IBPP2/443-948/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania z uprawnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 lub też art. 96 ust. 10 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości skorzystania z uprawnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 lub też art. 96 ust. 10 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 stycznia 2011 r. znak: IBPP2/443-948/10/ASz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, która w wyniku realizacji transakcji sprzedaży nieruchomości uzyskała status podatnika czynnego VAT. Obecnie Wnioskodawca uzyskuje wyłącznie przychody z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek, traktując je dla celów podatku od towarów i usług jako wynagrodzenie za świadczenie usług pośrednictwa finansowego zwolnione z VAT (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i nie planuje wykonywania innych czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W piśmie dnia 7 lutego 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że przychody z tytułu odsetek od pożyczek są czynnością objętą regulacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiąc jednak czynność zwolnioną z tego podatku. W tym zakresie Wnioskodawca nigdy nie utracił prawa do zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonał rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług nie ze względu na zawarcie umów pożyczek, lecz ze względu na dokonanie innej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, jaką była sprzedaż należących do niego nieruchomości. Sprzedaży tej Wnioskodawca dokonał: w 2008 r. (umowa warunkowa sprzedaży z dnia 3 listopada 2008 r. i umowa przenosząca własność z dnia 6 listopada 2008 r.) i w roku 2009 (umowa sprzedaży z dnia 30 kwietnia 2009 r. oraz umowa warunkowa sprzedaży z dnia 5 sierpnia 2009 r. i umowa przenosząca własność z dnia 18 sierpnia 2009 r.). Po zawarciu ostatniej ze wskazanych w poprzednim punkcie umów sprzedaży nieruchomości (umowa warunkowa sprzedaży z dnia 5 sierpnia 2009 r. i umowa przenosząca własność z dnia 18 sierpnia 2009 r.), w zakresie objętym regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług wnioskodawca uzyskuje przychody wyłącznie z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek.

Poza powyższymi, Wnioskodawca uzyskuje przychody z innych źródeł, takich jak np. wynagrodzenie, sprzedaż akcji, nie są one jednak objęte regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem dla niniejszej sprawy relewantne.

W 2009 r. Wnioskodawca uzyskiwał przychody z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek - to jest czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług (przez cały rok 2009), z tytułu wskazanych wyżej sprzedaży nieruchomości - to jest czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (umowa sprzedaży z dnia 30 kwietnia 2009 r. oraz umowa warunkowa sprzedaży z dnia 5 sierpnia 2009 r. i umowa przenosząca własność z dnia 18 sierpnia 2009 r.), jak również z innych źródeł w ogóle nie objętych regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług (jak np. wynagrodzenie).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca zamierzający świadczyć wyłącznie usługi pośrednictwa finansowego, zwolnione z VAT na postawie artykułu 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, którego obroty z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych VAT nie przekroczyły w poprzednim roku kwoty 100.000 zł celem zgłoszenia zamiaru rezygnacji z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT powinien skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 113 ust. 11 czy też 96 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Czy podatnik VAT zwolniony zobowiązany jest do składania deklaracji, prowadzenia ewidencji sprzedaży VAT, dokumentowania sprzedaży fakturami VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy: zgodnie z dyspozycją przepisu art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - podatnicy, u których w poprzednim roku obroty z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych VAT nie przekroczyły kwoty 100.000 zł mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do wartości sprzedaży uwzględnianej przy obliczaniu kwoty wyznaczającej istnienie lub nieistnienie uprawnienia do zwolnienia podmiotowego nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Według art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 96 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, którzy następnie zostali zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, może on skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 96 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i zgłosić zamiar rezygnacji z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT. Po uzyskaniu statusu podatnika VAT zwolnionego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany jest do składania deklaracji, prowadzenia ewidencji sprzedaży VAT oraz dokumentowania sprzedaży fakturami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 cytowanej ustawy).

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. Od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 cyt. ustawy art. 113 ust. 1 otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże, stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a podatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 11 ww. ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, która w wyniku realizacji transakcji sprzedaży nieruchomości uzyskała status podatnika czynnego VAT. Od 2010 r. Wnioskodawca uzyskuje wyłącznie przychody z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek, traktując je dla celów podatku od towarów i usług jako wynagrodzenie za świadczenie usług pośrednictwa finansowego zwolnione z VAT (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) i nie planuje wykonywania innych czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Wnioskodawca wskazał, że przychody z tytułu odsetek od pożyczek są czynnością objętą regulacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiąc jednak czynność zwolnioną z tego podatku. Wnioskodawca dokonał rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług nie ze względu na zawarcie umów pożyczek, lecz ze względu na dokonanie innej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, jaką była sprzedaż należących do niego nieruchomości. Sprzedaży tej Wnioskodawca dokonał w latach 2008 i 2009. W 2009 r. Wnioskodawca uzyskiwał przychody z tytułu odsetek od udzielonych pożyczek - to jest czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług (przez cały rok 2009), z tytułu wskazanych wyżej sprzedaży nieruchomości, jak również z innych źródeł nie objętych przepisami ustawy o podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

Jeśli zatem Wnioskodawca faktycznie uzyskuje od 2010 r. wyłącznie przychody z tytułu czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, to z mocy ustawy korzysta ze zwolnienia określonego tym właśnie przepisem.

Dla sytuacji opisanej we wniosku nie ma zastosowania art. 113 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie wykonuje już czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 10 ustawy o VAT, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, którzy następnie zostali zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Zatem fakt dokonywania przez podatnika sprzedaży wyłącznie zwolnionej od podatku VAT (zwolnienie przedmiotowe odnoszące się do określonych czynności wskazanych przez ustawodawcę) podlega zgłoszeniu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego poprzez złożenie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, bowiem korzysta on ze zwolnienia od podatku, ale na podstawie innych przepisów niż wskazał we własnym stanowisku. Przepis art. 113 ust. 11 daje podatnikom możliwość wyboru zwolnienia z opodatkowania. W tej sprawie Wnioskodawca jest zwolniony z opodatkowania z mocy samego przepisu prawa.

W zakresie obowiązku składania deklaracji, prowadzenia ewidencji sprzedaży VAT, dokumentowania sprzedaży fakturami VAT w przypadku zwolnienia z podatku VAT, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.