IBPP2/443-964/11/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

- jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 listopada 2011 r. znak: IBPP2/443-964/11/ASz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 22 listopada 2011 r.):

Urząd Miejski T jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i w związku z wykonywaniem czynności składa jedno rozliczenie deklaracyjne VAT-7 niezależnie czy daną czynność należy przypisać Miastu T, czy też obsługującemu je od strony techniczno-organizacyjnej Urzędowi Miejskiemu T.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 listopada 2011 r.):

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 listopada 2011 r.):

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.) Wnioskodawca doprecyzował zadane pytania, jak też wyraził własne stanowisko adekwatne do zadanych pytań. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 14 listopada 2011 r. znak: IBPP2/443-964/11/ASz przyjęto, że pytania oraz własne stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w tym właśnie piśmie są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do tej właśnie wersji pytań i stanowiska własnego Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym oddanie gruntów do użytkowania wieczystego.

W myśl art. 19 ust. 16b ustawy o VAT, w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.

Stawka podatku od towarów i usług, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W ramach dokonanej ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) nowelizacji obwiązującej obecnie ustawy o VAT, skutkującej m.in. okresowym podwyższeniem obowiązujących stawek VAT, przewidziano przepisy przejściowe regulujące w sposób jednoznaczny zasady stosowania podwyższonych okresowo stawek VAT w zależności od rodzaju czynności podlegających opodatkowaniu oraz terminu ich wykonania. Stosowne uregulowania zawarte zostały w znowelizowanym art. 41 ww. ustawy o VAT poprzez dodanie nowych ust. 14a-14h.

Stosownie do treści art. 41 ust. 14a ustawy w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Ad. 1

Odpowiedź na pytanie o stawkę podatku od towarów i usług, postawione przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku, wymaga w pierwszej kolejności ustalenia, czy w sytuacji przedstawionej we wniosku, doszło do wykonania czynności dostawy i w jakiej dacie.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Z zawartych tam regulacji wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. W myśl natomiast art. 238 Kodeksu cywilnego wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Stosownie natomiast do art. 71 ustawy o gospodarce nieruchomościami za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepis art. 70 ust. 2-4. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Z powyższych przepisów wywnioskować należy, iż w przypadku użytkowania wieczystego właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. Wykonanie więc tego świadczenia w całości następuje z chwilą ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.

W związku z powyższym w ustawie o podatku od towarów i usług oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste potraktowano jak dostawę towarów.

W przepisie art. 7 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy o VAT jako dostawę towaru wymieniono oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Wykonanie dostawy nastąpi z chwilą wydania użytkownikowi wieczystemu, który od tej chwili dysponuje gruntem jak właściciel. W momencie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste spełniona zatem zostaje przesłanka dostawy towaru określona w art. 7 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego nr 1 wynika, iż w przedmiotowej sprawie prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione przez Gminę przed 1 stycznia 2011 r. i do opłaty rocznej został doliczony podatek VAT w wysokości 22%.

W powyższych okolicznościach przedmiotowej sprawy, mając na uwadze wskazane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż dokonywane po dniu 31 grudnia 2010 r. opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego przed tą datą, winny zostać opodatkowane z uwzględnieniem przepisu art. 41 ust. 14a ustawy o VAT, a zatem winny zostać opodatkowane według stawki podatku obowiązującej dla czynności użytkowania wieczystego, obowiązującej w momencie wykonania czynności tj. oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

Zatem w niniejszej sprawie należne opłaty roczne, pobierane po dniu 31 grudnia 2010 r., dotyczące prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej ustanowionego do tego dnia, winny być opodatkowane stawką 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Natomiast w kwestii opodatkowania pierwszej opłaty należnej Wnioskodawcy z tytułu zbycia przez Spółdzielnię prawa użytkowania wieczystego przed upływem 10 lat od jego ustanowienia, należy wskazać, iż stosownie do powołanej powyżej ustawy o gospodarce nieruchomościami z czynnością oddania gruntu w użytkowanie wieczyste związane są: pierwsza opłata i opłaty roczne. Na mocy cytowanej wyżej ustawy, właściwy organ może udzielić bonifikaty od pierwszej opłaty, jednakże opłata ta podlega wpłacie w przypadku, gdy przed upływem 10 lat, licząc od dnia ustanowienia prawa wieczystego użytkowania dokonano jego zbycia lub wykorzystano nieruchomość na cele inne niż uzasadniające udzielenie bonifikaty.

Opłata, którą zostanie obciążony zbywca prawa użytkowania wieczystego (tekst jedn.: Gminna Spółdzielnia) w związku z wypowiedzeniem udzielonej bonifikaty, dotyczy bezspornie czynności dokonanej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

W przedmiotowej sprawie ustanowienie wieczystego użytkowania miało miejsce w dniu 14 listopada 2008 r. Według ówcześnie obowiązującej regulacji prawnej, opłaty dotyczące prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług 22%. Opłata, którą zostanie obciążona Gminna Spółdzielnia (zbywca nieruchomości) będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według tej stawki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe, jednakże o zastosowaniu właściwej stawki decydowała nie data sprzedaży nieruchomości, lecz data ustanowienia prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.