IBPP2/443-993/08/JJ - Odliczenie VAT w przypadku sprzedaży samochodu osobowego firmie leasingowej, przez podmiot nie prowadzący działalności gospodarczej polegającej na odsprzedaży samochodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana "P" przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 21 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od nabycia samochodu osobowego sprzedanego następnie firmie leasingowej w celu wyleasingowania go przez Wnioskodawcę na własne potrzeby - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od nabycia samochodu osobowego sprzedanego następnie firmie leasingowej w celu wyleasingowania go przez Wnioskodawcę na własne potrzeby.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupił w Niemczech w dniu 11 września 2008 r. samochód osobowy z zamiarem dalszej odsprzedaży firmie leasingowej, w celu podpisania umowy leasingu operacyjnego, czyli dokonania tzw. leasingu zwrotnego. Po niezbędnych czynnościach podatkowo-celnych samochód został sprzedany firmie leasingowej dnia 19 września 2008 r. i natychmiast wyleasingowany przez Wnioskodawcę operacyjnie. Transakcja sprzedaży została opodatkowana stawką 22%. W zakresie działalności Wnioskodawcy nie figuruje wpis o handlu samochodami. W deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień 2008 r. Wnioskodawca skorzystał z pełnego odliczenia podatku naliczonego z momentu nabycia tego samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca mógł skorzystać z pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, przyjmując, z analizy art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 2 tejże ustawy, że taki zakup jest tożsamy z wpisem do zakresu działalności o handlu samochodami, tyle tylko, że dotyczy zakupu i sprzedaży na własne potrzeby.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, że nie zajmuje się on handlem samochodami, to jednak nabyto ten samochód osobowy w celu jego odsprzedaży (operacyjny leasing zwrotny) i powinien mieć prawo pełnego odliczenia naliczonego podatku przy jego nabyciu, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioski takie, zdaniem Wnioskodawcy, wynikają z art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, że podatnikami podatku od towarów i usług są określone w tym przepisie podmioty podatkowe, wykonujące we własnym imieniu i na własny rachunek czynności określone w art. 2 ustawy, nawet "jeżeli zostały wykonane jednorazowo, a także wówczas, gdy czynności te polegają na jednorazowej sprzedaży rzeczy w tym celu nabytej".

Wnioskodawca przyjmuje, że ten przypadek zakupu samochodu w celu leasingu zwrotnego, jest tożsamy z wpisem o handlu samochodami, tyle że dotyczy tylko kupna i sprzedaży na własne potrzeby. Ponadto, w przypadku odmiennej interpretacji i tylko częściowego zwrotu podatku naliczonego nastąpiłaby kumulacja podatku naliczonego, co byłoby niezgodne z intencją ustawodawcy, bo po to wprowadził wspomniany art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) i doprowadziłoby do tego, że ten samochód byłby dla Wnioskodawcy opodatkowany stawką VAT wyższą od maksymalnie obowiązującej i wyniósłby około 29%. Neutralność podatku VAT w przypadku działalności gospodarczej jest na tyle ważna, że byłoby dodatkowo niezrozumiałe, że dodatkowe obciążenie tym podatkiem pojawia się tylko dlatego, że Wnioskodawca zmienia formę finansowania nabytego środka, ze środków własnych na leasing zwrotny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 86 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o VAT, przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zakupił w Niemczech w dniu 11 września 2008 r. samochód osobowy z zamiarem dalszej odsprzedaży firmie leasingowej, w celu podpisania umowy leasingu operacyjnego, czyli dokonania tzw. leasingu zwrotnego. Po niezbędnych czynnościach podatkowo-celnych samochód został sprzedany firmie leasingowej dnia 19 września 2008 r. i natychmiast wyleasingowany przez Wnioskodawcę operacyjnie. Transakcja sprzedaży została opodatkowana stawką 22%. W deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień 2008 r. Wnioskodawca skorzystał z pełnego odliczenia podatku naliczonego z momentu nabycia tego samochodu. W zakresie działalności Wnioskodawcy nie figuruje wpis o handlu samochodami i zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy nie zajmuje się on handlem samochodami.

Zatem uznać należy, że Wnioskodawca nie trudni się profesjonalną odsprzedażą samochodów osobowych, choć dokonał odpłatnej dostawy nabytego w tym celu pojazdu. W konsekwencji Wnioskodawca nie był uprawniony do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowego samochodu, ponieważ przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest odsprzedaż samochodów, a tym samym nie została spełniona przesłanka, o której mowa w cytowanym wyż. przepisie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.