IBPP2/443-917/09/JJ - Miejsce świadczenia usług i rejestracja dla celów podatku od towarów i usług przez podmiot prowadzący działalność remontowo-budowlaną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismami data wpływu 22 grudnia 2009 r. oraz pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy po przekroczeniu kwoty 50 tys. zł, które nastąpiło, Podatnik ma wejść w VAT i rozliczać podatek VAT- jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy po przekroczeniu kwoty 50 tys. zł, które nastąpiło, Podatnik ma wejść w VAT i rozliczać podatek VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami: data wpływu 22 grudnia 2009 r.

Ww. wniosek został także uzupełniony pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 14 stycznia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 stycznia 2010 r. znak: IBPP2/443-917/09/JJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług remontowo - budowlanych, które wykonuje na terenie Niemiec. Rozlicza się podatkiem ryczałtowym w Urzędzie Skarbowym, ponadto składa zeznania podatkowe w Niemczech. Numer podatnika. W położonych za granicą obiektach Wnioskodawca świadczy różnego rodzaju usługi jako podwykonawca dla jednej z niemieckich firm, która jest płatnikiem VAT. Według prawa podatkowego Niemiec Wnioskodawca nie musi pobierać podatku VAT od swojego zleceniodawcy. Za wykonane usługi Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie, które jest udokumentowane wystawionymi rachunkami, na dzień 9 listopada 2009 r. wysokość wystawionych przez Wnioskodawcę rachunków w 2009 r. wynosi 69.559 zł.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż dochód jego i jego firmy w 2009 r. jest osiągnięty tylko na terenie Niemiec. Wnioskodawca nie oczekuje odpowiedzi w kwestii interpretacji prawa niemieckiego dotyczącego rozliczenia podatku z tytułu świadczenia usług na obiektach położonych na terenie Niemiec, stanowi to tylko element stanu faktycznego niepodlegającego ocenie. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od wartości dodanej (VAT) w Niemczech. Wnioskodawca posiada niemiecki numer identyfikacyjny podatnika. Wnioskodawca rozlicza się w tym jw. Urzędzie Finansowym ze swojej działalności na terenie Niemiec. Rodzaje usług:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy po przekroczeniu kwoty 50 tys. zł, które nastąpiło, Wnioskodawca musi wejść na VAT i rozliczać podatek VAT...

Gdzie jest miejsce świadczenia usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku od towarów i usług, niezależnie od dochodu (obrotu) Wnioskodawca nie musi rejestrować się do podatku VAT ze względu na przekroczenie kwoty obrotu 50 tys. zł, gdyż świadczone usługi dotyczą nieruchomości położonych na terenie Niemiec. Ponieważ firma Wnioskodawcy osiąga dochody za granicą, zdaniem Wnioskodawcy, nie musi on pobierać podatku VAT od zleceniodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, miejscem świadczenia usług przez firmę Wnioskodawcy jest terytorium Niemiec, ponieważ obiekty, w których wykonuje usługi znajdują się na terenie Niemiec.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, są zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 5 jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast podatnicy rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego, zgodnie z art. 113 ust. 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, są zwolnieni od podatku, jeżeli przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 22 ww. ustawy o podatku od towarów i usług pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Generalna zasada dotycząca ustalenia miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Wyjątek od ww. zasady dotyczy m.in. świadczenia usług związanych z nieruchomościami. Zgodnie bowiem z art. 27 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Natomiast, zgodnie z art. 27 ust. 3, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym występuje miejsce świadczenia usługi.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 2, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące zagadnienia związane z wystawianiem faktur.

Na mocy § 25 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z § 25 ust. 2 faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W myśl § 25 ust. 3 faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z § 25 ust. 4 w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi remontowo - budowlane, które wykonuje na terenie Niemiec, dochód jego i jego firmy jest osiągany tylko na terenie Niemiec W położonych za granicą obiektach świadczy różnego rodzaju usługi jako podwykonawca dla jednej z niemieckich firm, która jest płatnikiem VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, według prawa podatkowego Niemiec, nie musi pobierać podatku VAT od swojego zleceniodawcy. Za wykonane usługi pobiera wynagrodzenie, które jest udokumentowane wystawionymi rachunkami. Na dzień 9 listopada 2009 r. wysokość wystawionych przez Wnioskodawcę rachunków w 2009 r. wynosi 69.559 zł. Dochód Wnioskodawcy i jego firmy jest osiągany tylko na terenie Niemiec. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku od wartości dodanej (VAT) w Niemczech. Wnioskodawca posiada niemiecki numer identyfikacyjny podatnika. Wnioskodawca rozlicza się w tym jw. Urzędzie Finansowym ze swojej działalności na terenie Niemiec. Rodzaje usług:

Z uwagi na fakt, iż usługi budowlane świadczone są przez Wnioskodawcę na terenie Niemiec i związane są z nieruchomościami tam położonymi, zatem miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości (zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT), czyli w Niemczech. W związku z tym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce i obrót z tego tytułu nie wchodzi do kwoty limitu przychodów uprawniającego do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego ww. przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ Wnioskodawca oświadczył, że świadczone przez niego usługi dotyczą nieruchomości położonych na terenie Niemiec oraz dochód jego i jego firmy jest osiągany tylko na terenie Niemiec, więc Wnioskodawca nie jest obowiązany do rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w Polsce, o ile świadczy przedmiotowe usługi tylko na terenie Niemiec.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r., ponieważ wniosek został złożony w dniu 12 listopada 2009 r. i dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.