IBPP2/4512-375/15/BW - Określenie stawki podatku VAT dla wymienionych we wniosku usług związanych z wyżywieniem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 23 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 18 czerwca 2015 r.) oraz pismem z 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla wymienionych we wniosku usług związanych z wyżywieniem - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla wymienionych we wniosku usług związanych z wyżywieniem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami:

* z 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 18 czerwca 2015 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 8 czerwca 2015 r. znak: IBPP2/4512-375/15/BW oraz

* z 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie organizowania przyjęć okolicznościowych (chrzciny, urodziny, komunie, wesela, stypy, itp.) w Domu Przyjęć "C".

Zakres świadczonych usług obejmuje w szczególności:

* przygotowanie i podawanie posiłków,

* przygotowanie i wydawanie napojów bezalkoholowych (kompoty),

* podawanie soków owocowych,

* podawanie napojów bezalkoholowych niegazowanych (np. napoje X, Y),

* przygotowanie i podawanie napojów gorących takich jak kawa i herbata,

* podawanie napojów bezalkoholowych gazowanych,

* podawanie wód mineralnych.

Organizowane przyjęcia mają charakter zamknięty.

Świadczone usługi to usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56).

Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę podatku, obecnie w wysokości 8%, do usług:

* przygotowanie i podawanie posiłków,

* przygotowanie i wydawanie napojów bezalkoholowych (kompoty),

* podawanie soków owocowych,

* podawanie napojów bezalkoholowych niegazowanych (np. napoje X, Y).

Wnioskodawca stosuje podstawową stawkę podatku, obecnie w wysokości 23%, do sprzedaży:

* przygotowanie i podawanie napojów gorących takich jak kawa i herbata,

* podawanie napojów bezalkoholowych gazowanych,

* podawanie wód mineralnych.

Natomiast w piśmie 17 czerwca 2015 r. Wnioskodawca wskazał:

Organizowanie przyjęć okolicznościowych (chrzciny, urodziny, komunie, wesela, stypy, itp.), o którym Wnioskodawca pisze we wniosku to faktycznie usługi gastronomiczne, które są świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę (najczęściej ustną) oraz usługi przygotowywania i podawania napojów, w lokalu nie będącym, ani restauracją, ani barem, w związku z wydarzeniami takimi jak: chrzciny, urodziny, komunie, wesela, stypy, itp, obejmujące w szczególności:

* przygotowanie i podawanie posiłków,

* przygotowanie i wydawanie napojów bezalkoholowych (kompoty),

* podawanie soków owocowych,

* podawanie napojów bezalkoholowych niegazowanych (np. napoje X, Y),

* przygotowanie i podawanie napojów gorących takich jak kawa i herbata,

* podawanie napojów bezalkoholowych gazowanych,

* podawanie wód mineralnych,

* podawanie piwa (incydentalnie tylko na niektórych imprezach).

Posiłki i napoje podawane są w lokalu, w którym są przygotowywane.

Wnioskodawca wyjaśnił, że lokal jest odpowiednio przystrojony do wydarzenia, a posiłki i napoje podawane są przez obsługę kelnerską. Przedmiotem umów nie jest najem lokalu.

Wnioskodawca nie zapewnia oprawy artystycznej, gdyż leży to tylko i wyłącznie po stronie Klienta.

Wnioskodawca wyjaśnił, że:

* w Jego ocenie nie świadczy on jednej kompleksowej usługi, lecz dwie - pierwsza z nich to usługa gastronomiczna ujęta w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w podklasie 56.29.19.0 - pozostaje usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę - druga to usługa przygotowywania i podawaniu napojów objęta podklasą 56.30.10.0,

* w ramach umowy z klientem, co do zasady ustnej, ustalana jest jedna łączna cena obejmująca zarówno usługi gastronomiczne i usługi przygotowywania napojów,

* co do zasady klienci nie żądają wystawienia faktury, na paragonie z kasy fiskalnej wyodrębniane są 2 rodzaje usług: usługa gastronomiczna (określana jako konsumpcja lub usługi związane z wyżywieniem) ze stawką podatku VAT 8% oraz usługa przygotowywania i podawania napojów (określana jako kawa, napoje, piwo) ze stawką 23%; Wnioskodawca zamierza również wprowadzić odrębną pozycję na paragonie obejmującą usługę przygotowywania i podawania napojów ze stawką VAT w wysokości 8%, która do tej pory była kumulowana z usługą gastronomiczną,

* z wyjątkiem serwowanego sporadycznie, piwa wszystkie napoje będące przedmiotem zapytania są produktami o zawartości alkoholu poniżej 1,2% - generalnie są to napoje bezalkoholowe - bez mieszanin piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 czerwca 2015 r.):

Czy prawidłowe jest stanowisko, że:

zastosowanie ma podstawowa stawka podatki w wysokości 23%.

zastosowanie ma obniżona stawka podatku w wysokości. 8%.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 czerwca 2015 r.):

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi niewątpliwie należy zakwalifikować jako usługi związane z wyżywieniem, o których mowa w Dziale 56 Sekcji I PKWiU - podklasa 56.29.19.0 -pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę oraz podklasa 56.30.10.0 - usługi przygotowywania i podawania napojów.

