IBPP2/443-961/11/BW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-961/11/BW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych samochodu specjalnego kempingowego przeznaczonego tylko i wyłącznie na wynajem dopiero w momencie dokonania zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych samochodu specjalnego kempingowego przeznaczonego tylko i wyłącznie na wynajem dopiero w momencie dokonania zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 października 2011 r. znak: IBPP2/443-961/11/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 19 maja 2011 r. została zawarta umowa leasingu na zakup samochodu specjalnego kempingowego Fiat/Pilote G 724 o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji jako samochód specjalny kempingowy i posiada również stosowną homologację, której to numer został wpisany w dowodzie rejestracyjnym. Nie znajduje się on jednak w wykazie załącznika nr 9 ustawy. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Już od miesiąca maja samochód jest wynajmowany na podstawie umów najmu różnym podmiotom. Za wynajem wystawiane są faktury VAT. Przed podpisaniem umowy na zakup samochodu nie została dokonana zmiana we wpisie do ewidencji działalności dotycząca wynajmu samochodów. Poszerzenie przedmiotu działalności zostało zgłoszone dopiero w dniu 8 sierpnia 2011 r.

Natomiast w piśmie uzupełniającym z dnia 4 listopada 2011 r. Wnioskodawca oświadczył, że:

1.

Głównym przedmiotem działalności przed poszerzeniem o wpis dotyczący wynajmu jest:

a.

produkcja mebli,

b.

produkcja wyrobów stolarskich i tartacznych oraz sprzedaż drewna - wykonywane sporadycznie,

2.

Na przedmiotowy samochód specjalny zawarta została umowa leasingu operacyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych samochodu specjalnego kempingowego przeznaczonego tylko i wyłącznie na wynajem począwszy od miesiąca maja, czy dopiero w momencie dokonania zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W okresie pomiędzy 1 stycznia 2011 r. z 31 grudnia 2012 r. nadal obowiązuje ograniczenie VAT w zakresie odliczenia podatku od nabywanych pojazdów samochodowych innych niż osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jednak nie wynika ono z ustawy o VAT, lecz z art. 3-6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652). Jak wynika z art. 3 ust. 2 pkt 7 ograniczenie do odliczenia 100% VAT naliczonego nie dotyczy przypadków, jeżeli przedmiotem działalności podatnika jest oddanie o odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z takim właśnie zamiarem został zakupiony samochód specjalny kempingowy. W tym celu zostało zamówione dodatkowe wyposażenie (np. dodatkowe ogrzewanie gazowe, solary, dodatkowe ocieplenie) dające możliwość wynajmowania pojazdu nie tylko w okresie letnim ale również w okresie zimowym.

Dlatego Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do odliczenia VAT z rat leasingowych już od miesiąca maja pomimo braku wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w tym okresie, ponieważ z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów wynika, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność. Towarzyszą temu również inne okoliczności przemawiające za tym, że oddawanie ich do używania na podstawie wskazanych w przepisie umów stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika. Dowodem takim jest to, że samochód był już wynajmowany od miesiąca maja.

Natomiast w piśmie z dnia 4 listopada 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT z rat leasingowych w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczania podatku od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a zostały uchylone. Natomiast dodano w ustawie o VAT m.in. przepis art. 86a ust. 1-10, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Dodano także art. 88a, dotyczący zasad odliczania podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do tych samochodów.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r., dodane w ustawie o VAT przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

I tak, w myśl przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei, ust. 2 tegoż przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ww. ustawy o VAT).

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia, wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej, nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do ustawy nowelizującej.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

1.

Agregat elektryczny/spawalniczy,

2.

Bankowóz,

3.

Do prac wiertniczych,

4.

Koparka, koparkospycharka,

5.

Ładowarka,

6.

Do oczyszczania dróg,

7.

Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

8.

Pomoc drogowa,

9.

Do zimowego utrzymania dróg,

10.

Żuraw samochodowy,

11.

Pogrzebowy.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, iż samochód kempingowy, w związku z załącznikiem do ustawy nowelizującej nie jest uznawany za pojazd specjalny, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu 19 maja 2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na zakup samochodu specjalnego kempingowego Fiat/Pilote G 724 o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Samochód ten został zarejestrowany w Wydziale Komunikacji jako samochód specjalny kempingowy i posiada również stosowną homologację, której to numer został wpisany w dowodzie rejestracyjnym. Nie znajduje się on jednak w wykazie załącznika nr 9 ustawy.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Już od miesiąca maja 2011 r. samochód jest wynajmowany na podstawie umów najmu różnym podmiotom. Za wynajem wystawiane są faktury VAT.

Przed podpisaniem przedmiotowej umowy leasingu operacyjnego nie została jednakże dokonana zmiana we wpisie do ewidencji działalności i dotycząca wynajmu samochodów. Poszerzenie przedmiotu działalności zostało zgłoszone dopiero w dniu 8 sierpnia 2011 r.

Natomiast głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy przed poszerzeniem o wpis dotyczący wynajmu jest:

a.

produkcja mebli,

b.

produkcja wyrobów stolarskich i tartacznych oraz sprzedaż drewna - wykonywane sporadycznie.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych samochodu specjalnego kempingowego przeznaczonego tylko i wyłącznie na wynajem już przed dokonaniem zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej (tj. poszerzeniem działalności o wynajem samochodów).

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż z literalnego brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej wynika, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu do działalności polegającej m.in. na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Należy zauważyć, że wskazana w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej, działalność w zakresie oddania w odpłatne używanie samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, które to samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność.

Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b), sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (...)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Należy zauważyć, że tego rodzaju działalność powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodu powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność. Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy samochodu, stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zakupił przedmiotowy samochód kempingowy z zamiarem wynajmu. W tym celu zostało zamówione dodatkowe wyposażenie (dodatkowe ogrzewanie gazowe, solary, dodatkowe ocieplenie). Ponadto od maja tj. od miesiąca zakupu samochód jest wynajmowany na podstawie umów najmu różnym podmiotom.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa i wskazane wyżej okoliczności sprawy, zdaniem tut. organu, należy uznać, iż skoro Wnioskodawca nabył ww. samochód z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy i od momentu jego zakupu tj. od maja samochód był wyłącznie w tym celu wykorzystywany, zatem Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe w pełnej wysokości już od maja 2011 r., tj. przed dokonaniem zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej (tj. poszerzeniem działalności o wynajem).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl