IBPP2/443-93/07/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2007 r. (data wpływu 7 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentów celnych, na podstawie których przysługuje prawo do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentów celnych, na podstawie których przysługuje prawo do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w marcu 2007 r. dokonała sprzedaży produkowanych przez nich wyrobów do firmy z R. Zgodnie z dyspozycją firmy r. transport został zorganizowany do R. przez N., w Polsce została otwarta procedura wywozu - dokument SAD.

Firma r. zażyczyła sobie by sprzedane maszyny przetransportować do firmy w N.

Z uzyskanych informacji wynika, że firma z Ni. (która jest firmą transportową, a zarazem agencją celną) kompletuje na terenie N. różne przesyłki dla firmy z R. i następnie przewozi je do tejże firmy z R.W kwietniu 2007 r. do Wnioskodawcy wrócił oryginał karty 3 SAD, na której na odwrocie nie ma pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego wyjścia, jednakże na pierwszej stronie dokumentu 3 SAD w polu C (pole dla urzędu celnego wyjścia) znajduje się pieczęć Urzędu Celnego z D. oddział R. wraz z podłużną pieczęcią oznaczoną ATM 244 03 07 2607 gdzie 03 07 wskazuje miesiąc i rok, a 2607 to oznaczenie urzędu celnego.

Dodatkowo wraz z kartą 3 SAD Wnioskodawca otrzymał z firmy z N. poświadczenie o eksporcie towarów dla celów podatku obrotowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokument 3 SAD, potwierdzony w sposób jaki wskazała Spółka, jest dokumentem na podstawie którego przysługuje Spółce prawo do zastosowania stawki 0% w świetle przepisów art. 41 ust. 6 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż forma potwierdzenia otrzymanych dokumentów odbiega od dotychczas otrzymywanych potwierdzeń innych transakcji eksportowych, Spółka ujęła tę transakcję jako sprzedaż krajową i zastosowała stawkę VAT 22%.

Jednocześnie podjęto starania o uzyskanie informacji na temat potwierdzenia wywozu towarów z Unii Europejskiej w formie zaświadczenia. W związku z tym kontaktowano się z klientem z R., aby przedłożył dokumenty potwierdzające przywóz towarów do R. Podatnik uzyskał informację, że faktycznie otrzymano zamówione towary oraz że w całej Unii Europejskiej ich dostawcy respektują ową pieczęć "ATM" i poświadczenie o eksporcie towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W myśl art. 19 ust. 6 tej ustawy w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

O momencie powstania obowiązku podatkowego przesądza data potwierdzenia wywozu towaru poza granicę, jednak podatnik może zastosować stawkę podatku 0% dopiero w chwili, gdy przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc dysponuje dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli jednak warunek ten nie został spełniony podatnik nie wykazuje takiej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym stosując stawkę podatku 0% pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego eksport towarów przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres, natomiast w razie niedotrzymana tego terminu do takiej dostawy mają zastosowanie stawki podatku właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 4, ust. 6-9 ww. ustawy o podatku VAT).

W ustawie o VAT nie określono formy takiego potwierdzenia. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6 i 7 ustawy o VAT należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Zatem Podatnik winien posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty

Zgłoszeń celnych w ramach określonych procedur podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego - SAD. W myśl przepisów wspólnotowych w przypadku towarów wywożonych transportem drogowym potwierdzenie wywozu towaru do kraju trzeciego dokonuje urząd celny wyprowadzenia (tzw. wyjścia) jest to ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty.

Zasady dokumentowania pisemnych zgłoszeń celnych do procedury wywozu oraz potwierdzenia faktycznego wyprowadzenia towarów poza obszar Unii Europejskiej od dnia 1 maja 2004 r. regulują wprost przepisy rozporządzenia rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U.UE L92.302.1) tj. art. 161 ust. 5 oraz rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do tego rozporządzenia (Dz. U.UE L93.253.1) tj. art. 788-796. W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest regulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902 z późn. zm.).

Istota procedury wywozu sprowadza się do wyprowadzenia towarów wspólnotowych poza obszar celny Unii Europejskiej. W przypadku Polski pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu powinno być dokonane we właściwym urzędzie celnym (tzw. urzędzie celnym wywozu) z zastosowaniem dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3. Urzędem tym, zgodnie z zasadą wynikającą ze Wspólnotowego Kodeksu Celnego (art. 161 ust. 5), jest urząd celny właściwy ze względu na siedzibę osoby dokonującej wywozu lub ze względu na miejsce, gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego.

Zgodnie z art. 792 rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93, ustanawiającego przepisy wykonawcze do wspólnotowego kodeksu celnego, zgłoszenie do wywozu towarów należy dokonać na podstawie dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3. Zastosowanie tych kart jest następujące:

Po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wywozu karta 3 SAD jest wydawana zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia. Urząd ten nadzoruje faktyczny wywóz towarów poza obszar Wspólnoty i dokonuje potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej. Potwierdzenie wywozu następuje poprzez umieszczenie przez funkcjonariusza celnego na odwrocie karty 3 SAD pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego.

Jeżeli warunek, o którym mowa powyżej nie został spełniony (podatnik nie otrzymał karty SAD 3 zawierającej potwierdzenie wywóz towarów poza Wspólnotę do dnia złożenia deklaracji podatkowej) nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania (przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres) dokumentu potwierdzającego wywóz. W przeciwnym wypadku musi zastosować do tej sprzedaży stawki podatku obowiązujące w kraju. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż ww. określony upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał ten dokument

W świetle powyższych regulacji celnych oraz art. 2 pkt 8 ustawy o podatku VAT, dokumentem potwierdzającym eksport towarów, stosowanym w przypadku przepływu towarów pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi jest Jednolity Dokument Administracyjny SAD (tj. karta 3) ze stosownym potwierdzeniem na jego odwrocie co do faktu fizycznego wywozu towaru ze Wspólnoty - opatrzony pieczęcią w kolorze czerwonym "Wywóz" oraz pieczęcią z nazwą urzędu i datą.

Należy jednak zauważyć, iż w sytuacjach szczególnych, kiedy karta 3 SAD z różnych powodów nie została potwierdzona przez urząd celny, Podatnik ma prawo wystąpić do organów celnych (między innymi do urzędu celnego, w którym nastąpiło zgłoszenie towaru do procedury wywozu) o wydanie zaświadczenia o wyprowadzeniu towarów poza polski obszar celny.

Należy podkreślić, iż kwestia wydawania przez organy celne zaświadczeń, potwierdzających objęcie procedurą wywozu od dnia 1 maja 2004 r. została uregulowana w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.). Stosownie do ww. przepisu do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa ustawy - Ordynacja podatkowa. W myśl art. 194 § 1 Ordynacji, dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania.

Wymogi art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług będzie więc spełniało zaświadczenie o dokonaniu wywozu towarów wystawione dla Podatnika przez urząd celny, który był właściwy do potwierdzenia na dokumencie SAD karta nr 3 wywozu towarów poza obszar, jednakże pod warunkiem, że podatnik będzie jednocześnie dysponował, uwierzytelnionym przez urząd celny, w którym zgłoszono towar do wywozu, odpisem zgłoszenia celnego SAD pozostającego w dyspozycji tego urzędu celnego (karta SAD nr 1), z którego będzie wynikała tożsamość towaru zgłoszonego do procedury wywozu z towarem, którego wywóz został potwierdzony przez urząd celny wyprowadzenia w zaświadczeniu i na którego podstawie będzie można zidentyfikować transakcję, którą objęto towar (przez wskazanie na odpowiednią fakturę).

Uwzględniając zatem przytoczone powyżej regulacje prawne oraz stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, iż Spółka w analizowanej sprawie dysponując jedynie niepotwierdzoną przez właściwy urząd celny kartą 3 dokumentu SAD, nie jest uprawniona do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług, i winna opodatkować tę dostawę stawką podatku VAT właściwą dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Dopiero w momencie otrzymania zaświadczenia potwierdzającego wywóz towarów, wydanego przez graniczny urząd celny Wspólnoty, Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania stawki 0%, a tym samym do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał ten dokument.

Jednocześnie należy zauważyć, że tut. organ, wydając interpretację indywidualną co do zakresu stosowania prawa podatkowego, dokonuje oceny przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy. Nie jest natomiast uprawniony do analizy lub oceny prawnej załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.