IBPP2/4512-325/15/BW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-325/15/BW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 3 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur związanych z zakupem samochodów przeznaczonych wyłącznie do wynajmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakres prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur związanych z zakupem samochodów przeznaczonych wyłącznie do wynajmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka chce rozszerzyć swoją działalność o usługę odpłatnego najmu samochodów osobowych oraz leasingu operacyjnego (dalej jako: "Usługi"). Przy czym najem na rzecz Klientów może być długoterminowy (kilkuletni), a także krótkoterminowy (kilkudniowy).

Wyżej wymienione usługi będą świadczone osobom fizycznym, przedsiębiorcom oraz wszelkim innym zainteresowanym podmiotom, (dalej jako: "Klienci").

Usługi będą dokumentowane stosownymi umowami, na podstawie których będą wystawiane faktury na rzecz najemców/leasingobiorców.

Świadczenie Usług przez Zainteresowanego jest zgłoszone do organu rejestrowego, tj. Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i zostało uwzględnione w dziale 3 KRS, pod poz. 20 "wynajem samochodów osobowych" (PKD 71.10.Z) oraz pod pozycją 56 "wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek" (PKD 77.11.Z).

Co do zasady, Spółka pokrywałaby koszty ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, z kolei po stronie Klienta byłoby ponoszenie kosztów bieżącej eksploatacji pojazdu, m.in. zakupu paliwa i innych płynów, niezbędnych do jego właściwego używania oraz podlegających zużyciu części zamiennych. Jedynie w przypadku umów leasingu operacyjnego będzie dopuszczalne ubezpieczenie pojazdu przez Klienta. W tym też przypadku koszty serwisowe ponosił będzie Klient.

Ponieważ Spółka planuje zakupić samochody w celu wynajmu/leasingu operacyjnego przedmiotowych samochodów na wyłączność do używania określonemu Klientowi, to nie będą one używane w żaden inny sposób przez Spółkę w okresie świadczenia usług ani w przerwie między usługami.

Spółka stworzyła wewnętrzny regulamin określający sposób wykorzystywania samochodów przeznaczonych do świadczenia usług ("Regulamin"). W oparciu o Regulamin, Spółka nie będzie używać samochodów na potrzeby inne niż świadczenie usług na rzecz Klientów. Pojazd w trakcie "przerwy w świadczeniu usług" nie będzie wykorzystywany, ani użytkowany do innej działalności, aż do czasu podpisania kolejnej umowy w zakresie świadczenia usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym świadczeniem Usług przez Spółkę na rzecz Klientów, Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT z faktur związanych z zakupem tych samochodów oraz faktur związanych z innymi wydatkami do poniesienia których zobligowana jest Spółka w związku z posiadaniem samochodów, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność przeznaczenia samochodu osobowego na jego wyłączne, odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy na podstawie umowy najmu czy też leasingu operacyjnego, nie będzie wiązała się z koniecznością prowadzenia ewidencji tego pojazdu przez Spółkę, a przy tym Spółka zachowa prawo do pełnego odliczania podatku VAT z faktur dokumentujących koszt zakupu samochodu i innych kosztów do poniesienia których Spółka jest zobowiązana w związku z zakupem samochodu.

Zgodnie bowiem z treścią art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej: "Ustawą o VAT"), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych, przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1a Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a Ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312). Na mocy art. 86a ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W świetle art. 86a ust. 2 Ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 Ustawy o VAT (prawo do odliczenia tylko 50% wartości podatku naliczonego) nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 Ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 86a ust. 5 pkt 1c Ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Należy podkreślić, że oddanie przez Spółkę wymienionego samochodu do wyłącznego użytkowania innemu podmiotowi na podstawie umowy najmu niewątpliwie oznaczać będzie wymienione w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT wykorzystywanie samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zatem w tym przypadku nie ma zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 86a ust. 1 Ustawy o VAT.

Oddanie samochodu w najem, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, jest czynnością dającą pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na zakup samochodu, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, w okresie.

Tym samym, w związku z planowanym oddaniem samochodów do używania na podstawie umowy najmu /leasingu Klientom, Spółka będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od powyższych wydatków.

Jednocześnie w związku z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c Ustawy o VAT, w okresie najmu samochodu Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji jego przebiegu.

Powyższe stanowisko poparte jest stanowiskiem aparatu skarbowego wyrażonego w przytoczonych interpretacjach przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 września 2014 r. (IPPP3/443-486/14-4/KT) stwierdza: "W przypadku, gdy samochód osobowy przeznaczony jest wyłącznie na wynajem, to podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Natomiast, w sytuacji, gdy samochód osobowy zostaje przeznaczony również do celów innych niż najem (nie jest przeznaczony wyłącznie do wynajmu), ustalenie zasad jego używania dodatkowo potwierdzone prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu - wykluczające możliwość jego użycia do celów prywatnych - są warunkami, których łączne spełnienie jest konieczne dla skorzystania z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z tym samochodem".

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 maja 2014 r. (ITPP2/443-206/14/KT) stwierdza: "należy stwierdzić, że, o ile faktycznie będą one wykorzystywane tylko i wyłącznie doprowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, polegającej na ich oddaniu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, będzie Panu przysługiwało - stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z ust. 4 pkt 1 i ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług; prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych faktur dokumentujących ich nabycie, o ile nie wystąpią negatywne przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą" wprowadzono nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.)"pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że "samochodem osobowym" jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy - warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Użycie wyrazu "wyłącznie" w art. 86a ust. 5 ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r., wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatny najem/dzierżawę, ale przed jego dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wskazane elementy.

Z art. 86a ust. 12 ustawy wynika, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 15 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

W tym miejscu trzeba wspomnieć, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór - w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca chce rozszerzyć swoją działalność o usługę odpłatnego najmu samochodów osobowych oraz leasingu operacyjnego. Przy czym najem na rzecz Klientów może być długoterminowy (kilkuletni), a także krótkoterminowy (kilkudniowy).

Wyżej wymienione usługi będą świadczone osobom fizycznym, przedsiębiorcom oraz wszelkim innym zainteresowanym podmiotom (klientom).

Usługi będą dokumentowane stosownymi umowami, na podstawie których będą wystawiane faktury na rzecz najemców/leasingobiorców.

Świadczenie usług przez Zainteresowanego jest zgłoszone do organu rejestrowego, tj. Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i zostało uwzględnione w dziale 3 KRS, pod poz. 20 "wynajem samochodów osobowych" (PKD 71.10.Z) oraz pod pozycją 56 "wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek" (PKD 77.11.Z).

Co do zasady, Wnioskodawca pokrywałby koszty ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, z kolei po stronie klienta byłoby ponoszenie kosztów bieżącej eksploatacji pojazdu, m.in. zakupu paliwa i innych płynów, niezbędnych do jego właściwego używania oraz podlegających zużyciu części zamiennych. Jedynie w przypadku umów leasingu operacyjnego będzie dopuszczalne ubezpieczenie pojazdu przez klienta. W tym też przypadku koszty serwisowe ponosił będzie klient.

Ponieważ Wnioskodawca planuje zakupić samochody w celu wynajmu/leasingu operacyjnego przedmiotowych samochodów na wyłączność do używania określonemu klientowi, to nie będą one używane w żaden inny sposób przez Wnioskodawcę w okresie świadczenia usług ani w przerwie między usługami.

Wnioskodawca stworzył wewnętrzny regulamin określający sposób wykorzystywania samochodów przeznaczonych do świadczenia usług. W oparciu o regulamin, Wnioskodawca nie będzie używać samochodów na potrzeby inne niż świadczenie usług na rzecz Klientów. Pojazd w trakcie "przerwy w świadczeniu usług" nie będzie wykorzystywany, ani użytkowany do innej działalności, aż do czasu podpisania kolejnej umowy w zakresie świadczenia usług.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie uprawniony do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT z tytułu nabycia samochodów oraz innych wydatków związanych z posiadaniem samochodów (ubezpieczenia, koszty badań i serwisów gwarancyjnych), udostępnianych odpłatnie na podstawie umowy najmu/leasingu bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Zauważyć należy, że w przypadku, gdy pojazd samochodowy przeznaczony jest wyłącznie na wynajem/dzierżawę, to podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Natomiast, w sytuacji, gdy pojazd samochodowy zostaje przeznaczony również do celów innych niż najem/dzierżawa (nie jest przeznaczony wyłącznie do wynajmu/dzierżawy), ustalenie zasad używania dodatkowo potwierdzonych prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu są warunkami, których spełnienie jest wymagane w celu skorzystania z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją pojazdów.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek. Wnioskodawca zawrze umowę najmu z innym podmiotem na wybrane pojazdy samochodowe. Samochody tę będą wykorzystywane tylko i wyłącznie na wynajem. Tak więc Wnioskodawca faktycznie będzie prowadził działalność w zakresie wynajmu samochodów.

W świetle dokonanej analizy przedstawionego stanu prawnego oraz niniejszych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca zamierza wynajmować samochody, a samochody przeznaczone będą wyłącznie na wynajem, to Wnioskodawcy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z zakupem tych samochodów oraz kosztami związanymi z ich posiadaniem, z uwzględnieniem art. 86 i 88 ustawy, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zaznaczyć trzeba, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania oraz stanowiska w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia.

Tym samym zmiana któregokolwiek z elementów opisu zdarzenia lub zmiana stanu prawnego, powodują, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl