IBPP2/443-978/13/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-978/13/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2013 r. (data wpływu 18 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z poszczególnych części składowych nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z poszczególnych części składowych nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje inwestycję pod roboczą nazwą: "...". Realizacja tej inwestycji jest etapowana.

Etap CI inwestycji obejmujący budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego C1 z usługami, garażem podziemnym wraz z instalacjami wewnętrznymi (...), został zrealizowany w ramach oddzielnej decyzji o pozwoleniu na budowę, na osobnej działce i uzyskał ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie.

Etap CII obejmuje budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych oznaczonych C2, C3 i C4 z garażami podziemnymi wraz z instalacjami wewnętrznymi (...), dla którego to etapu uzyskano decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę. Budowa tego etapu w zakresie budynków C2 i C3 jest w trakcie realizacji, a budynek C4 może być realizowany w przyszłości. Należy zaznaczyć, że konstrukcyjnie i geodezyjnie budynki etapu CII są rozdzielone, każdy z nich stanowi odrębną całość, przy czym budynki C2 i C3 łącznie realizowane są na jednej wydzielonej dla nich działce objętej osobną księgą wieczystą, a budynek C4 będzie realizowany na działce objętej inną księgą wieczystą.

Na działce wydzielonej dla budowy budynków C2 i C3 powstaje kondygnacja podziemna przeznaczona głównie na garaż wielostanowiskowy i pomieszczenia gospodarcze, zwana dalej "Kondygnacją garażową", która w obrysie jest większa niż nadziemna cześć budynków C2 i C3. Na części tak zdefiniowanej Kondygnacji garażowej urządzone zostaną wewnętrzne ciągi komunikacyjne, zapewniające budynkom C2 i C3 dostęp do wjazdów i wyjazdów z Kondygnacji garażowej przez garaże, które zlokalizowane są/będą na działkach pod budynkami C1 i C4, a ciągi te służyć będą również właścicielom budynków C1 i C4. Odbywać się to będzie w ten sposób, że użytkownicy Kondygnacji garażowej do czasu zakończenia budowy budynku C4 będą korzystali z ciągów komunikacyjnych i wjazdu/wyjazdu w garażu wybudowanym w etapie CI (w garażu budynku C1), a po zakończeniu budowy budynku C4 również z ciągów komunikacyjnych (w garażu budynku C4), gdyż Kondygnacja garażowa budynków C2 i C3 nie posiada bezpośrednich, odrębnych wjazdóww.yjazdów.

Przeważająca cześć Kondygnacji garażowej na działce, na której budowane są budynki C2 i C3 (z wyłączeniem jednego lokalu niemieszkalnego o funkcji gospodarczo-technicznej, który ma zostać wyodrębniony) stanowić będzie cześć wspólną tych budynków, tj. stanowić będzie nieruchomość wspólną w rozumieniu ustawy o własności lokali i będzie ona zajęta, między innymi, przez:

* miejsca postojowe/parkingowe które służyć będą m.in. właścicielom lokali mieszkalnych w budynkach C2 i C3 do parkowania samochodów;

* tzw. komórki lokatorskie(tekst jedn.: pomieszczenia gospodarcze, które również służyć będą m.in. właścicielom lokali mieszkalnych w tych budynkach, ale nie będą stanowiły pomieszczeń przynależnych do wydzielanych lokali;

* pomieszczenia techniczne (np.: wymiennikowania, pomieszczenie wodomierza, pomieszczenie wentylatorowni), które również stanowić będą cześć wspólną budynków, więc i nieruchomości.

W odniesieniu do lokali mieszkalnych Wnioskodawca podpisywał będzie/podpisuje umowy deweloperskie, w których zobowiązuje się, że przedmiotem sprzedaży w umowach końcowych, tj. umowach przenoszących własność będą wyodrębnione lokale mieszkalne z odpowiednimi przysługującymi im udziałami w nieruchomości wspólnej, a nabywca będzie dokonywał zakupu między innymi:

1. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywcy tego lokalu będzie przyznane w umowie końcowej prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, oznaczonego konkretnym numerem, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

2. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywcy tego lokalu będzie przyznane w umowie końcowej prawo do wyłącznego korzystania z tzw. komórki lokatorskiej/pomieszczenia gospodarczego o konkretnej powierzchni, oznaczonej konkretnym numerem, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego, ale ta tzw. komórka lokatorska/pomieszczenie gospodarcze, nie będzie stanowiła pomieszczenia przynależnego do lokalu mieszkalnego;

3. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywcy tego lokalu będzie przyznane w umowie końcowej prawo do wyłącznego korzystania z ogródka przydomowego, położonego na określonej, wydzielonej z całości, części stropu Kondygnacji garażowej, bezpośrednio przylegającej do nabywanego lokalu mieszkalnego położonego na parterze budynku, o konkretnej powierzchni i oznaczonego konkretnym numerem, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

4. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywcy tego lokalu będzie przyznane w umowie końcowej prawo do wyłącznego korzystania z tarasu położonego na dachu budynku, stanowiącego wydzieloną część tego dachu bezpośrednio przylegającą do nabywanego lokalu mieszkalnego, ale nie stanowiącego części tego lokalu, o konkretnej powierzchni i oznaczonego konkretnym numerem, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego; a ponadto nabywca może umową deweloperską dokonać zakupu między innymi:

5. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywcy tego lokalu będą przyznane w umowie końcowej prawa do wyłącznego korzystania z odpowiednio: wybranych i/lub przylegających do konkretnego lokalu mieszkalnego i/lub wskazanych przez nabywcę: miejsca postojowego (jak w pkt 1 powyżej) i/lub tzw. komórki lokatorskiej/pomieszczenia gospodarczego (jak w pkt 2 powyżej) i/lub ogródka przydomowego (jak w pkt 3 powyżej) i/lub tarasu (jak w pkt 4 powyżej), a prawa te łącznie (w różnych konfiguracjach według wyboru nabywcy) będą integralnie związane z jednym i tym samym udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego.

Należy zaznaczyć, że opisana wyżej Kondygnacja garażowa (podziemna), która powstanie na działce, na której budowane są budynki C2 i C3 i w której, za wyjątkiem wydzielenia jednego lokalu niemieszkalnego o funkcji gospodarczo-technicznej, znajdować się będą opisane wyżej:

* miejsca postojowe/parkingowe,

* tzw. komórki lokatorskie/pomieszczenia gospodarcze, (nie będące pomieszczeniami przynależnymi do lokali),

oddawane do wyłącznego korzystania poszczególnym nabywcom lokali, a ponadto znajdować się na tej Kondygnacji garażowej będą:

* pomieszczenia techniczne,

* ciągi komunikacyjne w Kondygnacji garażowej,

służące właścicielom wszystkich lokali na nieruchomości (ewentualnie na nieruchomościach sąsiednich zgodnie z mającymi zostać ustanowionymi służebnościami) a wszystkie one będą częścią wspólną nieruchomości i ani ta Kondygnacja garażowa z miejscami postojowymi i tzw. komórkami, ani pomieszczenia techniczne w niej jak opisano powyżej, ani ogródki przydomowe położone na kondygnacji garażowej, ani tarasy na dachach budynków, nie zostaną przeniesione do odrębnej/ych księgi/ąg wieczystej/ych i wobec tego prawo do nich lub prawa, jako związane z udziałem w nieruchomości wspólnej nie będą mogły być odłączone od prawa własności do lokali w poszczególnych budynkach na tej nieruchomości, w szczególności do lokali mieszkalnych, nie będą one stanowić odrębnej/ych nieruchomości, a co za tym idzie nie będą nigdy mogły być odrębnym przedmiotem obrotu.

W uzupełnieniu należy dodać, że sprzedaż opisana w pkt 1-5 powyżej dokonywana będzie albo w oparciu o umowy deweloperskie zawarte przed zakończeniem budowy drugiego etapu inwestycji, lub będzie dokonywana umową ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i umową sprzedaży o ile do zawarcia takiej umowy sprzedaży dla konkretnego lokalu będzie dochodzić już po zakończeniu budowy drugiego etapu inwestycji i po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie Budynku, lub budynków, których budowa zostanie zakończona (w jednym akcie notarialnym, który może być poprzedzony lub nie poprzedzony umową deweloperską lub umową przedwstępną).

Budynki C2 i C3, w których znajdują się przedmiotowe lokale mieszkalne są klasyfikowane do działu PKOB 1122 budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Niniejszy wniosek dotyczy sprzedaży opisanej w pkt 1-5, przy czym powierzchnia sprzedawanych lokali mieszkalnych w żadnym przypadku nie przekracza 150 m2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaka stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować dostawę wybudowanego w drugim etapie:

1. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego.

2. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tzw. komórki lokatorskiej / pomieszczenia gospodarczego o konkretnej powierzchni (która nie będzie stanowiła pomieszczenia przynależnego do lokalu mieszkalnego), a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego.

3. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z ogródka przydomowego o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego.

4. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tarasu na dachu budynku o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego.

5. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawa do wyłącznego korzystania z odpowiednio: wybranych i/lub przylegających do konkretnego lokalu mieszkalnego i/lub wskazanych przez nabywcę: miejsca postojowego (jak w pkt 1 powyżej) i/lub tzw. komórki lokatorskiej / pomieszczenia gospodarczego (jak w pkt 2 powyżej) i/lub ogródka przydomowego (jak w pkt 3 powyżej) i lub tarasu (jak w pkt 4 powyżej), a prawa te łącznie (w różnych konfiguracjach według wyboru nabywcy) będą integralnie związane z jednym i tym samym udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 tej ustawy, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarska, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 cyt. ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Uwzględniając powyższe przepisy w przypadku sprzedaży:

1. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

2. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tzw. Komórki lokatorskiej/gospodarczej o konkretnej powierzchni (która nie będzie stanowiła pomieszczenia przynależnego do lokalu mieszkalnego), a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

3. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z ogródka przydomowego o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

4. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tarasu na dachu budynku o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

5. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawa do wyłącznego korzystania z odpowiednio: wybranych i/lub przylegających do konkretnego lokalu mieszkalnego i/lub wskazanych przez nabywcę: miejsca postojowego (jak w pkt 1 powyżej) i/lub tzw. komórki lokatorskiej/pomieszczenia gospodarczego (jak w pk. 2 powyżej) i/lub ogródka przydomowego (jak w pkt 3 powyżej) i/lub tarasu (jak w pkt 4 powyżej), a prawa te łącznie (w różnych konfiguracjach według wyboru nabywcy) będą integralnie związane z jednym i tym samym udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

- należy zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Uzasadniając powyższe analizie poddać należy twierdzenie, że tak opisane jak powyżej miejsce postojowe i/lub tak opisana jak powyżej tzw. komórka lokatorska/pomieszczenie gospodarcze, które nie będzie stanowiło pomieszczenia przynależnego do lokalu mieszkalnego i/lub ogródek przydomowy i/lub taras na dachu budynku, nie mogą być przedmiotem odrębnej własności, a przez to nie mogą stanowi przedmiotu samodzielnego obrotu, a więc prawa do takich miejsc, takich tzw. komórek, takich ogródków i takich tarasów w opisanym wyżej rozwiązaniu mogą być sprzedawane i nabywane tylko i wyłącznie z prawem własności do lokali w budynku, w szczególności do lokali mieszkalnych, gdyż zostaną one przypisane do udziału w nieruchomości wspólnej związanej z danym lokalem, w tym lokalem mieszkalnym, i nie mogą być sprzedawane odrębnie.

Należy przyjąć, że w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną, czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą, one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią, jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto należy uznać, że w przedstawionym wyżej stanie rzeczy ani prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, ani prawo do wyłącznego korzystania z tzw. komórki lokatorskiej / pomieszczenia gospodarczego, które nie stanowi pomieszczenia przynależnego do lokalu, ani prawo do wyłącznego korzystania z ogródka przydomowego, ani prawo do wyłącznego korzystania z tarasu na dachu budynku nie mogą być przedmiotem osobnego obrotu, gdyż wynikają one i przysługiwać mogą wyłącznie współwłaścicielom nieruchomości wspólnej, co w opisanym wyżej i stanowiącym treść pytania przypadku oznacza, że przysługują one nabywcom prawa własności m.in. do lokali mieszkalnych w sposób nierozerwalny.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego lub dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tzw. komórki lokatorskiej / pomieszczenia gospodarczego, które nie stanowi pomieszczenia przynależnego do lokalu, lub dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z ogródka przydomowego, lub dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tarasu na dachu budynku, lub dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawa - wedle tego ile i które z tych praw nabywa - do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego i/lub z tzw. komórki lokatorskiej/pomieszczenia gospodarczego, i/lub z ogródka i/lub z tarasu, a wszystkich stanowiących część wspólną nieruchomości objętej jedną księgą wieczysta (tekst jedn.: położonymi w części wspólnej budynku, a ściślej w części Kondygnacji garażowej, na stropie kondygnacji garażowej lub na dachu budynku, które stanowią części wspólne budynku/budynków C2 i C3, więc i nieruchomości), uwzględniając, że jest to jednolite, nierozerwalne świadczenie, będzie mogło korzystać z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Artykuł 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Stosownie do art. 41 ust. 12c ww. ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 cyt. ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Wskazać należy także, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, dział PKOB 11 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania - 113. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje ten obiekt lub też jego części - mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego ani lokalu użytkowego, należy po nie sięgnąć do ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ust. 4 powołanego wyżej artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Definiując pojęcie prawne "samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

* po pierwsze - pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz

* po drugie - pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.

Z brzmienia art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali wynika, iż podstawowym kryterium pozwalającym zaliczyć określone pomieszczenie do kategorii pomocniczych jest to czy pomieszczenie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych zamieszkałych w lokalu osób. Stosując takie kryterium stwierdzić należy, że garaż czy miejsce postojowe, choć stanowią część składową lokalu mieszkalnego, nie należą do pomieszczeń pomocniczych, lecz przynależnych do lokalu i nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności.

Jak wynika z powyższego ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze. Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym może być wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z powyższego wynika więc, iż nie można nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego lub określonej komórki lokatorskiej/gospodarczej, z ogródka przydomowego, czy też z tarasu na dachu budynku to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje inwestycję pod roboczą nazwą: "...". Realizacja tej inwestycji jest etapowana.

Etap C II obejmuje budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych oznaczonych C2, C3 i C4 z garażami podziemnymi wraz z instalacjami wewnętrznymi (...), dla którego to etapu uzyskano decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę. Budowa tego etapu w zakresie budynków C2 i C3 jest w trakcie realizacji, a budynek C4 może być realizowany w przyszłości. Należy zaznaczyć, że konstrukcyjnie i geodezyjnie budynki etapu C II są rozdzielone, każdy z nich stanowi odrębną całość, przy czym budynki C2 i C3 łącznie realizowane są na jednej wydzielonej dla nich działce objętej osobną księgą wieczystą, a budynek C4 będzie realizowany na działce objętej inną księgą wieczystą.

Na działce wydzielonej dla budowy budynków C2 i C3 powstaje kondygnacja podziemna przeznaczona głównie na garaż wielostanowiskowy i pomieszczenia gospodarcze, zwana dalej "Kondygnacją garażową", która w obrysie jest większa niż nadziemna cześć budynków C2 i C3.

Przeważająca cześć Kondygnacji garażowej na działce, na której budowane są budynki C2 i C3 (z wyłączeniem jednego lokalu niemieszkalnego o funkcji gospodarczo - technicznej, który ma zostać wyodrębniony) stanowić będzie część wspólną tych budynków, tj. stanowić będzie nieruchomość wspólną w rozumieniu ustawy o własności lokali i będzie ona zajęta, między innymi, przez:

* miejsca postojowe/parkingowe które służyć będą m.in. właścicielom lokali mieszkalnych w budynkach C2 i C3 do parkowania samochodów;

* tzw. komórki lokatorskie(tekst jedn.: pomieszczenia gospodarcze, które również służyć będą m.in. właścicielom lokali mieszkalnych w tych budynkach, ale nie będą stanowiły pomieszczeń przynależnych do wydzielanych lokali;

* pomieszczenia techniczne (np.: wymiennikowania, pomieszczenie wodomierza, pomieszczenie wentylatorowni), które również stanowić będą część wspólną budynków, więc i nieruchomości.

W odniesieniu do lokali mieszkalnych Wnioskodawca podpisywał będzie/podpisuje umowy deweloperskie, w których zobowiązuje się, że przedmiotem sprzedaży w umowach końcowych, tj. umowach przenoszących własność będą wyodrębnione lokale mieszkalne z odpowiednimi przysługującymi im udziałami w nieruchomości wspólnej.

W opisanej Kondygnacji garażowej (podziemnej), znajdować się będą:

* miejsca postojowe/parkingowe,

* tzw. komórki lokatorskie/pomieszczenia gospodarcze, (nie będące pomieszczeniami przynależnymi do lokali),

oddawane do wyłącznego korzystania poszczególnym nabywcom lokali, a ponadto znajdować się na tej Kondygnacji garażowej będą:

* pomieszczenia techniczne,

* ciągi komunikacyjne w Kondygnacji garażowej,

służące właścicielom wszystkich lokali na nieruchomości (ewentualnie na nieruchomościach sąsiednich zgodnie z mającymi zostać ustanowionymi służebnościami) a wszystkie one będą częścią wspólną nieruchomości i ani ta Kondygnacja garażowa z miejscami postojowymi i tzw. komórkami, ani pomieszczenia techniczne w niej jak opisano powyżej, ani ogródki przydomowe położone na kondygnacji garażowej, ani tarasy na dachach budynków, nie zostaną przeniesione do odrębnej/ych księgi/ąg wieczystej/ych i wobec tego prawo do nich lub prawa, jako związane z udziałem w nieruchomości wspólnej nie będą mogły być odłączone od prawa własności do lokali w poszczególnych budynkach na tej nieruchomości, w szczególności do lokali mieszkalnych, nie będą one stanowić odrębnej/ych nieruchomości, a co za tym idzie nie będą nigdy mogły być odrębnym przedmiotem obrotu.

Budynki C2 i C3, w których znajdują się przedmiotowe lokale mieszkalne są klasyfikowane do działu PKOB 1122 budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Niniejszy wniosek dotyczy sprzedaży opisanej w pkt 1-5, przy czym powierzchnia sprzedawanych lokali mieszkalnych w żadnym przypadku nie przekracza 150 m2.

Należy zauważyć, iż na gruncie ustawy VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jaki zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

W kontekście powyższego, w przypadku czynności o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financien (C-41/04).

W przypadku, gdy w skład świadczonej czynności wchodzą czynności pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem czynności głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla czynności głównej.

W omawianej sprawie mamy do czynienia z dostawą lokalu mieszkalnego wraz z:

1.

uzyskaniem prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego,

2.

uzyskaniem prawa do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej/pomieszczenia gospodarczego,

3.

uzyskaniem prawa do wyłącznego korzystania z ogródka przydomowego,

4.

uzyskaniem prawa do wyłącznego korzystania z tarasu na dachu budynku,

5.

uzyskaniem prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, z komórki lokatorskiej/pomieszczenia gospodarczego, z ogródka przydomowego, tarasu na dachu budynku

- prawa te będą integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego, określonej komórki lokatorskiej określonego pomieszczenia gospodarczego), określonego ogródka przydomowego, określonego tarasu na dachu budynku, dla których to części nie zostaną założone odrębne księgi wieczyste, integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego, to sprzedaż lokalu mieszkalnego z wyżej wymienionymi prawami do określonych części składowych nieruchomości stanowi jednolite świadczenie.

Wymienione we wniosku poszczególne części składowe nieruchomości nie mogą być wówczas odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu. Tylko w takim przypadku sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonej części składowej nieruchomości i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej, tj. umowy sprzedaży opodatkowanej stawką obniżoną w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy.

Reasumując, planowana sprzedaż:

1. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

2. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tzw. komórki lokatorskiej/pomieszczenia gospodarczego o konkretnej powierzchni (która nie będzie stanowiła pomieszczenia przynależnego do lokalu mieszkalnego), a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

3. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z ogródka przydomowego o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

4. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawo do wyłącznego korzystania z tarasu na dachu budynku o konkretnej powierzchni, a prawo to będzie integralnie związane z udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego;

5. Lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, przy czym nabywca tego lokalu uzyska prawa do wyłącznego korzystania z odpowiednio: wybranych i/lub przylegających do konkretnego lokalu mieszkalnego i/lub wskazanych przez nabywcę: miejsca postojowego (jak w pkt 1 powyżej) i/lub tzw. komórki lokatorskiej / pomieszczenia gospodarczego (jak w pkt 2 powyżej) i/lub ogródka przydomowego (jak w pkt 3 powyżej) i lub tarasu (jak w pkt 4 powyżej), a prawe te łącznie (w różnych konfiguracjach według wyboru nabywcy) będą integralnie związane z jednym i tym samym udziałem w nieruchomości wspólnej, wynikającym z prawa własności do lokalu mieszkalnego

- ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 8%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie 5 postawionych przez niego pytań należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie objętym pytaniami tj. w zakresie opodatkowania dostawy lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynku C2 i C3 wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonej części w nieruchomości wspólnej. Nie rozstrzyga natomiast w kwestiach dot. budynków C1 i C4 jak również prawa ustanowienia służebności bowiem kwestie te nie były przedmiotem zapytania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl