IBPP2/443-969/11/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2011 r. znak: NE/182/2011 (data wpływu 21 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy i w jakiej wysokości Wnioskodawca powinien naliczać podatek VAT od czynności określonych w § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. ustalenia, czy i w jakiej wysokości Wnioskodawca powinien naliczać podatek VAT od czynności określonych w § 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 lipca 2011 r. znak: NE/182/2011 (data wpływu 21 lipca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 lipca 2011 r. znak: IBPP2/443-570/11/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Zgodnie z art. 40 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.) do zadań marszałka województwa w zakresie zasobów wojewódzkich należy gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu (Dz. U. Nr 49, poz. 493) udostępnianie zasobu polega na umożliwieniu wglądu do oryginałów lub sprzedaży ich kopii, sporządzanych także na nośnikach informacji, na podstawie:

Powyższe czynności udostępniane są odpłatnie. Wysokość opłat za udostępnianie zasobu reguluje rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333). Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej jest jednostką budżetową województwa X i na mocy statutu nadanego uchwałą Nr ZZ z dnia 14 lutego 2011 r. Sejmiku Województwa X celem wypełnienia powyższych obowiązków ustawowych posiada w zakresie swoich działań m.in.:

Dodatkowo, zgodnie z § 5 pkt 11 statutu, do zadań Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej należy również wykonywanie usług związanych z przedmiotem działalności WODGiK z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury technicznej. Powyższe usługi określone przez Sejmik Województwa w § 5 statutu tut. jednostka również wykonuje odpłatnie - na podstawie uchwały Zarządu Województwa X nr I/2007 z dnia 13 kwietnia 2007 r. - a są to w szczególności takie czynności jak: plotowanie (drukowanie map), skanowanie map, laminowanie map. Każdorazowe wykonanie usługi odbywa się na podstawie pisemnego zamówienia złożonego przez klienta i jego akceptacji przez jednostkę w wyniku, czego dochodzi do zawarcia umowy cywilnoprawnej na zasadzie oferty i jej przyjęcia. Powyższe usługi są wyodrębnione od czynności związanych z udostępnianiem zasobu zarówno poprzez uregulowanie ich w odrębnym punkcie w statucie.

Ponadto, Wnioskodawca w ramach zadań ustawowych związanych z prowadzeniem i gromadzeniem wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, określonego szczegółowo w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu, zajmuje się m.in. sprzedażą map drukowanych (np. mapy topograficzne, mapy tematyczne, ortofotomapy). Ceny sprzedaży powyższych map ustalone są w oparciu o uchwałę Zarządu Województwa X nr I/2007 z dnia 13 kwietnia 2007 r., która ustala ceny minimalne sprzedaży oraz Zarządzenie Dyrektora WODGiK nr 3/2008 z dnia 20 października 2008 r., które ustaliło ceny ostateczne. W powyższe mapy tut. jednostka zaopatruje się w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w W. uiszczając od tej czynności zakupu podatek VAT w wysokości 7% (do końca roku 2010) i 5% od 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca sprzedając przedmiotowe mapy naliczał od powyższej czynności 7% podatku VAT do końca 2010 r., a obecnie podatek ten nalicza w wysokości 5%.

W związku z pojawiającymi się w wojewódzkich ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej oraz w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w W. rozbieżnościami interpretacyjnymi, powstała wątpliwość, co do konieczności i wysokości naliczania podatku VAT od sprzedawanych klientom map drukowanych.

W zakresie numeracji nadanej przez Główny Urząd Statystyczny tut. jednostka posługiwała się dotychczas dwoma oznaczeniami 22.11 (mapy drukowane), 74.20.7 (pozostała działalność), a obecnie (od 1 stycznia 2011 r.) posługuje się numerami: 58.11.16.0 (mapy drukowane) i 71.12.35.0 (pozostała działalność).

Odnosząc się do literalnego brzmienia art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W związku z powyższym zaistniała wątpliwość, czy Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, jako jednostka budżetowa województwa X, mieści się podmiotowo w przytoczonej powyżej normie, a przez to czy nie jest uznawany za podatnika, czy też konieczne jest naliczanie przez niego podatku VAT od czynności wykonywanych na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333). Nadto, kwestia wykonywania usług związanych z przedmiotem działalności WODGiK z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury technicznej w postaci plotowania (drukowania map), skanowania map, laminowanie map wymaga rozstrzygnięcia, czy należy ją traktować jako czynność wykonywaną na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej a przez to w tej kwestii uznać WODGiK za podatnika podatku od towarów i usług. W przypadku przyjęcia, iż jest to czynność cywilnoprawna odpowiedzi wymaga pytanie, czy i w jakiej wysokości podatek od towarów i usług należy od tej czynności naliczyć.

W ww. piśmie z dnia 19 lipca 2011 r., Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż wobec wezwania do weryfikacji przedstawionych stanów faktycznych wobec zaistniałych zapytań, bez podania przez organ bliższych wytycznych w tym zakresie, z ostrożności Wnioskodawca postanowił uznać, iż zapytanie dotyczy 4 stanów faktycznych i wniósł w tymże zakresie uzupełniającą opłatę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (zmodyfikowane w piśmie uzupełniającym z dnia 19 lipca 2011 r.), oznaczone we wniosku jako nr 3 i nr 4:

* Czy Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w K. powinien naliczać podatek VAT od czynności określonych w § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego.

* W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie poprzedzające, w jakiej wysokości podatek ten powinien być naliczany.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie zmodyfikowane w piśmie z dnia 19 lipca 2011 r.).

Ad. 3.

Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, jako jednostka budżetowa województwa X, w myśl przepisów nie jest urzędem obsługującym organ ani też organem władzy publicznej, a przez to nie mieści się podmiotowo w przytoczonej normie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jako organ władzy publicznej i jest obowiązany naliczać podatek VAT od czynności wymienionych § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego. Nadto, kwestia związana z naliczaniem podatku VAT od czynności wymienionych w § 1 rozporządzenia budzi wątpliwości tut. jednostki, a to wobec faktu, iż charakter opłat tamże zawartych jest przedmiotem niejednolitego orzecznictwa. Bieżące orzecznictwo pobieranej należności nadaje przymiot publicznoprawny, powodując rozbieżności interpretacyjne pośród, podobnych do Wnioskodawcy, podmiotów, które stosują rozbieżne w tym zakresie praktyki i przedmiotowy podatek VAT od opłaty tej naliczają bądź też - podzielając opinię, co do jej publicznoprawnego charakteru - tego nie robią. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wobec faktu, iż czynności te uznaje za umowy cywilnoprawne, należy traktować jednostkę za podatnika a przez to naliczyć podatek VAT.

Ad. 4.

Uznając się za podatnika, zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w pkt 3 powyżej, Wnioskodawca przyjął stanowisko, iż do powyższych czynności naliczyć należy stawkę podstawową podatku VAT (23%), jak dla usługi nie ujętej w wyłączeniach pozwalających zastosować niższą stawkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w części objętej pytaniami nr 3 i nr 4 - uznaje się za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca w piśmie z dnia 19 lipca 2011 r. doprecyzował opis zaistniałego stanu faktycznego, zadane pytania oraz własne stanowisko w sprawie. Wskazane powyżej pytania i własne stanowisko przywołane zostało w postaci wynikającej z ww. pisma Wnioskodawcy z dnia 19 lipca 2011 r. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie, zgodnie z prośbą Wnioskodawcy, odnosi się do pytań i własnego stanowiska zawartego w tym piśmie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

W świetle powyższego, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług - w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane.

Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

* jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ,

* odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

W podobnej kwestii wypowiedział się TSUE w wyroku z dnia 16 września 2008 r. sygn. C-288/07, który orzekł, że zgodnie z art. 4 ust. 5 akapit pierwszy Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC), krajowe, regionalne i lokalne organy władzy i inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują i transakcjami, które zawierają jako organy władzy publicznej (...). Aby przepis ten mógł zostać zastosowany muszą zostać spełnione łącznie dwie przesłanki, to znaczy działalność musi być wykonana przez podmiot prawa publicznego i musi być ona wykonywana jako organ władzy publicznej. Dalej w cyt. wyroku Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że jedynie w drodze odstępstwa od zasady ogólnej, niektóre rodzaje działalności o charakterze gospodarczym nie podlegają podatkowi VAT. Jedno z tych odstępstw zostało przewidziane w art. 4 ust. 5 akapit pierwszy Szóstej Dyrektywy, na podstawie którego działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego działające w charakterze organów władzy publicznej nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Odstępstwo to przewiduje głównie działalność wykonywaną przez podmioty prawa publicznego, działające w charakterze organów władzy publicznej, która będąc działalnością gospodarczą, jest ściśle związana z wykonywaniem prerogatyw władztwa publicznego. W tych okolicznościach nie opodatkowanie podatkiem VAT tych podmiotów z tytułu tej działalności najprawdopodobniej nie ma skutku anty konkurencyjnego, ponieważ działalność ta jest prowadzona przez sektor publiczny na zasadzie wyłączności. Jednocześnie należy nadmienić, iż przepis art. 4 ust. 5 akapit pierwszy Szóstej Dyrektywy znajduje odzwierciedlenie w obecnie obowiązującym przepisie art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze ww. Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE serii L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia organu władzy publicznej, jak i urzędów obsługujących te organy, odwołując się jedynie do odrębnych przepisów nakładających obowiązek realizacji zadań o charakterze publicznym na te organy.

Na podstawie art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.), województwo jako osoba prawna wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jednocześnie w art. 14 ust. 2 ww. ustawy wskazano, iż ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

W oparciu o art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.), służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, w tym marszałek województwa wykonujący zadania przy pomocy geodety województwa wchodzącego w skład urzędu marszałkowskiego.

Zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej (art. 6a ust. 3 ww. ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne).

Stosownie do art. 7c ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, do zadań marszałka województwa należy w szczególności:

W myśl art. 18 pkt 2 wskazanej ustawy, rozpowszechnianie, rozprowadzanie oraz reprodukowanie w celu rozpowszechniania i rozprowadzania map, materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych, stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, wymaga zezwolenia marszałka województwa - w zakresie zasobu wojewódzkiego.

W myśl art. 40 ust. 3 pkt 2 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym należy do marszałków województw - w zakresie zasobów wojewódzkich.

Stosownie do art. 40 ust. 3c ww. ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne (...).

W art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b) ww. ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, zawarta została delegacja ustawowa, zgodnie z którą, minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzeń, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, wysokość opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, za udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, uwzględniając potrzeby różnych podmiotów oraz konieczność zapewnienia środków na aktualizację i utrzymywanie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Wysokość opłat za udostępnianie zasobu reguluje rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333).

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu (Dz. U. Nr 49, poz. 493) w § 1 stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

Zgodnie z § 3 ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia, zasób centralny jest gromadzony w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej.

Zasoby wojewódzkie są gromadzone w wojewódzkich ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej (§ 3 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej jest jednostką budżetową województwa X i na mocy statutu nadanego uchwałą ZZ z dnia 14 lutego 2011 r. Sejmiku Województwa X celem wypełnienia powyższych obowiązków ustawowych posiada w zakresie swoich działań m.in.:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że czynności Województwa (organu władzy publicznej), obsługiwanego przez Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w K. (jednostka obsługująca ten organ), polegające na udostępnianiu powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego na podstawie przepisów ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, mieszczą się w zadaniach z zakresu administracji rządowej. Wnioskodawca, jako organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, jest objęty regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynności realizowane w ramach zadań ustawowych nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Tym samym nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

W zaistniałej sytuacji, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na udostępnianiu dokumentów z zasobu geodezyjnego i kartograficznego, za które pobierane są opłaty w wysokości określonej cyt. rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. nie są objęte podatkiem od towarów i usług. Tak więc, brak jest podstaw prawnych do naliczania podatku VAT od czynności, realizowanych w ramach zadań ustawowych, wymienionych § 1 cyt. rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, ustalenie, wysokości stawki podatku VAT w odniesieniu do czynności określonych w § 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, jest bezprzedmiotowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy, w części dotyczącej stanu faktycznego, odnośnie pytania nr 1 i 2 jest przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.