IBPP2/443-913/13/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), uzupełnionym pismami z 29 listopada 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.) oraz z 29 listopada 2013 r. (data wpływu 18 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności wykonania zabudowy kuchennej - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności wykonania zabudowy kuchennej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 listopada 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 listopada 2013 r. znak: IBPP2/443-913/13/IK oraz pismem z dnia 29 listopada 2013 r. (data wpływu 18 grudnia 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 grudnia 2013 r. znak: IBPP2/443-913/13/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z uchwałą NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt... wiele firm sprzedających i montujących meble kuchenne przeszło na preferencyjną 8% stawkę VAT. Uwzględniając stanowisko NSA brane pod uwagę są zabudowy kuchenne w mieszkaniach do 150 m² i domach do 300 m^2. Zabudowa kuchenna pod wymiar charakteryzuje się, jak wiadomo tym, że nie jest możliwe zamontowanie jej w identycznym stanie, w innym niż pierwotne pomieszczeniu, ponadto meble są przytwierdzone do ścian, a co za tym idzie tworzą trwałą zabudowę meblową. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż tego typu działalność jest postrzegana jako działalność modernizacyjna i w myśl art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług powinna ona być opodatkowana niższą 8 procentową stawka VAT. Jako osoba prowadząca tego typu działalność, tj. projektowanie, dostawę i montaż mebli kuchennych według uchwały NSA również podlega tej stawce. Wnioskodawca do dnia dzisiejszego stosuje 23% stawkę podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że;

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się montażem mebli kuchennych, zakupionych u niezależnych producentów wykonanych zgodnie z projektem przygotowanym przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie prowadzi sprzedaży poszczególnych elementów meblowych bez usługi montażu.

Wykonanie zabudowy kuchennej wymaga od Wnioskodawcy kolejno:

1. Zaprojektowania zabudowy pod konkretny wymiar danego lokalu mieszkalnego uwzględniając podłączenia wod.-kan., gazowe, wentylacyjne i elektryczne.

2. Dostarczenie mebli wykonanych przez firmę zewnętrzną na adres montażu.

3. Montaż mebli polegający na przycięciu i połączeniu ze sobą elementów składowych oraz ich trwałe przymocowanie do ścian - zakotwienie.

Wyżej wymienione czynności są wykonywane w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Montaż zabudowy kuchennej nie jest sprawa błahą. Z należytą starannością trzeba dopasować poszczególne komponenty nie tylko do siebie, ale również do istniejących w pomieszczeniu ścian, wnęk, słupów itp. Dopasowanie polega na przycięciu lub wyfrezowaniu korpusów szafek, blend maskujących, blatów, cokołów, gzymsów i przymocowaniu do ścian, a czasem również do sufitów (w przypadku szaf montowanych we wnękach).

Korpusy mebli montowanych przez firmę Wnioskodawcy są wykonywane głównie z płyty MDF, jednakże fronty, czy blendy frontowe, jak również blaty są wykonywane z bardzo różnych materiałów takich jak: szkło, gres, kwarc, drewno, płyty MDF lakierowane, akrylowane, laminowane, foliowane, fornirowane.

Mocowanie mebli do elementów konstrukcyjnych pomieszczenia odbywa się z pomocą śrub, kołków, kotew i wkrętów, w zależności od materiałów z jakich konstrukcja jest zrobiona. Do wniosku dołączono przykładową listę akcesoriów do montażu zalecanych przez jednego z niemieckich dostawców mebli.

Mocowanie mebli musi być stabilne i wytrzymałe. Szafy, w których montowany jest sprzęt AGD muszą być przytwierdzone do ścian tylnich, żeby zapobiec przewróceniu, a jeśli to możliwe przytwierdza się je również do ścian bocznych lub sufitów. Szafki wiszące również niosą za sobą ryzyko wypadku jeżeli nie będą odpowiednio stabilnie powieszone, w związku z tym szafki przymocowuje się do ścian kotwami lub kołkami rozporowymi. Szafki dolne przytwierdza się do ścian jeśli jest to możliwe, wyjątek stanowią szafki na tzw. wyspie.

Każdy element składowy kuchni jest ściśle związany z innym, a co za tym idzie jeżeli którykolwiek z elementów zostanie usunięty kuchnia traci swoją funkcjonalność, a po usuniętych elementach pozostają ślady we fragmentach konstrukcji. Nie jest możliwe usuniecie jakiegokolwiek komponentu bez uszkodzenia warstwy wykończeniowej. Usunięcie blatu, który jest najczęściej wprowadzany we wnęki okienne, można śmiało porównać do usunięcia parapetu, bo w tym wypadku go zastępuje, a to jak wiemy powoduje naruszenie konstrukcji budynku.

Meble montowane przez Wnioskodawcę są ściśle spersonalizowane, więc po dokładnym dopasowaniu ich do danego pomieszczenia po demontażu również wykazują znamiona zniszczenia, a to powoduje, że nie jest możliwe właściwe ich wykorzystanie w innym pomieszczeniu niż to, do którego były pierwotnie przeznaczone.

Kołki czy kotwy po demontażu mebli, jeśli się uda je usunąć ze ścian, pozostawiają dziury, które wymagają zaklejenia gipsem lub innym środkiem np. zaprawą w płynie, która wzmocni podziurawiona konstrukcję, a w przypadku gdy nie da się ich usunąć uniemożliwiają ponowne przykręcenie jakiegokolwiek elementu do ściany w miejscu, w którym są zamocowane.

Niniejszy wniosek Wnioskodawca złożył w odniesieniu do wszystkich montaży mebli z dostawą wykonach w przyszłości przez firmę Wnioskodawcy.

Nie dotyczy on stanu faktycznego, ponieważ do czasu otrzymania interpretacji indywidualnej wszystkie usługi Wnioskodawcy, Wnioskodawca rozlicza i rozliczał z 23% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest właściwym stosowanie niższej 8 procentowej stawki VAT dla zabudowy kuchennej. Czy jako sprzedawca usługi zabudowy z dostawą mebli Wnioskodawca może być objęty preferencyjną stawką VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W odczuciu Wnioskodawcy i rozumieniu zaleceń Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt...) powinien być objęty 8 procentową stawką VAT, gdyż usługa Wnioskodawcy polega na modernizacji pomieszczeń, a co a tym idzie dostawy i montażu mebli kuchennych. Poparte jest to również opiniami Izb Skarbowych z różnych miast Polski, gdzie znani właściciele podobnych firm jak firma Wnioskodawcy wystąpili o interpretacje tejże uchwały z 24 czerwca 2013 r. i uzyskali przychylne opinie. Jednocześnie mogłoby to zdecydowanie zwiększyć obroty w firmie Wnioskodawcy, gdyż ceny usług Wnioskodawcy stałyby się zbliżone do cen konkurencji już stosującej preferencyjną stawkę VAT. Korzyści odnieśliby również klienci Wnioskodawcy, a podatek choć niższy, przy zwiększonym obrocie mógłby się okazać korzystniejszy również dla budżetu państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: "Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98", w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Ponadto w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Przy czym, zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 powołanego wyżej § 7 rozporządzenia, nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. kwestie będące przedmiotem przywołanego wyżej przepisu § 7 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług reguluje analogicznie brzmiący § 3 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719).

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast "budować" to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie "modernizacja" - według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części".

Natomiast "przebudowa" - zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) - to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze powołaną wyżej uchwałę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt... opisane we wniosku czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów należy uznać za świadczenie usług.

Przechodząc do stawki podatku VAT - zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA - "obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu".

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się montażem mebli kuchennych, zakupionych u niezależnych producentów wykonanych zgodnie z projektem przygotowanym przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie prowadzi sprzedaży poszczególnych elementów meblowych bez usługi montażu.

Wykonanie zabudowy kuchennej wymaga od Wnioskodawcy kolejno:

1. Zaprojektowania zabudowy pod konkretny wymiar danego lokalu mieszkalnego uwzględniając podłączenia wod.-kan., gazowe, wentylacyjne i elektryczne.

2. Dostarczenie mebli wykonanych przez firmę zewnętrzną na adres montażu.

3. Montaż mebli polegający na przycięciu i połączeniu ze sobą elementów składowych oraz ich trwałe przymocowanie do ścian - zakotwienie.

Wyżej wymienione czynności są wykonywane w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Montaż zabudowy kuchennej nie jest sprawa błahą. Z należyta starannością trzeba dopasować poszczególne komponenty nie tylko do siebie, ale również do istniejących w pomieszczeniu ścian, wnęk, słupów itp. Dopasowanie polega na przycięciu lub wyfrezowaniu korpusów szafek, blend maskujących, blatów, cokołów, gzymsów i przymocowaniu do ścian, a czasem również do sufitów (w przypadku szaf montowanych we wnękach).

Korpusy mebli montowanych przez firmę Wnioskodawcy są wykonywane głównie z płyty MDF, jednakże fronty, czy blendy frontowe, jak również blaty są wykonywane z bardzo różnych materiałów takich jak: szkło, gres, kwarc, drewno, płyty MDF lakierowane, akrylowane, laminowane, foliowane, fornirowane.

Mocowanie mebli do elementów konstrukcyjnych pomieszczenia odbywa się z pomocą śrub, kołków, kotew i wkrętów, w zależności od materiałów z jakich konstrukcja jest zrobiona. Do wniosku dołączono przykładową listę akcesoriów do montażu zalecanych przez jednego z niemieckich dostawców mebli.

Mocowanie mebli musi być stabilne i wytrzymałe. Szafy, w których montowany jest sprzęt AGD muszą być przytwierdzone do ścian tylnich, żeby zapobiec przewróceniu, a jeśli to możliwe przytwierdza się je również do ścian bocznych lub sufitów. Szafki wiszące również niosą za sobą ryzyko wypadku, jeżeli nie będą odpowiednio stabilnie powieszone, w związku z tym szafki przymocowuje się do ścian kotwami lub kołkami rozporowymi. Szafki dolne przytwierdza się do ścian, jeśli jest to możliwe, wyjątek stanowią szafki na tzw. wyspie.

Każdy element składowy kuchni jest ściśle związany z innym, a co za tym idzie, jeżeli którykolwiek z elementów zostanie usunięty kuchnia traci swoja funkcjonalność, a po usuniętych elementach pozostają ślady we fragmentach konstrukcji. Nie jest możliwe usuniecie jakiegokolwiek komponentu bez uszkodzenia warstwy wykończeniowej. Usunięcie blatu, który jest najczęściej wprowadzany we wnęki okienne, można śmiało porównać do usunięcia parapetu, bo w tym wypadku go zastępuje, a to jak wiemy powoduje naruszenie konstrukcji budynku.

Meble montowane przez Wnioskodawcę są ściśle spersonalizowane, więc po dokładnym dopasowaniu ich do danego pomieszczenia po demontażu również wykazują znamiona zniszczenia, a to powoduje, ze nie jest możliwe właściwe ich wykorzystanie w innym pomieszczeniu niż to, do którego były pierwotnie przeznaczone.

Kołki czy kotwy po demontażu mebli, jeśli się uda je usunąć ze ścian, pozostawiają dziury, które wymagają zaklejenia gipsem lub innym środkiem np. zaprawą w płynie, która wzmocni podziurawiona konstrukcję, a w przypadku gdy nie da się ich usunąć uniemożliwiają ponowne przykręcenie jakiegokolwiek elementu do ściany w miejscu, w którym są zamocowane.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT na wykonanie trwałej zabudowy kuchennej w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Ze zdarzenia przyszłego wynika, że opisana we wniosku zabudowa kuchenna nie jest połączona w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (lokalu). Trudno uznać, że przytwierdzenie do ściany czy sufitu szaf za pomocą kołków lub kotew oznacza trwałe połączenie z elementami konstrukcyjnymi lokalu czy budynku.

Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo "trwały" oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedstawiony sposób montażu elementów szaf kuchennych sprowadza się do prostego połączenia komponentów meblowych ze ścianami, obiektu budowlanego lub jego częściami. Nie są to również zabiegi nadmiernie skomplikowane technicznie oraz mają charakter odwracalny. Demontaż opisanej zabudowy kuchennej, jak wynika z opisu sprawy, może nastąpić bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu. Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, demontaż zabudowy powoduje takie uszkodzenia jak między innymi otwory montażowe czy też wykucia, czyli nie dochodzi do uszkodzenia elementów konstrukcyjnych lokalu (budynku).

Należy zatem zauważyć, że w przedmiotowej sprawie do montażu przedmiotowej zabudowy meblowej nie zostaną w sposób istotny wykorzystane elementy konstrukcyjne budynku/lokalu w taki sposób, aby ich demontaż spowodował uszkodzenie konstrukcji budynku. Co prawda zabudowa kuchenna wykorzystuje ściany konstrukcyjne, należy jednak podkreślić, że zaistniały związek nie jest na tyle istotny, aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego. Tak samo nie można przyjąć za Wnioskodawcą, że usunięcie parapetu narusza konstrukcje budynku czy lokalu, gdy tymczasem ich montaż prowadzi do wykonania mało skomplikowanych czynności technicznych, które maja charakter odwracalny. Montaż zabudowy mebli kuchennych nie nastąpi z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych budynku czy lokalu.

Mając na uwadze przeprowadzoną analizę, tut. Organ stwierdza, że w rozpatrywanej sprawie usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na montażu mebli kuchennych nie można traktować jako modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy. W konsekwencji w sprawie nie znajdzie zastosowania uchwała NSA z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt.

Opisanych we wniosku usług nie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie jest to bowiem w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa.

Podsumowując, opisaną we wniosku usługę montażu zabudowy kuchennej nie można uznać za wymienioną w art. 41 ust. 12 ustawy, jak również w § 7 rozporządzenia z 4 kwietnia 2011 r. (od 1 stycznia 2014 r. - § 3 ww. rozporządzenia z 23 grudnia 2013 r.), a w związku z tym nie jest ona opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.