IBPP2/443-865/09/WN - Skutki podatkowe wynikające ze świadczenia usług najmu środków transportu pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębną działalność gospodarczą.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-865/09/WN Skutki podatkowe wynikające ze świadczenia usług najmu środków transportu pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębną działalność gospodarczą.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2009 r. (data wpływu 22 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych ciążących na Wnioskodawcy, wynikających ze świadczenia usług najmu środków transportu pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębną działalność gospodarczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wynikających ze świadczenia usług najmu środków transportu pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębną działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skup i sprzedaż samochodów. Ewidencja podatkowa prowadzona jest w formie Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. W ramach działalności Wnioskodawca zakupił samochody ciężarowe, ale ze względu na brak licencji transportowej nie może prowadzić przewozów na zlecenie.

Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność: transport samochodowy międzynarodowy, jak również krajowy. Posiada licencję na prowadzenie tego typu działalności.

Samochody ciężarowe stanowią przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej, a z żoną Wnioskodawca pozostaje we wspólności majątkowej.

Wnioskodawca miał spisaną z żoną umowę najmu na te samochody i wystawił jej z tego tytułu fakturę VAT, gdzie ona księgowała ją po stronie kosztów, a Wnioskodawca po stronie przychodów. Wnioskodawca dodał, iż stosownie do otrzymanego wyjaśnienia nr IBPBI/1/415-475/09/AP z dnia 3 września 2009 r. skorygował wraz z żoną zapisy w podatkowej księgi przychodów i rozchodów (w podatku dochodowym). Ponadto, żona teraz jest obciążona amortyzacją samochodów ciężarowych w całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Jeżeli więc za pozbawione podstaw prawnych jest wystawienie faktury VAT (cyt. ww. pismo) to w jaki sposób, z jaka datą skorygować zapisy w rejestrach VAT.

2.

Czy Wnioskodawca wraz z żoną postąpił prawidłowo wycofując wystawione wcześniej faktury, bo faktury korygującej nie może wystawić, jak również faktury wewnętrznej.

3.

A może sytuacja ta w ogóle nie rodzi skutków w podatku VAT - zarówno u Wnioskodawcy jak i u jego żony.

Zdaniem Wnioskodawcy, sytuacja ta nie jest w żaden sposób opodatkowana podatkiem VAT. Wnioskodawca jak i jego żona powinni istniejące faktury anulować, wycofać i skorygować rejestry VAT. Wnioskodawca wycofałby z rejestru sprzedaży VAT, a żona z rejestru kosztów VAT, gdyż wiążąc odpowiedź dotyczącą podatku dochodowego nie ma on możliwości wystawienia faktury, bo całkiem zmieniły się zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów: zostały wyksięgowane wszystkie faktury - zarówno u Wnioskodawcy jaki i u jego żony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza powołanych przepisów wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Istotne jest przy tym spełnienie kryteriów podmiotowych i przedmiotowych określonych, m.in. w art. 15.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty (art. 108 ust. 1 cytowanej ustawy).

Zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Treść powołanego wyżej zapisu art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy wskazuje, że to nie odpłatność sama w sobie podlega opodatkowaniu lecz świadczenie, za które odpłatność przysługuje.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z treści tego przepisu wynika, że podstawę opodatkowania stanowi całość należności z tytułu realizacji zawartej umowy najmu w przypadku gdy strony ustaliły, że jego równowartość obciąża najemcę.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Najem jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie "AUTO-KOMIS" skup i sprzedaż samochodów. Ewidencja podatkowa prowadzona jest w formie Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. W ramach działalności Wnioskodawca zakupił samochody ciężarowe, ale ze względu na brak licencji transportowej nie może prowadzić przewozów na zlecenie.

Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność: transport samochodowy międzynarodowy, jak również krajowy. Posiada licencję na prowadzenie tego typu działalności na prowadzenie tego typu działalności.

Samochody ciężarowe stanowią przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej, a z żoną Wnioskodawca pozostaje we wspólności majątkowej.

Wnioskodawca miał spisaną z żoną umowę najmu na te samochody i wystawił jej z tego tytułu fakturę VAT, gdzie ona księgowała ją po stronie kosztów, a Wnioskodawca po stronie przychodów. Wnioskodawca dodał, stosownie do otrzymanego wyjaśnienia nr IBPBI/1/415-475/09/AP z dnia 3 września 2009 r. skorygował wraz z żoną zapisy w podatkowej księgi przychodów i rozchodów (w podatku dochodowym). Ponadto, żona teraz jest obciążona amortyzacją samochodów ciężarowych w całości.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż pomimo tego, że samochody ciężarowe będące przedmiotem najmu stanowią przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej Wnioskodawcy z ich najemcą (żoną Wnioskodawcy), najem ten podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako świadczenie pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Reasumując należy stwierdzić, że wynajmujący (Wnioskodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług był obowiązany wystawić dla najemcy (żonie - w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej) fakturę VAT stwierdzającą wykonanie usługi najmu samochodów ciężarowych i opodatkować powyższe podatkiem od towarów i usług wg właściwej stawki.

Natomiast rozstrzygnięcie w powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji znak: IBPBI/1/415-475/09/AP z dnia 3 września 2009 r. wiąże jedynie w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, iż dotychczasowe postępowanie Wnioskodawcy, tj. sporządzenie umowy najmu na przedmiotowe samochody i wystawianie żonie, prowadzącej odrębną działalność gospodarczą, z tego tytułu faktur VAT, było prawidłowe, zatem rozstrzygnięcie wskazane w powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji, nie rodzi skutków w podatku VAT, takich jak: wycofywanie czy korygowanie faktur u Wnioskodawcy.

Na marginesie należy dodać, iż kwestia stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami uregulowana w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że w zakresie skutków podatkowych ciążących na żonie Wnioskodawcy, wynikających z zawartej umowy najmu środków transportu pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębną działalność gospodarczą, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl