IBPP2/4512-147/15/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2015 r. (data wpływu 17 luty 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane ze sportem podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane ze sportem podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Centrum Kultury i Sportu w K. (dalej: CKiS) jest gminną Instytucją kultury i sportu, której organizatorem jest Gmina K. W rejestrze Instytucji kultury, prowadzonym przez Gminę K., w księdze rejestrowej 4011-1 w dziale pierwszym wpisane jest Centrum Kultury i Sportu w K. z siedzibą przy ul....

Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.), instytucja kultury z chwilą wpisu do rejestru uzyskuje osobowość prawną i prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową (art. 27 ustawy).

Centrum działa na podstawie:

* ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm),

* ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1675 z późn. zm),

* ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm),

* ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. , z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.),

* ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223),

* uchwały nr. Rady Miejskiej w K. z dnia 30 lipca 2009 r. w sprawie zmiany nazwy K. Ośrodka Kultury i zmiany Statutu K. Ośrodka Kultury.

Celem działalności Centrum Kultury i Sportu w K., zgodnie z pkt 1 4 rozdział II Statutu Centrum Kultury i Sportu w K., jest "upowszechnianie, rozwijanie i zaspokajanie potrzeb społeczeństwa w zakresie kultury, edukacji, sportu, kultury fizycznej, turystyki i rekreacji, a także prowadzenie działalności informacyjnej w tych dziedzinach" oraz promocja pozytywnego wizerunku Gminy".

Do podstawowych zadań Centrum Kultury i Sportu w K., zgodnie z pkt 3 4 rozdział II Statutu, należy m.in.:

* organizowanie imprez artystycznych, sportowych, rekreacyjnych i turystycznych,

* popularyzacja kultury, kultury fizycznej, sportu, zdrowego stylu życia oraz dziedzictwa narodowego i przyrodniczego,

* finansowanie i nadzór sekcji sportowych i klubów sportowych, działających w ramach struktury organizacyjnej CKiS,

* organizacja oraz nadzór nad sekcjami sportowymi osób niepełnoprawnych,

* wspieranie inicjatyw sportowych w szkołach działających na terenie gminy,

* organizowanie rywalizacji sportowej dla szkół.

Centrum realizuje swoje cele m.in. poprzez:

* organizowanie i współorganizowanie zajęć, zawodów oraz imprez kulturalnych, sportowych, rekreacyjnych, turystycznych, rozrywkowych,

* prezentowanie osiągnięć kulturalnych i sukcesów sportowych Centrum,

* organizowanie zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych dla dzieci i młodzieży,

* współdziałanie w rozwoju kultury fizycznej ze stowarzyszeniami kultury fizycznej oraz udzielanie im pomocy w realizacji zadań.

Centrum Kultury i Sportu w K. zarejestrowane jest jako podatnik VAT czynny, rozliczający się proporcją, albowiem oprócz usług opodatkowanych świadczy także usługi zwolnione z podatku VAT. Centrum nie nastawia się na osiąganie zysku, a ewentualny dochód uzyskany z działalności CKiS służy tylko i wyłącznie realizacji celów statutowych CKiS.

Statutowe zadania Centrum Kultury i Sportu w K. realizowane są poprzez zaoferowanie społeczności lokalnej bogatej oferty sportowo - rekreacyjnej. W ofercie tej zawarte jest m.in. świadczenie usług ściśle związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym dla dzieci i młodzieży poprzez organizowanie i prowadzenie za odpłatnością zajęć i turniejów:

1. Szermierki - organizowane dla młodzieży szkolnej, na terenie hali sportowej, obiekcie który CKiS dzierżawi od Gminy. Efekt pracy naszej sekcji szermierczej można zobaczyć na różnego rodzaju turniejach szermierczych organizowanych dla juniorów na szczeblu ogólnopolskim, a nawet europejskim, na których nasi zawodnicy zajmują wysokie miejsca.

2. Zajęcia pływania - obejmujące naukę oraz doskonalenie pływania, organizowane dla dzieci i młodzieży szkolnej. Zajęcia te odbywają się na wynajętym basenie znajdującym się poza K., w związku z powyższym CKiS zapewnia ich uczestnikom transport wraz z wykwalifikowana opieką. Zgodną z przepisami prawa opiekę ratowników na basenie zapewnia Ośrodek Sportowo-Rekreacyjny udostępniający CKiS basen zgodnie z zawartą między nami umową. Na zakończenie zajęć trwających poprzez cały rok szkolny, przeprowadzane są zawody pływackie, których zwycięzcy otrzymują medale nagrody oraz dyplomy.

3. Dwudniowego ogólnopolskiego karnawałowego turniej piłki siatkowej kobiet i mężczyzn - organizowany raz w roku dla różnych grup wiekowych, na terenie dzierżawionej hali sportowej. W turnieju biorą udział drużyny amatorskie jak i profesjonalne. Organizator czyli CKiS zapewnia: przeprowadzenie Turnieju, obsługę sędziowską, za pierwsze trzy miejsca Puchary oraz wyróżnienia, pamiątkowe dyplomy, wodę dla grających zawodników, nocleg w salach lekcyjnych w szkole na materacach, jeden ciepły posiłek.

4. Współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży z Powiatu K. - organizowane na podstawie Umowy Zlecenia zawartej z Powiatem K., której przedmiotem jest "Przygotowanie, organizacja i przeprowadzenie współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży z Powiatu K. "..." w danym terminie, miejscu i zakresie. Zawody przeprowadzane są w następujących dyscyplinach sportowych: szachy, pływanie, tenis stołowy, koszykówka, piłka siatkowa, piłka ręczna, piłka nożna, sztafetowe i indywidualne biegi przełajowe, unihokej, narciarstwo alpejskie. Udział młodzieży szkolnej w zawodach jest bezpłatny, natomiast CKiS z tytułu realizacji powierzonego mu przez Powiat K. zlecenia otrzymuje wynagrodzenie na podstawie wystawionej przez CKiS faktury.

Wymienione powyżej usługi świadczone są odpłatnie przede wszystkim jako zwrot kosztów ich organizacji - pkt 1-3, z zastrzeżeniem, że minimalny zysk (który ewentualnie powstaje w wyniku realizacji pkt 4) przeznaczony jest na cele działalności statutowej Centrum Kultury i Sportu w K. - wskazane powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Centrum Kultury i Sportu w K., (osobę prawną której celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu), podmiotu nie nastawionego na osiąganie zysku, wymienione w pkt 1-4 przedstawionego stanu faktycznego usługi organizacji zajęć, turniejów i zawodów sportowych, stanowią usługi w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i w konsekwencji polegają zwolnieniu od podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, w zakresie usług zwolnionych mieszczą się "usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością".

W ocenie Centrum Kultury i Sportu w K., spełnia ono wszystkie warunki konieczne do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w zakresie organizowanych przez CKiS zajęć, turniejów oraz zawodów sportowych, omówionych w pkt 1-4 przedstawionego stanu faktycznego. Albowiem przedmiotowe usługi stanowią usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym i świadczone są przez podmiot o osobowości prawnej nie nastawiony na osiąganie zysku, którego celem statutowym jest między innymi działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

Powyższe stanowisko potwierdza w tezie swojego orzeczenia Najwyższy Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 13 marca 2014 r., sygn. IFSK 585/13, który uznał że:

1. "Przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w związku z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L nr 347 poz. 1 z późn. zm.) należy tak interpretować, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nie nastawione na osiąganie zysku.".

W uzasadnieniu (pkt 3.3,3.6 i 3.7) przywołanego wyroku z dnia 13 marca 2014 r., NSA zauważył co następuje:

"3.3 Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 112 Państwa Członkowskie zwalniają między innymi świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Z treści tej normy wynika, że powyższe zwolnienie ma charakter bezwarunkowy w sensie materialnym. Oznacza to, że Państwa Członkowskie nie mogą drogą regulacji krajowych odstąpić od udzielenia tego zwolnienia albo go ograniczyć.

Przepis ten zawarty jest w rozdziale 2 zatytułowanym "zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym". Zatem zwolnienia te mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym (zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie C-357/07 TNT Post UK, Zb. Orz.s. I-3025, pkt 32. Jednakże zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób.

Ponadto zwolnienia te powinny być stosowane jednolicie we wszystkich Państwach Członkowskich. Stąd też wykładnia przepisów prawa krajowego powinna uwzględniać treść unijnych unormowań oraz musi być zbieżna we wszystkich krajach Unii Europejskiej.".

3.6 Warto podkreślić, że w ostatnim okresie odnośnie analizowanego zwolnienia wypowiadał się Trybunał Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12 Mesto Zamberk przeciwko Financni reditelstvi v Hradci Kralove, obecnie Odvolaci financni reditelstvi (Dz. U.UE.L 2006.347.1) Trybunał podkreślił że jeśli chodzi o cel art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT, przepis ten służy wspieraniu niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa (t. 23).

3.7 Reasumując tą część rozważań należy uznać, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 pkt m dyrektywy 112 należy tak interpretować, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nie nastawione na osiąganie zysku.".

W ocenie CKiS, w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie zwolnienia w zakresie świadczenia przez CKiS usług ściśle związanych ze sportem i wychowaniem fizycznym na rzecz dzieci i młodzieży oraz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym jest uprawnione i zasadne w świetle przywołanych powyżej wykładni, przepisów prawa podatkowego - art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, albowiem zostały spełnione wszystkie przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia wynikającego z przedmiotowego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, lub ustawą o VAT - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Przy czym w myśl art. 43 ust. 17 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Z kolei stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wskazać należy, że zastosowanie zwolnienia dla usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym doznaje pewnych ograniczeń - ze względu na cel tej usługi, jak również status usługodawcy i usługobiorcy. Podmiotami uprawnionymi do skorzystania z tego zwolnienia są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. Ponadto, świadczone usługi muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Jednocześnie świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Powyższe uregulowania korespondują z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) - na mocy którego państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi "ściśle" związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji "ścisłego" związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym "może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego" (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że: "Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym" (pkt 23).

Natomiast w wyroku Trybunału (piąta izba) z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, wskazano, że: "W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27)".

Ponadto wskazano, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że: "art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu".

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego, stowarzyszeń oraz związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (tekst jedn.: Dz. U. Nr 127, poz. 857 z późn. zm.). Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy - działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają również definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji powołanej wyżej ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy - sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Zaznaczenia wymaga, że stosownie do regulacji zawartych w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, (ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu). Działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: z 2012 r. poz. 406 z późn. zm.). Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury (art. 1). Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2).

Stosownie do art. 3 ust. 1-3 ww. ustawy, działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Do działalności, o której mowa w ust. 1 i 2, w zakresie nieuregulowanym przepisami ustawy dotyczącymi organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej oraz przepisami o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, stosuje się przepisy o prowadzeniu działalności gospodarczej.

W myśl art. 4 ust. 1ww ustawy, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.

Przepis ten wskazuje na odrębne traktowanie przez ustawodawcę osób prawnych, o których mowa w ustawie o działalności kulturalnej, a osób prawnych działających w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z późn. zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Artykuł 2 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 34 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Z opisu sprawy wynika, że Centrum Kultury i Sportu w K. jest gminną Instytucją kultury i sportu, której organizatorem jest Gmina K. Celem działalności Centrum Kultury i Sportu w K., zgodnie z pkt 1 4 rozdział II Statutu Centrum Kultury i Sportu w K., jest "upowszechnianie, rozwijanie i zaspokajanie potrzeb społeczeństwa w zakresie kultury, edukacji, sportu, kultury fizycznej, turystyki i rekreacji, a także prowadzenie działalności informacyjnej w tych dziedzinach oraz promocja pozytywnego wizerunku Gminy".

Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.) jest instytucja kultury z chwilą wpisu do rejestru uzyskuje osobowość prawną, i prowadzi samodzielnie gospodarkę finansowa, (art. 27 ustawy).

Do podstawowych zadań Centrum Kultury i Sportu w K., zgodnie z pkt 3 4 rozdział II Statutu, należy m.in.: organizowanie imprez artystycznych, sportowych, rekreacyjnych i turystycznych, popularyzacja kultury, kultury fizycznej, sportu, zdrowego stylu życia oraz dziedzictwa narodowego i przyrodniczego, finansowanie i nadzór sekcji sportowych i klubów sportowych, działających w ramach struktury organizacyjnej CKiS, organizacja oraz nadzór nad sekcjami sportowymi osób niepełnoprawnych, wspieranie inicjatyw sportowych w szkołach działających na terenie gminy, organizowanie rywalizacji sportowej dla szkół.

Centrum nie nastawia się na osiąganie zysku, a ewentualny dochód uzyskany z działalności CKiS służy tylko i wyłącznie realizacji celów statutowych CKiS.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny należy stwierdzić, że z wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT wynika, iż podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego, winien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Należy wyjaśnić, że przesłanka o charakterze podmiotowym jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów korzystać mogą jedynie usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe, stowarzyszenia, związki samych stowarzyszeń i związki innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

Z okoliczności sprawy nie wynika aby Wnioskodawca był podmiotem wymienionym w ww. przepisie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT - tj. klubem sportowym, związkiem sportowym czy też związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych - mogącym korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest klubem sportowym lecz samorządową instytucją kultury działającą na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a nie na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Jak wcześniej wskazano, ustawa o sporcie jest odrębną ustawą regulującą działalność klubów sportowych i związków sportowych.

Organ nie neguje, że Wnioskodawca jako samorządowa instytucja kulturalna ma prawo do prowadzenia na podstawie nadanego mu statutu działalności polegającej na świadczeniu dla mieszkańców gminy usług związanych ze sportem. Należy jedna zauważyć, że Wnioskodawca nie jest klubem sportowym lecz samorządową instytucją kulturalną, dla której prowadzenie działalności kulturalnej jest podstawowym celem statutowym (art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu dzielności kulturalnej). Samorządowe instytucje kulturalne są określoną przez ustawę o działalności kulturalnej formą działalności kulturalnej i tym samym nie mogą służyć zaspokajaniu potrzeb kulturalnych mieszkańców jako klub sportowy.

Należy bowiem zauważyć, że przywołany wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w sposób jednoznaczny wymienia podmioty, które mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu, a mianowicie kluby sportowe, związki sportowe a także związki stowarzyszeń i związki innych osób prawnych. Centrum Kultury i Sportu nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym a także nie jest związkiem stowarzyszeń ani związkiem innych osób prawnych, lecz jest jedynie osobą prawną gminną instytucja kultury i sportu, której celem jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechnienia sportu.

Wobec powyższego należy uznać, iż w związku z faktem, że Centrum Kultury i Sportu nie spełnia powyższego warunku w zakresie kryterium podmiotowego, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, bezprzedmiotowe będzie dalsze badanie, czy spełnione są pozostałe warunki określone w tym przepisie.

Wobec powyższego Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług związanych ze sportem nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 585/13, bowiem stanowi on rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osądzonej w określonym stanie faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.