IBPP2/443-862/08/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 listopada 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-862/08/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej., przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 17 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2008 r. (data wpływu 3 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje wliczając w liczniku i mianowniku ustalanej proporcji obrót opodatkowany za granicą, z tytułu którego Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy ustalenia czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje wliczając w liczniku i mianowniku ustalanej proporcji obrót opodatkowany za granicą, z tytułu którego Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego.

W dniu 3 listopada 2008 r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca poza swoją podstawową działalnością (produkcją maszyn i urządzeń) świadczy między innymi usługi finansowe, korzystające ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako mieszczące się w grupowaniu PKWiU ex 65-67. Usługi te polegają na udzielaniu pożyczek i udzielaniu poręczeń (głównie podmiotom powiązanym). Ponieważ Spółka w stosunku do zakupów związanych z tą działalnością nie jest w stanie odrębnie określić podatku naliczonego wystąpiła konieczność wyliczenia proporcji o której mowa w art. 90 i 91 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług za rok 2007.

Zatem Wnioskodawca wyliczył proporcję jako udział sumy obrotu opodatkowanego w kraju i za granicą z tytułu czynności z prawem do odliczenia (bez środków trwałych i nieruchomości) w sumie obrotu ogółem (bez środków trwałych i nieruchomości; wliczając tu dodatkowo dotacje tzw. do ceny).

Do obrotu opodatkowanego za granicą z tytułu czynności z prawem do odliczenia Spółka zaliczyła głównie obrót z tyt. świadczenia usług remontowych i serwisowych na ruchomym majątku rzeczowym w Polsce lub Czechach. Ponieważ nabywca tych usług podał dla tych czynności numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Czech, miejscem opodatkowania tych usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usług ten numer, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d), z zastrzeżeniem art. 28 ust. 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przyjęty przez Wnioskodawcę wyżej opisany sposób wyliczenia proporcji jest prawidłowy i zgodny z przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Czy postąpiono prawidłowo wliczając w liczniku i mianowniku proporcji obrót opodatkowany za granicą, z tytułu którego przysługuje Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób wyliczenia proporcji przyjęty przez Wnioskodawcę jest prawidłowy i zgodny z art. 90 i 91 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Spółka postąpiła prawidłowo wliczając w liczniku i mianowniku proporcji obrót opodatkowany zagranicą opisany wyżej, z tytułu którego przysługuje Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z ust. 1 tegoż przepisu po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do art. 91 ust. 2 wymienionej ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3 powołanej ustawy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w liczniku ustalonej proporcji uwzględnia się obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. 1, 8 i 9 ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem w przypadku świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, o których mowa w art. 86 ust. 8 ustawy, również występuje konieczność uwzględnienia tej sprzedaży w liczniku ustalanej proporcji, pod warunkiem, że sprzedaż ta daje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast w mianowniku ustalanej proporcji uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika) oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Zatem na kwotę wykazaną w mianowniku składa się suma kwoty ustalonej w liczniku tego ułamka oraz wartość czynności stanowiących obrót, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku, przy czym tak ustalony całkowity obrót pomniejsza się o wartość:

* obrotu z tytułu dostawy (sprzedaży środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności,

* sporadycznych transakcji dotyczących nieruchomości oraz

* usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, czyli usług pośrednictwa finansowego, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Wnioskodawca wskazał, iż poza podstawową działalnością (produkcją maszyn i urządzeń) świadczy między innymi usługi finansowe, korzystające ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako mieszczące się w grupowaniu PKWiU ex 65-67. Usługi te polegają na udzielaniu pożyczek i udzielaniu poręczeń (głównie podmiotom powiązanym). Ponieważ Spółka w stosunku do zakupów związanych z tą działalnością nie jest w stanie odrębnie określić podatku naliczonego wystąpiła konieczność wyliczenia proporcji o której mowa w art. 90 i 91 ustawy o VAT za rok 2007.

Zatem Wnioskodawca wyliczył proporcję jako udział sumy obrotu opodatkowanego w kraju i za granicą z tytułu czynności z prawem do odliczenia (bez środków trwałych i nieruchomości) w sumie obrotu ogółem (bez środków trwałych i nieruchomości; wliczając tu dodatkowo dotacje tzw. do ceny).

Do obrotu opodatkowanego za granicą z tytułu czynności z prawem do odliczenia Spółka zaliczyła głównie obrót z tyt. świadczenia usług remontowych i serwisowych na ruchomym majątku rzeczowym w Polsce lub Czechach, dla których ich nabywca podał numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Czech.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny z którego wynika, iż podatnik świadczy usługi których miejscem opodatkowania jest terytorium Czech, z którymi wiąże się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonuje także sprzedaży zwolnionej z podatku od towarów i usług (usługi finansowe) w zakresie których brak jest możliwości przypisania konkretnych wydatków i towarzyszących im kwot podatku naliczonego, zasadne jest określenie proporcji zgodnie z art. 90 ust. 3.

Zatem przy ustalaniu proporcji w sposób przewidziany w wyżej cytowanym artykule 90 ust. 3, jako obrót z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tzn. w liczniku tego ułamka) przyjmuje się m.in. obrót niepodlegający opodatkowaniu w kraju (w przypadku podatnika jest to obrót uzyskany z tytułu świadczenia usług remontowych i serwisowych opodatkowanych na terytorium Czech), przy jednoczesnym ujęciu obrotu z tego tytułu do sumy obrotu wykazanego w mianowniku tego ułamka proporcji.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, stwierdzić należy, iż przedstawiony przez Spółkę sposób wyliczenia wartości obrotu uprawniającego do odliczenia podatku VAT naliczonego dla celów kalkulacji współczynnika struktury sprzedaży jest prawidłowy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie zauważa się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii co do prawidłowości określenia miejsca opodatkowania usług remontowych i serwisowych świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym w Czechach, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga także kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. usług finansowych według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usługi według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl