IBPP2/4512-517/16-3/EJu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 15 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy po stronie Wnioskodawcy w związku z nabyciem w drodze darowizny znaków towarowych powstanie obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy po stronie Wnioskodawcy w związku z nabyciem w drodze darowizny znaków towarowych powstanie obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 września 2016 r. znak: IBPP2/4512-517/16-1/EJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej również jako: "ustawa o PIT") podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie m.in. zarządzanie i licencjonowanie wartości niematerialnych i prawnych. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że Wnioskodawca otrzyma na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (dalej jako: "k.c") darowiznę w postaci znaku towarowego lub znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej oraz/lub znaków towarowych (znaku towarowego) Unii Europejskiej wraz prawem z rejestracji tych znaków (znaku) zarejestrowanych w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (dalej również jako: "EUIPO") na podstawie art. 6 w związku z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (dalej łącznie jako: "Znaki towarowe"). Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, które umożliwią odróżnianie usługi przedsiębiorstwa darczyńcy od usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji Znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tych znaków szczegółowo określone w ww. przepisach. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego ojca Wnioskodawcy jako właściciela Znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków), do majątku osobistego Wnioskodawcy. Następnie zarejestrowane Znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, jako nabyte przez Wnioskodawcę zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej z dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej Znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) przez wyspecjalizowany podmiot. Po otrzymaniu Znaków towarowych Wnioskodawca zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. znaki oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Wykorzystanie ww. Znaków towarowych nastąpi przez oznaczanie nimi własnych usług, w następstwie czego zwiększy się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co będzie miało odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania Znaków towarowych lub ich oddanie do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na podstawie innego rodzaju stosunku prawnego.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego w związku z darowizną Znaków towarowych powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 września 2016 r.):

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z przekazaniem mu w formie darowizny Znaków towarowych po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: "ustawa o VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT nie stanowią towaru w rozumieniu ustawy prawa majątkowe, do których zaliczyć należy prawa do znaków towarowych i prawa ochronne na te znaki.

Stąd też umowa darowizny, mająca za przedmiot prawa do znaku lub znaków towarowych i prawa ochronne (prawa z rejestracji) na te znaki, może być rozpatrywana na gruncie przepisów ustawy o VAT wyłącznie jako świadczenie usług.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołane wyżej unormowania wskazują, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT uznaje się również "nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika". A contrario należy uznać, iż nieodpłatne świadczenie usług na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika nie podlega VAT. Powyższe stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2012 r., znak: IPTPP1/443- 470/12-2/MW, w której stwierdzono: "Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług" (zob. również interpretacja indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2011 r., znak: IPPP1-443-773/11-5/AS).

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W doktrynie wskazuje się, iż "przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać te wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z drugiej jednak strony usługa ta musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze, a więc prowadzącego działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy)" (zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki "VAT komentarz" str. 152).

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2011 r., znak: ITPP1/443-259/11/MS stwierdzono, iż: "Za usługi niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają bowiem, tylko te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów obecnych lub potencjalnych".

Tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać Znaki towarowe m.in. przez oznaczanie nimi własnych usług oraz udzielanie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania ww. Znaków towarowych. W świetle opisanego zdarzenia przyszłego należy zatem uznać, iż wartości niematerialne i prawne otrzymane przez Wnioskodawcę tytułem darowizny będą wykorzystywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Celem darowizny nie jest dokonanie przysporzenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, lecz wykorzystanie przedmiotu darowizny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z tego też względu jednoznacznie należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie przez opisaną w stanie faktycznym czynność darowizny, przesłanki z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w postaci konieczności wykonywania usługi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika jako warunku do uznania czynności za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, należy dokonywaną darowiznę uznać za czynność związaną z działalnością gospodarczą podatnika, która to czynność nie podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o VAT.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

(tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 8 ust. Ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT co do zasady podlega dostawa towarów lub świadczenie usług.

Konieczność opodatkowania transakcji spoczywa więc na dostawcy towarów lub usługodawcy.

Nabywca towaru lub usługi jest natomiast zobowiązany do opodatkowania dokonanego nabycia tylko w wyjątkowych przypadkach wskazanych w ustawie, w szczególności w art. 17 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3-5, 7 i 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji Wnioskodawca nie mieści się w żadnej z wymienionych kategorii nabywców zobowiązanych do opodatkowania dokonanego nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzyma darowiznę w postaci znaku towarowego lub znaków towarowych zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym oraz/lub znaków towarowych Unii Europejskiej wraz z prawem rejestracji tych znaków zarejestrowanych w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej. Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, które umożliwiają odróżnienie usługi przedsiębiorstwa darczyńcy od usług innych przedsiębiorstw. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego ojca Wnioskodawcy jako właściciela Znaków towarowych, do majątku osobistego Wnioskodawcy. Po otrzymaniu ww. Znaków towarowych Wnioskodawca zamierza wykorzystywać je w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wykorzystanie Znaków towarowych nastąpi przez oznaczanie nimi własnych usług, w następstwie czego zwiększy się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co będzie miało odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania Znaków towarowych lub ich oddanie do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na podstawie innego rodzaju stosunku prawnego.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie po stronie Wnioskodawcy w związku z nabyciem w drodze darowizny Znaków towarowych nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż w ramach planowanej transakcji Wnioskodawca ani nie dokona dostawy towarów ani nie będzie świadczył usług. Wnioskodawca będzie w tym przypadku wyłącznie nabywcą Znaków towarowych, natomiast podmiotem, który dokona darowizny Znaków towarowych, a tym samym podmiotem, który będzie musiał rozważyć ewentualne opodatkowanie dokonanej przez siebie czynności, będzie ojciec Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Ponadto wskazuje się, że mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest podmiot, który otrzyma w drodze darowizny Znaki towarowe, zaznacza się, że interpretacja nie ma mocy wiążącej dla ojca Wnioskodawcy tj. podmiotu, który dokona na rzecz Wnioskodawcy darowizny ww. Znaków towarowych. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od spadków i darowizn zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.