IBPP2/4512-456/15/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2005 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 września 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 888/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 8 maja 2015 r.) uprawomocnionym od dnia 16 stycznia 2015 r. oraz wyrokiem NSA z 16 stycznia 2015 r. sygn. akt I FSK 81/14, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z 12 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 grudnia 2012 r.) oraz z 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej tj. nieruchomości niezabudowanych,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej tj. nieruchomości zabudowanych.

W dniu 1 października 2012 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej (nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 grudnia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 11 grudnia 2012 r. znak: IBPP2/443-1003/12/KO.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 23 czerwca 2015 r. znak: IBPP2/4512-456/15/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik (Wnioskodawca) jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. W spółce Wnioskodawcy posiadają udziały osoby fizyczne będące obywatelami RP.

Wnioskodawca (dalej także jako Spółka) została wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS w dniu 7 sierpnia 2002 r. W Spółce jest dwoje wspólników posiadających udziały kapitałowe. Wspólniczki to osoby fizyczne, posiadające miejsce zamieszkania na terytorium RP.

W latach wcześniejszych Spółka weszła w posiadanie nieruchomości, następnie dodatkowo zabudowanych (dalej Nieruchomość). Na nieruchomość składają się działki gruntu o następujących numerach: 754/2, 755/3, 755/4, 756/4, 756/9, 756/10, 757/7, 758/8, 757/42, 760/5, 760/6, 761/4, 761/6, 761/10, 761/11, 761/13, 762/3, 768, 769/1, 825/1, 825/2, 828/2, 835/3, 900/7 o łącznej powierzchni 17721 m².

Spółka planuje dokonania rozliczenia przychodu z udziału w zyskach osób prawnych. W miejsce świadczenia pieniężnego z tytułu przychodu z udziału w zyskach osób prawnych, Spółka rozważa przeniesienie na wspólników własności Nieruchomości w udziałach adekwatnych do ich udziałów w Spółce lub przekazanie każdemu ze wspólników na wyłączną własność po jednej z posiadanych nieruchomości po dokonaniu jej podziału. Rozliczenie nastąpi bowiem z zastosowaniem instytucji datio in solutum (świadczenie w miejsce wykonania zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego). W ramach umowy datio in solutum przeniesiona zostanie na rzecz wspólników Wnioskodawcy nieruchomość lub udział w nieruchomości, której Spółka jest właścicielem.

Pismem z dnia 12 grudnia 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

W miejsce świadczenia pieniężnego z tytułu wypłaty udziałów w zyskach spółki, wspólniczkom zostaną przekazane wszystkie z wymienionych we wniosku działek, tj.: 754/2, 755/3, 755/4, 756/4, 756/9, 756/10, 757/7, 757/8, 757/42, 760/5, 760/6, 761/4, 761/6, 761/10, 761/11, 761/13, 762/3, 768, 769/1, 825/1, 825/2, 828/2, 835/3, 900/7. Wnioskodawca zwraca poza tym uwagę, że w sensie cywilistycznym kilka działek może stanowić jedną nieruchomość (art. 46 k.c.). Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 26 lutego 2003 r. "dwie niezabudowane działki gruntu graniczące ze sobą i należące do tego samego właściciela, dla których jest prowadzona jednak księga wieczysta stanowią - w rozumieniu art. 46 § 1 k.c. - jedną nieruchomość gruntową".

W chwili obecnej wszystkie wyżej wymienione działki są objęte czterema księgami wieczystymi o następujących numerach:.

Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, co wskazano również we wniosku, że przekazanie nieruchomości może się odbyć w następujące sposoby:

* wspólnikom może być przekazany udział w prawie własności nieruchomości (nieruchomość będzie więc objęta współwłasnością ułamkową), albo;

* może się to odbyć poprzez podział fizyczny nieruchomości tj. poprzez wyodrębnienie z nieruchomości objętej jedną księgą wieczystą kilku działek geodezyjnych i założenie dla niej odrębnej księgi wieczystej. W ten sposób nieruchomość, która dotąd w świetle przepisu art. 46 k.c. stanowiła odrębny przedmiot własności, zostanie podzielona i poszczególne jej "części" zostaną przyznane poszczególnym wspólniczkom jako odrębne nieruchomości.

Wnioskodawca wskazuje, iż w momencie nabycia ww. nieruchomości, nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie nieruchomości w związku z rozliczeniem przychodów wspólników z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na rzecz wspólników, w proporcjach odpowiadających ich udziałom w kapitale zakładowym (datio in solutum), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Przekazanie wspólnikowi spółki nieruchomości w ramach datio in solutum (w warunkach wskazanych w opisie stanu faktycznego) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

UZASADNIENIE Wnioskodawca uważa, że wypłata dywidendy nie stanowi dyspozycji majątkiem spółki polegającym na sprzedaży. Jak wskazuje się w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (por. sprawy C-102/86, C-16/93, C-154/80) czynność uważa się za odpłatną jeżeli istnieje miedzy podmiotami określony związek prawny, wynagrodzenie stanowi wartość należną za przekazane świadczenie, istnieje korzyść pomiędzy realizującymi świadczenie, istnieje związek odpłatności z realizowanym świadczeniem. W niniejszej sprawie żadna z tych przesłanek nie występuje (co potwierdził np. WSA w Warszawie wyroku z 25 stycznia 2011 III SA/Wa 3068/10). Nie mają więc zastosowania art. 1, 5, 7, 8 ustawy o VAT.

W dniu 3 stycznia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IBPP2/443-1003/12/KO uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Pismem z 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 22 stycznia 2013 r.), Wnioskodawca wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 3 stycznia 2013 r. znak: IBPP2/443-1003/12/KO poprzez zmianę ww. interpretacji.

W odpowiedzi na ww. wezwania Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, pismem z 19 lutego 2013 r. znak: IBPP2/4432-4/13/KO, podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 3 stycznia 2013 r. znak: IBPP2/443-1003/12/KO.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 3 stycznia 2013 r. znak: IBPP2/443-1003/12/KO złożył skargę z 22 lutego 2013 r. (data wpływu 12 marca 2013 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Wyrokiem z 9 września 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 888/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną interpretację z 3 stycznia 2013 r. znak: IBPP2/443-1003/12/KO.

W związku z uchyleniem przez WSA w Gliwicach interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2013 r. znak: IBPP2/443-1003/12/KO dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej (gruntu), Minister Finansów, złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 81/14 oddalił ww. skargę kasacyjną Ministra Finansów.

Wyrok z dnia 9 września 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 888/13 jest prawomocny od dnia 16 stycznia 2015 r.

Prawomocny wyrok z dnia 9 września 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 888/13 wpłynął do tut. organu w dniu 8 maja 2015 r.

W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd stwierdził co następuje:

"... na stronie 7 wniosku o wydanie interpretacji w punkcie G, rubryce "Opis stanu faktycznego (stanów faktycznych), zdarzenia przyszłego (zdarzeń przyszłych)", w ustępie trzecim wnioskodawca stwierdził: "W latach wcześniejszych Spółka weszła w posiadanie nieruchomości, następnie dodatkowo zabudowanych, położonych w Z....". Z zacytowanego fragmentu wniosku wynika, że Spółka w dacie złożenia wniosku zamierzała dysponować tymi nieruchomościami w trybie rozliczenia przychodu z udziału w zyskach osób prawnych. W tym miejscu należy wskazać, na co zwracał uwagę organ w odpowiedzi na skargę, iż powyższa kwestia została szerzej opisana przez stronę skarżącą w treści samej skargi. Jednocześnie należy podkreślić, iż organ pismem z dnia r. zwrócił się do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku, a to w związku z treścią art. 14h O.p., który w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej nakazuje odpowiednie stosowanie przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2, art. 170 i art. 171 oraz przepisy rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV. Art. 169 § 1 O.p. nakłada na organ obowiązek wezwania strony do uzupełnienia podania, gdy nie spełnia ono wymogów określonych przepisami prawa. Dyspozycja tegoż przepisu znalazła zastosowanie w rozpoznawanej sprawie. W powołanym wyżej piśmie z dnia r. organ wezwał o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie, które z działek wyodrębnionych geodezyjnie, a wymienionych we wniosku będą przekazane w związku z rozliczeniem przychodów wspólnikom z tytułu udziału w zyskach osób prawnych oraz czy Wnioskodawcy nie przysługiwało w całości lub w części prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu działek. W piśmie z dnia r. strona skarżąca udzieliła odpowiedzi na powstałe wątpliwości, a w konsekwencji organ wydał zaskarżona interpretację. W rozstrzygnięciu tym nie odniesiono się do kwestii tego czy przekazywane w zamian za udział w zyskach osoby prawnej nieruchomości były i są zabudowane, czy obiekty te służyły do wykonywania prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej i czy uczyniła na nie nakłady, kiedy w jakim rozmiarze, czy z tego tytułu Spółka obniżyła kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwestie powyższe pozostają w ścisłym związku z treścią pytania zadanego we wniosku, a w szczególności z treścią odpowiedzi udzielonej przez organ, zaś w przyszłości mogą wiązać zarówno podatnika jak i organ co do zakresu zobowiązań podatkowych, a to chociażby w kontekście powoływanej już w sprawie dyspozycji art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. (...) W rozpoznawanej sprawie nie mamy do czynienia z nowym faktem w postaci wskazania, iż działki są zabudowane, gdyż element ten pojawia się już w treści samego wniosku, choć nie jest przez stronę uwypuklany. W ocenie sądu nie można tej istotnej kwestii pominąć, zaś zarówno Wnioskodawca we wniosku, jak i organ wydający interpretację w rozstrzygnięciu, winny w sposób szczegółowy i jednoznaczny opisać i odnieść się do stanu faktycznego, wezwać do jego uzupełnienia i w efekcie tych działań zająć jednoznaczne stanowisko odnośnie przyszłych zobowiązań podatnika z tytułu podatku od towarów i usług, a to ze względu na odmienne konsekwencje sytuacji, w której przekazywane nieruchomości, poszczególne działki są niezabudowane, w odróżnieniu od sytuacji gdy po ich nabyciu Spółka zabudowała je, a w powstałych obiektach prowadziła działalność gospodarczą jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W ocenie Sądu dopiero po rozstrzygnięciu powyższych kwestii będzie możliwe jednoznaczne dokonanie interpretacji prawa podatkowego i stwierdzenie czy i w jakim zakresie do planowanej czynności przekazania nieruchomości w zamian za zyski spółki prawa kapitałowego będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług."

Na podstawie art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

W związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 września 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 888/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 8 maja 2015 r.) uprawomocnionym od dnia 16 stycznia 2015 r. oraz wyrokiem NSA z 16 stycznia 2015 r. sygn. akt I FSK 81/14, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wezwał Wnioskodawcę pismem z 23 czerwca 2015 r. znak: IBPP2/4512-456/15/KO do uzupełnienia przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Pismem z 25 czerwca 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawione zdarzenie przyszłe odpowiadając na pytanie organu następująco:

1. Które z przekazywanych działek są działkami zabudowanymi, należy wskazać numery ewidencyjne tych działek.Działki zabudowane mają następujące numery ewidencyjne: 825/1, 828/2, 835/3, 757/42, 900/7, 825/2, 761/4, 768, 761/13.

2. Sposób zabudowy poszczególnych działek tzn. należy wskazać posadowione na poszczególnych działkach (każdej z osobna) budynki i budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) trwale związane z gruntem.

Budynek administracyjno-socjalny został posadowiony na działkach nr 825/1, 828/2, 835/3. Hala produkcyjna została posadowiona na działkach nr 825/1, 828/2, 835/3.Plac manewrowy z parkingiem (wyłożony kostką brukową oraz płytami betonowymi) został posadowiony na działkach nr 825/1, 828/2, 835/3, 757/42, 900/7, 825/2, 761/4, 768, 761/13.Suwnica wolnostojąca, trwale związana z gruntem posadowiona na działkach nr 825/1, 825/2, 761/4.

3. Urządzeń budowlanych oraz z którymi budynkami lub budowlami, są powiązane wskazane urządzenia budowlane (jeżeli są takie) w rozumieniu art. 3 pkt 9 ww. ustawy - Prawo budowlane i w czym przejawia się związek funkcjonalny urządzeń z budynkami, budowlami. Wyjaśnienie należy odnieść do każdego urządzenia.Ogrodzenie posadowione na działce 757/42, 900/7, 828/2, 835/3, 825/1, 825/2.

4. W odniesieniu do poszczególnych budynków i budowli (każdego i każdej z osobna) trwale związanych z gruntem posadowionych na poszczególnych działkach należy wskazać:

a. czy przekazanie budynków, budowli lub ich części będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) lub przed nim tj. kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi poszczególnych budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (przy czym wyjaśnić trzeba, że przez oddanie do użytkowania należy rozumieć np. dostawę, najem czy dzierżawę),

Przed dniem opisanym we wniosku jako dzień przekazania nieruchomości w ramach rozliczenia udziału w zyskach osób prawnych nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie. To Wnioskodawca wybudował wszystkie ww. budynki, budowle, urządzenia budowlane, które wykorzystywał do czasu przekazania wyłącznie samodzielnie.

b. czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT a przekazaniem poszczególnych budynków, budowli lub ich części upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Nie

c. czy w stosunku do tych budynków i budowli przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich wybudowaniu,

Tak

d. czy Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie (modernizację) poszczególnych budynków i budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli poniósł takie wydatki to były one niższe czy wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych budynków i budowli, kiedy zakończono ich ulepszenie.

Od czasu ich wybudowania Wnioskodawca nie ponosił na nie żadnych wydatków na ulepszenie czy modernizację.

e. czy w przypadku ulepszenia poszczególne budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat,

Nie było ulepszenia.

f. czy poszczególne budynki, budowle lub ich części były lub są przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, jeśli tak to należy wskazać w jakim okresie poszczególne budynki, budowle lub ich części były (należy wskazać datę) przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze,

W stanie faktycznym opisanym we wniosku, do czasu przeniesienia na rzecz wspólników, nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

5. Czy budynki lub budowle zostały wybudowane w celu wykonywania wyłącznie działalności zwolnionej od podatku VAT.Budynki oraz budowle nie zostały wybudowane w celu wykonywania działalności zwolnionej od podatku.

6. Które z przekazywanych działek są działkami niezabudowanymi, należy wskazać numery ewidencyjne tych działek.Następujące działki nie są zabudowane: 754/2, 755/3, 755/4, 756/4, 756/9, 756/10, 757/7, 758/8, 760/5, 760/6, 761/6, 761/10, 761/11, 762/3, 769/1.

7. Kiedy przekazano działki niezabudowane, należy wskazać datę osobno dla każdej działki.Przekazanie wszystkich działek (zarówno zabudowanych i niezabudowanych) dokonane zostało w jednym terminie (17 grudnia 2012 r.).

8. Czy działki niezabudowane na dzień przekazania miały przeznaczenie budowlane (w całości bądź w części) zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, czy też dla działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy, należy wskazać osobno dla każdej z działek.Dla działek nr 754/2, 755/3, 755/4, 756/4, 756/9, 756/10, 757/7, 758/8, 760/5, 760/6, 761/6, 761/10, 761/11, 762/3, 769/1 ustalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Działki te mają one następujące przeznaczenie:754/2 - tereny zadrzewień755/3 - tereny zadrzewień755/4 - tereny zadrzewień756/4 - tereny zadrzewień756/9 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)756/10 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)757/7 - grunt pod wodami758/8 - grunt pod wodami760/5 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)760/6-tereny przemysłowe (prawo zabudowy)761/6 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)761/10 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)761/11 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)762/3 - tereny zadrzewień769/1 - tereny zadrzewień

9. W przypadku gdy na dzień przekazania dla działek nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak i również nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, należy wskazać czy są to działki budowlane lub przeznaczone pod zabudowę zgodnie z ewidencją gruntów i budynków, należy wskazać osobno dla każdej z działek.

Obowiązywał i obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Mając na uwadze ocenę prawną wyrażoną przez Sąd obu instancji oraz stan prawny mający w sprawie zastosowanie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej tj. nieruchomości niezabudowanych,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej tj. nieruchomości zabudowanych.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2.

W myśl zapisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Wskazać należy, że opodatkowaniu, co do zasady, podlegają czynności odpłatne, przy czym odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług nie musi mieć postaci pieniężnej. Odpłatność, jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową, np. zapłata w innym towarze lub usłudze, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council Trybunał stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Zatem pod pojęciem "odpłatności dostawy towarów" lub "odpłatności świadczenia usług" rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towaru lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej, zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z cyt. wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie nieodpłatne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów, jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały przekazane.

Z przestawionego zdarzania przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w miejsce świadczenia pieniężnego z tytułu wypłaty udziałów w zyskach spółki przeniósł w dniu 17 grudnia 2012 r. na wspólników udział w prawie własności wszystkich działek (zarówno zabudowanych i niezabudowanych).

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy przekazanie nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych opisanych w stanie sprawy wspólnikom z tytułu wypłaty zysku w formie niepieniężnej, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zasady dotyczące wypłaty dywidendy przez spółkę z o.o., jako formy partycypowania przez udziałowca w zysku rocznym spółki, zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych, wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1.

W myśl art. 191 § 2 Kodeksu spółek handlowych, umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197.

Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów (art. 191 § 3 Kodeksu spółek handlowych).

Stosownie do art. 192 Kodeksu spółek handlowych kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.

W świetle art. 193 § 1 Kodeksu spółek handlowych, uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Umowa spółki - stosownie do zapisów § 2 cyt. przepisu - może upoważniać zgromadzenie wspólników do określenia dnia, według którego ustala się listę wspólników uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy).

Z powyższych przepisów wynika, iż dywidenda jest formą partycypowania przez udziałowca w zysku rocznym spółki. Wspólnik ma prawo do udziału w zyskach spółki, której udziałów jest posiadaczem, pod warunkiem przeznaczenia go uchwałą walnego zgromadzenia wspólników do wypłaty. Wypłata dywidendy jest jednostronnym świadczeniem spółki na rzecz udziałowca.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie określają formy wypłaty dywidendy. W praktyce obrotu gospodarczego najpopularniejszą formą wypłaty dywidendy jest świadczenie pieniężne. Jednak dozwolona jest także wypłata dywidendy w naturze, np. w formie rzeczy oznaczonych co do gatunku lub w towarze (dywidenda rzeczowa). Ta forma wypłaty dywidendy jest możliwa tylko wówczas, gdy statut spółki wprost ją przewiduje.

Podkreślenia wymaga fakt, iż wypłata dywidendy jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia przedmiotu dywidendy i tytułem do uzyskania przysporzenia przez wspólnika spółki nie jest umowa cywilnoprawna, ale uchwała walnego zgromadzenia wspólników (akt o charakterze właścicielskim) w oparciu o odpowiednie zapisy umowy spółki. Jest to czynność wyraźnie uregulowana w Kodeksie spółek handlowych i nie mają do niej zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące sprzedaży lub zamiany.

Mając na uwadze powyższe przepisy w zakresie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż dostawę towarów stanowią co do zasady tylko czynności mające za przedmiot towar, natomiast usługę stanowią te wszystkie czynności podatnika wykonywane w ramach działalności gospodarczej, których nie można zaklasyfikować jako dostawy towarów.

Natomiast opodatkowanie dywidendy rzeczowej jest zgodne z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT wyrażającej się tym, że określone transakcje podlegają temu podatkowi niezależnie od formy, w której zostały dokonane, również zbycie nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych w formie wypłaty dywidendy.

Skoro zatem przedmiotem dywidendy wypłaconej przez Wnioskodawcę będzie towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług w postaci nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych, oznacza to, że czynność ta stanowić będzie nieodpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Koniecznym jest zatem dokonanie analizy, czy w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług zostaną spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa we wskazanym przepisie.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca w miejsce świadczenia pieniężnego z tytułu wypłaty udziałów w zyskach spółki przeniósł w dniu 17 grudnia 2012 r. na wspólników udział w prawie własności wszystkich działek (zarówno zabudowanych i niezabudowanych).

Działki zabudowane mają następujące numery ewidencyjne: 825/1, 828/2, 835/3, 757/42, 900/7, 825/2, 761/4, 768, 761/13.

Budynek administracyjno-socjalny został posadowiony na działkach nr 825/1, 828/2, 835/3. Hala produkcyjna została posadowiona na działkach nr 825/1, 828/2, 835/3.

Plac manewrowy z parkingiem (wyłożony kostką brukową oraz płytami betonowymi) został posadowiony na działkach nr 825/1, 828/2, 835/3, 757/42, 900/7, 825/2, 761/4, 768, 761/13.

Suwnica wolnostojąca, trwale związana z gruntem posadowiona na działkach nr 825/1, 825/2, 761/4.

Ogrodzenie będące urządzeniem budowlanym jest posadowione na działce 757/42, 900/7, 828/2, 835/3, 825/1, 825/2.

Przed dniem opisanym we wniosku jako dzień przekazania nieruchomości w ramach rozliczenia udziału w zyskach osób prawnych nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie. To Wnioskodawca wybudował wszystkie ww. budynki, budowle, urządzenia budowlane które wykorzystywał do czasu przekazania wyłącznie samodzielnie. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT a przekazaniem poszczególnych budynków, budowli lub ich części nie upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W stosunku do tych budynków i budowli przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich wybudowaniu. Od czasu ich wybudowania Wnioskodawca nie ponosił na nie żadnych wydatków na ulepszenie czy modernizację. Nie było ulepszenia poszczególnych budynków, budowli lub ich części. W stanie faktycznym opisanym we wniosku, do czasu przeniesienia na rzecz wspólników, budynki, budowle lub ich części nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

Wnioskodawca przekazał następujące działki niezabudowane: 754/2, 755/3, 755/4, 756/4, 756/9, 756/10, 757/7, 758/8, 760/5, 760/6, 761/6, 761/10, 761/11, 762/3, 769/1.

Dla działek nr 754/2, 755/3, 755/4, 756/4, 756/9, 756/10, 757/7, 758/8, 760/5, 760/6, 761/6, 761/10, 761/11, 762/3, 769/1 ustalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Działki te mają one następujące przeznaczenie:

754)2 - tereny zadrzewień

755)3 - tereny zadrzewień

755)4 - tereny zadrzewień

756)4 - tereny zadrzewień

756)9 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)

756)10 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)

757)7 - grunt pod wodami

758)8 - grunt pod wodami

760)5 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)

760)6-tereny przemysłowe (prawo zabudowy)

761)6 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)

761)10 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)

761)11 - tereny przemysłowe (prawo zabudowy)

762)3 - tereny zadrzewień

769)1 - tereny zadrzewień

Wnioskodawca wskazuje, iż w momencie nabycia ww. nieruchomości (tekst jedn.: działek niezabudowanych), nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w związku z nabyciem działek niezabudowanych będących przedmiotem dywidendy nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a zatem nie zostały spełnione warunki do uznania przedmiotowej transakcji za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wypłata dywidendy rzeczowej dotycząca działek niezabudowanych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska w tej części wynika z innych przyczyn aniżeli wskazał Wnioskodawca. Tut. Organ uznał bowiem, w przeciwieństwie do Wnioskodawcy, planowaną wypłatę dywidendy rzeczowej działek niezabudowanych za nieodpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na brak prawa do odliczenia przy nabyciu tych działek niezabudowanych.

Natomiast odnosząc się do działek zabudowanych będących przedmiotem dywidendy należy zauważyć, jak wskazał Wnioskodawca, że w stosunku do budynków i budowli wybudowanych na tych działkach przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich wybudowaniu. Zatem zostały spełnione warunki do uznania przedmiotowej transakcji za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zatem zobowiązany jest do opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku lub też zastosować do niej zwolnienie od podatku, jeżeli działki zabudowane spełniają warunki do jego zastosowania.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W przypadku, gdy budynek, budowla lub ich części nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dostawa działek zabudowanych z opisanymi we wniosku budynkami, budowlami i urządzeniami budowlanymi nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż jest dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak i również nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ przy ich wybudowaniu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak więc dostawa działek zabudowanych opisanych we wniosku podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 i art. 29 ust. 5 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania przekazania działek zabudowanych jest nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej tj. nieruchomości niezabudowanych,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania czynności wypłaty dywidendy w postaci rzeczowej tj. nieruchomości zabudowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji tj. 3 stycznia 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.