IBPP2/4512-109/16/BW - Ustalenie prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur dotyczących rat leasingowych w wydłużonym aneksem okresie.

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zawarcie aneksu do umowy leasingowej, wydłużającej okres jej trwania, skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur dotyczących rat leasingowych w wydłużonym aneksem okresie - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy zawarcie aneksu do umowy leasingowej wydłużającej okres jej trwania skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur dotyczących rat leasingowych w wydłużonym aneksem okresie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca korzysta z samochodu niebędącego jego własnością a użytkowanego w podstawie leasingu operacyjnego. Jest to samochód BMW (samochód ciężarowy w karoserii osobowego). Umowa leasingu została zawarta dnia 17 grudnia 2010 r. na 59 miesięcy. Wnioskodawca korzystał z pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat i innych opłat leasingowych udokumentowanych fakturami VAT. Umowa leasingu została dwa razy została zgłoszona we wskazanym przez ustawodawcę czasie (czyli 24 stycznia 2011 r. oraz 30 kwietnia 2014 r.) we właściwym urzędzie skarbowym w celu kontynuowania pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od opłat leasingowych. W dniu 22 grudnia 2015 r. został podpisany aneks do umowy leasingu wydłużający okres leasingu do 83 miesięcy.

Natomiast w piśmie z 27 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że aneks do umowy leasingu (podpisany 22 grudnia 2015 r.) nie powoduje zmian istotnych elementów umowy leasingu takich jak wartość leasingowanego samochodu, a jedynie dotyczy wydłużenia okresu umowy leasingowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zawarcie aneksu do umowy leasingowej wydłużającej okres jej trwania, skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur dotyczących rat leasingowych w wydłużonym aneksem okresie.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż jest podatnikiem czynnym VAT a usługa leasingu, z której nabyciem podatek został naliczony, jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Stosownie do art. 86a w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. na zasadzie kontynuacji praw nabytych Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od płatności wynikających z zawartej umowy. Zdaniem Wnioskodawcy wydłużenie terminu trwania umowy leasingowej, która została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym zgodnie z art. 13 ustawy nowelizującej, nie stanowi zmiany w takim zakresie by uniemożliwiać dalsze pełne odliczanie podatku naliczonego z rat leasingowych do końca trwania umowy.

Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 21 grudnia 2015 r. o sygn. IBPP2/4512-819/14/BW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. odliczenie podatku naliczonego, związanego z używaniem pojazdów samochodowych zostało uregulowane w art. 86a ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86a ust. 1, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W ust. 2 art. 86a postanowiono, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Ustęp 2 cyt. artykułu stanowi, że przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

Z powołanego przepisu art. 13 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej wynika, że w przypadku pojazdów samochodowych użytkowanych przed 1 kwietnia 2014 r. na podstawie umowy leasingu, podatnikowi, któremu na podstawie przepisów obowiązujących do 31 marca 2014 r. przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, dla kontynuacji tego uprawnienia od 1 kwietnia 2014 r. konieczne jest spełnienie wymogów określonych w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. Jednym z warunków określonych w art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. b ww. ustawy jest konieczność zarejestrowania umowy leasingu przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej. 30 dzień liczony od dnia wejścia ww. ustawy w życie przypada na dzień 1 maja 2014 r. (dzień ustawowo wolny od pracy). Zatem umowę leasingu należało zarejestrować do 2 maja 2014 r. Przepis art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej nie przewiduje żadnych odstępstw od konieczności zarejestrowania umów leasingu zawartych przed 1 kwietnia 2014 r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca korzysta z samochodu niebędącego jego własnością a użytkowanego na w podstawie leasingu operacyjnego. Jest to samochód BMW (samochód ciężarowy w karoserii osobowego). Umowa leasingu została zawarta 17 grudnia 2010 r. na 59 miesięcy. Wnioskodawca korzystał z pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat i innych opłat leasingowych udokumentowanych fakturami VAT. Umowa leasingu została dwa razy została zgłoszona we wskazanym przez ustawodawcę czasie (czyli 24 stycznia 2011 r. oraz 30 kwietnia 2014 r.) we właściwym urzędzie skarbowym w celu kontynuowania pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od opłat leasingowych. W dniu 22 grudnia 2015 r. został podpisany aneks do umowy leasingu wydłużający okres leasingu do 83 miesięcy. Przedmiotowy aneks do umowy leasingu nie powoduje zmian istotnych elementów umowy leasingu takich jak wartość leasingowanego samochodu, a jedynie dotyczy wydłużenia okresu umowy leasingowej.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy zawarcie aneksu do umowy leasingowej wydłużającej okres jej trwania, skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur dotyczących rat leasingowych w wydłużonym aneksem okresie.

Rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku VAT od rat leasingowych, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie ma przepis art. 13 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej. Zgodnie z zapisem ww. przepisu w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy leasingu zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, w stosunku do których na dzień 31 marca 2014 r. podatnikowi przysługiwało nieograniczone (100%) prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych nie stosuje się ograniczenia w odliczaniu podatku w wysokości 50%. Podatnikowi przysługuje pełne prawo odliczenia podatku od rat leasingowych pod pewnymi warunkami wynikającymi z art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Jednym z tych wymogów jest to, aby w umowie leasingu nie dokonywano zmian po dniu wejścia w życie tej ustawy, tj. po 1 kwietnia 2014 r.

Kwestią kluczową jest tutaj rozstrzygnięcie, jakie zmiany miał na myśli ustawodawca, przy użyciu sformułowania, " (...) bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy".

Według definicji z internetowego "Słownika Języka Polskiego", "uwzględniać" oznacza brać pod uwagę, zaś "zmiana" to m.in. fakt, że coś staje się inne niż dotychczas, zastąpienie czegoś czymś (www.sjp. pwn.pl).

Literalna wykładnia art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej może prowadzić do wniosku, iż wprowadzenie zmiany do umowy leasingu po 1 kwietnia 2014 r. skutkuje pozbawieniem podatnika prawa do kontynuowania odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych. Podkreślić jednak należy, że aneksy do ww. umów mogą mieć różnorodny charakter, poczynając od takich, które wprowadzają zmiany w zakresie przedmiotu lub stron umowy, poprzez takie, które rzutują jedynie na kwestie związane z płatnościami, jak np. wysokość, czy termin płatności rat.

W tym kontekście wskazać należy, że gdyby intencją ustawodawcy było uniemożliwienie odliczania podatku naliczonego od rat leasingowych w przypadku wprowadzenia jakichkolwiek zmian umowy, wyraziłby to wprost, wskazując " (...) bez uwzględniania jakichkolwiek zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy".

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że wprowadzenie w umowie leasingowej zmian, w formie aneksu dotyczącego jedynie wydłużenia okresu umowy leasingowej lecz nie powodującego zmian istotnych elementów umowy leasingu takich jak wartość leasingowanego samochodu, nie ma wpływu na realizację przysługującego leasingobiorcy prawa do odliczania podatku naliczonego.

Wskazać trzeba, że dla kontynuacji pełnego prawa do odliczenia wynikającego z umowy leasingu zawartej w 2010 r. konieczne jest zarejestrowanie umowy leasingowej kolejny raz u właściwego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej do 2 maja 2014 r. Niezarejestrowanie umowy leasingu w ww. terminie skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia od rat leasingowych po 1 kwietnia 2014 r.

Jak wynika z opisu sprawy w przedmiotowej sprawie umowa leasingu została ponownie zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym 30 kwietnia 2014 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione dwa ww. warunki

Skoro na podstawie umowy leasingu, która 30 kwietnia 2014 r. została ponownie zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym, Wnioskodawca użytkuje samochód, w stosunku do którego do 31 marca 2014 r. przysługiwało pełne prawo do odliczeń podatku od rat leasingowych, wynikających z zawartej umowy, a aneks do umowy leasingu nie powoduje zmian istotnych elementów umowy leasingu takich jak wartość leasingowanego samochodu a jedynie dotyczy wydłużenia okresu umowy leasingowej, to Wnioskodawca jest uprawniony do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących rat leasingowych w wydłużonym aneksem okresie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zastrzega się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii dotyczącej prawidłowości odliczania do 31 marca 2014 r. pełnych kwot podatku naliczonego od rat leasingowych i innych płatności wynikających z zawartej umowy, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska i nie postawiono pytania.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisu przedstawionego zaistniałego stan faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.