IBPP2/4512-522/15/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 września 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-522/15/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2015 r. (data wpływu 2 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 13 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu motocykla testowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu motocykla testowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 13 sierpnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 sierpnia 2015 r. znak: IBPP2/443-522/14/ICz, IBPB-1-1/4511-272/15/AP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą oznaczoną symbolem PKD 30.91.Z. "Produkcja części i akcesoriów do motocykli". Przedsiębiorca produkuje ramy z rury spawanej, stanowiącej osłonę silników i osłony motocykli. Przedsiębiorca do sprawdzenia poprawności wykonanego towaru, musi zakupić motocykle do przeprowadzenia niezbędnych testów zarówno w aspekcie prawidłowego mocowania, jak również do przeprowadzenia crash testów zderzeniowych.

Motocykle wymienione powyżej nie są klasyfikowane dla celów podatku dochodowego, jako środki trwałe, a ich sprzedaż nastąpi w okresie używania nieprzekraczającym 1 roku, ponieważ motocykl w tym terminie ulegnie zniszczeniu.

W piśmie uzupełniającym z 12 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

1. Zakupione motocykle testowe będą rejestrowane.

2. Motocykle spełniają definicję pojazdu samochodowego.

3. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem Vat.

4. Działalność zarejestrowana jest w miejscu zamieszkania, natomiast miejsce wykonywania działalności zarejestrowane jest w Częstochowie, ul. Krakowska 80, w specjalnych halach produkcyjnych.

5. W firmie jest osoba współpracująca, która będzie miała możliwość używania motocykli, ale tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej i do przeprowadzania testów.

6. Regułą będzie to, iż motocykle będą służyły tylko do wywrotek i z tego powodu stan licznika przebiegu kilometrów tylko nieznacznie będzie ulegał wzrostowi.

7. Nadzór nad motocyklami i ich używaniem będzie miała wnioskodawczym. Wszystkie testy będą przeprowadzane w jej obecności, a po ich zakończeniu motocykle będą umieszczane w specjalnym pomieszczeniu do sprawdzenia stanu wyprodukowanego wyrobu, do którego dostęp ma tylko Wnioskodawca co powoduje, że nie ma obaw, iż motocykl mógłby trafić w niepowołane ręce.

8. Motocykle garażowane będą w miejscu wykonywania działalności i nie będzie możliwości pobrania motocykli po godzinach pracy w firmie.

9. Brak posiadania uprawnień do prowadzenia motocykli przez Wnioskodawcę jest główną okolicznością potwierdzającą brak możliwości wykorzystania motocykla do celów służbowych, a ponadto motocykl służy do wywrotek i nikt kto w minimalny chociażby stopniu zna budowę i specyfikę motocykli nie naraziłby świadomie siebie, ani nikogo innego na narażenie utraty zdrowia, poprzez wsiadanie na motocykl, na którym przeprowadzane są testy.

10. Nie będzie przeprowadzana ewidencja, gdyż motocykle nie będą jeździć.

11. Motocykl będzie wykorzystywany tylko do działalności gospodarczej.

12. Wnioskodawca nie złoży informacji VAT-26 do naczelnika urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Firma może odliczyć 100% podatku Vat przy zakupie motocykla testowego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Firma w zakresie poszczególnych skutków podatkowych, stoi na stanowisku iż w zakresie podatku od towarów i usług może odliczyć 100% VAT, gdyż przeznaczony jest wyłącznie do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Według obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r.).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

c.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

d.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

e.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

f.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

g.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą "Produkcja części i akcesoriów do motocykli". Przedsiębiorca produkuje ramy z rury spawanej, stanowiącej osłonę silników i osłony motocykli. Przedsiębiorca do sprawdzenia poprawności wykonanego towaru, musi zakupić motocykle do przeprowadzenia niezbędnych testów zarówno w aspekcie prawidłowego mocowania, jak również do przeprowadzenia crash testów zderzeniowych. Zakupione motocykle testowe będą rejestrowane. Motocykle spełniają definicję pojazdu samochodowego. Działalność zarejestrowana jest w miejscu zamieszkania, natomiast miejsce wykonywania działalności zarejestrowane jest w Częstochowie, ul. Krakowska 80, w specjalnych halach produkcyjnych. W firmie jest osoba współpracująca, która będzie miała możliwość używania motocykli, ale tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej i do przeprowadzania testów. Regułą będzie to, iż motocykle będą służyły tylko do wywrotek i z tego powodu stan licznika przebiegu kilometrów tylko nieznacznie będzie ulegał wzrostowi. Nadzór nad motocyklami i ich używaniem będzie miał Wnioskodawca. Wszystkie testy będą przeprowadzane w jego obecności, a po ich zakończeniu motocykle będą umieszczane w specjalnym pomieszczeniu do sprawdzenia stanu wyprodukowanego wyrobu, do którego dostęp ma tylko wnioskodawczym co powoduje, że nie ma obaw, iż motocykl mógłby trafić w niepowołane ręce. Motocykle garażowane będą w miejscu wykonywania działalności i nie będzie możliwości pobrania motocykli po godzinach pracy w firmie.

Brak posiadania uprawnień do prowadzenia motocykli przez Wnioskodawcę jest główną okolicznością potwierdzającą brak możliwości wykorzystania motocykla do celów służbowych, a ponadto motocykl służy do wywrotek i nikt kto w minimalny chociażby stopniu zna budowę i specyfikę motocykli nie naraziłby świadomie siebie, ani nikogo innego na narażenie utraty zdrowia, poprzez wsiadanie na motocykl, na którym przeprowadzane są testy. Nie będzie przeprowadzana ewidencja, gdyż motocykle nie będą jeździć. Wnioskodawca nie złoży informacji VAT-26 do naczelnika urzędu skarbowego.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej od dnia 1 kwietnia 2014 r. do ustawy o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 34 wprowadzono definicję pojazdów samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć pojazd, samochód osobowy, pojazd samochodowy. Zatem, w celu zdefiniowania tych pojęć należy odwołać się do innych aktów prawnych, przy czym w ocenie tut. organu, takimi przepisami są przepisy prawa o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.) pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 r., która została przez nasze Państwo ratyfikowana i opublikowana w 1959 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 321), art. 4 stanowi, że pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a nie będący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych przez Wnioskodawcę motocykli testowych, należy w przede wszystkim wyjaśnić czy w odniesieniu do opisanych we wniosku motocykli zastosowanie znajdą wymienione wcześniej przepisy art. 86a ustawy o VAT oraz art. 12 ww. ustawy nowelizującej regulujące kwestie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z używaniem pojazdów samochodowych.

W momencie nabycia motocykle będą spełniać definicję pojazdu samochodowego określoną w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Zatem w odniesieniu do tych pojazdów będą miały zastosowanie wymienione wcześniej cytowane przepisy art. 86a ustawy o VAT.

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do "użytku mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a), wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki pojazd wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Zatem dla pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. pojazdów oraz wydatków z nimi związanych na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT istotnym będzie ustalenie czy stworzone reguły oraz wykorzystywania tych pojazdów (motocykli) przez Wnioskodawcę będzie wykluczać ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W odniesieniu do powyższego w ocenie tut. Organu, w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia należy stwierdzić, że opisane we wniosku reguły wykorzystania motocykli testowych, które Wnioskodawca przedstawił w opisie sprawy nie będą wykluczać użycia motocykli do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Powyższe stwierdzenie Organu wynika z faktu, że zakupione motocykle testowe spełniają definicję pojazdu samochodowego oraz będą rejestrowane. Zatem pojazdy te bez przeszkód mogą poruszać się po drogach jako pełnoprawni uczestnicy ruchu drogowego

Ponadto nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że brak posiadania uprawnień do prowadzenia motocykli przez Wnioskodawcę jest główną okolicznością potwierdzającą brak możliwości wykorzystania motocykla do celów służbowych czy też prywatnych. Powyższa okoliczność nie stanowi przeszkody bowiem może ona ulec zmianie poprzez uzyskanie odpowiednich uprawnień do prowadzenia motocykla.

Powyższe okoliczności wskazują zatem, że motocykle testowe mogą być również wykorzystywane do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. A zatem charakter ich wykorzystania może być mieszany.

Podkreślić trzeba, że art. 86a ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, oprócz ustalonych zasad używania pojazdów wykluczających ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca będzie nabywał motocykle będące pojazdami samochodowymi w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Zatem w przypadku, gdy motocykle zostaną przez Wnioskodawcę zarejestrowane zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, to Wnioskodawca ma obowiązek założyć ewidencję przebiegu pojazdu, która powinna zawierać m.in. numer rejestracyjny pojazdu i dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji. Jednakże, jeżeli w toku prowadzonej działalności gospodarczej motocykl nie będzie poruszał się po drogach publicznych, tylko i wyłącznie będzie użytkowany do crash testów, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonywania wpisów w zaprowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. W tym bowiem konkretnym przypadku brak będzie trasy (przebiegu), którą należałoby ewidencjonować. Udział w nie jest równoznaczny z tym, że pojazd był używany na "trasie" w rozumieniu art. 86 ust. 7 pkt 4 lit. c ustawy. Ponadto Wnioskodawca w oparciu o art. 86a ust. 12 ustawy o VAT będzie zobowiązany do złożenia informacji VAT-26.

Jak wyjaśniono w opisie sprawy nie będzie przeprowadzana ewidencja, gdyż motocykle nie będą jeździć. Wnioskodawca nie złoży informacji VAT-26 do naczelnika urzędu skarbowego.

Zatem w okolicznościach opisanych we wniosku motocykle testowe, które Wnioskodawca zamierza nabyć, nie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w myśl art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia z tytułu nabycie przedmiotowych motocykli.

Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem motocykli testowych, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy, o ile nie wystąpią okoliczności wyłączające to prawo wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego powoduje, ze interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl