IBPP2/4512-508/15/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2015 r. (data wpływu 29 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wprowadzenia procedury samofakturowania w modelu opisanym we wniosku (tekst jedn.: wyłącznie w stosunku do faktur korygujących oraz z akceptacją faktur korygujących dokonywaną poprzez brak sprzeciwu) - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wprowadzenia procedury samofakturowania w modelu opisanym we wniosku (tekst jedn.: wyłącznie w stosunku do faktur korygujących oraz z akceptacją faktur korygujących dokonywaną poprzez brak sprzeciwu).

Wniosek ten został uzupełnionym pismem z 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 30 lipca 2015 r. znak: IBPP2/4512-508/15/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) zamierza wdrożyć razem z częścią swoich dostawców procedurę rozliczeń opierającą się na systemie tzw. samofakturowania. Intencją stron jest, aby przedmiotowa procedura dotyczyła wyłącznie faktur korygujących. Innymi słowy, faktura na towar będzie wystawiana standardowo przez dostawcę (bez zmian w porównaniu do dotychczasowej praktyki). Natomiast w razie zidentyfikowania braków ilościowych, wad dostarczonych towarów lub innych okoliczności skutkujących koniecznością korekty pierwotnej faktury, Wnioskodawca w imieniu dostawcy będzie wystawiał odpowiednią fakturę korygującą. Taka faktura korygująca będzie wysyłana do dostawcy w celu akceptacji.

Aby ująć całą procedurę w odpowiednie ramy, zostaną zawarte z dostawcami umowy dotyczące samofakturowania (może to również nastąpić poprzez aneksowanie istniejących umów handlowych). Na mocy poszczególnych umów Spółka będzie uprawniona do wystawiania w imieniu i na rzecz swoich kontrahentów faktur korygujących dotyczących dokonanych wcześniej na rzecz Spółki dostaw (w przypadkach, w których zgodnie z przepisami wystawia się faktury korygujące). Dodatkowo, umowy będą określały zasady akceptowania przez dostawcę wystawionych przez Spółkę faktur. Strony przewidują, że zastosowanie znajdzie tzw. procedura milczącej akceptacji. Innymi słowy, faktura korygująca będzie uznawana za zaakceptowaną, jeżeli w terminie ustalonym przez strony w umowie dostawca nie wniesie sprzeciwu.

W piśmie uzupełniającym z 10 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wyjaśniając, że:

Zgodnie z zdarzeniem przyszłym opisanym we wniosku Wnioskodawca zamierza wdrożyć razem z częścią swoich dostawców procedurę rozliczeń opierającą się na systemie tzw. samofakturowania. Intencją stron jest, aby przedmiotowa procedura dotyczyła wyłącznie faktur korygujących. Innymi słowy, faktura na towar będzie wystawiana standardowo przez dostawcę (bez zmian w porównaniu do dotychczasowej praktyki). Natomiast w razie zidentyfikowania braków ilościowych, wad dostarczonych towarów lub innych okoliczności skutkujących koniecznością korekty pierwotnej faktury, Wnioskodawca w imieniu dostawcy będzie wystawiał odpowiednia fakturę korygująca. Taka faktura korygująca będzie wysyłana do dostawcy w celu akceptacji.

W związku z przedmiotowym zdarzeniem przyszłym przedmiotem pytania wskazanego we Wniosku nie jest prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego w fakturach i fakturach korygujących, a jedynie możliwość zastosowania mechanizmu samofakturowania wyłącznie w stosunku do faktur korygujących wraz z ich tzw. milcząca akceptacją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest wprowadzenie procedury samofakturowania w opisanym modelu (tekst jedn.: wyłącznie w stosunku do faktur korygujących oraz z akceptacją faktur korygujących dokonywaną poprzez brak sprzeciwu).

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko doprecyzowane ostatecznie w piśmie z 10 sierpnia 2015 r.), przepisy ustawy VAT nie nakazują, by procedurą samofakturowania były objęte wszystkie faktury dokumentujące nabycie towarów i usług przez podatnika, w związku z czym możliwe jest zastosowanie przedmiotowej procedury w odniesieniu do części faktur. Bez znaczenia jest przy tym to, czy kryterium wyboru jest podmiotowe czy przedmiotowe, a w przypadku kryterium przedmiotowego - czy opiera się na rodzajach dostaw czy też na rodzajach dokumentów, jakie przewiduje ustawa VAT dla danych czynności. Dodatkowo, brak jest wymagań, by akceptacja faktur wystawianych w ramach takiej procedury miała szczególną formę.

Zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy VAT, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury: 1) dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu, 2) o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, 3) dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym zostaną spełnione wszystkie warunki konieczne do wprowadzenia procedury samofakturowania, określone w przywołanym wyżej art. 106d ust. 1 ustawy VAT. Spółka będzie podmiotem nabywającym towary lub usługi od podatnika (swojego dostawcy) i zawrze z podatnikiem (dostawcą) umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika. Ponadto, w umowie tej zostaną zawarte postanowienia dotyczące procedury zatwierdzania wystawionych przez Spółkę na rzecz i w imieniu danego dostawcy faktur.

Analizowany przepis mówi o fakturach dokumentujących dokonanie przez podatnika sprzedaży. W opinii Spółki takimi fakturami są zarówno faktury określone w art. 106b ustawy VAT, jak i określone w art. 106j tej ustawy faktury korygujące. Zarówno jedne, jak i drugie dotyczą sprzedaży dokonywanej przez dostawcę na rzecz Spółki. Również powszechne podejście w obrocie i praktyka interpretacyjna organów podatkowych wskazuje na możliwość wystawiania faktur korygujących w schemacie samofakturowania. Przykładem może być tutaj interpretacja wydana przez Dyrektora IS w Katowicach w imieniu MF 21 stycznia 2015 r. (sygn. IBPP2/443-803/14/WN), w której uznano, że faktury, faktury korygujące i faktury zaliczkowe wystawiane w schemacie samofakturowania są zgodne z przepisami VAT.

Jednocześnie, ponieważ przepisy ustawy VAT nie wprowadzają wymogu objęcia przedmiotową procedurą wszystkich faktur, zdaniem Spółki możliwe jest wprowadzenie takiej procedury wyłącznie w odniesieniu do faktur korygujących.

Kolejnym ustawowym wymogiem jest określenie w umowie z dostawcą procedury zatwierdzania wystawionych faktur. Przepis art. 106d ust. 1 ustawy VAT nie precyzuje, jak taka procedura ma wyglądać, nie wprowadza także żadnych obostrzeń, wyłączeń czy szczególnych form w zakresie akceptowania faktur. W opinii Spółki oznacza to, że strony umowy mogą dowolnie ustalić zasady akceptacji, kwestią istotną jest wyłącznie to, by umowa pomiędzy dostawcą a odbiorcą zawierała postanowienia regulujące zasady zatwierdzania faktur wystawianych w procedurze samofakturowania. Skoro zaś zasady takie zostaną uregulowane w treści umowy, należy uznać, że obie strony się na nie zgadzają, uważają je za właściwe i odpowiadające ich wymaganiom czy oczekiwaniom. Jeżeli więc strony mogą określić procedurę zatwierdzania faktur wystawianych przez podmiot, na rzecz którego została dokonana dostawa, to zdaniem Spółki procedura ta może mieć formę tzw. milczącej akceptacji, o ile umowa precyzuje termin i formy, w jakich dostawca może zgłosić swój sprzeciw. Dodatkowo należy zauważyć, że przepisy ustawy VAT nie wprowadzają żadnej specjalnej procedury dotyczącej akceptowania faktur korygujących, przewidują jedynie konieczność posiadania przez dostawcę potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez nabywcę (co daje dostawcy prawo do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania). Wymóg ten jest jednak czymś odrębnym od procedury samofakturowania, o której mowa w art. 106d ustawy VAT.

Spółka pragnie zauważyć, że procedura tzw. milczącej akceptacji została zaakceptowana przez Ministra Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. ILPP2/443-139/14-2/MN, z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443-140/14-2/EWW, z dnia 13 października 2014 r., sygn. ILPP1/443-585/14-2/MK, czy (pośrednio) w interpretacji Dyrektora IS w Katowicach z 21 stycznia 2015 r., sygn. 1BPP2/443-803/14/WN. Jak wskazano w tym ostatnim piśmie, "Aktualnie obowiązujące przepisy wymagają jedynie, aby zawarta między stronami umowa dotycząca samofakturowania określała procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego czynności udokumentowanych fakturą, nie narzucając przy tym sposobu, w jaki ta akceptacja ma się odbywać. (...). Istotne aby procedura ta była wynikiem obustronnej zgody wyrażonej w umowie. Jednocześnie, proces akceptacji poszczególnych faktur będzie umożliwiał podatnikowi dokonującemu dostawy towarów lub świadczącemu usługę weryfikację treści wystawionej faktury oraz zgłoszenie ewentualnych uwagpoprawek. Potwierdza to również Dyrektor IS w Poznaniu (ILPP1/443-585/14-2/MK), wskazując że "zawarta przez Wnioskodawcę umowa (porozumienie), w której określono (...) procedurę zatwierdzenia faktur przesądza o spełnieniu przesłanek zawartych w art. 106d ust. 1 ustawy, skutkiem czego tak wystawione faktury będą stanowiły pełnoprawny dokument, sama zaś Spółka będzie uprawniona do wystawiania takich faktur. Powyższe wynika z faktu, że w przypadku przedstawionej procedury zatwierdzenia faktur "w sposób milczący" z wykorzystaniem systemów informatycznych. Strony w porozumieniu ustalą, że brak uwag kontrahenta (dostawcy towaru i/lub świadczącego usługę) w odniesieniu do otrzymanej przez niego od Spółki drogą elektroniczną faktury, w terminie dokładnie określonym w umowie, będzie oznaczać zatwierdzenie danej faktury przez kontrahenta. Wskazać należy, że zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że porozumienie takie zostało zawarte i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady. Istotne jest także określenie właściwej procedury akceptacji faktur przez sprzedawcę. (...) Jak wyjaśniono wyżej Wnioskodawca w opisanym kształcie sprawy uprawniony jest do wystawiania w imieniu dostawcy faktur dokumentujących nabycie określonych usług, kwestią oceny pozostaje prawo do odliczenia podatku VAT z tak wystawionych dokumentów sprzedaży (faktur, faktur korygujących oraz duplikatów). (...) Wnioskodawca uprawniony jest/będzie do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach wystawionych w imieniu i na rzecz kontrahenta przez Spółkę. Powyższe wynika z faktu, że spełnione zostaną obligatoryjne pozytywne przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem Wnioskodawca i dostawcy to zarejestrowani, czynni podatnicy podatku od towarów i usług. Ponadto wskazane we wniosku zakupy usług są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT realizowanymi przez Spółkę."

Tylko końcowo Spółka pragnie zauważyć, że również unijna Dyrektywa VAT (2006/112) potwierdza powyższe wnioski. Kwestię samofakturowania reguluje art. 224, który do 2010 r. miał trzy ustępy, określające że państwa członkowskie mogą ustalać zasady i warunki wcześniejszego porozumienia pomiędzy stronami transakcji i procedury zatwierdzania faktur. Państwa członkowskie mogły też określać dodatkowe warunki wystawiania faktur przez nabywcę lub usługobiorcę. Na mocy Dyrektywy 2010/45/UE (tzw. Drugiej Dyrektywy Fakturowej) usunięto jednak te odesłania do przepisów krajowych.

Pozostawiona została tylko dyspozycja dla państw członkowskich w zakresie możliwości wprowadzenia wymogu, aby samofaktury były wystawiane w imieniu i na rzecz podatnika (sprzedawcy). Jak zostało zauważone w komentarzu do Drugiej Dyrektywy Fakturowej (źródło: SIP LEX), oznacza to, że poszczególne kraje nie mogą już samodzielnie ustalać warunków w zakresie umowy łączącej strony transakcji podlegającej samofakturowaniu, szczegółów procedury zatwierdzania faktur czy innych dodatkowych warunków. Procedura zatwierdzania faktur, a także zakres stosowania samofakturowania, pozostaje do dyspozycji stron umowy dotyczącej samofakturowania.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 106a ustawy - przepisy Działu XI Rozdziału 1 zatytułowanego "Faktury" stosuje się do:

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Według art. 106b ust. 3 ustawy - na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy - podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy - faktura powinna zawierać w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie".

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza wdrożyć razem z częścią swoich dostawców procedurę rozliczeń opierającą się na systemie tzw. samofakturowania. Intencją stron jest, aby przedmiotowa procedura dotyczyła wyłącznie faktur korygujących. Innymi słowy, faktura na towar będzie wystawiana standardowo przez dostawcę (bez zmian w porównaniu do dotychczasowej praktyki). Natomiast w razie zidentyfikowania braków ilościowych, wad dostarczonych towarów lub innych okoliczności skutkujących koniecznością korekty pierwotnej faktury, Wnioskodawca w imieniu dostawcy będzie wystawiał odpowiednią fakturę korygującą. Taka faktura korygująca będzie wysyłana do dostawcy w celu akceptacji.

Aby ująć całą procedurę w odpowiednie ramy, zostaną zawarte z dostawcami umowy dotyczące samofakturowania (może to również nastąpić poprzez aneksowanie istniejących umów handlowych). Na mocy poszczególnych umów Spółka będzie uprawniona do wystawiania w imieniu i na rzecz swoich kontrahentów faktur korygujących dotyczących dokonanych wcześniej na rzecz Spółki dostaw (w przypadkach, w których zgodnie z przepisami wystawia się faktury korygujące). Dodatkowo, umowy będą określały zasady akceptowania przez dostawcę wystawionych przez Spółkę faktur. Strony przewidują, że zastosowanie znajdzie tzw. procedura milczącej akceptacji. Innymi słowy, faktura korygująca będzie uznawana za zaakceptowaną, jeżeli w terminie ustalonym przez strony w umowie dostawca nie wniesie sprzeciwu.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości wprowadzenia procedury samofakturowania w opisanym modelu (tekst jedn.: wyłącznie w stosunku do faktur korygujących oraz z akceptacją faktur korygujących dokonywaną poprzez brak sprzeciwu).

Artykuł 106d ust. 1 ustawy dotyczy możliwości wystawienia przez nabywcę towaru lub usługi w imieniu i na rzecz sprzedawcy faktur dokumentujących dokonanie przez podatnika (sprzedawcę) sprzedaży na rzecz nabywającego. Przez sprzedaż zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy należy rozumieć zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zatem stwierdzić, że przepisy art. 106d ustawy dotyczą dokumentowania przez nabywającego dostaw lub świadczenia usług fakturami VAT. Wśród faktur VAT przepisy wskazują również na dokumentowanie czynności w ściśle określonych sytuacjach fakturami korygującymi.

Faktura korygująca jest specyficznym rodzajem faktury. Istotą faktury korygującej jest korekta faktury pierwotnej. Celem jej wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktura korygująca ma zatem taką samą wartość dowodową jak faktura wystawiona pierwotnie.

Tym samym należy przyjąć, że przepisy art. 106d ustawy o VAT dotyczą również możliwości wystawienia faktur korygujących.

Samofakturowanie może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (a zatem zawartej przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca nie określa żadnych - poza jednym - elementów, które umowa ta powinna zawierać. Tym jedynym określonym przez ustawodawcę elementem, który powinien zostać ujęty w przedmiotowej umowie jest określenie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane.

Przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Jednakże, w najlepszym interesie podatnika dokonującego dostawy towarów (świadczącego usługę) jest to, aby procedura ta była właściwie określona i przestrzegana, albowiem wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi oznacza określenie kwoty podatku należnego po stronie podatnika, który dokonał dostawy towarów lub wykonał usługę.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że porozumienie takie zostało zawarte i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady. Istotne jest także określenie właściwej procedury akceptacji faktur przez sprzedawcę. Bowiem w sytuacji, gdy nabywca nie przedstawi faktury do akceptacji sprzedawcy, to i tak dostawca nie będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonanej dostawy.

Odnosząc się do opisu sprawy stwierdzić należy, w świetle braku ustawowych ograniczeń, czy też dodatkowych wymogów w zakresie sposobu akceptacji faktur korygujących, opisana we wniosku procedura samofakturowania może zostać wprowadzona i może dotyczyć tylko wystawienia faktur korygujących. Ważne jest aby procedura ta była wynikiem obustronnej zgody wyrażonej w zawartej wcześniej umowie.

W konsekwencji należy wskazać. że Spółka działając na podstawie art. 106d ustawy może wystawiać faktury korygujące VAT jako nabywca w imieniu i na rzecz podatników. Skoro intencją stron będzie, aby przedmiotowa procedura dotyczyła wyłącznie faktur korygujących, co oznacza, że faktura na towar będzie wystawiana standardowo przez dostawcę, natomiast w razie zidentyfikowania braków ilościowych, wad dostarczonych towarów lub innych okoliczności skutkujących koniecznością korekty pierwotnej faktury, to Wnioskodawca w imieniu dostawcy będzie wystawiał odpowiednią fakturę korygująca. Taka faktura korygująca będzie wysyłana do dostawcy w celu akceptacji. Faktura korygująca będzie uznawana za zaakceptowaną, jeżeli w terminie ustalonym przez strony w umowie dostawca nie wniesie sprzeciwu.

Podkreślić należy, że akceptacja jest zachowaniem aktywnym odbiorcy faktury. Polega na wyrażeniu przez niego w sposób jednoznaczny i niewątpliwy zgody na treść otrzymanej faktury. Akceptacją w tej sytuacji jest także brak sprzeciwu, bowiem została ona jasno wyrażona w zawartej pomiędzy stronami umowie, z której wynika, że zastosowanie znajdzie tzw. procedura milczącej akceptacji.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że opisana we wniosku procedura samofakturowania, zgodnie z którą faktury pierwotne będą wystawiane przez danego dostawcę, a faktury korygujące będą wystawiane przez Wnioskodawcę, a zatwierdzanie poszczególnych faktur odbywać się będzie w oparciu o mechanizm milczącego zatwierdzania faktur, tj. zatwierdzenie faktury nastąpi przez kontrahenta Spółki wówczas, gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury korygującej wystawionej przez Spółkę - będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Spółki. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone. W szczególności interpretacja nie dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego, bowiem powyższe nie było przedmiotem wniosku.

Zmiana któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.