IBPP2/4512-1052/15/MG - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2015 r. (data wpływu 4 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 1 lutego 2016 r., znak: x data wpływu 5 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "X" w ramach programu RPO - jest prawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: "X" w ramach programu RPO.

Wniosek został uzupełniony pismem z 1 lutego 2016 r., znak: x (data wpływu 5 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 stycznia 2016 r., znak: IBPP2/4512-1052/15/MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w ww. piśmie z 1 lutego 2016 r.):

Miejski Zarząd Dróg i Mostów jest jednostką organizacyjną Gminy B. (utworzoną zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. - tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515). Gmina B. dostała warunkowe dofinansowanie do wniosku o dofinansowanie projektu pn.: "X" w ramach oszczędności z kończącego się z końcem roku programu RPO. Beneficjentem umowy o dofinansowanie jest Gmina B. Realizatorem umowy jest Miejski Zarząd Dróg i Mostów.

Przedmiotem dofinansowania jest kompleksowa przebudowa skrzyżowania dróg powiatowych w B., ulicy N. oraz obwodnicy P. (al. J.) poprzez budowę pasów włączenia i wyłączenia wraz z sygnalizacją świetlną.

Wnioskodawca na obecną chwilę zrealizował przedmiot dofinansowania. W roku ubiegłym jak również w roku bieżącym nabywał towary i usługi (udokumentowane fakturami vat) w związku z realizowaną inwestycją.

W roku 2014 Wnioskodawca był zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku vat składającym deklaracje vat-7.

W roku 2015 z uwagi na niskie obroty w roku poprzednim Wnioskodawca skorzystał ze zwolnienia z podatku vat (zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o vat).

Właścicielem majątku, który powstał w wyniku realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia jest Gmina B. Wybudowany majątek służy realizacji zadań własnych Gminy tj. zaspokajaniu potrzeb wspólnoty.

Podmiotem odpowiedzialnym za eksploatację przedmiotu inwestycji jest Gmina (Miejski Zarząd Dróg i Mostów), która nie pobiera opłat za korzystanie z niej.

Potwierdzenie faktu braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług przez Wnioskodawcę jest wymagane przez podmiot przyznający dofinansowanie projektu i stanowi jeden z warunków otrzymania dofinansowania z kończącego się z końcem bieżącego roku programu RPO.

Wniosek został uzupełniony ww. pismem z 1 lutego 2016 r. (data wpływu 5 lutego 2016 r.) o następujące informacje:

1. Na fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług służących realizacji projektu opisanego we wniosku jest wskazany Wnioskodawca.

2. Zakupione przez Wnioskodawcę w ramach projektu towary i usługi nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

3. Zamiarem Wnioskodawcy przystępując do realizacji projektu była poprawa bezpieczeństwa i usprawnienie ruchu kołowego na przebudowanym odcinku ulicy, zatem Wnioskodawca:

* realizował zakres swojej statutowej działalności, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT;

* nie zamierzał i nie zamierza wykorzystywać powstałej w ramach projektu infrastruktury drogowej do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, generującej podatek należny.

4. Miejski Zarząd Dróg i Mostów jest jednostką gminy i realizuje zadania gminne w zakresie objętym ustawą o drogach publicznych; majątek powstały w ramach projektu jest ewidencjonowany u Wnioskodawcy, który w ramach działalności statutowej jest odpowiedzialny za eksploatację przedmiotu inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od ponoszonych wydatków w związku z realizacją projektu pn.: "X" w sytuacji, gdy towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawcy nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, kiedy nabywane przez niego towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, gdyż z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) wynika, że prawo do takiego odliczenia przysługuje podatnikowi w zakresie czynności opodatkowanych. Oznacza to zatem, że można odliczyć podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Zasada ta wyłącza więc możliwość dokonania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Takie stanowisko podatnika jest podyktowane faktem, że korzystanie z wybudowanej infrastruktury odbywać się będzie nieodpłatnie (wynika z wykonywania przez gminę zadań własnych), a co za tym idzie nie będzie związane z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, przez złożenie deklaracji VAT-7.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przepis art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1445 z późn. zm.) stanowi natomiast, że prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców, a także miastom, które z tym dniem przestały być siedzibami wojewodów, chyba że na wniosek właściwej rady miejskiej odstąpiono od nadania miastu praw powiatu, oraz tym, którym nadano status miasta na prawach powiatu, przy dokonywaniu pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty.

Zgodnie z art. 92 ust. 2 ww. ustawy o samorządzie powiatowym, miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 4 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie powiatowym powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym.

W świetle powyższego miasto na prawach powiatu jest gminą, której ustawodawca dodatkowo przypisał wykonywanie zadań powiatu. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie gospodarki nieruchomościami.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zaznaczenia wymaga, że stosownie do regulacji zawartych w art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Na mocy art. 9 ust. 1 cyt. ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu "jednostka budżetowa", wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 wskazanej ustawy, jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe, agencje wykonawcze, instytucje gospodarki budżetowej i państwowe fundusze celowe stosują zasady gospodarki finansowej określone w niniejszej ustawie.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 tej ustawy, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 460 z późn. zm.), zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Stosownie do art. 6a ust. 1 ustawy o drogach publicznych, do dróg powiatowych zalicza się drogi inne niż określone w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, stanowiące połączenia miast będących siedzibami powiatów z siedzibami gmin i siedzib gmin między sobą.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl ust. 2 ww. art. 19, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako jednostka organizacyjna Gminy B., jest realizatorem projektu pn.: "X", którego beneficjentem jest Gmina. Projekt został dofinansowany w ramach programu RPO. Na fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług służących realizacji projektu wskazany jest Wnioskodawca. Zakupione w ramach realizacji projektu towary i usługi nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przystępując do realizacji projektu Wnioskodawca działał w celu poprawy bezpieczeństwa i usprawnienie ruchu kołowego na przebudowywanej ulicy. Wnioskodawca nie zamierzał i nie zamierza wykorzystywać powstałej infrastruktury do celów działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Przedmiot inwestycji służy realizacji zadań własnych Gminy, tj. zaspokajaniu potrzeb wspólnoty. Za korzystanie z obiektu Gmina, jako właściciel i podmiot odpowiedzialny za jego eksploatację, nie pobiera opłat.

A zatem z opisu sprawy wynika, że obiekt będący przedmiotem inwestycji dokonanych przy dofinansowaniu z programu RPO, którego beneficjentem jest Gmina B. a realizatorem Miejski Zarząd Dróg i Mostów, nie będzie wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca mienie powstałe w wyniku realizowanego projektu jest udostępniane nieodpłatnie. Ponadto prace związane z realizacją projektu zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę, który nie zamierzał i nie zamierza wykorzystywać powstałej infrastruktury do celów działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Również zakupione w celu realizacji projektu towary i usługi nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W rezultacie stwierdzić należy, że nie została spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizacji projektu pn.: "X".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

W tym miejscu zauważyć trzeba, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniu 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikat, w którym stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie w Komunikacie z 16 grudnia 2015 r. wskazano, że stosowany obecny model rozliczeń do 1 stycznia 2017 r. nie będzie kwestionowany.

Końcowo zauważa się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikacji świadczonych przez Wnioskodawcę usług jako czynności niepodlegających VAT, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.