IBPP2/443-921/12/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w ustalonej proporcji podatku naliczonego z tytułu nabycia materiałów i usług związanych z remontem sali balowej - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w ustalonej proporcji podatku naliczonego z tytułu nabycia materiałów i usług związanych z remontem sali balowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ochotnicza Straż Pożarna jest czynnym podatnikiem VAT, składa comiesięczną deklarację VAT-7. Korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym, gdyż całość uzyskanych dochodów przeznacza na działalność statutową w zakresie ochrony przeciwpożarowej. W ramach stowarzyszenia wynajmuje własne pomieszczenia dla podmiotu zewnętrznego na prowadzenie działalności gospodarczej a także okazjonalnie wynajmuje salę balową dla firm oraz osób fizycznych. Wynajem sali i pomieszczeń podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%. Jesienią bieżącego roku OSP ma zamiar rozpocząć remont sali balowej, który związany jest zarówno z działalnością statutową (spotkania strażaków, zebrania walne) jak i odpłatnym wynajmem (wesela) czyli związane z działalnością opodatkowaną i zwolnioną OSP. W związku z brakiem możliwości rozdzielenia kosztów ogólnych (energia, gaz, woda, usł. telekomunikacji, usł. remontowe budynku) dotyczących działalności zwolnionej (statutowej) i działalności opodatkowanej (wynajem) dla potrzeb rozliczania podatku VAT w 2012 r. jednostka stosuje współczynnik struktury sprzedaży obliczony na podstawie sprzedaży roku 2011 i wynosi on 82%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy VAT naliczony od zakupionych materiałów remontowych oraz usług remontowych sali balowej OSP obliczony współczynnikiem sprzedaży na rok 2012 podlega odliczeniu od podatku VAT należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Ochotnicza Straż Pożarna uzyskuje sprzedaż opodatkowaną i zwolnioną, ponosi koszty ogólne związane z utrzymaniem budynku a także z administracją, które nie jest w stanie przypisać dokładnie do konkretnej sprzedaży w związku z powyższym stosując się do zasady określonej przez ustawodawcę w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczącej rozliczania podatku naliczonego, którego nie można jednoznacznie przypisać do żadnej kategorii sprzedaży: uprawniającej do odliczenia VAT lub nieuprawniającej do odliczenia, OSP podatek VAT naliczony rozlicza częściowo, w ściśle określonej proporcji. Ustala go zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. W związku z powyższym OSP ma prawo odliczyć VAT naliczony w ustalonej proporcji od zakupionych materiałów i usług remontowych związanych z remontem sali balowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91).

W sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Z cyt. powyżej przepisów, wynika, że w przypadku gdy podatnik, na podstawie art. 90 ust. 1, nie jest w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego czynnościom, w związku z wykonywaniem których odliczenie podatku naliczonego jest możliwe, i czynnościom, w związku z wykonywaniem których podatnik nie ma prawa do odliczenia, wówczas zastosowanie znajdzie formuła rozliczenia proporcjonalnego określona w ust. 2. Przepis ten przewiduje wyraźnie, iż może on zostać zastosowany tylko wówczas, gdy podatnik nie jest w stanie wyodrębnić kwot, o których mowa w ust. 1. W praktyce oznacza to, iż jeżeli podatnik jest w stanie przyporządkować w sposób bezpośredni cały podatek naliczony odpowiednio czynnościom umożliwiającym odliczenie i czynnościom niedającym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wówczas rozliczenia proporcjonalnego określonego w art. 90 ust. 2 się nie stosuje.

Jeżeli podatnik może dokonać bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego tylko w odniesieniu do części podatku naliczonego, wówczas rozliczenie proporcjonalne może zostać zastosowane w stosunku do pozostałej części podatku naliczonego. Wreszcie należy podkreślić, iż rozliczenie proporcjonalne jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika - oznacza to, iż podatnik nie musi dokonać rozliczenia proporcjonalnego - w takim jednak przypadku znaczy to, iż rezygnuje on z odliczenia jakiejkolwiek części podatku naliczonego, którego nie jest w stanie bezpośrednio przyporządkować do konkretnych kategorii działalności.

Zatem rozliczenie proporcjonalne oparte jest na dwóch podstawowych kryteriach - związku podatku naliczonego z czynnościami, które umożliwiają odliczenie, i związku z czynnościami, które odliczenia takiego nie umożliwiają.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Ochotnicza Straż Pożarna wynajmuje własne pomieszczenia dla podmiotu zewnętrznego na prowadzenie działalności gospodarczej a także okazjonalnie wynajmuje salę balową dla firm oraz osób fizycznych. Wynajem sali i pomieszczeń podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%. Jesienią bieżącego roku OSP ma zamiar rozpocząć remont sali balowej, który związany jest zarówno z działalnością statutową (spotkania strażaków, zebrania walne) jak i odpłatnym wynajmem (wesela) czyli związane z działalnością opodatkowaną i zwolnioną OSP. W związku z brakiem możliwości rozdzielenia kosztów ogólnych (energia, gaz, woda, usługi telekomunikacji, usługi remontowe budynku) dotyczących działalności zwolnionej (statutowej) i działalności opodatkowanej (wynajem) dla potrzeb rozliczania podatku VAT w 2012 r. jednostka stosuje współczynnik struktury sprzedaży obliczony na podstawie sprzedaży roku 2011 i wynosi on 82%.

W świetle przywołanych wcześniej przepisów, podatnik realizując prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych jednocześnie z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi oraz zwolnionymi od podatku, którego nie jest w stanie przypisać oddzielnie do każdego rodzaju ww. czynności, winien kierować się regulacją prawną przewidzianą przepisem art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, iż skoro podatek naliczony przy nabyciu materiałów remontowych oraz usług remontowych sali balowej OSP związany jest jednocześnie z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami podlegającymi opodatkowaniu oraz zwolnionymi z podatku, przy czym nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku w sposób jednoznaczny do wykonywanych czynności opodatkowanych i zwolnionych, w takiej sytuacji Wnioskodawca winien dokonać ustalenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przy zastosowaniu przepisu art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, czyli z uwzględnieniem ustalonego przez siebie współczynnika struktury sprzedaży.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że wielkość tego współczynnika winna być z upływem każdego roku podatkowego urealniana.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie sposobu ustalenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych jednocześnie z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi z podatku, która podlega odliczeniu przez Wnioskodawcę.

Nie jest przedmiotem interpretacji kwestia czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, z którymi związany jest ww. podatek naliczony do odliczenia, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu lub korzystającymi ze zwolnienia od podatku, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jak też Wnioskodawca w tym zakresie nie sformułował własnego stanowiska.

Interpretacja niniejsza nie rozstrzyga również prawidłowości ustalenia przez Wnioskodawcę wielkości współczynnika struktury sprzedaży, o którym mowa we wniosku. Kwestia ta może być bowiem zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego.

Dodatkowo należy wskazać, że podjęte w interpretacji rozstrzygnięcie ogranicza się wyłącznie do wskazania prawa do odliczenia podatku naliczonego. Kwestia sposobu realizacji tego prawa (art. 91) nie była bowiem przedmiotem wniosku, a w szczególności kwestia czy nabywane były towary i usługi, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Organ wydający interpretację indywidualną w trybie przewidzianym przepisem art. 14b Ordynacji podatkowej jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swa aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.