IBPP2/4512-193/15/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-193/15/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 11 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wykonania tarasów drewnianych realizowanych w budynku mieszkalnym spełniającym definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wykonania tarasów drewnianych realizowanych w budynku mieszkalnym spełniającym definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 maja 2015 r. znak: IBPP2/4512-193/15/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) prowadzi między innymi działalność usługową budowlaną. W ramach tej działalności wykonuje również tarasy w budynkach mieszkalnych i użytkowych. Usługa wykonywana jest dla podatników podatku od towarów i usług oraz dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Dla wszystkich obecnie stosowana jest jednolita stawka podatku od towarów i usług - 23%. W przypadku, gdy usługa dotyczy domów mieszkalnych, najczęściej są to konstrukcje z drewna lub kompozytu osadzone na wylewce betonowej, która była wykonana wcześniej lub na podłożu wykonanym przez Spółkę i przytwierdzonym na stałe do budynku.

W piśmie uzupełniającym z 11 maja 2015 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wyjaśniając, że:

1.

symbol PKOB 1110, 1121, 1122,

2.

czynności związane z wykonaniem tarasu mieszczą się w zakresie czynności: dostawy, budowy, modernizacji,

3.

przedmiotem zawieranych umów z klientem na wykonanie tarasu jest wykonanie tarasu poczynając od dostawy materiałów do tego niezbędnych, przez przygotowanie podłoża, montaż konstrukcji, a następnie desek tarasowych po zabezpieczenie i zakonserwowanie wykonanego tarasu,

4.

wykonany taras jest w sposób trwały związany z elementami konstrukcyjnymi budynku,

5.

taras w większości wypadków stanowi integralną część budynku mieszkalnego co przejawia się właśnie uwzględnieniem w projekcie budynku mieszkalnego i wspólną z nim wylewką. Bywają jednak sytuacje gdy taras wykonywany jest jako modernizacja i nie jest uwzględniony w projekcie budynku mieszkalnego i nie stanowi jego integralnej części.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest zastosowanie stawki podatku VAT 8% w przypadku gdy usługa jest wykonana w domu mieszkalnym spełniającym definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a elementy drewnianej lub kompozytowej konstrukcji montowane są jako taras, który jest architektoniczną częścią budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 41 ust. 2 i 12-12c) wynika, że 8% stawkę podatku VAT można zastosować m.in. przy remoncie i modernizacji budynku będącego obiektem budownictwa mieszkaniowego. Zdaniem Wnioskodawcy o ile remont czy modernizacja dotyczy wszystkich elementów konstrukcji budynku, również więc tarasów zachodzą przesłanki do zastosowania stawki obniżonej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 3002,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 1502.

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: "Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98", w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ze wskazanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast "budować" to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie "modernizacja" - według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części".

Natomiast "przebudowa" - zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) - to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej wykonuje tarasy w budynkach mieszkalnych i użytkowych. W przypadku, gdy usługa dotyczy domów mieszkalnych, najczęściej są to konstrukcje z drewna lub kompozytu osadzone na wylewce betonowej, która była wykonana wcześniej lub na podłożu wykonaniem przez Spółkę i przytwierdzonym na stałe do budynku. Symbol PKOB 1110, 1121, 1122. Czynności związane z wykonaniem tarasu mieszczą się w zakresie czynności: dostawy, budowy, modernizacji domu mieszkalnego spełniającego definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przedmiotem zawieranych umów z klientem na wykonanie tarasu jest wykonanie tarasu poczynając od dostawy materiałów do tego niezbędnych, przez przygotowanie podłoża, montaż konstrukcji, a następnie desek tarasowych po zabezpieczenie i zakonserwowanie wykonanego tarasu. Wykonany taras jest w sposób trwały związany z elementami konstrukcyjnymi budynku. Taras stanowi integralną część budynku mieszkalnego co przejawia się właśnie uwzględnieniem w projekcie budynku mieszkalnego i wspólną z nim wylewką.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług do świadczonych usług i opodatkowanie nią także dostawy materiałów wykorzystywanych do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest montaż np. tarasów z elementów drewnopochodnych, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Odnosząc wskazane regulacje prawne do opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że skoro przedmiotem zawieranych z klientami umów jest usługa wykonania tarasu, który jak wynika z wniosku stanowi integralną część budynku mieszkalnego i jest w sposób trwały związany z elementami konstrukcyjnymi budynku, a roboty wykonywane są w ramach dostawy, budowy czy modernizacji domu mieszkalnego spełniającego definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wykorzystaniem towarów Wnioskodawcy, to do całości świadczenia zastosowanie znajdzie preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem unormowań wynikających z art. 41 ust. 12c ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zakreślonym pytaniem. Stąd ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy odnosi się do sytuacji gdy Wnioskodawca wykonuje taras będący integracyjną częścią budynku mieszkalnego spełniającego definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Nie rozstrzyga zaś sytuacji gdy taras nie stanowi części budynku, gdyż nie było to przedmiotem zapytania, a Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl