IBPP2/443-950/14/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z samochodem - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z samochodem.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 8 grudnia 2014 r. znak: IBPP2/443-950/14/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym tłumaczem przysięgłym języka niemieckiego oraz przedstawicielem handlowym na terenie Polski i Czech dwóch tartaków (niemieckiego i austriackiego). Siedzibą firmy Wnioskodawcy jest miejsce jego zamieszkania, w którym posiada wyodrębnione biuro wyposażone adekwatnie do realizowanych w ramach działalności zadań, zgłoszone do Urzędu Miejskiego na potrzeby podatku od nieruchomości.

Z uwagi na specyfikę pracy - tłumacz to osoba "przywiązana" do miejsca wykonywania działalności natomiast przedstawiciel handlowy, dokładnie odwrotnie - Wnioskodawca nie zdecydował się na wynajmowanie biura. Siedziba w miejscu zamieszkania jest bezspornie uciążliwa dla domowników lecz ogranicza koszty działalności (wynajem kosztuje), daje pewność stałego adresu (wynajem może zostać wypowiedziany praktycznie w każdym momencie powodując określone perturbacje i koszty takie jak konieczność szybkiego wynajęcia nowego lokalu, zmiana pieczątek, konieczność zawiadomienia odbiorców, Urzędów, Sądu o zmianie adresu, niemożliwość prowadzenia działalności przez okres "przenosin" etc). Siedziba w miejscu zamieszkania daje pewność, że poczta trafi zawsze pod właściwy adres, klient nawet pod nieobecność Wnioskodawcy może zostawić dokumenty do tłumaczenia domownikom, a kurier zawsze dostarczy przesyłkę bez względu na to czy Wnioskodawca jest na miejscu, czy nie.

Działalność Wnioskodawcy polega na tłumaczeniu przysięgłym tekstów na zlecenie osób prywatnych i firm (Wnioskodawca współpracuje m.in. z Biurem Tłumaczeń). Działalność ta wykonywana jest w siedzibie firmy. Działalność Wnioskodawcy jako przedstawiciela handlowego polega na oferowaniu drewna m.in. producentom mebli w Polsce i Czechach oraz organizowaniu stoiska targowego i uczestniczenia w targach branżowych. W swojej działalności Wnioskodawca korzysta z leasingowanego samochodu Skoda Superb kombi, który prócz dużej pojemności wnętrza umożliwia mu przewożenie elementów o długości do 2,80 m (np. elementów wystroju stoiska targowego). Jest to jedyny samochód służbowy w firmie Wnioskodawcy.

Oprócz tego Wnioskodawca posiada samochód Kia Soul używany do celów prywatnych przez żonę i przez Wnioskodawcę. Samochód służbowy Wnioskodawca wykorzystuje w trzech sytuacjach:

1. Oferowanie drewna producentom wyrobów z drewna - praca polega na wyszukiwaniu i odwiedzaniu producentów, zapoznawania ich z ofertą oraz zbieraniu zamówień. Teren działania obejmuje Polskę i Czechy. Wyjazd trwa od jednego do trzech, czterech dni. Po powrocie samochód jest zaparkowany na ogrodzonym terenie posesji Wnioskodawcy - siedziby firmy i nie jest używany aż do następnego wyjazdu służbowego. Po powrocie z wyjazdu Wnioskodawca zestawia zamówienia, kompletuje je w dostawy (towar dostarcza TIR-ami bezpośrednio z tartaku do odbiorców) i przekazuje drogą elektroniczną - trwa to ok. dwóch dni w zależności od wielkości zamówień i bezwzględnie musi być wykonane natychmiast po powrocie z wyjazdu z uwagi na umówione terminy realizacji dostaw.

2. Uczestniczenie w targach branżowych - polega na przedstawianiu oferty potencjalnym klientom. Wyjazd trwa w zależności od długości targów od trzech dni do tygodnia. Zadaniem Wnioskodawcy jest przywiezienie na miejsce standów i wyposażenia stoiska, a po zakończeniu targów i zdemontowaniu stoiska, odwiezienie ich do miejsca składowania (tzn. siedziby firmy Wnioskodawcy). Po powrocie do siedziby i rozładowaniu, samochód stoi zaparkowany i nie jest używany aż do następnego wyjazdu służbowego.

3. Narady z szefami tartaków w Niemczech i Austrii - wyjazd dwu lub trzydniowy w czasie którego Wnioskodawca referuje sytuację na rynku Polski i Czech, omawia kierunki dalszych działań pod kątem oczekiwań rynku, ustala kwestie np. ubezpieczenia transakcji w odniesieniu do konkretnych klientów, kwestie nawiązania współpracy z klientami poznanymi na targach czy inne mające wpływ na współpracę. Wnioskodawca otrzymuje również materiały reklamowe, które w części wozi w samochodzie, a w części przechowuje w siedzibie firmy. Po powrocie samochód jest zaparkowany obok siedziby firmy i nie jest używany aż do następnego wyjazdu służbowego.

Poza wymienionymi wyżej sytuacjami samochód używany jest jeszcze do dojazdu do księgowego jeden raz w miesiącu i dojazdu na konieczne przeglądy do serwisu Skody.

Wnioskodawca samochód parkuje na ogrodzonym terenie swojej posesji tzn. tam, gdzie ma siedzibę firmy - dzięki temu nie ponosi dodatkowych opłat z tytułu parkowania na obcym terenie (musiałby to być parking strzeżony, w żadnym wypadku dozorowany).

Dodatkowo w odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca do zadanych przez tut. organ pytań odniósł się w następujący sposób:

1. Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane VAT, samochód jest wykorzystywany tylko w działalności gospodarczej.

2. Używany przez Wnioskodawcę samochód Skoda Superb kombi jest samochodem osobowym.

3. Samochód jest zarejestrowany i homologowany do przewozu 5 osób - to najzwyklejszy samochód osobowy.

4. Konstrukcja samochodu nie wyklucza jego używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - to pojazd inny niż wymienione w art. 86a ust. 9 Ustawy.

5. Obowiązek przeprowadzenia badania technicznego nie dotyczy samochodu Wnioskodawcy z przyczyn podanych w pkt 4.

6. Pytanie: Czy dowód rejestracyjny pojazdu zawiera odpowiednią adnotację o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a i b) lub pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.

Odp. Nie dotyczy z przyczyn podanych w pkt 4.

7. Dopuszczalna DMC nie przekracza 3,5 Mg - dokładnie 1465 kg, liczba miejsc 5, ładowność 638 kg.

8. Wnioskodawca korzysta z samochodu osobiście i tylko w wyjazdach służbowych, nie zatrudnia pracowników, w domu jest drugi samochód do użytku prywatnego - to są jedyne reguły.

9. Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu - zgodnie z ustawą, zgłosił samochód Naczelnikowi Urzędu Skarbowego - zgodnie z ustawą.

10. Ani Wnioskodawca ani nikt z domowników nie korzysta z auta służbowego z tej prostej przyczyny, że klucze od samochodu Wnioskodawca ma z reguły "przy sobie".

11. Wnioskodawca nie zmieniał przeznaczenia.

12. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników.

13. Pytanie: W jak sposób Wnioskodawca nadzoruje użytkowanie pojazdu przez pracowników.

Odp. Nie dotyczy z przyczyn podanych w pkt 12.

14. Wnioskodawca prowadził ewidencję do 23 września 2014 r. - czyli za czas którego dotyczy zapytanie o wykładnię prawa.

15. Oświadczenie o złożeniu VAT-26 ewidencję zawarł w pkt 70 - VAT-26 "zgłaszający" samochód jako służbowy złożono 2 kwietnia 2014, natomiast 22 września 2014 r. Wnioskodawca złożył VAT-26 z informacją, że od dnia 23 września 2014 samochód będzie używany do celów służbowych i prywatnych.

Stan faktyczny objęty wnioskiem w dniu złożenia wniosku nie był przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

Odnośnie kwestii objętej wnioskiem nie zostało wszczęte postępowanie podatkowe. Nie było postępowania podatkowego w tej kwestii, zatem nie mogło być rozstrzygnięcia. Nie było decyzji, a więc nie było odwołania od decyzji ani zażalenia na decyzję.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do 100% odliczania VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa, części zamiennych, usług serwisowych i opłat leasingowych dotyczących samochodu służbowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ nie używa samochodu służbowego do celów innych niż służbowe, a w siedzibie swojej firmy (umiejscowionym w miejscu zamieszkania z uwagi na mniejsze koszty i wygodę operowania) wykonuje działalność gospodarczą (tłumaczenia przysięgłe i pewien zakres działalności przedstawiciela handlowego) w wyodrębnionym i zgłoszonym na potrzeby podatku od nieruchomości biurze nie można powiedzieć, że powrót Wnioskodawcy z wyjazdów służbowych jest powrotem "do domu" (co powoduje uznanie wykorzystania samochodu służbowego do celów służbowych i prywatnych), a nadto ponieważ zgodnie z ustawowym obowiązkiem i ustawowym terminem (art. 86a ust. 3, ust. 6, ust. 7 i ust. 12) Wnioskodawca złożył informację VAT-26 i prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu obejmującą wyjazdy służbowe, ma prawo do 100% odliczania VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa, części zamiennych, usług serwisowych i opłat leasingowych w odniesieniu do tegoż samochodu.

Trudno wyobrazić sobie sytuację, w której Wnioskodawca wyjeżdża z siedziby w B. np. do klienta do S. - trasa z B. do S. jest bezspornie podróżą służbową, ale nie może już wrócić do B. samochodem, bo wracałby "do domu" - a więc prywatnie (wracałby pociągiem zostawiając samochód w S.). Na kolejny wyjazd np. do Z. na targi musiałby wyjeżdżać ze S. (wioząc z B. "pod pachą" wyposażenie stoiska). Znowu powrót do B. byłby "zakazany", wyposażenie stoiska musiałby przewieźć znowu "pod pachą" do siedziby i na kolejną delegację musiałby jechać z Z., gdzie wcześniej zostawił samochód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą", wprowadzono nowe zasady odliczania podatku od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3.5 tony.

I tak, zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W ust. 2 powołanego artykułu postanowiono, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Z art. 86a ust. 5 ustawy wynika, że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. nabycia pojazdów, zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawyo VAT).

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym tłumaczem przysięgłym języka niemieckiego oraz przedstawicielem handlowym na terenie Polski i Czech dwóch tartaków (niemieckiego i austriackiego). Siedziba firmy Wnioskodawcy jest miejsce jego zamieszkania, w którym posiada wyodrębnione biuro wyposażone adekwatnie do realizowanych w ramach działalności zadań, zgłoszone do Urzędu Miejskiego na potrzeby podatku od nieruchomości.

Z uwagi na specyfikę pracy - tłumacz to osoba "przywiązana" do miejsca wykonywania działalności natomiast przedstawiciel handlowy, dokładnie odwrotnie - Wnioskodawca nie zdecydował się na wynajmowanie biura. Działalność Wnioskodawcy polega na tłumaczeniu przysięgłym tekstów na zlecenie osób prywatnych i firm. Działalność ta wykonywana jest w siedzibie firmy. Działalność Wnioskodawcy jako przedstawiciela handlowego polega na oferowaniu drewna m.in. producentom mebli w Polsce i Czechach oraz organizowaniu stoiska targowego i uczestniczenia w targach branżowych. W swojej działalności Wnioskodawca korzysta z leasingowanego samochodu Skoda Superb kombi, który prócz dużej pojemności wnętrza umożliwia mu przewożenie elementów o długości do 2,80 m (np. elementów wystroju stoiska targowego). Jest to jedyny samochód służbowy w firmie Wnioskodawcy.

Oprócz tego Wnioskodawca posiada samochód Kia Soul używany do celów prywatnych przez żonę i przeze Wnioskodawcę.

Wnioskodawca parkuje samochód na ogrodzonym terenie swojej posesji tzn. tam, gdzie ma siedzibę firmy - dzięki temu nie ponosi dodatkowych opłat z tytułu parkowania na obcym terenie.

Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane VAT, samochód jest wykorzystywany tylko w działalności gospodarczej. Używany przez Wnioskodawcę samochód Skoda Superb kombi jest samochodem osobowym. Samochód jest zarejestrowany i homologowany do przewozu 5 osób. Konstrukcja samochodu nie wyklucza jego używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - to pojazd inny niż wymienione w art. 86a ust. 9 Ustawy. Dopuszczalna DMC nie przekracza 3,5 Mg - dokładnie 1465 kg, liczba miejsc 5, ładowność 638 kg. Wnioskodawca korzysta z samochodu osobiście i tylko w wyjazdach służbowych, nie zatrudnia pracowników, w domu jest drugi samochód do użytku prywatnego - to są jedyne reguły. Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu - zgodnie z ustawą, zgłosił samochód Naczelnikowi Urzędu Skarbowego. Ani Wnioskodawca ani nikt z domowników nie korzysta z auta służbowego. Wnioskodawca prowadził ewidencję do 23 września 2014 r. - czyli za czas którego dotyczy zapytanie o wykładnię prawa. Oświadczenie o złożeniu VAT-26 złożono 2 kwietnia 2014, natomiast 22 września 2014 r. Wnioskodawca złożył VAT-26 z informacją, że od dnia 23 września 2014 samochód będzie używany do celów służbowych i prywatnych.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi czy ma prawo do 100% odliczania VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa, części zamiennych, usług serwisowych i opłat leasingowych dotyczących samochodu wykorzystywanego do działalności gospodarczej.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów, w tym napraw, paliwa itp. w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wskazano już wyżej do uzyskania prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodu osobowego oraz wydatków związanych z jego utrzymaniem (takich jak np. koszty przeglądów i napraw) nie jest wystarczający jakikolwiek związek z działalnością opodatkowaną podatnika, samochód ten bowiem musi być wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Co należy rozumieć przez wykorzystanie pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej ustawodawca wskazał w art. 86a ust. 4 ustawy.

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania pojazdu wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie warunki, tj. sposób wykorzystania pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza jego użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu.

Należy zauważyć, że przepisy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego tego pojazdu. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tego pojazdu. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych. Przykładowo może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania pojazdu dla tych celów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tego pojazdu.

W odniesieniu do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że parkowanie samochodu wykorzystywanego do działalności gospodarczej w miejscu, gdzie Wnioskodawca mieszka i ma swoją siedzibę działalności wskazuje, że obiektywnie nie można wykluczyć wykorzystania pojazdu do celów prywatnych. W takim przypadku Wnioskodawca używa samochodu osobowego celem powrotu do swojej siedziby, tym samym powrotu do miejsca zamieszkania, a zatem pojazd wykorzystywany jest do celów mieszanych. Nie ma obiektywnych możliwości rozdzielenia wykorzystania tego pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej tj. powrotu do siedziby i celów prywatnych - powrotu do miejsca zamieszkania. Ponadto parkowanie samochodu w miejscu zamieszkania w żadnej sytuacji nie wykluczy istnienia potencjalnych możliwości użytku tego pojazdu do celów prywatnych. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że samochód wykorzystywany jest wyłącznie w celach działalności gospodarczej, wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wbrew opinii Wnioskodawcy fakt, że jego miejsce zamieszkania jest jednocześnie siedzibą jego działalności i do celów dojazdu do tego miejsca wykorzystywany jest ten samochód ma istotne znaczenie dla określenia prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT z otrzymywanych faktur w pełnej wysokości. Jak wskazano powyżej samochód nie może być uznany za wykorzystywany jedynie do celów działalności gospodarczej, a to z kolei powoduje, że w sprawie nie może mieć zastosowania art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy. Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu opisanej we wniosku nie stanowi przesłanki do pełnego odliczenia podatku naliczonego, bowiem o tym w pierwszej kolejności decyduje sposób użytkowania i reguły wykluczające obiektywnie użycie pojazdu do celów prywatnych. Tymczasem z okoliczności wskazanych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nie ma obiektywnych możliwości wyeliminowania użycia pojazdu użytkowanego przez niego do użytku prywatnego. Praca jaką wykonuje Wnioskodawca charakteryzuje się tym, że niemożliwe jest dokładne określenie z góry w jakim czasie (każdego dnia) samochód będzie wykorzystywany do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy. Zatem z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że istnieją realne możliwości wykorzystania samochodu do celów prywatnych. Potwierdzeniem tego jest także wyjaśnienie Wnioskodawcy, że od 23 września 2014 r. użytkuje przedmiotowy samochód do celów prywatnych.

W związku z tym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z otrzymanych faktur, dokumentujących raty leasingowe oraz wydatki związane z użytkowaniem samochodu osobowego Skoda Superb kombi. Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% podatku naliczonego, z tym wyjątkiem, że od wydatków dotyczących nabycia paliwa do napędu tego samochodu, prawo do odliczenia nie przysługuje do 30 czerwca 2015 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.