IBPP2/4512-500/15/JJ - Określenie stawki podatku dla sprzedaży lodów w punkcie z przeznaczeniem do spożycia na miejscu oraz dla sprzedaży lodów na wynos.

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 12 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla sprzedaży lodów w punkcie z przeznaczeniem do spożycia na miejscu oraz dla sprzedaży lodów na wynos (zarówno we własnym punkcie gastronomicznym jak i oddzielnych punktach sprzedaży oraz sprzedaży hurtowej) - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla sprzedaży lodów w punkcie z przeznaczeniem do spożycia na miejscu oraz dla sprzedaży lodów na wynos (zarówno we własnym punkcie gastronomicznym jak i oddzielnych punktach sprzedaży oraz sprzedaży hurtowej).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 12 sierpnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 27 lipca 2015 r. znak: IBPP2/4512-500/15/JJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji lodów i sorbetów. Sprzedaż wyrobów (lodów) prowadzona jest:

1. we własnym punkcie gastronomicznym do konsumpcji na miejscu - lody podawane są w naczyniach (porcelanowe lub szklane pucharki), lub w wypadku sprzedaży na wynos - lody podawane są w wafelkach.

Symbol PKWiU dla sprzedaży lodów w punkcie gastronomicznym to: 56.10.90.0. Punkt gastronomiczny nie posiada toalet, szatni, obsługi kelnerskiej, ani innych znamion charakterystycznych dla restauracji. Lody zamawiane i odbierane są przy ladzie.

2. w przewoźnych punktach sprzedaży zlokalizowanych na placach lub ulicach miasta - punkty nie posiadają żadnego zaplecza sanitarnego, stolików, itp. W tym przypadku klient zakupuje loda i odchodzi od punktu sprzedaży.

Symbol PKWiU dla lodów sprzedawanych w przewoźnych punktach to: 10.52.10.

3. hurtowo dla kontrahentów zakupujących towar do dalszej odsprzedaży. Lody sprzedawane są w opakowaniach styropianowo-tekturowych.

Symbol PKWiU dla lodów sprzedawanych hurtowo to: 10.52.10.

Sprzedawane lody wymienione w punktach 1, 2 i 3 nie zawierają żadnych produktów zawierających alkohol powyżej 1,2%.

Ponadto Wnioskodawca w piśmie z 4 sierpnia 2015 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu wyjaśnił:

* nr PKD przedstawiony w poz. 49 wniosku został pomyłkowo podany jako 56.10.90.0 zamiast 56.10.19.0, bo taki symbol występuje w PKWiU dla sprzedaży lodów w punkcie gastronomicznym,

* symbol PKWiU dla lodów sprzedawanych na wynos to 10.52.10, a w przypadku lodów sprzedawanych w pucharkach i spożywanych na miejscu przy stolikach to symbol 56.10.19.0.

W przypadku sprzedaży lodów w pucharkach na miejscu klient kupuje i odbiera lody przy ladzie. Po spożyciu lodów klient odnosi pucharki do punktu zwrotu naczyń - dochodzi więc do świadczenia usługi gastronomicznej.

Natomiast w przypadku sprzedaży lodów na wynos nie dochodzi do świadczenia ww. usługi, gdyż klient odbiera loda przy ladzie i wychodzi na zewnątrz nie korzystając z infrastruktury lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż lodów w punkcie gastronomicznym, w którym klientom udostępniane są stoliki i krzesła z przeznaczeniem do spożycia na miejscu stanowi świadczenie usług gastronomicznych opodatkowanych stawką 8%.

2. Czy sprzedaż tych samych produktów tj. lodów w formie opisanej w pkt 2 i 3, tj. sprzedaż produktów w punktach z przeznaczeniem na wynos oraz sprzedaż hurtowa stanowi dostawę towarów opodatkowaną wg stawki 5%. Wyroby te mieszczą się pod pozycją 21 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług (PKWiU 10.52.10).

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych usługi gastronomiczne jako wymienione w pkt 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia usługi związane z wyżywieniem, z wyłączeniem sprzedaży:

* napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%

* napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 05,%,

* kawy i herbaty (wraz z dodatkami),

* napojów bezalkoholowych gazowanych,

* wód mineralnych,

* innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy,

podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%.

W przypadku sprzedaży lodów w punkcie z przeznaczeniem do spożycia na miejscu dochodzi do świadczenia usługi gastronomicznej w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż sprzedaż dokonywana jest w ramach prowadzonej działalności gastronomicznej i jest jednym z elementów szeregu usług składających się na tę usługę gastronomiczną, a więc opodatkowaną stawką 8% (na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r.). Natomiast w przypadku czynności sprzedaży lodów na wynos (zarówno we własnym punkcie gastronomicznym jak i oddzielnych punktach sprzedaży oraz sprzedaży hurtowej), zdaniem Wnioskodawcy, czynności te stanowią odrębne od świadczenia usług transakcje podlegające opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów. W takiej bowiem sytuacji klienci punktu nie wyrażają chęci korzystania z infrastruktury lokalu oferowanej przez Wnioskodawcę, lecz bezpośrednio po nabyciu towarów zamierzają opuścić lokal lub odchodzą od punktu sprzedaży. W związku z tym Wnioskodawca nie przewiduje wykonywania na rzecz takich klientów tych wszystkich świadczeń, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, iż w omawianej sytuacji przedmiotowe transakcje stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem podlegają opodatkowaniu stawką 5% zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, opisanego w pkt 1 i 2, potwierdzają również interpretacje organów podatkowych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 lipca 2011 r. nr ILPP2/443-710/11-2/MR, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29.07.2011 nr IPTPP3/443-35/11-4/IB, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10.10.2011 nr IPTPP2/443-300/11-6/AW, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21.10.2011 nr IPPPI-4441-74/11-2/PR oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 kwietnia 2012 r. nr IPPP1/443-152/12-2/IGO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju ustawodawca rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT) natomiast przez odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie sprzedaży - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Należy podkreślić, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Natomiast, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 28 wymieniono - sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.5 - "Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)".

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Z objaśnień do załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką 8%, nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) jest wymieniony w załączniku nr 3 jako opodatkowany stawką 8%, a jednocześnie został wymieniony w art. 43 ust. 1 ustawy jako zwolniony od podatku lub w załączniku nr 10, jako objęty opodatkowaniem stawką 5% - stosowanie stawki podatku z załącznika nr 3 (stawka 8%) do ustawy jest wyłączone na rzecz zwolnienia od podatku lub opodatkowania stawką 5%.

Pod pozycją 21 załącznika nr 10 do ustawy, będącego wykazem towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, wskazano sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.5 - "Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)".

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol "ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Należy ponadto zauważyć, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W części III w pozycji 7 załącznika do ww. rozporządzenia, stanowiącego "Listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%" wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Zatem, w celu prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów czy też świadczenie usług oraz symbol statystyczny właściwy dla przedmiotu sprzedaży.

Ustalenie, czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Stwierdzić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje usług gastronomicznych.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem gastronomii rozumie się "działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp." oraz "sztukę przyrządzania potraw".

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94) Trybunał wskazał, że transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług) charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania, (przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi), wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Natomiast z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu.

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, że "w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych." W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, że "elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów".

Ponadto Trybunał zauważył, że "przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (...), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (...) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru".

Z analizy powyższego wynika zatem, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie, czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji lodów i sorbetów. Sprzedaż wyrobów (lodów) prowadzona jest:

1. we własnym punkcie gastronomicznym do konsumpcji na miejscu - lody podawane są w naczyniach (porcelanowe lub szklane pucharki), lub w wypadku sprzedaży na wynos - lody podawane są w wafelkach.