Ustawa VAT, podobnie jak Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, nie definiuje usług gastronomicznych.

Z kolei zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, pod pojęciem gastronomii rozumie się:

Usługa gastronomiczna polega więc na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym na lokalu.

Jeżeli chodzi o świadczone usługi podawania napojów, to należy stwierdzić, że nie stanowią one elementu niezbędnego dla świadczenia usługi zasadniczej jaką jest świadczenie usługi gastronomicznej.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 1796/13, na kanwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 wywiódł, że "Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw do traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej."

Serwowanie kawy, herbaty, lub innych napojów wymienionych w części III Usługi, poz. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych, nie jest elementem niezbędnym do wykonania czynności zasadniczej, tj. usługi gastronomicznej, a zatem w świetle powołanego wyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, w przedstawionych stanie faktycznym należy przyjąć, że Wnioskodawca świadczy dwie niezależne usługi - jedną gastronomiczna świadczoną w oparciu o zawartą z klientem umowę oraz drugą usługę przygotowywania i podawania napojów.

W świetle przedstawionych okoliczności na zadane pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika do ww. rozporządzenia wskazano usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez "PKWiU ex" - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I - usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

* usługi gastronomiczne,

* usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),

* usługi stołówkowe,

* usługi przygotowywania i podawania napojów.

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował "Usługi związane z wyżywieniem", w grupowaniu:

* 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,

* 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,

* 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),

* 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,

* 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie organizowania przyjęć okolicznościowych (chrzciny, urodziny, komunie, wesela, stypy, itp.).

Zakres świadczonych usług obejmuje w szczególności:

* przygotowanie i podawanie posiłków,

* przygotowanie i wydawanie napojów bezalkoholowych (kompoty),

* podawanie soków owocowych,

* podawanie napojów bezalkoholowych niegazowanych (np. napoje X, Y),

* przygotowanie i podawanie napojów gorących takich jak kawa i herbata,

* podawanie napojów bezalkoholowych gazowanych,

* podawanie wód mineralnych.

Organizowane przyjęcia mają charakter zamknięty.

Wnioskodawca wskazał, że świadczone usługi to usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56). Organizowanie przyjęć okolicznościowych (chrzciny, urodziny, komunie, wesela, stypy, itp.), o których Wnioskodawca pisze we wniosku to faktycznie usługi gastronomiczne, które są świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę (najczęściej ustną) oraz usługi przygotowywania i podawania napojów, w lokalu nie będącym, ani restauracją, ani barem, w związku z wydarzeniami takimi jak: chrzciny, urodziny, komunie, wesela, stypy, itp.

Lokal jest odpowiednio przystrojony do wydarzenia, a posiłki i napoje podawane są przez obsługę kelnerską. Przedmiotem umów nie jest najem lokalu.

Wnioskodawca nie zapewnia oprawy artystycznej, gdyż leży to tylko i wyłącznie po stronie Klienta. W ramach umowy z klientem, co do zasady ustnej, ustalana jest jedna łączna cena obejmująca zarówno usługi gastronomiczne i usługi przygotowywania napojów.

W przedmiotowej sprawie ustalenia wymaga zatem, czy w okolicznościach opisanych we wniosku można mówić o świadczeniu kompleksowej usługi gastronomicznej związanej z wyżywieniem, na którą składają się czynności związane z przygotowaniem i podawaniem posiłków i napojów.

Zauważyć należy, że zaproponowany przez Wnioskodawcę podział wykonywanych przez niego czynności oparty jest w istocie o kryterium podatkowe - według stawki podatku VAT, która byłaby właściwa w przypadku, gdyby dana czynność stanowiła samodzielną usługę. Podział ten opiera się na założeniu, że powyższe czynności stanowią zbiór różnorodnych usług, przy czym każda z czynności powinna być opodatkowana odpowiednią stawką VAT, tj. 23% albo 8%.

Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

W orzeczeniu wydanym w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) TSUE, odnosząc się do art. 2 (1) VI Dyrektywy, uznał, że z przepisu tego wynika, po pierwsze, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne, po drugie zaś, że świadczenie składające się z jednolitej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinno być w sztuczny sposób dzielone, gdyż to mogłoby spowodować naruszenie całego systemu opodatkowania. Ponadto, Trybunał podkreślił, że: "świadczenie jednolitej usługi ma miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany za tworzący świadczenie (usługę) główne podczas, gdy jeden lub więcej elementów mogą być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej".

Jednym z istotniejszych orzeczeń przytaczanych przez szereg komentatorów, jak i sam TSUE w późniejszych orzeczeniach, jest sprawa z 27 października 2005 r. C-41/04 (Levob Verzekeringen).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka cennych uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. By określić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy - wg TSUE - w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (por. przez analogię ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29) (pkt 20 orzeczenia Levob).

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku TSUE należy przyjąć, że nie ma charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Jak już wcześniej wskazano, zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Na podstawie przywołanych uregulowań i dokonanej analizy, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy że w przedstawionym we wniosku opisie sprawy mamy do czynienia z usługą gastronomiczną - tj. usługą związaną z wyżywieniem (PKWiU ex 56). W ramach tej usługi przygotowane i podawane są posiłki i napoje.

W przedmiotowej sprawie należy zauważyć, że na podstawie powołanego w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów stawka podatku od towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia wynosi 8%. W poz. 7 tego załącznika wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56). Należy podkreślić, że z brzmienia tej pozycji wynika, stawka obniżona nie ma jednak zastosowania do usług związanych z wyżywieniem, w ramach których następuje sprzedaż:

Istotne jest tu, że w zapisie określającym zakres wyłączenia stosowania obniżonej stawki nie posłużono się terminem "dostawa", tylko terminem sprzedaż", pod którym rozumie się zarówno świadczenie usług, jak i dostawę towarów (por. art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Oznacza to, że w świetle ww. przepisów nie następuje podzielenie czynności złożonej (np. usługi związanej z wyżywieniem w zakresie podania określonego napoju) na jej elementy składowe.

Z treści poz. 7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów wynika, ze wyłączona z opodatkowania obniżoną stawką podatku w wysokości 8% (a co za tym idzie objęta stawką podstawową) jest sprzedaż (przez którą rozumiane tu będzie całe świadczenie złożone obejmujące także dostawę produktu do spożycia, wraz z wykonaniem czynności dodatkowych) dotycząca produktów wymienionych w pkt 1-6 tej pozycji.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wynikającej z orzecznictwa TSUE zasadzie wąskiej interpretacji przepisów przewidujących wyjątki do stosowania stawki podstawowej (por. pkt 84 wyroku z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09)/.

Zatem usługa związana z wyżywieniem, zakwalifikowana do PKWiU ex 56, obejmująca dostawę produktu, - co do zasady w całości podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Natomiast w sytuacji gdy usługa ta obejmuje dostawę produktu żywnościowego lub napoju wymienionego w poz. 7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów, w całości jest opodatkowana stawką podstawową (23%).

Należy zatem stwierdzić, że podstawą opodatkowania usługi związanej z wyżywieniem - obejmującej dostawę produktu do spożycia - niezależnie od tego czy jest to produkt wymieniony w poz. 7 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów, czy też inny produkt, zgodnie z art. 29a ustawy o VAT jest wszystko co stanowi zapłatę.

Reasumując powyższe tut. organ stwierdza, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca świadcząc usługi związane z wyżywieniem zakwalifikowane do PKWiU ex 56, dotyczące towarów wymienionych w poz. 7 (w pkt 1-6) załącznika do rozporządzenia wykonawczego Ministra Finansów, powinien ustalić jedną podstawę opodatkowania, którą jest całość świadczenia należnego od nabywcy pomniejszona o kwotę należnego podatku i opodatkować ją stawką podstawową, tj. 23%.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że:

* do świadczonej przez Wnioskodawcę usługi gastronomicznej, obejmującej:

* przygotowanie i podawanie posiłków,

* przygotowanie i wydawanie napojów bezalkoholowych (kompoty),

* serwowanie podawanie soków owocowych,

* serwowanie napojów bezalkoholowych niegazowanych (np. napoje X, Y)

zastosowanie ma obniżona stawka podatku w wysokości. 8%, natomiast do części tej usługi obejmującej:

* przygotowanie i podawanie napojów gorących takich jak kawa i herbata,

* podawanie napojów bezalkoholowych gazowanych,

* serwowanie wód mineralnych,

* serwowanie piwa

zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania świadczonych usług gastronomicznych, jest prawidłowe.

Należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.) Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.