IBPP2/4512-510/15/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2015 r. (data wpływu 29 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu 19 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania części przedsiębiorstwa przenoszonej do spółek przejmujących za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenie transakcji przeniesienia wydzielonej części przedsiębiorstwa z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 18 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania części przedsiębiorstwa przenoszonej do spółek przejmujących za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenie transakcji przeniesienia wydzielonej części przedsiębiorstwa z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką z o.o. prawa polskiego z siedzibą w K. i jest rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest inna osoba prawna - spółka akcyjna prawa polskiego z siedzibą w K., która również jest rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na wynajmie nieruchomości. Wnioskodawca jest właścicielem m.in. trzech budynków komercyjnych położonych w K. pod adresami: R. (o łącznej pow. użytkowej ok. 2.538 m²), B. (o łącznej pow. użytkowej ok. 2.199 m²), P. (o łącznej pow. użytkowej ok. 852 m²). Każdy z tych budynków stanowi osobne centrum biurowo - magazynowo - usługowe z własnym zapleczem sanitarnym, technicznym,; parkingiem itd., zwane dalej w skrócie łącznie "Biurowcami", a każdy z osobna "Biurowcem". Każdy z Biurowców posiada własnego, osobnego administratora (zarządzającego), który swoje usługi świadczy tylko w odniesieniu do tego konkretnego Biurowca. Usługi te administrator świadczy bądź to w oparciu o zawartą z Wnioskodawcą umowę o pracę, bądź to w oparciu odpowiednią umowę cywilnoprawną. Wnioskodawca rozlicza każdego z administratorów z osobna także z osiągniętych przez nich wyników finansowych z komercjalizacji powierzchni najmu oraz innych wykonanych obowiązków. Tym samym każdy z administratorów (zarządzających) danego Biurowca czyni starania o maksymalną rentowność oraz utrzymanie pełnego stanu wynajmu powierzchni tylko jednego, "swojego" Biurowca. Pomimo zatem, iż wszystkie trzy Biurowce należą do tego samego właściciela (Wnioskodawcy) to w rzeczywistości stanowią one "same dla siebie" konkurencję rynkową. Z tej przyczyny każdy z Biurowców posiada własną stronę internetową, na której znajdują się dotyczącego danego Biurowca informacje o ofertach wynajmu, lokalizacji, sposobie dojazdu, dane kontaktowe do administratora, adres email, itd. Każdy z Biurowców posiada własne oznaczenie i logo, które umieszczone jest m.in. na jego stronie internetowej. Wnioskodawca systematycznie usiłuje uczynić rozpoznawalnym i rozróżnialnym każde logo każdego Biurowców. Wnioskodawca zawarł z bankiem umowy o prowadzenie kilku rachunków bankowych, przy czym wewnętrznie przyporządkował każdy Biurowiec do osobnego rachunku bankowego. W ten sposób przychody i rozchody dotyczące danego Biurowca są księgowane i rozliczane tylko za pomocą odpowiednio przypisanych do danego Biurowca rachunków bankowych wnioskodawcy. Powyższe pozwala na księgowe wyodrębnienie każdego z posiadanych Biurowców, ustalenie i przypisanie przychodów dot. danego Biurowca, wpłaconych przez najemców tego Biurowca kaucji, kosztów działalności Biurowca (w tym związanych m.in. z kosztami wynagrodzeń, opłatami za domenę internetową, kosztami serwisowymi).

System księgowy i rozliczeniowy wnioskodawcy wyodrębnia zatem ewidencyjnie należności i zobowiązania bezpośrednio związane z działalnością danego Biurowca. Takie wyodrębnienie finansowe jest zresztą zgodne z wymaganiami banków finansujących Wnioskodawcę w zakresie inwestycji dotyczących poszczególnych Biurowców. Banki te oczekują (żądają od Wnioskodawcy), aby każdy Biurowiec finansował się w sposób samodzielny z jednoczesnym wykluczeniem przepływów pomiędzy poszczególnymi projektami inwestycyjnymi. Stanowisko banków motywowane jest koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa każdego z banków kredytujących zamierzenia inwestycyjne Wnioskodawcy na poszczególnych Biurowcach oraz zwiększenia przejrzystości stanu finansowego i ekonomicznego poszczególnych projektów inwestycyjnych będących przedmiotem finansowania kredytowego pozyskanego od tych banków. W uzupełnieniu opisu składników majątkowych służących do prowadzenia i obsługi każdego z Biurowców Wnioskodawca wskazuje, iż jest posiadaczem trzech samochodów, a to: Nissana Micra KR 540CS, Renault Master KR 74788, Skoda Fabia KR 842TC, przy czym każdy z samochodów został "przypisany" przez Wnioskodawcę do konkretnego Biurowca, wykorzystywany jest zatem tylko i wyłącznie przez administratora (zarządzającego) danym Biurowcem, przechowywany (parkowany) jest wyłącznie na parkingu danego Biurowca, itd. W każdym z Biurowców znajduje się dodatkowo inny majątek ruchomy Wnioskodawcy, który służy obsłudze tego Biurowca, a którego nie sposób enumeratywnie wymienić w treści niniejszego wniosku. Dla przykładu można jedynie wskazać, iż są to np. urządzenia biurowe, meble, urządzenia elektroniczne służące do utrzymywania zabezpieczeń Biurowca, temperatury itd. Majątek ten pomimo, iż stanowi majątek Wnioskodawcy to jest bezpośrednio "przypisany" do danego Biurowca i wykorzystywany tylko na terenie Biurowca i tylko na jego potrzeby. Majątek ten nigdy nie jest "wypożyczany" pomiędzy Biurowcami. Dla przykładu można wskazać, że jeżeli dochodzi do zablokowania strony internetowej jednego z Biurowców i adresu internetowego, to Wnioskodawca nie korzysta w celu obsługi Biurowca z adresu internetowego i z poczty elektronicznej email innego z Biurowców. Podobnie w przypadku awarii sprzętu elektronicznego nie dochodzi do wypożyczania z innych Biurowców, itd. W rzeczywistości bowiem każdy z tych Biurowców zachowuje swoją całkowitą faktyczną odrębność i realizuje swój cel gospodarczy tj. maksymalizacja zysków z wynajmu przy minimalizacji kosztów.

Tym samym każdy z ww. Biurowców wraz z przypisanymi do niego składnikami materialnymi i niematerialnymi stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym przypisane do niego zobowiązania) i przeznaczonych do realizacji określonego zadania gospodarczego i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, a zatem stanowi osobną zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w rozumieniu art. 2 ust. 27e VATU, zwaną dalej "ZCP".

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać swojego podziału przez wydzielenie (art. 529 par. I pkt 4 k.s.h.), w ten sposób, iż:

1. ZCP wnioskodawcy obejmująca m.in. Biurowiec przy ul. R. - pozostanie u wnioskodawcy tj. w T. I. sp. z o.o.,

2. ZCP wnioskodawcy obejmująca m.in. Biurowiec przy ul. B. - zostanie wydzielona i przeniesiona do nowo powstałej w wyniku podziału spółki z o.o. z siedzibą w K. tj. Centrum Biurowe B. sp. z o.o.,

3. ZCP wnioskodawcy obejmująca m.in. budynki komercyjne przy ul. P. - zostanie wydzielona i przeniesiona do nowo powstałej w wyniku podziału spółki z o.o. z siedzibą w K. tj. Centrum Biurowe P. sp. z o.o.

Reasumując - obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać swojego podziału w ten sposób, iż jedno dotychczasowe ZCP pozostanie u Wnioskodawcy, zaś pozostałe dwa ZCP zostaną wydzielone i przeniesione - każde do innej nowopowstałej spółki z o.o. Podkreślenia wymaga, iż dotychczasowy jedyny wspólnik Wnioskodawcy będzie w nowo powstałych, w wyniku podziału spółkach z o.o., jedynym, wyłącznym wspólnikiem tych spółek, bowiem podział Wnioskodawcy ma usankcjonować dotychczas istniejący stan faktyczny. W ramach procedury podziału, Wnioskodawca po podjęciu odpowiednich uchwał dotyczących podziału spółki oraz ukonstytuowaniu się nowopowstałych spółek z o.o. w organizacji, będzie dodatkowo zobowiązany do złożenia oświadczenia o przeniesieniu prawa własności każdego z Biurowców na odpowiednią, nowopowstałą w wyniku podziału spółkę z o.o. w organizacji. Oświadczenie o przeniesieniu tego prawa własności zostanie złożone przez wnioskodawcę w formie aktu notarialnego, zaś causae (zobowiązaniem) do przeniesienia prawa własności Biurowców na nowopowstałe spółki z o.o. będzie odpowiednia uchwała o podziale wnioskodawcy. Powyższe zresztą zostanie wskazane w treści stosownych aktów notarialnych. Zgodnie bowiem z przepisem art. 156 kodeksu cywilnego w umowie przenoszącej prawo własności nieruchomości winno być wymienione zobowiązanie, które legło u podstaw tego tej umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Wnioskodawca wskazuje, iż:

Przy czym jak już wcześniej wspomniano, oczekiwania co do podziału wnioskodawcy opisanego w niniejszym wniosku sformułowały w odniesieniu do Wnioskodawcy już wcześniej same instytucje bankowe, które zaangażowane są kredytowo w inwestycyjne przedsięwzięcia wnioskodawcy na poszczególnych z Biurowcach. Tym samym celem ww. opisanego podziału nie jest uniknięcie, bądź uchylenie się przez Wnioskodawcę od opodatkowania.

W piśmie uzupełniającym z 18 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca ponadto wyjaśnił, że:

Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które powstaną w wyniku podziału wnioskodawcy przejmą (w wyniku tego podziału) odpowiednio po jednej z dotychczasowych ZCP Wnioskodawcy. Z chwilą tego przejęcia wstąpią też we wszystkie prawa i obowiązki związane z tymi ZCP. W szczególności nowo powstałe spółki z o.o. staną się stronami umów o pracę, umów cywilnoprawnych o świadczenie usług, w tym także umów najmu lokali. Każda nowo powstała w wyniku podziału spółka z o.o. wstąpi zatem z dniem rejestracji przez Sąd Rejestrowy podziału wnioskodawcy w prawa i obowiązki wynajmującego z umów najmów lokali związanych z danym Biurowcem. Oczywistym jest przy tym, iż nowopowstała w wyniku podziału spółka z o.o., która przejmie ZCP wnioskodawcy związane z obsługą i wynajmem Biurowca przy ul. Biskupińskiej wejdzie w prawa i obowiązki wynajmującego wynikające jedynie z umów najmu dotyczących lokali znajdujących się w Biurowcu przy ul. Biskupińskiej, nie wejdzie natomiast w prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z umów najmu lokali znajdujących się w Biurowcu przy ul. P. I odwrotnie, nowopowstała w wyniku podziału spółka z o.o., która przejmie ZCP wnioskodawcy związane z obsługą i wynajmem Biurowca przy ul. Prądnickiej wejdzie w prawa i obowiązki wynajmującego wynikające jedynie z umów najmu dotyczących lokali znajdujących się w Biurowcu przy ul. Prądnickiej, nie wejdzie natomiast w prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z umów najmu lokali znajdujących się w Biurowcu przy ul. B. Co ważne, każda z nowo powstałych spółek będzie kontynuować nawiązane obecnie przez wnioskodawcę stosunki najmu. Innymi słowy, głównym, statutowym celem działalności każdej z nowopowstałych w wyniku podziału spółek z o.o. będzie wynajem i obsługa Biurowca, którego dana spółka z o.o. w wyniku podziału stanie się właścicielem. Tym samym każda z tych spółek będzie starała się utrzymać dotychczasowych najemców, zwiększać efektywność i zyskowność prowadzonej działalności, w tym także nadal wywiązywać się z umów najmu zawartych obecnie z dotychczasowymi najemcami lokali. Każda z nowo powstałych spółek z o.o. będzie zatem kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej co najmniej w takim zakresie w jakim tę działalność prowadzi obecnie wnioskodawca, przy czym działalność tę każda z nowopowstałych spółek będzie kontynuowana w oparciu o ten substrat majątkowy, który przypisany jest do tej (składa się na tę) ZCP, która w wyniku podziału przypadnie danej (przejdzie na daną) spółce/spółkę z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stanowi transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 VATU także przeniesienie poszczególnych ZCP na nowopowstałe w wyniku podziału spółki z o.o. dokonane w trybie i na skutek planowanego podziału spółki Wnioskodawcy przez wydzielenie, a tym samym czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, podział Wnioskodawcy przez wydzielenie zorganizowanych części przedsiębiorstwa będzie objęty hipotezą przepisu art. 6 pkt 1 VATU i w związku z tym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 VATU stanowi także przeniesienie poszczególnych ZCP na nowopowstałe w wyniku podziału spółki z o.o. dokonane w trybie i na skutek planowanego podziału spółki wnioskodawcy, a tym samym podział Wnioskodawcy związane z tym m.in. przeniesienie przez Wnioskodawcę na nowo powstałe spółki z o.o. prawa własności poszczególnych Biurowców (wchodzących w skład powyżej opisanych poszczególnych ZCP) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na przedsiębiorstwo Wnioskodawcy składają się w rzeczywistości trzy odrębne ZCP, bowiem każdy z Biurowców wnioskodawcy wraz z przypisanymi do niego składnikami materialnymi i niematerialnymi stanowi odrębne ZCP. Każdy z Biurowców jest bowiem finansowo i organizacyjnie wyodrębniony w przedsiębiorstwie wnioskodawcy. Każdy biurowiec jest oddzielnie administrowany, każdy z zarządców dba o maksymalizację zysków z danego Biurowca i jest z osiągnięcia tego celu rozliczany przez Wnioskodawcę. Każdy Biurowiec posiada oddzielny przypisany do niego majątek (materialny i niematerialny), który nie jest "użyczany" na potrzeby obsługi innych Biurowców wnioskodawcy. Każdy z Biurowców generuje "własne" zobowiązania i koszty uzyskania przychodu oraz każdy z nich reguluje swoje zobowiązania za pomocą "własnych" (tekst jedn.: przypisanych do niego) rachunków bankowych. Każdy z Biurowców posiada swoją własną nazwę, logo i stronę internetową. W rzeczywistości już teraz każdy Biurowiec faktycznie stanowi własne przedsiębiorstwo, oddzielnie zarządzane i funkcjonujące niezależne od innych Biurowców.

Z kolei art. 6 ust. 1 VATU stanowi, iż przepisów VATU nie stosuje się do transakcji zbycia ZCP. Transakcję zbycia należy: rozumieć szeroko tj. jako przeniesienie praw do ZCP z jednego podmiotu na drugi. Nie ma przy tym znaczenia forma w jakiej dokonano zbycia tego przedsiębiorstwa, bądź jego ZCP, tj. nie ma znaczenia czy dokonano zbycia w formie sprzedaży, wniesienia aportu, zamiany, darowizny, odpłatnie, czy nieodpłatnie (tak. A. Bartosiewicz, Komentarz VAT, 2015, komentarz do art. 6 oraz WSA w Poznaniu z dnia 7 października 2009 r., sygn. akt: I SA/Po 491/09). Podobnie nie ma znaczenia czy zbycia ZCP dokonano na skutek dokonywanego podziału spółki, czy też u zbycia ZCP legła inna causae. Istotne bowiem jest to, czy i przedmiotem transakcji jest zbycie ZCP, nie zaś jego przyczyna. Z tych powodów planowane przeniesienie przez Wnioskodawcę każdego z ZCP (w tym przeniesienie prawa własności każdego z wchodzących w skład tych konkretnych ZCP Biurowców) nie będzie podlegać przepisom VATU, a tym samym nie będzie stanowić dostawy w rozumieniu przepisów VATU, ani nie będzie skutkować dla wnioskodawcy obowiązkiem naliczenia i zapłacenia podatku od towarów i usług od przeniesienia tych ZCP (i wchodzących w ich skład Biurowców).

Mając zatem powyższe okoliczności na względzie wnioskodawca przedstawił prawną ocenę stanu faktycznego jak powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ww. przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W ocenie tut. organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.)

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: "Przegląd Podatkowy" 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na wynajmie nieruchomości. Wnioskodawca jest właścicielem m.in. trzech budynków komercyjnych położonych w K. pod adresami:

* R. (o łącznej pow. użytkowej ok. 2.538 m²),

* B. (o łącznej pow. użytkowej ok. 2.199 m²),

* P. (o łącznej pow. użytkowej ok. 852 m²).

Każdy z tych budynków stanowi osobne centrum biurowo - magazynowo - usługowe z własnym zapleczem sanitarnym, technicznym,; parkingiem itd., zwane dalej w skrócie łącznie "Biurowcami", a każdy z osobna "Biurowcem". Każdy z Biurowców posiada własnego, osobnego administratora (zarządzającego), który swoje usługi świadczy tylko w odniesieniu do tego konkretnego Biurowca. Każdy z Biurowców posiada własną stronę internetową, na której znajdują się dotyczącego danego Biurowca informacje o ofertach wynajmu, lokalizacji, sposobie dojazdu, dane kontaktowe do administratora, adres email, itd. Każdy z Biurowców posiada własne oznaczenie i logo, które umieszczone jest m.in. na jego stronie internetowej. Wnioskodawca przyporządkował każdy Biurowiec do osobnego rachunku bankowego. W ten sposób przychody i rozchody dotyczące danego Biurowca są księgowane i rozliczane tylko za pomocą odpowiednio przypisanych do danego Biurowca rachunków bankowych wnioskodawcy.

System księgowy i rozliczeniowy Wnioskodawcy wyodrębnia zatem ewidencyjnie należności i zobowiązania bezpośrednio związane z działalnością danego Biurowca.

Wnioskodawca wskazuje, iż jest posiadaczem trzech samochodów, przy czym każdy z samochodów został "przypisany" przez Wnioskodawcę do konkretnego Biurowca, wykorzystywany jest zatem tylko i wyłącznie przez administratora (zarządzającego) danym Biurowcem, przechowywany (parkowany) jest wyłącznie na parkingu danego Biurowca, itd. W każdym z Biurowców znajduje się dodatkowo inny majątek ruchomy Wnioskodawcy, który służy obsłudze tego Biurowca, a którego nie sposób enumeratywnie wymienić w treści niniejszego wniosku. Dla przykładu można jedynie wskazać, iż są to np. urządzenia biurowe, meble, urządzenia elektroniczne służące do utrzymywania zabezpieczeń Biurowca, temperatury itd. Majątek ten pomimo, iż stanowi majątek Wnioskodawcy to jest bezpośrednio "przypisany" do danego Biurowca i wykorzystywany tylko na terenie Biurowca i tylko na jego potrzeby. Majątek ten nigdy nie jest "wypożyczany" pomiędzy Biurowcami.

Tym samym każdy z ww. Biurowców wraz z przypisanymi do niego składnikami materialnymi i niematerialnymi stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym przypisane do niego zobowiązania) i przeznaczonych do realizacji określonego zadania gospodarczego i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Każda z nowo powstałych spółek będzie kontynuować nawiązane obecnie przez wnioskodawcę stosunki najmu. Innymi słowy, głównym, statutowym celem działalności każdej z nowopowstałych w wyniku podziału spółek z o.o. będzie wynajem i obsługa Biurowca, którego dana spółka z o.o. w wyniku podziału stanie się właścicielem. Tym samym każda z tych spółek będzie starała się utrzymać dotychczasowych najemców, zwiększać efektywność i zyskowność prowadzonej działalności, w tym także nadal wywiązywać się z umów najmu zawartych obecnie z dotychczasowymi najemcami lokali. Każda z nowo powstałych spółek z o.o. będzie zatem kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej co najmniej w takim zakresie w jakim tę działalność prowadzi obecnie wnioskodawca.

Mając na uwadze zaprezentowany opis sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania przedmiotowego zespołu składników "Biurowca" przy ul.

* B. (o łącznej pow. użytkowej ok. 2.199 m²),

* P. (o łącznej pow. użytkowej ok. 852 m²),

za zorganizowane części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Wydzielona część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest bowiem zespołem składników materialnych i niematerialnych, organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych i potencjalnie mogłyby one stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i opisana przez Wnioskodawcę czynność polegająca na podziale przez wydzielenie i przeniesienie do Spółek z o.o. części majątku Spółki dzielonej (Wnioskodawcy) w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.