Symbol PKWiU dla sprzedaży lodów w punkcie gastronomicznym to: 56.10.90.0. Punkt gastronomiczny nie posiada toalet, szatni, obsługi kelnerskiej, ani innych znamion charakterystycznych dla restauracji. Lody zamawiane i odbierane są przy ladzie.

2. w przewoźnych punktach sprzedaży zlokalizowanych na placach lub ulicach miasta - punkty nie posiadają żadnego zaplecza sanitarnego, stolików, itp. W tym przypadku klient zakupuje loda i odchodzi od punktu sprzedaży.

Symbol PKWiU dla lodów sprzedawanych w przewoźnych punktach to: 10.52.10.

3. hurtowo dla kontrahentów zakupujących towar do dalszej odsprzedaży. Lody sprzedawane są w opakowaniach styropianowo-tekturowych.

Symbol PKWiU dla lodów sprzedawanych hurtowo to: 10.52.10.

Sprzedawane lody wymienione w punktach 1, 2 i 3 nie zawierają żadnych produktów zawierających alkohol powyżej 1,2%.

Wnioskodawca wyjaśnił, że:

* nr PKD przedstawiony w poz. 49 wniosku został pomyłkowo podany jako 56.10.90.0 zamiast 56.10.19.0, bo taki symbol występuje w PKWiU dla sprzedaży lodów w punkcie gastronomicznym,

* symbol PKWiU dla lodów sprzedawanych na wynos to 10.52.10, a w przypadku lodów sprzedawanych w pucharkach i spożywanych na miejscu przy stolikach to symbol 56.10.19.0.

W przypadku sprzedaży lodów w pucharkach na miejscu klient kupuje i odbiera lody przy ladzie. Po spożyciu lodów klient odnosi pucharki do punktu zwrotu naczyń.

Natomiast w przypadku sprzedaży lodów na wynos klient odbiera loda przy ladzie i wychodzi na zewnątrz nie korzystając z infrastruktury lokalu.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą tego czy sprzedaż lodów w punkcie gastronomicznym, w którym klientom udostępniane są stoliki i krzesła z przeznaczeniem do spożycia na miejscu stanowi świadczenie usług gastronomicznych opodatkowanych stawką 8%, a także czy sprzedaż tych samych produktów tj. lodów w punktach z przeznaczeniem na wynos oraz sprzedaż hurtowa stanowi dostawę towarów opodatkowaną wg stawki 5%, gdzie wyroby te mieszczą się pod pozycją 21 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług (PKWiU 10.52.10).

Oceniając tym samym charakter opisanych w stanie faktycznym transakcji należy stwierdzić, że:

* sprzedaż przez Wnioskodawcę lodów podawanych w wafelkach "na wynos",

* sprzedaż lodów w przewoźnych punktach sprzedaży zlokalizowanych na placach lub ulicach miasta (punkty nie posiadają żadnego zaplecza sanitarnego, stolików, itp.), gdzie klient zakupuje lody i odchodzi od punktu sprzedaży,

* sprzedaż hurtowa dla kontrahentów zakupujących towar do dalszej odsprzedaży (lody sprzedawane są w opakowaniach styropianowo-tekturowych),

należy traktować jako dostawę towarów. Nabywca ww. produktów nie oczekuje dodatkowych świadczeń poza zakupem gotowego do spożycia wyrobu. W przypadku, gdy Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował oferowane lody do grupowania PKWiU 10.52.10, to dostawa tych towarów podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy w związku z poz. 21 załącznika nr 10 do ustawy.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży lodów, które są oferowane do spożycia we własnym punkcie gastronomicznym do konsumpcji "na miejscu", stwierdzić należy, iż w przypadku, kiedy przedmiotem wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności jest faktycznie usługa złożona, charakteryzująca działalność gastronomiczną, prawidłowo zaklasyfikowana przez niego do grupowania PKWiU 56.10.19.0, to dokonywana w jej ramach sprzedaż lodów korzysta z 8% stawki podatku VAT, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionych we wniosku sytuacjach jest prawidłowe.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanych przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.