IBPP2/443-873/14/AB - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku gospodarczego (garaż)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa

(tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 5 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z 21 listopada 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku gospodarczego (garaż) - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z 21 listopada 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku gospodarczego (garaż).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu zwierząt w szczególności od rolników ryczałtowych, przetrzymywaniem ich oraz sprzedażą do skupu. Od samego początku Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i prowadzi sprzedaż tylko i wyłącznie opodatkowaną. W roku 2012 Wnioskodawca rozpoczął inwestycję związaną z budową budynku gospodarczego, który po zakończeniu budowy ma wprowadzić do ewidencji środków trwałych i który zamierza amortyzować. Budynek ten ma służyć przede wszystkim jako garaż na samochód ciężarowy będący środkiem trwałym w firmie Wnioskodawcy, w przyszłości również na maszynę rolniczą (prasę), którą Wnioskodawca zamierza kupić oraz wyposażenie, do którego należą myjka ciśnieniowa oraz waga. Na poddaszu tego budynku przetrzymywana jest słoma, która jest dla zwierząt. W dniu 9 listopada 2012 Wnioskodawca zgłosił do Starostwa Powiatowego budowę (ksero w załączeniu) zamiar budowy został określony jako budynek gospodarczy na sprzęt rolniczy. Wszystkie wydatki związane z prowadzoną inwestycją zostały udokumentowane fakturami. Budynek ten nie wymaga odbioru. Budynek gospodarczy (garaż) będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z prowadzoną inwestycją Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z omawianą inwestycją.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikający z faktur za zakup materiałów związanych z inwestycją, gdyż są spełnione określone w ustawie warunki m.in. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik od towarów i usług, towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Pokreślić należy, że możliwość odliczenia podatku naliczonego nie jest przywilejem dla podatnika, lecz podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Odliczenie to przysługuję w związku z tym, że nabycie towaru dokonane jest z zamiarem wykorzystania ich tylko i wyłącznie w działalności gospodarczej, czyli ważna jest tutaj istota nabycia. Można by tu również powołać się na artykuł 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b) ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b) tej ustawy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług - przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu zwierząt w szczególności od rolników ryczałtowych, przetrzymywaniem ich oraz sprzedażą do skupu. Od samego początku Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i prowadzi sprzedaż tylko i wyłącznie opodatkowaną. W roku 2012 Wnioskodawca rozpoczął inwestycję związaną z budową budynku gospodarczego, który po zakończeniu budowy ma wprowadzić do ewidencji środków trwałych i który zamierza amortyzować. Budynek ten ma służyć przede wszystkim jako garaż na samochód ciężarowy będący moim środkiem trwałym w firmie, w przyszłości również na maszynę rolniczą (prasę), którą Wnioskodawca zamierza kupić oraz wyposażenie, do którego należą myjka ciśnieniowa oraz waga. Na poddaszu tego budynku przetrzymywana jest słoma, która jest dla zwierząt. W dniu 9 listopada 2012 Wnioskodawca zgłosił do Starostwa Powiatowego budowę, zamiar budowy został określony jako budynek gospodarczy na sprzęt rolniczy. Wszystkie wydatki związane z prowadzoną inwestycją zostały udokumentowane fakturami. Budynek gospodarczy (garaż) będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając powyższe na uwadze, w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkująca prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, bowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a budynek gospodarczy (garaż) będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na przedmiotowa inwestycję.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na przedmiotowa inwestycję (budynek gospodarczy - garaż), ponieważ wydatki te są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo należy wyjaśnić odnośnie załączonych dokumentów do wniosku z 29 sierpnia 2014 r., że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w postępowaniu interpretacyjnym nie może dokonywać oceny prawnej dokumentów dołączonych do wniosku o interpretację indywidualną. Stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z powyższego w sposób bezsporny wynika, że wnioskodawca jest obowiązany sam przedstawić szczegółowo stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe i na tej podstawie tut. organ wyda interpretację indywidualną. Interpretacja indywidualna nie może w żadnym wypadku zastępować postępowania podatkowego, a jedynie w takim właśnie postępowaniu organy podatkowe uprawnione są do oceny prawnej dokumentów. Zatem organ wydający interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.