego serwisu i konserwacji kotłowni PKD 33.11.Z. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca wykonał usługę naprawy zasobnika ciepłej wody użytkowej (bojlera na wodę) w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Budynek mieszkalny spełnia wymóg powierzchni użytkowej, zgodnie z art. 41 ust. 12b i powierzchnia użytkowa tego budynku nie przekracza 300 m kwadratowych. Faktura VAT za wykonaną usługę naprawy została wystawiona dla firmy (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą), która jest zarejestrowana i posiada siedzibę w tym budynku, w którym Wnioskodawca wykonał usługę naprawy bojlera. Budynek mieszkalny jest domem jednorodzinnym, w którym również jest wydzielone pomieszczenie na działalność gospodarczą.

Usługa, której zapytanie dotyczy nie jest realizowana w ramach czynności budowy, remontu, modernizacji ani termomodernizacji. Jest to naprawa urządzenia, na skutek awarii (nieszczelność pokrywy zasobnika). Nie jest to materiał eksploatacyjny.

Umowa na wykonanie usługi została podpisana z właścicielem zamieszkującym nieruchomość, który jest właścicielem firmy mieszczącej się pod tym samym adresem. Właściciel firmy i domu to ta sama osoba.

Naprawiany zasobnik ciepłej wody służy całemu budynkowi a nie tylko pomieszczeniom przeznaczonym pod działalność gospodarczą (większa część budynku to część mieszkalna).

Wnioskodawca nie jest w stanie określić jaka część powierzchni użytkowej jest wykorzystywana w celach mieszkalnych.

Usługa, której dotyczy zapytanie jest robotą mającą na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku, ponieważ jest to instalacja sanitarna.

Wartość użytych towarów przekracza 50% podstawy świadczenia robót konserwacyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości stawki podatku VAT jaką należy zastosować dla usługi związanej z naprawą zasobnika ciepłej wody użytkowej (bojlera na wodę).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT bądź § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć robót konserwacyjnych lub dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, czy przebudowy obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z powyższych przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Ponadto dla obiektów i lokali wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia przewidziano możliwość zastosowania stawki obniżonej dla robót konserwacyjnych, pod warunkiem, że wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekroczy 50% tej podstawy.

W ocenie tut. Organu roboty konserwacyjne to utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku. "Utrzymywać" oznacza zachować w stanie niezmienionym, należytym. Wykładnia językowa wskazuje zatem, że w pojęciu "konserwacja" mieści się naprawa zasobnika wody użytkowej (bojlera na wodę), bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, usługa której dotyczy zapytanie jest robotą mającą na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku, ponieważ jest to instalacja sanitarna.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że wskazane we wniosku roboty wykonywane przez Wnioskodawcę, związane z naprawą zasobnika ciepłej wody użytkowej (bojlera na wodę), mające na celu, jak wskazał Wnioskodawca, utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku, nie będące remontem i dotyczące budynku mieszkalnego objętego społecznym programem mieszkaniowym, mogą korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wykonana usługa naprawy bojlera może zostać potraktowana jako usługa remontu bojlera i zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o Vat Wnioskodawca może zastosować obniżoną stawkę VAT 8%, jest nieprawidłowe.

Tut. organ zauważa bowiem, że wykonana usługa naprawy bojlera może zostać potraktowana jako usługa konserwacyjna i może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT, jednak na podstawie innych przepisów niż wskazał Wnioskodawca, to znaczy w oparciu o § 3 ust. 1

pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.