IBPP2/4512-275/16/RSz - Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-275/16/RSz Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 14 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 25 kwietnia 2016 r. znak:... (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 25 kwietnia 2016 r. znak:. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn. "...".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w ww. piśmie uzupełniającym z 25 kwietnia 2016 r.):

Gmina I. (Wnioskodawca) przy udziale środków otrzymanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata 2007-2013 zrealizowała projekt pn. "...". Przedmiotem projektu była budowa kanalizacji sanitarnej dla aglomeracji I. w systemie podciśnieniowo-grawitacyjnym o łącznej długości 33 766 m, w tym:

 kanalizacja ciśnieniowa (podciśnieniowa i tłoczna) o długości 18 628 m,

* kanalizacja grawitacyjna o długości 12 111 m,

* przyłącza o długości 3 027 m,

* pompownia próżniowo-tłoczna o wydajności 250 m3/h.

Realizacja projektu stanowiła drugi etap programu rozwiązującego kompleksowo gospodarkę ściekową na terenie aglomeracji.I, celem ochrony zbiornika wody pitnej D. Projekt przewidywał budowę systemu kanalizacji odprowadzający ścieki bytowe z obszaru 2, tj. część centrum oraz południowo-zachodnia część miasta. Celem ogólnym projektu była poprawa jakości środowiska naturalnego oraz poprawa poziomu rozwoju społecznego i gospodarczego gminy. Po zrealizowaniu przedsięwzięcia gmina nie jest operatorem sieci kanalizacyjnej i nie pobiera opłat od użytkowników, gdyż składniki majątku zostały przekazane na podstawie umowy użyczenia spółce ze 100% udziałem Gminy. Spółka ta jest operatorem sieci kanalizacyjnej i pobiera opłaty od użytkowników za oczyszczanie ścieków.

W piśmie z 25 kwietnia 2016 r., znak:.., uzupełniając opis stanu faktycznego, Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. W okresie realizacji inwestycji tj. w latach od 2009 do 2013 r. Gmina I. była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Gmina z chwilą przystąpienia do realizacji projektu budowy kanalizacji sanitarnej dla aglomeracji I. w latach 2009-2013 od samego początku przystępując do realizacji inwestycji (projektu i realizacji budowy) pod nazwą "..." z chwilą nabycia towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem nie zamierzała wykorzystywać będącej jej efektem sieć kanalizacyjną dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W konsekwencji od momentu rozpoczęcia inwestycji do momentu faktycznego oddania infrastruktury wodnokanalizacyjnej, majątek ten nie był objęty zakresem ustawy o VAT.

3. Inwestycja realizowana przez Gminę dotycząca projektu budowy kanalizacji sanitarnej dla aglomeracji I. jest związana z wykonywaniem zadań publicznych.

4. Realizacja przedmiotowej inwestycji, jak i udostępnienie majątku powstałego na skutek jej realizacji, odbywała się w ramach realizacji zadań własnych Gminy, nałożonych przepisami artykułu 7 pkt 1 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym dotyczącymi zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty należących do zadań własnych gminy obejmujących sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Opisana we wniosku inwestycja bezpośrednio po jej zakończeniu i oddaniu do użytkowania pozostawała własnością Gminy i nie była wykorzystywana do żadnych czynności opodatkowanych.

5. Projekt budowy kanalizacji sanitarnej dla aglomeracji I. był realizowany w latach 2009-2013 r.

6. Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej nie była i nie jest w całości wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez Gminę. W związku z udostępnieniem infrastruktury została zawarta bezpłatna umowa użyczenia pomiędzy Gminą a Miejską Spółką Komunalną Sp. z o.o. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie czerpie dochodów z tytułu udostępnienia przedmiotowej infrastruktury Spółce.

7. Wydatki poniesione w związku z realizacją projektu były udokumentowane fakturami VAT, których nabywcą była Gmina I.

8. Miejska Spółka Komunalna Sp. z o.o. w I. w okresie ww. realizacji projektu była spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy.

9. Inwestycja bezpośrednio po zakończeniu została przekazana nieodpłatnie na rzecz Spółki komunalnej w I.

10. Miejska Spółka Komunalna Sp. z o.o. w I. w okresie ww. realizacji projektu była odrębnie od Gminy zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Po uzyskaniu efektu projektu Spółka z o.o. w I. rozliczała podatek należny i naliczony samodzielnie, w odrębnie od Gminy składanych deklaracjach VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie, która zrealizowała powyższy projekt przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubieganie się o jego zwrot.

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w piśmie uzupełniającym z 25 kwietnia 2016 r.):

Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku w związku z realizacją projektu pod nazwą "...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Należy również zauważyć, że w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., ustawodawca w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), określił przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Z kolei w rozdziale 5 ww. rozporządzenia w § 8 ust. 3 i 4 określony został katalog środków stanowiących ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. powyższy przepis art. 15 ust. 2 ustawy otrzymał następujące brzmienie: "Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.".

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236, z późn. zm.), gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca w okresie realizacji inwestycji, tj. w latach od 2009 do 2013, był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca przy udziale środków otrzymanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata 2007-2013 zrealizował projekt pn. "...". Przedmiotem projektu była budowa kanalizacji sanitarnej dla aglomeracji I. w systemie podciśnieniowo-grawitacyjnym o łącznej długości 33 766 m.

Projekt przewidywał budowę systemu kanalizacji odprowadzający ścieki bytowe z obszaru 2, tj. część centrum oraz południowo-zachodnia część miasta. Celem ogólnym projektu była poprawa jakości środowiska naturalnego oraz poprawa poziomu rozwoju społecznego i gospodarczego gminy.

Projekt budowy kanalizacji sanitarnej dla aglomeracji I. był realizowany w latach 2009-2013 r.

Gmina od samego początku przystępując do realizacji inwestycji (projektu i realizacji budowy) z chwilą nabycia towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem nie zamierzała wykorzystywać będącej jej efektem sieć kanalizacyjną dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Inwestycja realizowana przez Gminę dotycząca projektu budowy kanalizacji sanitarnej dla aglomeracji I. jest związana z wykonywaniem zadań publicznych.

Realizacja przedmiotowej inwestycji, jak i udostępnienie majątku powstałego na skutek jej realizacji, odbywała się w ramach realizacji zadań własnych Gminy, nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

Opisana we wniosku inwestycja bezpośrednio po jej zakończeniu i oddaniu do użytkowania pozostawała własnością Gminy i nie była wykorzystywana do żadnych czynności opodatkowanych.

Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej nie była i nie jest w całości wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez Gminę.

W związku z udostępnieniem infrastruktury została zawarta bezpłatna umowa użyczenia pomiędzy Gminą a Miejską Spółką Komunalną Sp. z o.o. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie czerpie dochodów z tytułu udostępnienia przedmiotowej infrastruktury Spółce.

Wydatki poniesione w związku z realizacją projektu były udokumentowane fakturami VAT, których nabywcą była Gmina I.

Miejska Spółka Komunalna Sp. z o.o. w I. w okresie ww. realizacji projektu była spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy.

Inwestycja bezpośrednio po zakończeniu została przekazana nieodpłatnie na rzecz Spółki Komunalnej w I.

Miejska Spółka Komunalna Sp. z o.o. w I. w okresie ww. realizacji projektu była odrębnie od Gminy zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Po uzyskaniu efektu projektu Spółka z o.o. w I. rozliczała podatek należny i naliczony samodzielnie, w odrębnie od Gminy składanych deklaracjach VAT.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubieganie się o jego zwrot przez Wnioskodawcę w związku ze zrealizowaniem projektu pn. "..." współfinansowanego ze środków otrzymanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata 2007-2013.

Mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca, nabywając towary i usługi celem wytworzenia inwestycji, nie zamierzał wykorzystywać przedmiotu ww. projektu dla celów działalności gospodarczej, to nie nabywał ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działał w charakterze podatnika podatku VAT.

Wnioskodawca sam wskazał, że od momentu rozpoczęcia inwestycji do momentu faktycznego oddania infrastruktury wodnokanalizacyjnej, majątek ten nie był objęty zakresem ustawy o VAT.

Tym samym, Wnioskodawcy od początku realizacji inwestycji nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących zakup materiałów i usług związanych z tą inwestycją. Nie została spełniona bowiem podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Trzeba wyjaśnić, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy o VAT oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Użyczenie jest umową, w której użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy (art. 710 k.c.). Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas i nieodpłatność.

Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Natomiast, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przepis art. 8 ust. 2 stanowi, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika

Z ww. powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy przedstawionej we wniosku, należy zauważyć, że nieodpłatne użyczenie majątku powstałego na skutek realizacji przedmiotowej inwestycji (tekst jedn.: systemu kanalizacji odprowadzającego ścieki bytowe z obszaru 2 zrealizowanego w ramach projektu pn. "...", będącego własnością Wnioskodawcy na rzecz Miejskiej Spółki Komunalnej Sp. z o.o. w I., odrębnego od Gminy I., podatnika podatku VAT, w celu realizacji zadań własnych gminy stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

Zatem, nieodpłatne użyczenie przedmiotowej inwestycji na rzecz Miejskiej Spółki Komunalnej Sp. z o.o. w I., w opisanym kształcie sprawy, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy o VAT, a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak już wskazano powyżej, nieodpłatne użyczenie majątku powstałego na skutek realizacji przedmiotowej inwestycji (tekst jedn.: systemu kanalizacji odprowadzającego ścieki bytowe z obszaru 2 zrealizowanego w ramach projektu pn. "..." na rzecz Miejskiej Spółki Komunalnej Sp. z o.o. w I. stanowi czynność niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług.

Skoro, nieodpłatne użyczenie przedmiotowej inwestycji na rzecz Miejskiej Spółki Komunalnej Sp. z o.o. w I. stanowi czynność niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług, to należy stwierdzić, że także efekty projektu w postaci majątku powstałego na skutek realizacji przedmiotowej inwestycji (tekst jedn.: systemu kanalizacji odprowadzającego ścieki bytowe z obszaru 2 zrealizowanego w ramach projektu pn. "...", nie były związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę (Gminę I.) czynności opodatkowanych. Były one bowiem u Wnioskodawcy związane z ww. czynnością użyczenia przez Wnioskodawcę majątku powstałego na skutek realizacji przedmiotowej inwestycji na rzecz Miejskiej Spółki Komunalnej Sp. z o.o. w I., będącą czynnością niepodlegającą opodatkowaniu.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym zakupy towarów i usług związane z realizacją projektu pn. "..." współfinansowanego ze środków otrzymanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata 2007-2013, w sytuacji gdy majątek powstały na skutek realizacji przedmiotowej inwestycji został przekazany nieodpłatnie w użyczenie Miejskiej Spółce Komunalnej Sp. z o.o. w I., pozostają bez związku z czynnościami implikującymi po stronie Wnioskodawcy podatek należny.

Tym samym w odniesieniu do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wnioskodawca nie ma więc prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur VAT dokumentujących zakupy dokonywane w związku z realizowanym ww. projektem, albowiem towary i usługi zakupione w celu zrealizowania projektu nie mają związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT, generujących po stronie Gminy podatek należny.

Tym samym, stosownie do powołanych wyżej unormowań, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonane w ramach realizacji ww. projektu pod nazwą "...". W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do uzyskania zwrotu różnicy podatku VAT, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., gdyż środki wskazane we wniosku, nie są środkami, o których mowa w zawartych tam regulacjach.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku w związku z realizacją projektu pod nazwą "...", jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Tut. organ zauważa, że interpretację wydano przy założeniu, że faktycznie towary i usługi nabywane na potrzeby realizowanego projektu nie będą związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (a w szczególności wykorzystania zakupionych w ramach realizacji projektu towarów i usług do czynności opodatkowanych) udzielona odpowiedź traci swą ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.) Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl