IBPP2/443-911/13/KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-911/13/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu osobowego przeznaczonego pod dzierżawę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza w najbliższym czasie zakupić na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki w czasie zakupu samochodu będzie m.in.: wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z) oraz wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77.12.Z). Samochód ten Wnioskodawca niezwłocznie po zakupie zamierza oddać w odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy na podstawie zawartej z nim umowy dzierżawy na okres siedmiu miesięcy z możliwością jego przedłużenia na kolejne okresy. Za dzierżawę samochodu osobowego Spółka będzie pobierać opłaty i będzie wystawiać faktury za miesięczne okresy z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 23%. Pojazd będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - odpłatna dzierżawa przez okres co najmniej siedmiu miesięcy i nie będzie przeznaczony na cele osobiste. Jednakże przedsiębiorca nie wyklucza, że po upływie okresu obowiązywania umowy dzierżawy zawartej na okres co najmniej siedmiu miesięcy zaprzestanie dzierżawienia samochodu i przeznaczy go do własnej działalności, np. będzie nim wykonywał przejazdy w celu załatwiania bieżących spraw związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT od całości faktury za zakup samochodu, jeżeli samochód ten będzie służyć wyłącznie czynności dzierżawy przez okres co najmniej 6 miesięcy, a następnie po zakończeniu okresu dzierżawy, Spółka będzie powyższy samochód wykorzystywać na własne potrzeby związane z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. na cele związane z czynnościami opodatkowanymi.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4. Wskazać należy, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, zasady odliczania podatku od nabycia samochodów regulują przepisy art. 86a ust. 1-10, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r., dodane w ustawie o VAT, przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Z kolei w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast, jak stanowi art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b tej ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Jednak, w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Wnioskodawcy w związku z nabyciem samochodu osobowego z przeznaczeniem na dzierżawę na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, Spółce będzie przysługiwało prawo pełnego (100%) odliczenia podatku od towaru i usług VAT, a dalszy rodzaj wykorzystania tego samochodu przy dopełnieniu warunku dzierżawienia go przez okres co najmniej 6-ciu pełnych miesięcy, nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie.

Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2012 r., sygnatura IPPP3/443-497/12-4/KT w której stwierdził, iż z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej wynika, że w przypadku nabycia przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wynajmu samochodów, samochodu osobowego, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Taką wykładnię reprezentuje również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2012 r., sygnatura IPPP3/443-497/12-4/KT w której wskazał co następuje: "stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca zakupi samochód osobowy, który przeznaczy na wynajem na okres co najmniej sześciu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej, w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą dokonany zakup, albo w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, o ile samochód ten będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast, w sytuacji gdy w pierwszym okresie po zakupie Wnioskodawca przeznaczy przedmiotowy samochód osobowy na odpłatny najem, przez okres co najmniej sześciu miesięcy, a następnie po zakończeniu okresu pełnych 6-ciu miesięcy wynajmu będzie wykorzystywać ten samochód na potrzeby własne w oczekiwaniu na następną, ewentualną umowę najmu, to należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż dalszy rodzaj wykorzystania tego samochodu przy dopełnieniu warunku wynajmowania go przez okres co najmniej 6-ciu pełnych miesięcy, nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie, przy założeniu, że samochód ten nadal będzie służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym". Identyczne stanowisko znajdziemy również w Interpretacji Indywidualnej wydanej przez Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 stycznia 2010 r., sygnatura IBPP2/443-882/09/UH w której czytamy: Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż o ile faktycznie Wnioskodawca, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, będzie użytkował przedmiotowy samochód wyłącznie w ten sposób, iż odda go w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, wówczas z uwagi na przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT, przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia całości podatku naliczonego zawartego w fakturze VAT dokumentującej zakup samochodu. Z treści przedstawionego zdarzenia wynika, że wnioskodawca planuje kontynuację działalności w zakresie wynajmu przedmiotowego samochodu innym przedsiębiorcom lub poprzedniemu najemcy albo jej zaprzestanie i przeznaczenie go do wykonywania własnej działalności (np. załatwienie bieżących spraw). W ocenie Organu mimo iż nastąpi zmiana przeznaczenia przedmiotowego samochodu nie zachodzi tu konieczność korygowania dokonanego przy nabyciu tego samochodu odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, przy założeniu, że samochód ten nadal będzie służyć czynnościom opodatkowanym. W przedmiotowym przypadku, spełnione zostaną przesłanki z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. samochód osobowy oddany zostanie w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Późniejsze przekazanie samochodu do celów działalności gospodarczej jako środek trwały nie spowoduje konieczności korekty podatku naliczonego do wysokości 60% podatku naliczonego nie więcej niż 6.000 zł. W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w momencie ewentualnej zmiany przeznaczenia samochodu po upływie siedmiu miesięcy od oddania go w odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy i przeznaczeniu go do celów związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą nie będzie musiał dokonać korekty podatku naliczonego, który odliczył w całości przy zakupie tego samochodu, należało uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz zdarzenie przyszłe opisane we wniosku stwierdzić należy, iż w przypadku gdy Wnioskodawca kupi samochód osobowy, który przeznaczy pod dzierżawę na okres co najmniej siedmiu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej. A zatem Wnioskodawca, jego zdaniem, po ewentualnym zaprzestaniu po upływie siedmiu miesięcy od oddania samochodu w odpłatne używanie jego dalszego zarobkowego wydzierżawiania, przy jednoczesnym przeznaczeniu samochodu do celów związanych z prowadzoną dotychczas działalnością gospodarczą nie będzie musiał dokonać korekty podatku VAT naliczonego, który odliczy w całości przy zakupie samochodu, gdyż samochód będzie oddany do odpłatnego używania przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Reasumując należy stwierdzić, iż dalszy rodzaj wykorzystania przedmiotowego samochodu przy dopełnieniu warunku dzierżawienia go przez okres co najmniej 6-ciu pełnych miesięcy, nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie.

Zasadą podatku od towarów i usług jest neutralność tego podatku. Zasadą zatem jest, że podatnikowi przysługuje pełne prawo odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie za wyjątek należy uznać ograniczenie prawa odliczenia VAT w przypadku samochodów osobowych. Wykładnia przepisów nie powinna zatem w tym zakresie być dokonywana rozszerzająco tzn. wyjątek od zasady odliczenia, nie powinien być interpretowany rozszerzająco. Jak wykazano powyżej, zgodnie z brzmieniem przepisów, brak jest jakichkolwiek podstaw do kwestionowania lub pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie samochodu w sytuacji w której samochód będzie wykorzystywany przez okres sześciu miesięcy jedynie do najmu lub dzierżawy. Dalsze wykorzystywanie samochodu, o ile związane jest z czynnościami opodatkowanymi, jest nieistotne dla odliczonego podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wskazać należy, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z wyżej powołanego przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Jednak, w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Sformułowanie zawarte w powyższym zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, dotyczące przedmiotu działalności podatnika nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w sensie zadysponowania konkretnym samochodem w pewien określony sposób.

W kontekście ww. przepisu przedmiot działalności gospodarczej w tym wypadku jest związany jednocześnie z wynajmem/dzierżawą konkretnych samochodów ze względu na użycie w nim wyrazu "tych", przy czym najem/dzierżawa samochodów jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

W związku z tym zaistnienie przesłanki w postaci prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu/dzierżawy samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze nie jest wystarczające do nabycia prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Bowiem do nabycia tego uprawnienia niezbędne jest zaistnienie drugiej przesłanki w postaci przeznaczenia danego samochodu do wynajmu/dzierżawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie zakupić na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki w czasie zakupu samochodu będzie m.in.: wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z) oraz wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77.12.Z). Samochód ten Wnioskodawca niezwłocznie po zakupie zamierza oddać w odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy na podstawie zawartej z nim umowy dzierżawy na okres siedmiu miesięcy z możliwością jego przedłużenia na kolejne okresy. Za dzierżawę samochodu osobowego Spółka będzie pobierać opłaty i będzie wystawiać faktury za miesięczne okresy z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 23%. Pojazd będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - odpłatna dzierżawa przez okres co najmniej siedmiu miesięcy i nie będzie przeznaczony na cele osobiste. Jednakże przedsiębiorca nie wyklucza, że po upływie okresu obowiązywania umowy dzierżawy zawartej na okres co najmniej siedmiu miesięcy zaprzestanie dzierżawienia samochodu i przeznaczy go do własnej działalności opodatkowanej, np. będzie nim wykonywał przejazdy w celu załatwiania bieżących spraw związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca zakupi samochód osobowy, który przeznaczy wyłącznie na wynajem/dzierżawę na okres co najmniej sześciu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej, w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą dokonany zakup, albo w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Natomiast, w sytuacji gdy po zakończeniu okresu pełnych 6-ciu miesięcy wykorzystywania wyłącznie dla celów wynajmu/dzierżawy Wnioskodawca będzie wykorzystywać ten samochód na własne potrzeby związane z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą, to dalszy sposób wykorzystania tego samochodu nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie, przy założeniu, że samochód ten nadal będzie służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl