IBPP2/443-916/09/WN - Opodatkowanie VAT talonu wydanego w ramach prowadzonej kampanii reklamowej.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-916/09/WN Opodatkowanie VAT talonu wydanego w ramach prowadzonej kampanii reklamowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydanego talonu na wartość 10 zł w ramach prowadzonej kampanii promocyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydanego talonu na wartość 10 zł w ramach prowadzonej kampanii promocyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) prowadzi kampanię promocyjną (wprowadzoną Regulaminem Promocji Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów) w celu zachęcenia klientów do korzystania z usług Stacji Kontroli Pojazdów, a tym samym w celu zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności diagnostycznej. Po wykonaniu przeglądu technicznego samochodu osobowego klient, który dokonuje zapłaty za badanie techniczne zgodnie z obowiązującym cennikiem (ceny za badania techniczne pojazdów są cenami urzędowymi), otrzymuje talon w wysokości 10 zł, który może być zrealizowany na dofinansowanie zakupu paliw płynnych, płynów technologicznych na Stacji Paliw lub usług w zakresie napraw samochodów osobowych na Stacji Obsługi.

W przypadku, gdy klient po otrzymaniu talonu dokonuje zakupu paliwa na Stacji Paliw należącej do Spółki na kwotę większą niż 10 zł pracownik Stacji Paliw dokonuje podziału wartości tankowanego paliwa - 10 zł forma zapłaty "czek" (taka opcja jest dostępna do wyboru i jest to równoznaczne z formą zapłaty za pomocą talonu), pozostała część "gotówka".

W związku z tym, że drukarka fiskalna jest połączona z systemem automatycznego wydawania paliw, paragon fiskalny wydawany jest na kwotę, za jaką zostało zatankowane paliwo (np. przy zatankowaniu paliwa za 50 zł brutto kwota na paragonie to 50 zł brutto, natomiast w formie zapłaty jest wyszczególnienie: "gotówka" - 40 zł, "czek" (czyli talon) - 10 zł.

W przypadku gdy klient dokona zakupu jedynie za wartość talonu (10 zł) nie dokonuje płatności za towar lub usługę (paragon wydawany na kwotę 10 zł, ale forma płatności "czek"), klient natomiast dokonał płatności za wcześniejsze wykonanie badania technicznego.

Informatyczny system sprzedaży nie daje możliwości zastosowania rabatu kwotowego (10,00 zł), aby na paragonie kwota do zapłaty była zgodna z kwotą jaką uregulował klient.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje obowiązek ujęcia wartości netto wydanego na podstawie talonu paliwa w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług VAT oraz naliczenia należnego podatku od podstawy opodatkowania i ujęcia w deklaracji VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub do usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur (art. 4a i 4b ustawy). Spółka stoi na stanowisku, że dofinansowanie do zakupu towarów i usług w postaci wydawanych talonów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jest to forma sprzedaży premiowej realizowanej przez Spółkę dla klienta w zamian za nabycie określonej usługi (badania technicznego samochodu osobowego).

Rabat przy sprzedaży paliwa zostaje przyznany jeszcze przed ustaleniem ceny, bowiem dokonując zakupu określonej usługi, zgodnie z warunkami promocji, kontrahent ma zagwarantowane nabycie prawa do zakupu danej usługi po cenie promocyjnej. Wartość wynikająca z raportu fiskalnego (a jednocześnie podstawa opodatkowania i podatek należny) powinna być pomniejszana za pomocą narzędzi księgowych o wartość towarów i usług sfinansowanych talonami.

Użytkowany przez Spółkę system informatyczny nie umożliwia zastosowania rabatu wartościowego, toteż paragon fiskalny jest wydawany na całą wartość świadczenia.

Ponadto Spółka stoi na stanowisku, że udzielony w postaci talonu rabat nie może być traktowany jako darowizna, ponieważ analizując definicję darowizny zawartą w art. 888 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) można wnioskować, iż jej istotą jest brak oczekiwań darczyńcy w stosunku do obdarowanego na jakiekolwiek odwzajemnienie z jego strony. Spółka stosując rabat kwotowy oczekuje od klientów, iż zakupią określoną usługę (wykonają badanie techniczne samochodu osobowego) i pod tym warunkiem otrzymają inny towar lub usługę po obniżonej cenie.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że dofinansowanie do zakupu towarów i usług poprzez realizowanie sprzedaży premiowej nie będzie podlegało obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr. 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

Stosownie do zapisu art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Podstawą opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot należnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur (art. 29 ust. 4 ustawy).

Z powołanego przepisu ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania, o ile nie jest niedozwolone na podstawie innych przepisów prawa. Ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane.

Powołany powyżej przepis art. 29 ust. 4 ustawy jasno stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane.

Rabat polega na udzieleniu zniżki od ustalonej ceny towaru i może być stosowany na wszystkich szczeblach obrotu towarowego.

W sytuacji udzielenia przez sprzedawcę rabatu na nabywany przez klienta towar lub usługę, podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić, pomniejszona o wartość należnego podatku VAT, z uwzględnieniem udzielonego rabatu.

Rabaty mogą przybierać różne formy. Mogą być udzielane przed powstaniem obowiązku podatkowego jak również po wystawieniu faktury. Ponadto w rzeczywistości gospodarczej spotkać się można z różnymi pojęciami, jak np. skonto, opust, bonifikata, nagroda, premia. Zauważyć jednak należy, iż nie jest ważne jak kontrahenci nazwą określoną czynność, tylko ważny jest charakter tej czynności. Dlatego też w każdym konkretnym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć co było intencją określonej czynności i jakie skutki podatkowo-prawne łączą się z wykonaniem tej czynności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca (dalej również: Spółka) prowadzi kampanię promocyjną (wprowadzoną Regulaminem Promocji Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów) w celu zachęcenia klientów do korzystania z usług Stacji Kontroli Pojazdów, a tym samym w celu zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności diagnostycznej. Po wykonaniu przeglądu technicznego samochodu osobowego klient, który dokonuje zapłaty za badanie techniczne zgodnie z obowiązującym cennikiem (ceny za badania techniczne pojazdów są cenami urzędowymi), otrzymuje talon w wysokości 10,00 zł, który może być zrealizowany na dofinansowanie zakupu paliw płynnych, płynów technologicznych na Stacji Paliw lub usług w zakresie napraw samochodów osobowych na Stacji Obsługi.

W przypadku, gdy klient po otrzymaniu talonu dokonuje zakupu paliwa na Stacji Paliw należącej do Spółki na kwotę większą niż 10,00 zł pracownik Stacji Paliw dokonuje podziału wartości tankowanego paliwa - 10,00 zł forma zapłaty "czek" (taka opcja jest dostępna do wyboru i jest to równoznaczne z formą zapłaty za pomocą talonu), pozostała część "gotówka".

W związku z tym, że drukarka fiskalna jest połączona z systemem automatycznego wydawania paliw, paragon fiskalny wydawany jest na kwotę, za jaką zostało zatankowane paliwo, (np. przy zatankowaniu paliwa za 50,00 zł brutto kwota na paragonie to 50,00 zł brutto, natomiast w formie zapłaty jest wyszczególnienie: "gotówka" - 40,00 zł, "czek" (czyli talon) - 10,00 zł.

W przypadku gdy klient dokona zakupu jedynie za wartość talonu (10,00 zł) nie dokonuje płatności za towar lub usługę (paragon wydawany na kwotę 10,00 zł, ale forma płatności "czek"), klient natomiast dokonał płatności za wcześniejsze wykonanie badania technicznego.

Informatyczny system sprzedaży nie daje możliwości zastosowania rabatu kwotowego (10,00 zł), aby na paragonie kwota do zapłaty była zgodna z kwotą jaką uregulował klient.

Jak wynika z wniosku, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której klient dokonując zakupu określonej usługi (badania technicznego samochodu osobowego), zgodnie z warunkami promocji, ma zagwarantowane nabycie prawa do zakupu tej usługi po cenie promocyjnej, tzn. klient regulując należność za tę usługę, otrzymuje talon na wartość 10 zł, umożliwiający w przyszłości dofinansowanie do nabytej przez niego usługi lub towaru (w całości lub w części).

Powyższe oznacza, iż talon stanowi jedynie przyrzeczenie udzielenia w przyszłości rabatu, do realizacji którego w istocie może nigdy nie dojść. Klient może bowiem zrezygnować z dalszego korzystania ze świadczeń proponowanych przez Wnioskodawcę lub może go nie wykorzystać przy kolejnych zakupach i talon przepadnie. Wówczas niezrealizowany talon nie będzie przedstawiał żadnej wartości. Talon nabiera wartości dopiero w chwili, gdy nabywca towarów lub usług realizuje kolejny zakup, uzyskując przy tym rabat w kwocie, jaka widnieje na otrzymanym wcześniej talonie.

Tut. Organ zauważa, że pojęcie "talon" nie występuje w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług. Ocena przedmiotowych czynności zgodnie z ich rzeczywistym charakterem i ich przyporządkowanie do konkretnej kategorii ("talon"), nie stanowi przedmiotu prawa podatkowego i z tej przyczyny niniejsza interpretacja została udzielona w zakresie objętym normą przepisu art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tj. w indywidualnej sprawie, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego oraz w oparciu o stanowisko Wnioskodawcy uznającego, iż przekazanie towarów następuje z uwzględnieniem tzw. "talonu".

W opisanym stanie faktycznym, zgodnie z kampanią promocyjną (wprowadzoną Regulaminem Promocji Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, realizowanie "talonu" przy zakupie rozumiane jest przez Wnioskodawcę jako udzielenie klientowi rabatu w wysokości nominału "talonu".

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż mamy do czynienia z rabatem kwotowym w stałej wysokości tj. 10 zł, który może być zrealizowany na dofinansowanie zakupu paliw płynnych, płynów technologicznych na Stacji Paliw lub usług w zakresie napraw samochodów osobowych na Stacji Obsługi.

W opisanej sytuacji nie ma zatem znaczenia czy talon został zrealizowany w ramach korzystania z usługi świadczonej przez Wnioskodawcę przewyższającej jego wartość, czy klient dokonał zakupu jedynie za wartość talonu. Udzielony rabat ma natomiast bezpośredni wpływ na wartość dostawy i prowadzi do obniżenia ceny.

Rabat udzielony w momencie dokonywania transakcji zmniejsza obrót w chwili jego udzielenia. Równocześnie zatem powinny ulec odpowiedniemu zmniejszeniu ceny jednostkowe, wartości netto i brutto sprzedawanych towarów (usług). Zatem konieczne jest powiązanie konkretnego talonu (rabatu) z konkretną sprzedażą. Przeszkody natury technicznej nie mogą determinować sposobu rozliczenia podatku. Zadaniem Wnioskodawcy jako podatnika jest takie zorganizowanie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, aby w prawidłowy sposób wywiązywać się z nałożonych na niego przez ustawodawcę obowiązków i aby miał on również możliwość wykazania się stosowną dokumentacją, gdyż w razie niemożności odtworzenia zdarzeń gospodarczych skutki prawne na gruncie podatkowym zawsze obciążającą podatnika. Koniecznym jest, zdaniem organu, wprowadzenie takich rozwiązań systemowych, związanych z przyjmowaniem i ewidencjonowaniem talonów, aby było możliwe ich powiązanie z konkretnymi transakcjami sprzedaży. Ma to przecież wpływ na ustalenie prawidłowej podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług. Skutki prawne zaniedbań w tym zakresie na gruncie podatkowym obciążać będą Wnioskodawcę jako podatnika i jednocześnie podmiot udzielający rabatu.

Mając na uwadze powyższe oraz powołany powyżej przepis art. 29 ust. 1 i 4 ustawy, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania jest obrót, który zmniejsza się o rabat wynikający z "talonu" zastosowany w stosunku do klientów objętych Regulaminem Promocji Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

Jakkolwiek żaden z przepisów powołanej ustawy ani też przepisów wykonawczych do niej, nie zawiera unormowań co do samej techniki udzielania rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) to brzmienie przytoczonego art. 29 ust. 1 i 4 jednoznacznie wskazuje, że wielkości te kształtują wartość netto sprzedawanego towaru (usługi), która stanowi kwotę wyjściową dla obliczenia podatku należnego. Rabaty, jak i bonifikaty powinny być uwzględnione na poziomie ewidencjonowania sprzedaży i w tym momencie pomniejszać obrót i kwotę należnego podatku.

W rozpatrywanej sprawie, dokumentowanie rabatu kwotowego winno następować poprzez obniżenie kwoty do zapłaty przyporządkowanej do konkretnego sprzedawanego towaru lub usługi (z rozbiciem na kwotę netto i kwotę podatku). Udzielany przez Wnioskodawcę rabat będzie miał zatem charakter wpływający na ostateczną kwotę do zapłaty, i ma wpływ na kwotę należnego podatku.

Zatem, udzielone rabaty, które zostały w sposób prawidłowy udokumentowane (uwidocznione) na paragonach, stanowią podstawę do obniżenia obrotu i kwot podatku należnego.

Stosownie do treści art. 3 pkt 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, przez księgi podatkowe rozumie się księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

Prawidłowe prowadzenie ksiąg podatkowych umożliwia podatnikom rozliczenie się ze zobowiązań podatkowych na podstawie robionych w nich zapisów.

W myśl art. 109 ust. 3 ww. ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego (art. 112 ustawy o VAT).

Kluczowe znaczenie dla poprawności dokonywanych rozliczeń z tytułu podatku VAT ma identyfikacja i rejestracja wszystkich zdarzeń stanowiących czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano wcześniej, czynny podatnik VAT dokumentuje czynności podlegające opodatkowaniu:

*

fakturą VAT - w przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą,

*

za pomocą kasy rejestrującej - w przypadkach sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do treści § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać m.in. następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

1.

dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;

2.

sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu, jak również prowadzić bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przekazu danych do archiwizowania w przypadku stosowania kas z elektronicznym zapisem kopii.

Przez paragon fiskalny, zgodnie z § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Natomiast w myśl § 2 pkt 18 tegoż rozporządzenia, przez raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy) - rozumie się dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług dokumentujący obrót przy użyciu kasy rejestrującej, jest zobowiązany dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego z każdej sprzedaży, a także sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca udziela rabatów, które ustalone są przed dokonaniem sprzedaży.

Zatem w związku z dokonaną sprzedażą, wydany przez sprzedawcę (Wnioskodawcę) paragon, na którym płatność dokonana jest z uwzględnieniem (realizacją) przedmiotowego talonu, winna w podstawie opodatkowania uwzględniać faktyczną zapłatę dokonaną przez nabywcę, tj. cenę towarów pomniejszoną o wartość nominalną talonu.

Podobne stanowisko zajął ETS w orzeczeniu z dnia 27 marca 1990 r. w sprawie C-126/88 Boots Company plc. v. Commissioners of Customs Excise. Stwierdził on, że "artykuł 11 (A) (3) (b) VI Dyrektywy, należy interpretować tak, iż wyrażenie "obniżki cen oraz rabaty udzielone klientowi i uwzględnione w momencie dostawy" obejmuje różnicę pomiędzy zwykłą detaliczną ceną sprzedaży dostarczanych towarów a kwotą rzeczywiście otrzymaną przez dostawcę tych towarów, w przypadku gdy detalista przyjmuje od klienta kupon, który wręczył on klientowi przy poprzednim zakupie po zwykłej cenie sprzedaży detalicznej."

Zatem dopiero późniejsza realizacja praw - zagwarantowanych wręczonym uprzednio talonem - wywołuje skutki równoznaczne z udzieleniem rabatu.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że udzielanie udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), pomniejsza obrót, czyli podstawę opodatkowania. Rabaty udzielone przed ustaleniem ceny nie mają wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku pomniejszona o rabat. Podstawę opodatkowania stanowi zatem kwota faktycznie zapłacona, czyli uwzględniająca rabat udzielony przy jego sprzedaży.

W opisanym stanie faktycznym realizowanie talonu przy zakupie odbywa się w ten sposób, że w przypadku gdy klient po otrzymaniu talonu dokonuje zakupu paliwa na Stacji Paliw należącej do Spółki na kwotę większą niż 10,00 zł pracownik Stacji Paliw dokonuje podziału wartości tankowanego paliwa - 10,00 zł forma zapłaty "czek" (taka opcja jest dostępna do wyboru i jest to równoznaczne z formą zapłaty za pomocą talonu), pozostała część "gotówka", natomiast w przypadku gdy klient dokona zakupu jedynie za wartość talonu (10,00 zł) nie dokonuje płatności za towar lub usługę (paragon wydawany na kwotę 10,00 zł, ale forma płatności "czek"), klient natomiast dokonał płatności za wcześniejsze wykonanie badania technicznego.

Stosowany zatem przy zakupie "mechanizm" premiowania sprzedaży należy uznać za przyznawanie "rabatu" rozumianego jako obniżenie ceny danego towaru. W przedmiotowej sprawie efektem ostatecznym realizowanej promocji jest faktycznie zmniejszenie ceny poszczególnych towarów, objętych transakcją sprzedaży.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż gdy w przypadku zapłaty talonem dochodzi do wydania towarów bez zapłaty, to należy mieć na uwadze przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Należy przy tym zauważyć, że Podatnik ma prawo swobodnie układać swoje przedsięwzięcia tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna po względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednak stosując upusty cenowe i mając na uwadze obowiązek ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych zgodnie ze stanem faktycznym, powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie, jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Zaznaczyć także należy, że stosowanie rabatów, w zakresie w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa, jest niedopuszczalne. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki jest wytyczony dla działalności gospodarczej tj. do osiągnięcia bądź zwiększenia uzyskiwanych obrotów (lub sprzedaży).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl